จอห์น มาร์แชล (นักโบราณคดี)

เซอร์ จอห์น ฮิวเบิร์ต มาร์แชล (อังกฤษ: Sir John Hubert Marshall, 19 มีนาคม 2419-17 สิงหาคม 2501) เป็นผู้อำนวยการทั่วไปของการสำรวจทางโบราณคดีของอินเดียตั้งแต่ พ.ศ. 2445 ถึง 2471 เขาตรวจสอบการขุดค้น ฮารัปปา และ โมเฮนโจ-ดาโร ซึ่งเป็นเมืองหลักสองแห่งของ อารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ

จอห์น มาร์แชล (นักโบราณคดี)
เกิด	19 มีนาคม พ.ศ. 2419 เชสเตอร์
เสียชีวิต	17 สิงหาคม พ.ศ. 2501 (82 ปี) กิลด์ฟอร์ด
สัญชาติ	อังกฤษ
พลเมือง	อังกฤษ
รางวัล	อัศวิน (2457)
อาชีพทางวิทยาศาสตร์
สาขา	ประวัติศาสตร์, โบราณคดี

ประวัติส่วนตัวและอาชีพ

มาร์แชลจบการศึกษาที่ วิทยาลัยดัลวิช เช่นเดียวกับ คิงส์คอลเลจเคมบริดจ์ ใน พ.ศ. 2441 เขาได้รับรางวัล Porson

ใน พ.ศ. 2445 อุปราชคนใหม่ของอินเดีย ลอร์ดเคอร์ซอน แต่งตั้งมาร์แชลเป็นผู้อำนวยการทั่วไปด้านโบราณคดีในการปกครองของอังกฤษ มาร์แชลปรับปรุงวิธีการทางโบราณคดีให้ทันสมัยในทวีปนั้นโดยแนะนำโปรแกรมการทำรายการและการอนุรักษ์โบราณสถานและสิ่งประดิษฐ์

มาร์แชลเริ่มฝึกให้ชาวอินเดียมีส่วนร่วมในการขุดในประเทศของตนเอง ใน พ.ศ. 2456 เขาเริ่มการขุดที่เมือง ตักศิลา ซึ่งกินเวลานานถึงยี่สิบปี ใน พ.ศ. 2461 เขาวางศิลาฤกษ์สำหรับพิพิธภัณฑ์เมืองตักศิลาซึ่งในปัจจุบันมีสิ่งประดิษฐ์มากมายและรูปถ่ายของมาร์แชลไม่กี่รูป จากนั้นเขาก็ย้ายไปยังแหล่งอื่น ๆ รวมถึงศูนย์กลางของชาวพุทธ สาญจี และ สารนาถ

งานของเขาเป็นหลักฐานแสดงถึงอายุของอารยธรรมอินเดียโดยเฉพาะ อารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ และ ยุคเมารยะ (ยุค พระเจ้าอโศกมหาราช) ตามการนำของคนก่อนหน้าเขา อเล็กซานเดอร์ คันนิงแฮม มาร์แชลล์ ใน พ.ศ. 2463 เริ่มขุดที่ ฮารัปปา กับ daya ram sahni ในฐานะผู้อำนวยการ ใน พ.ศ. 2465 เริ่มต้นงานที่ โมเหนโจ-ดาโร ผลของความพยายามเหล่านี้ซึ่งเผยให้เห็นวัฒนธรรมโบราณระบบการเขียนของตัวเองถูกตีพิมพ์ใน อิลลัสเตรเตด ลอนดอน นิวส์ เมื่อวันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2467 นักวิชาการเชื่อมโยงสิ่งประดิษฐ์กับอารยธรรมโบราณของ ซูเมอร์ ใน เมโสโปเตเมีย การขุดที่ตามมาแสดงให้เห็นว่า ฮารัปปา และ โมเหนโจ-ดาโร เป็นเมืองที่มีการวางแผนที่ซับซ้อนพร้อมระบบประปาและห้องอาบน้ำ

มาร์แชลยังนำการขุดที่เนินยุคก่อนประวัติศาสตร์ที่ Sohr Damb ใกล้กับนาลใน บาลูจิสถาน ตอนนี้มีการรวบรวมภาชนะเครื่องปั้นดินเผาขนาดเล็กจากแหล่งอยู่ใน บริติชมิวเซียม เขายังเป็นที่รู้จักกันดีว่ามีส่วนสำคัญในการขุดค้นที่ นอสซอส และแหล่งอื่น ๆ อีกมากมายในครีตระหว่าง พ.ศ. 2441 ถึง 2444

มาร์แชลได้รับการแต่งตั้งเป็นสหายของจักรวรรดิอินเดียในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2453 และอัศวินในเดือนมกราคม พ.ศ. 2458

สิ่งพิมพ์

• Marshall, John (ed.) (1931). Mohenjo-Daro and the Indus Civilization.CS1 maint: extra text: authors list (link)
  • Volume 1
  • Volume 2
• Marshall, John H. (1960). The Buddhist Art of Gandhara: the Story of the Early School, Its Birth, Growth and Decline. Cambridge: Cambridge University Press.

• Marshall, John H. (1960). A Guide to Taxila (4th ed.). Cambridge: Cambridge University Press.
  • Taxila Achaeological Excavations Vol.III
• Marshall, John H.; M. B. Garde (1927). The Bagh Caves in the Gwalior State. London: The India Society.
• Marshall, John H.; Foucher, Alfred. The Monuments of Sanchi (3 vol.).
• Marshall, John H. (1918). A Guide to Sanchi. Calcutta: Superintendent, Government Printing.

ดูเพิ่ม

• อารยธรรมลุ่มแม่น้ำสินธุ

อ้างอิง

1. "'Banerji robbed of credit for Indus findings'".
2. "Marshall, John Hubert (MRSL895JH)". A Cambridge Alumni Database. University of Cambridge.
3. The India List and India Office List for 1905, London: Harrison and Sons, 1905, p. 562.
4. Jane McIntosh, The Ancient Indus Valley: New Perspectives ; ABC-CLIO, 2008; ISBN 978-1-57607-907-2 ; pp. 29–32.
5. British Museum Collection
6. London Gazette, 23 June 1910
7. London Gazette, 9 March 1915

แหล่งข้มูลอื่น

 

วิกิคำคมมีคำคมเกี่ยวกับ จอห์น มาร์แชล (นักโบราณคดี)

• J. H. Marshall, "The Date of Kanishka", Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland, 1914, pp. 973–986.
• Sir John Marshall, A Guide to Taxila. Calcutta: Superintendent Government Printing, India, 1918, archive.org.
• "Sir John Hubert Marshall", britannica.com.