วิกิพีเดีย
เอ็ม8 เกรย์ฮาวด์
รถหุ้มเกราะเบา เอ็ม8 เป็นรถหุ้มเกราะขนาด 6×6 ที่ถูกผลิตขึ้นโดยฟอร์ด มอเตอร์ คอมเพนี ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง มันถูกใช้งานตั้งแต่ปี ค.ศ. 1943 โดยกองทหารสหรัฐและบริติชในยุโรปและตะวันออกไกลจนกระทั่งสงครามยุติลง ยานพาหนะนี้ถูกส่งออกไปอย่างกว้างขวางและในปี ค.ศ. 2006 ยังคงประจำการอยู่ในบางประเทศ
| รถหุ้มเกราะเบา เอ็ม8 | |
|---|---|
เอ็ม8 ที่ถูกเก็บรักษาไว้อยู่ในงานจัดแสดง (ค.ศ. 2008) | |
| ชนิด | รถยนต์หุ้มเกราะ |
| สัญชาติ | สหรัฐอเมริกา |
| บทบาท | |
| ประจำการ | 1943 – present |
| ผู้ใช้งาน | See List of operators |
| สงคราม | สงครามโลกครั้งที่สอง สงครามกลางเมืองจีน สงครามเกาหลี สงครามกลางเมืองกรีซ สงครามอินโดจีนครั้งที่หนึ่ง การปฏิวัติคิวบา วิกฤตการณ์คองโก สงครามเวียดนาม สงครามกลางเมืองกัมพูชา สงครามกลางเมืองลาว สงครามกลางเมืองกัวเตมาลา ความขัดแย้งโคลัมเบีย ความขัดแย้งภายในเปรู |
| ประวัติการผลิต | |
| ผู้ออกแบบ | ฟอร์ด มอเตอร์ คอมเพนี |
| ช่วงการออกแบบ | 1942 |
| บริษัทผู้ผลิต | ฟอร์ด มอเตอร์ คอมเพนี |
| ช่วงการผลิต | March 1943 – June 1945 |
| จำนวนที่ผลิต | 8,523 M8 3,791 M20 |
| แบบอื่น | See Variants |
| ข้อมูลจำเพาะ | |
| น้ำหนัก | 17,400 lb (7.89 metric tons) |
| ความยาว | 16 ft 5 in (5.0 m) |
| ความกว้าง | 8 ft 4 in (2.54 m) |
| ความสูง | 7 ft 412 in (2.25 m) |
| ลูกเรือ | 4 (commander/loader, gunner, driver, assistant driver) |
| เกราะ | 0.375 – 1 in (9.5 – 25.4 mm) |
| อาวุธหลัก | 1× 37 mm gun M6 80 rounds |
| อาวุธรอง | 1× .30 caliber (7.62 mm) Browning M1919 machine gun 1,500 rounds 1× .50 caliber (12.7 mm) Browning M2HB machine gun 400 rounds |
| เครื่องยนต์ | Hercules JXD 6 cylinder 4-cycle inline gasoline engine 110 hp (82 kW) at 3,200 rpm |
| กำลัง/น้ำหนัก | 13.94 hp/metric ton |
| เครื่องถ่ายกำลัง | Synchromesh 4 speeds forward, 1 reverse |
| กันสะเทือน | Leaf spring |
| ความสูงจากพื้นรถ | 1112 in (0.29 m) |
| ความจุเชื้อเพลิง | 56 US gallons (210 litres) |
| พิสัยปฏิบัติการ | ~350 miles (560 km) on road |
| ความเร็ว | 55 mph (89 km/h) on road |
| Steering system | Steering wheel |
ในการเข้าประจำการในบริติช เอ็ม8 เป็นที่รู้จักกันคือ "เกรย์ฮาวด์" เป็นชื่อเล่นที่ไม่ค่อยมีใครเคยใช้ในสหรัฐ กองทัพบกบริติชได้พบว่ามันหุ้มเกราะเบาบางเกินไป โดยเฉพาะพื้นที่บนตัวรถถัง ซึ่งทุ่นระเบิดต่อต้านรถถังสามารถที่จะทะลุเจาะเข้ามาได้ง่าย(วิธีแก้ปัญหาของพลขับคือการบุรองพื้นห้องพลขับด้วยกระสอบทราย) อย่างไรก็ตาม มันได้ถูกผลิตเป็นจำนวนมาก เอ็ม8 เกรย์ฮาวด์นั้นมีความคล่องตัวบนถนนได้อย่างเยี่ยมยอด ทำให้เป็นส่วนประกอบของการสนับสนุนที่ดีเยี่ยมในการรุกของขบวนยานหุ้มเกราะของอเมริกันและบริติช มันเป็นการขับบนพื้นดินที่ขรุขระเพียงเล็กน้อย โดยเฉพาะในพื้นดินโคลน
รายชื่อของผู้ใช้
Plinthed M8 on Taiwan, with Republic of China Army (ROCA) markings.
ผู้ใช้ในยุคปัจจุบัน
ผู้ใช้ในยุคอดีต
- แอลจีเรีย: บางส่วนที่ฝรั่งเศสมอบให้
- ออสเตรีย: 25 คัน
- เบลเยียม: ส่วนใหญ่ใช้งานโดยส่วนประกอบทางอากาศแห่งเบลเยียมเพื่อรักษาความปลอดภัยแก่ฐานทัพ เช่นเดียวกับกองกำลัง Publique
- เบนิน: 15 คัน; ถูกมอบให้โดยฝรั่งเศส
- บราซิล: 20 คัน
- บูร์กินาฟาโซ: 10 คัน; ถูกมอบให้โดยฝรั่งเศส
- กัมพูชา: 5 คัน
- แคเมอรูน: 10 คัน
- แคนาดา
- สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก
- คิวบา: 20 คัน
- ไซปรัส: บางส่วนถูกมอบให้โดยกรีซ และถูกทำให้ดูทันสมัยโดยบริษัทอเมริกัน
- เอลซัลวาดอร์
- เอธิโอเปีย: 15 คัน; ถูกทำให้ดูทันสมัยในปี ค.ศ. 1960s ด้วยเครื่องยนต์ดีเซล
- ฝรั่งเศส: 894 คัน; เอ็ม8 689 คัน และเอ็ม20 205 คัน.
- ไรช์เยอรมัน: ถูกยึดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง บางคันถูกใช้งานเป็นยานพาหนะป้องกันทางอากาศโดยเฉพาะ.
- เยอรมนีตะวันตก: ถูกมอบให้โดยสหรัฐ;ถูกใช้งานโดย กองกำลังยามชายแดนกลาง.
- กรีซ: 207 คัน
- เฮติ
- อินโดนีเซียถูกใช้งานโดยกองกำลังตำรวจอินโดนีเซีย
- อิหร่าน: 100 คัน
- อิตาลี: บางส่วนถูกมอบให้โดยสหรัฐในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง.
- โกตดิวัวร์: 15 คัน; ถูกมอบให้โดยฝรั่งเศส
- จาเมกา
- กาตังกา
- ลาว: 15 คัน; ถูกมอบให้โดยฝรั่งเศส.
- มาดากัสการ์: 15 คัน; ถูกมอบให้โดยฝรั่งเศส.
- มอริเตเนีย: 15 คัน
- เม็กซิโก: 50 คัน
- โมร็อกโก: 55 คัน; บางส่วนมาจากการสั่งซื้อจากทั้งฝรั่งเศสและสหรัฐ
- ไนเจอร์: 8 คัน; ถูกมอบให้โดยฝรั่งเศส
- นอร์เวย์
- โปรตุเกส: บางส่วนถูกมอบให้โดยสหรัฐในฐานะส่วนหนึ่งของโครงการให้ความช่วยเหลือขององค์การเนโท.
- สาธารณรัฐจีน (2455-2492): ให้เช่า-ยืมโดยสหรัฐในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
- ซาอุดีอาระเบีย
- เซเนกัล: 10 คัน; ถูกมอบให้โดยฝรั่งเศส.
- เกาหลีใต้: 200 คัน
- เวียดนามใต้: ประมาณว่ามีตั้งแต่ 75 คัน ถึง 175 คันที่อยู่ในประจำการ.
- สวีเดน: 4 คันถูกข้าศึกยึดในช่วงภารกิจรักษาสันติภาพของยูเอ็นในคองโก ค.ศ. 1960–1964, ถูกใช้งานโดยส่วนหนึ่งของกองทัพบกสวีเดน
- ไทย: 50 คัน
- โตโก: 6 คัน
- ตูนิเซีย: 10 คัน
- ตุรกี
- สหราชอาณาจักร: 496 คัน
- ปฏิบัติการของสหประชาชาติในคองโก (ONUC)
- สหรัฐ: 8,523 คัน
- เวเนซุเอลา: 15 คัน
- เวียดนาม : สันนิษฐานว่าได้รับช่วงต่อจากกองทัพแห่งสาธารณรัฐเวียดนาม(ARVN) ที่ถูกยุบไปแล้ว.
- ยูโกสลาเวีย: 150 คัน ถึง 265 คัน, ได้รับในช่วง Informbiro.
อ้างอิง
- ↑ Zaloga, Steve (2002). M8 Greyhound Light Armored Car. Osprey. ISBN 1-84176-468-X.
- ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อAFVWW12 - ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อJane2 - ↑ "Trade Registers". Armstrade.sipri.org. สืบค้นเมื่อ 2013-06-20.
- ↑ English, Adrian (1984). Armed forces of Latin America: their histories, development, present strength, and military potential. London: Jane's Information Group. pp. 174, 261, 310. ISBN 978-0710603210.
- อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อHunnicutt - M8 Greyhound milik Polisi (Museum exhibit), South Jakarta, Indonesia: Satriamandala Museum, 2014
- อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ
<ref>ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อKatanga - Kočevar, Iztok (August 2014). "Micmac à tire-larigot chez Tito: L'arme blindée yougoslave durant la Guerre froide" [The Yugoslav armored arm during the Cold War]. Batailles et Blindés (ภาษาฝรั่งเศส). No. 62. Caraktère. pp. 66–79. ISSN 1765-0828.
