วิกิพีเดีย
ผู้นำฝ่ายอักษะระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง
โฆษณาชวนเชือญี่ปุ่นยุคโชวะ แสดงภาพอดอล์ฟ ฮิตเลอร์, ฟูมิมาโระ โคโนเอะ และ เบนิโต มุสโสลินี สามผู้นำหลักฝ่ายอักษะในปี ค.ศ. 1938
ผู้นำหลักฝ่ายอักษะ:
(ซ้าย) อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ แห่งเยอรมนี
(กลาง) เบนิโต มุสโสลินี แห่งอิตาลี
(ขวา) ฮิเดกิ โทโจ แห่งญี่ปุ่น
(ซ้าย) อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ แห่งเยอรมนี
(กลาง) เบนิโต มุสโสลินี แห่งอิตาลี
(ขวา) ฮิเดกิ โทโจ แห่งญี่ปุ่น
.jpg.html){kind=link}
.jpg.html){kind=link}
ประมุขแห่งรัฐหลักฝ่ายอักษะ:
(ซ้าย) สมเด็จพระจักรพรรดิฮิโระฮิโตะ แห่งญี่ปุ่น
(กลาง) คาร์ล เดอนิทซ์ แห่งเยอรมนี
(ขวา) พระเจ้าวิตโตรีโอ เอมานูเอเลที่ 3 แห่งอิตาลี
(ซ้าย) สมเด็จพระจักรพรรดิฮิโระฮิโตะ แห่งญี่ปุ่น
(กลาง) คาร์ล เดอนิทซ์ แห่งเยอรมนี
(ขวา) พระเจ้าวิตโตรีโอ เอมานูเอเลที่ 3 แห่งอิตาลี
นาซีเยอรมนี
| รูป | ชื่อ | ช่วงชีวิต | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|
| อดอล์ฟ ฮิตเลอร์ (Adolf Hitler) | 20 เมษายน ค.ศ. 1889 - 30 เมษายน ค.ศ. 1945 | ผู้นำนาซีเยอรมนี ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีแห่งเยอรมนีตั้งแต่ ค.ศ. 1933 ต่อมาตั้งตนเป็นฟือเรอร์ (ผู้นำ) ฮิตเลอร์เป็นผู้บัญชาการกองทัพเยอรมันทั้งหมด และมีอิทธิพลอย่างมากต่อการทำสงครามของเยอรมนี และ นโยบายด้านการต่างประเทศตามลัทธินาซี เขาก่ออัตวินิบาตกรรมในวันที่ 30 เมษายน ค.ศ. 1945 | |
| ไฮน์ริช ฮิมม์เลอร์ (Heinrich Himmler) | 7 ตุลาคม ค.ศ. 1900 - 23 พฤษภาคม ค.ศ. 1945 | ผู้บัญชาการหน่วยเอสเอสและหน่วยตำรวจลับเกสตาโป มีส่วนรู้เห็นต่อการสร้างค่ายกักกันชาวยิวในทวีปยุโรป เขาก่ออัตวินิบาตกรรมระหว่างถูกจับกุมโดยกองทัพอังกฤษด้วยไซยาไนด์ | |
| แฮร์มันน์ เกอริง (Hermann Göring) | 12 มกราคม ค.ศ. 1893 - 15 ตุลาคม ค.ศ. 1946 | ผู้บัญชาการกองทัพอากาศ ได้รับเหรียญกางเขนเหล็กชั้นที่หนึ่งในความเป็นผู้นำที่ยอดเยี่ยม เขาถูกจัดเป็นอาชญากรสงครามอันดับที่ 3 ในการพิจารณาคดีเนือร์นแบร์ก เขาก่ออัตวินิบาตกรรมด้วยไซยาไนด์ก่อนที่จะถูกประหารชีวิตไม่กี่ชั่วโมง | |
| โยเซฟ เกิบเบลส์ (Joseph Goebbels) | 29 ตุลาคม ค.ศ. 1897 - 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1945 | รัฐมนตรีว่าการกระทรวงโฆษณาการ (Ministry for Popular Enlightenment and Propaganda) ตั้งแต่ พ.ศ. 2476 - 2488 เป็นคนใกล้ชิดและผู้ติดตามคนสนิทของฮิตเลอร์ มีอิทธิพลอย่างมากต่อกำลังใจและการเตรียมตัวของประชาชนชาวเยอรมัน ต่อมาได้รับเลือกให้เป็นมุขมนตรีแห่งเยอรมนี ก่อนหน้าที่เขาจะก่ออัตวินิบาตกรรมเพียงหนึ่งวัน | |
| รูดอล์ฟ เฮสส์ (Rudolf Hess) | 26 เมษายน ค.ศ. 1894 - 17 สิงหาคม ค.ศ. 1987 | รองหัวหน้าพรรคนาซีและผู้ช่วยของฮิตเลอร์ในพรรคนาซี เขาได้บินเดี่ยวไปยังสกอตแลนด์ในความพยายามที่จะเจรจาสันติภาพกับสหราชอาณาจักร แต่เขาถูกจับกุมและตกเป็นเชลยศึก เฮสส์ถูกพิจารณาที่เนือร์นแบร์กและถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิต ที่เรือนจำสพันเดา กรุงเบอร์ลิน และเสียชีวิตในเรือนจำแห่งนี้ใน ค.ศ. 1987 | |
| เอริช แรดเดอร์ (Erich Raeder) | 24 เมษายน ค.ศ. 1876 - 6 พฤศจิกายน ค.ศ. 1960 | จอมพลเรือ (Großadmiral) แห่งกองทัพเรือนาซีเยอรมนี (Kriegsmarine) ตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2482 - 30 มกราคม พ.ศ. 2486 | |
| คาร์ล เดอนิทซ์ (Karl Dönitz) | 16 กันยายน ค.ศ. 1891 - 24 ธันวาคม ค.ศ. 1980 | เป็นจอมพลเรือต่อจากแรดเดอร์ และเป็นประธานาธิบดีแห่งเยอรมนีเป็นเวลา 23 วันหลังจากการตายของฮิตเลอร์ เป็นผู้บัญชาการกองเรืออูระหว่างยุทธบริเวณมหาสมุทรแอตแลนติก | |
| ไฮนซ์ กูเดเรียน (Heinz Guderian) | 17 มิถุนายน ค.ศ. 1888 - 14 พฤษภาคม ค.ศ. 1954 | นายพลแห่งกองทัพบกนาซีเยอรมัน เขาเป็นผู้คิดค้นยุทธการสายฟ้าแลบ (บลิทซครีก) เป็นผู้บัญชาการกองทัพเยอรมันจำนวนมากในช่วงต้นของสงคราม ต่อมาได้เป็นหัวหน้าเสนธิการของกองทัพภายหลังเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1944 | |
| เกิร์ด ฟอน รุนด์ชเทดท์ (Karl Rudolf Gerd von Rundstedt) | 12 ธันวาคม ค.ศ. 1875 – 24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1953 | จอมพลแห่งกองทัพเยอรมันในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ผู้ได้รับสมญานามว่า "อัศวินดำ" (Black Knight) เขาเป็นผู้รวบรวมกองกำลังเพื่อรับมือกับปฏิบัติการมาร์เก็ตการ์เดนของฝ่ายสัมพันธมิตรอย่างรวดเร็วและได้รับชัยชนะ | |
| เออร์วิน รอมเมล (Erwin Rommel) | 15 พฤศจิกายน ค.ศ. 1891 – 14 ตุลาคม ค.ศ. 1944 | ผู้บัญชาการกองทัพแอฟริกาและเป็นที่รู้จักกันดีในฉายา "จิ้งจอกทะเลทราย" ได้รับการยกย่องอย่างสูงจากทุกฝ่ายแม้แต่ฝ่ายศัตรู ภายหลังได้รับเลือกให้บัญชาการทหารเยอรมันระหว่างยุทธการแห่งนอร์มังดี รอมเมลถูกบังคับให้ทำอัตวินิบาตกรรมโดยฮิตเลอร์ |
ราชอาณาจักรอิตาลี (ค.ศ. 1940 - ค.ศ. 1943), สาธารณรัฐสังคมนิยมอิตาลี (ค.ศ. 1943 - ค.ศ. 1945)
| รูป | ชื่อ | ช่วงชีวิต | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|
| พระเจ้าวิคเตอร์เอมมานูเอลที่ 3 (King Victor Emmanuel III of Italy) | 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 1869 - 28 ธันวาคม ค.ศ. 1947 | พระมหากษัตริย์แห่งอิตาลี และประมุขสูงสุดของกองทัพอิตาลี | |
| เบนิโต มุสโสลินี (Benito Mussolini) | 29 กรกฎาคม ค.ศ. 1883 - 28 เมษายน ค.ศ. 1945 | นายกรัฐมนตรีแห่งอิตาลีระหว่างปี ค.ศ. 1922-1943 ในภายหลังได้รับการแต่งตั้งให้เป็นประมุขแห่งรัฐสาธารณรัฐสังคมนิยมอิตาลี ในช่วงปี ค.ศ. 1943-1945 มุสโสลินีเป็นผู้ให้กำเนิดหลักการลัทธิฟาสซิสต์โดยใช้แนวความคิดด้านชาตินิยม ลัทธินิยมทหารและการต่อต้านลัทธิคอมมิวนิสต์ รวมไปถึงการใช้สื่อของรัฐในการโฆษณาชวนเชื่อ ฟาสซิสต์อิตาลีได้รับอิทธิพลอย่างมากจากนาซีเยอรมนี ภายใต้การนำของอดอล์ฟ ฮิตเลอร์ หลังสิ้นอำนาจเขาถูกประหารชีวิตด้วยข้อหาทรยศต่อชาติ | |
| ปีเอโตร บาโดลโย (Pietro Badoglio) | 28 กันยายน ค.ศ. 1871 - 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1956 | จอมพลแห่งกองทัพอิตาลี หนึ่งในผู้นำกองทัพอิตาลีในสงครามอิตาลี-เอธิโอเปียครั้งที่สอง ลาออกจากตำแหน่งจอมพลหลังพ่ายแพ้ให้กรีซในปี ค.ศ. 1940 ในปี ค.ศ. 1943 ได้เป็นผู้มีส่วนร่วมในการจัดการให้อิตาลีลงนามในสนธิสัญญาสงบศึกกับฝ่ายสัมพันธมิตร และจัดตั้งรัฐบาลฝ่ายนิยมกษัตริย์ขึ้นในภาคใต้ของอิตาลี | |
| อูโก คาวาเยโร (Ugo Cavallero) | 20 กันยายน ค.ศ. 1880 - 13 กันยายน ค.ศ. 1943 | ผู้บัญชาการทหารบกแห่งกองทัพราชอาณาจักรอิตาลีในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เขาได้นำทัพอิตาลีในการทำสงครามกับกรีซซึ่งประสบกับความล้มเหลว | |
| อาร์ตูโร ริคาร์ดี (Arturo Riccardi) | 30 ตุลาคม ค.ศ. 1878 - 20 ธันวาคม ค.ศ. 1966 | ผู้บัญชาการทหารเรือแห่งราชนาวีอิตาลีระหว่าง ค.ศ. 1940 - 1943 | |
| อิตาโล บัลโบ (Italo Balbo) | 6 มิถุนายน ค.ศ. 1896 - 28 มิถุนายน ค.ศ. 1940 | ผู้บัญชาการทหารอากาศแห่งกองทัพอากาศราชอาณาจักรอิตาลีตั้งแต่คริสต์ทศวรรษที่ 1930 จนกระทั่งเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1940 และเป็นผู้ควบคุมกองทัพที่ 10 ของอิตาลีในลิเบียตราบจนเสียชีวิต | |
| กาลีซโซ ชิอาโน (Galeazzo Ciano) | 18 มีนาคม ค.ศ. 1903 - 11 มกราคม ค.ศ. 1944 | รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศผู้ได้รับการแต่งตั้งจากมุสโสลินีในปี ค.ศ. 1936 (มุสโสลินีเป็นพ่อตาของคิอาโน) และดำรงตำแหน่งดังกล่าวจนกระทั่งสิ้นสุดการปกครองระบอบฟาสซิสต์ในปี ค.ศ. 1943 เขาเป็นผู้ลงนามในสนธิสัญญาเหล็กร่วมกับเยอรมนีในปี ค.ศ. 1939 และในสนธิสัญญาสามพันธมิตรกับเยอรมนีและญี่ปุ่นใน ค.ศ. 1940 ชิอาโนได้พยายามโน้วน้าวให้มุสโสลินีนำอิตาลีออกจากสงครามเพราะอิตาลีได้รับความสูญเสียอย่างหนักแต่ถูกเพิกเฉย ถึงปี ค.ศ. 1943 เขาได้สนับสนุนการขับไล่มุสโสลินีลงจากตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ทำให้ในเวลาต่อมาเขาถูกพวกฟาสซิสต์ในฝ่ายสาธารณรัฐสังคมนิยมอิตาลี (รัฐบาลฟาสซิสต์อิตาลีภายใต้การควบคุมของนาซีเยอรมนี) ประหารชีวิตในโทษฐานทรยศต่อมุสโสลินี | |
| โรดอลโฟ กราซีอานี (Rodolfo Graziani) | 11 สิงหาคม ค.ศ. 1882 - 11 มกราคม ค.ศ. 1955 | จอมพลแห่งกองทัพอิตาลี หนึ่งในผู้นำกองทัพอิตาลีในสงครามอิตาลี-เอธิโอเปียครั้งที่สอง ต่อมาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้บัญชาการอาณานิคมแอฟริกาเหนือของอิตาลีและผู้ว่าการอาณานิคมลิเบียของอิตาลี หลังพ่ายแพ้ให้กับฝ่ายอังกฤษในการบุกอียิปต์ เขาจึงลาออกจากตำแหน่งดังกล่าวในปี ค.ศ. 1941 หลังมุสโสลินีสิ้นอำนาจจากการถูกรัฐประหาร ค.ศ. 1943 กราซีอานิยังคงเป็นนายทหารคนเดียวที่ยังคงภักดีต่อมุสโสลินี เขาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมของสาธารณรัฐสังคมนิยมอิตาลี และควบคุมกองทัพผสมอิตาลี-เยอรมนี "กองทัพลีกูเรียที่ 97" (LXXXXVII "Liguria" Army) | |
| โจวันนี เมสเซ (Giovanni Messe) | 10 ธันวาคม ค.ศ. 1883 - 18 ธันวาคม ค.ศ. 1968 | ผู้บัญชาการกองทัพน้อยของอิตาลีในรัสเซีย (Corpo di Spedizione Italiano in Russia, CSIR) กองกำลังดังกล่าวนี้ร่วมมือกับกองทัพนาซีเยอรมนีรบกับฝ่ายสหภาพโซเวียตในแนวรบด้านตะวันออก |
.jpg.html){kind=link}
จักรวรรดิญี่ปุ่น
| รูป | ชื่อ | ช่วงชีวิต | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|
| สมเด็จพระจักรพรรดิฮิโรฮิโต (Emperor Hirohito) | 24 เมษายน ค.ศ. 1901 - 7 เมษายน ค.ศ. 1989 | รู้จักในนามสมเด็จพระจักรพรรดิโชวะ ทรงเป็นจักรพรรดิแห่งญี่ปุ่นตั้งแต่ปี ค.ศ. 1926 – ค.ศ. 1989 พระองค์ทรงเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งญี่ปุ่นตั้งแต่ปี ค.ศ. 1937 – ค.ศ. 1945 และได้รับการปลดเปลื้องความผิดพร้อมกับสมาชิกราชวงศ์ทั้งหมดจากนายพลดักลาส แมคอาเธอร์ | |
| ฮิเดกิ โทโจ (Hideki Tōjō) | 30 ธันวาคม ค.ศ. 1884 - 23 ธันวาคม ค.ศ. 1948 | นายกรัฐมนตรีและพลเอกแห่งญี่ปุ่นตั้งแต่ปี ค.ศ. 1941 – ค.ศ. 1944 และเป็นผู้บัญชาการกองทัพจักรวรรดิญี่ปุ่น ถูกตัดสินให้ถูกประหารชีวิตหลังจากสงครามยุติ | |
| เจ้าชายฟุมิมะโระ โคะโนะเอะ (Prince Fumimaro Konoe) | 12 ตุลาคม ค.ศ. 1891 - 16 ธันวาคม ค.ศ. 1945 | นายกรัฐมนตรีแห่งญี่ปุ่นตั้งแต่ ค.ศ. 1940 – ค.ศ. 1941 หลังจากการพ่ายแพ้ของญี่ปุ่นในสงครามโลกครั้งที่สอง เจ้าชายฟุมิมะโระได้ปลงพระชนม์ของพระองค์เองโดยการเสวย โพแทสเซียมไซยาไนด์ เพื่อแสดงความรับผิดชอบต่อสงคราม | |
| มิตสึมาสะ โยไน (Mitsumasa Yonai) | 2 มีนาคม ค.ศ. 1880 - 20 เมษายน ค.ศ. 1948 | นายกรัฐมนตรีและพลเรือเอกแห่งญี่ปุ่นในปี ค.ศ. 1940 และเป็นรัฐมนตรว่าการกระทรวงกองทัพเรือตั้งแต่ ค.ศ. 1944 – ค.ศ. 1945 | |
| คุนิอะกิ โคะอิโซะ (Kuniaki Koiso) | 22 มีนาคม ค.ศ. 1880 - 3 พฤศจิกายน ค.ศ. 1950 | ผู้บัญชาการกองทัพและนายกรัฐมนตรีแห่งญี่ปุ่นตั้งแต่ ค.ศ. 1944 – ค.ศ. 1945 | |
| ซุซุกิ คันทะโร (Suzuki Kantarō) | 18 มกราคม ค.ศ. 1868 - 17 เมษายน ค.ศ. 1948 | นายกรัฐมนตรีแห่งญี่ปุ่นตั้งแต่ ค.ศ. 1945 เขาได้ตกลงในการยอมจำนนต่อกองทัพพันธมิตร | |
| เจ้าชายฮิโรยาซุ เจ้าฟูชิมิ (Prince Fushimi Hiroyasu) | 16 ตุลาคม ค.ศ. 1875 - 16 สิงหาคม ค.ศ. 1946 | จอมพลเรือและหัวหน้าคณะกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น ตั้งแต่ ค.ศ. 1932 – ค.ศ. 1941 | |
| อิโซโรกุ ยามาโมโตะ (Isoroku Yamamoto) | 4 เมษายน ค.ศ. 1884 - 18 เมษายน ค.ศ. 1943 | จอมพลเรือในกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น และผู้บัญชาการทัพเรือผสมระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นผู้บัญชาการในปีแรกสำหรับการวางแผนในสงครามหลัก เช่น การโจมตีเพิร์ลฮาร์เบอร์และยุทธนาวีที่มิดเวย์ | |
| โนบูตาเกะ คนโด (Nobutake Kondō) | 25 กันยายน ค.ศ. 1886 - 19 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1953 | พลเรือเอกในกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่นช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ในฐานะผู้บัญชาการของกองเรือที่ 2 กองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น ซึ่งเป็นกองกำลังหลักที่แยกออกของกองทัพเรือสำหรับปฏิบัติการโดยตนเอง | |
| โอซามิ นางาโนะ (Osami Nagano) | 15 มิถุนายน ค.ศ. 1880 - 5 มกราคม ค.ศ. 1947 | จอมพลเรือและหัวหน้าคณะกองทัพเรือจักรวรรดิญี่ปุ่น ตั้งแต่ ค.ศ. 1941 – ค.ศ. 1944 | |
| โทโมยูกิ ยามาชิตะ (Tomoyuki Yamashita) | 8 พฤศจิกายน ค.ศ. 1885 - 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1946 | พลเอกแห่งกองทัพบกจักรวรรดิญี่ปุ่นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ยามาชิตะเป็นผู้นำกองกำลังญี่ปุ่นระหว่างการทัพมาลายาและยุทธการที่สิงคโปร์ | |
| ทาดามิจิ คูริบายาชิ (Tadamichi Kuribayashi) | 7 กรกฎาคม ค.ศ. 1891 - 26 มีนาคม ค.ศ. 1945 | พลเอกแห่งกองทัพบกจักรวรรดิญี่ปุ่นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง คูริบายาชิเป็นผู้นำกองกำลังญี่ปุ่นระหว่างยุทธการที่อิโวะจิมะ |
ราชอาณาจักรฮังการี
| รูป | ชื่อ | ช่วงชีวิต | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|
| มิคอส ฮอร์ธี (Miklós Horthy) | 18 มิถุนายน ค.ศ. 1868 - 9 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1957 | ผู้สำเร็จราชการแห่งฮังการี (ประมุขแห่งรัฐ) ตั้งแต่ ค.ศ. 1920 - ค.ศ. 1944 | |
| ลาสโล บาดอสซี (László Bárdossy) | 10 ธันวาคม ค.ศ. 1890 - 10 มกราคม ค.ศ. 1946 | นายกรัฐมนตรีแห่งฮังการี ตั้งแต่ ค.ศ. 1941 - ค.ศ. 1942 ถูกศาลตัดสินประหารชีวิตในปีค.ศ. 1946 | |
| มิคอส คัลเลย์ (Miklós Kállay) | 23 มกราคม ค.ศ. 1887 - 14 มกราคม ค.ศ. 1967 | นายกรัฐมนตรีแห่งฮังการีตั้งแต่ ค.ศ. 1942 - ค.ศ. 1944 | |
| โดเม ซโตเจย์ (Döme Sztójay) | 5 มกราคม ค.ศ. 1883 - 22 สิงหาคม ค.ศ. 1946 | นายกรัฐมนตรีแห่งฮังการีในปี ค.ศ. 1944 ถูกศาลตัดสินประหารชีวิตในปีค.ศ. 1946 | |
| เกซา ลากาตอส (Géza Lakatos) | 30 เมษายน ค.ศ. 1890 - 21 พฤษภาคม ค.ศ. 1967 | ผู้บัญชาการของกองกำลังฮังการีในระหว่างสงครามโลกครั้งที่ 2 และนายกรัฐมนตรีแห่งฮังการีในปี ค.ศ. 1944 | |
| แฟแร็นตส์ ซาลอชี (Ferenc Szálasi) | 6 มกราคม ค.ศ. 1897 - 12 มีนาคม ค.ศ. 1946 | หัวหน้าพรรคแอร์โรว์ครอสส์, ผู้นำชาติฮังการี และเป็นนายกรัฐมนตรีตั้งแต่ ค.ศ. 1944 - ค.ศ. 1945 ถูกศาลตัดสินประหารชีวิตในปีค.ศ. 1946 | |
| เบลา มิคอส (Béla Miklós) | 11 มิถุนายน ค.ศ. 1890 - 21 พฤศจิกายน ค.ศ. 1948 | นายกรัฐมนตรีเพียงในนามแห่งฮังการีตั้งแต่ ค.ศ. 1944 - ค.ศ. 1945 | |
| อิวาน ฮินดี (Iván Hindy) | 28 มิถุนายน ค.ศ. 1890 - 29 สิงหาคม ค.ศ. 1946 | เป็นผู้พันแห่งกองทหารฮังการี เขาเป็นผู้ทำให้เกิดการปิดล้อมบูดาเปสต์ ในวันที่ 11 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1945เขาได้ถูกจับตัวโดยโซเวียต พยายามหลบหนีแต่ล้มเหลว เขาได้ถูกตัดสินประหารชีวิตในปีค.ศ. 1946 | |
| กุสตาฟ ยานี (Gusztáv Jány) | 21 ตุลาคม ค.ศ. 1883 - 26 พฤศจิกายน ค.ศ. 1947 | เป็นพลเอกอาวุโสแห่งกองทหารฮังการี เขาได้บังคับบัญชากองทัพฮังการีที่สองในยุทธการที่สตาลินกราดต่อมาเขาถูกตัตสินว่ามีความผิดในข้อหาก่ออาชญากรรมสงครามและถูกประหารชีวิต |
ราชอาณาจักรโรมาเนีย (ค.ศ. 1941 - ค.ศ. 1944)
| รูป | ชื่อ | ช่วงชีวิต | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|
| สมเด็จพระราชาธิบดีไมเคิลที่ 1 (King Michael I of Romania) | 25 ตุลาคม ค.ศ. 1921 - 5 ธันวาคม ค.ศ. 2017 | ทรงเป็นกษัตริย์แห่งโรมาเนียตั้งแต่ ค.ศ. 1940 - ค.ศ. 1947 พระองค์ทรงได้ขึ้นครองราชย์โดยอำนาจของอันโตเนสคูที่ต้องการให้พระองค์แทนที่พระบิดาคือ สมเด็จพระราชาธิบดีคาโรลที่ 2 แต่พระองค์ได้ทำการรัฐประหารอันโตเนสคูและเปลี่ยนเป็นฝ่ายพันธมิตรได้สำเร็จในปี ค.ศ. 1944 | |
| เอียน อันโตเนสคู (Ion Antonescu) | 15 มิถุนายน ค.ศ. 1882 - 1 มิถุนายน ค.ศ. 1946 | นายกรัฐมนตรีแห่งโรมาเนียและผู้นำเผด็จการโรมาเนียตั้งแต่ค.ศ. 1940 - ค.ศ. 1944 ได้ถูกโค่นล้มจากการรัฐประหารของสมเด็จพระราชาธิบดีไมเคิล และเขาได้ถูกตัดสินประหารชีวิตในปี ค.ศ. 1946 | |
| เปเตร ดูมิเทสคู (Petre Dumitrescu) | 18 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1882 - 15 มกราคม ค.ศ. 1950 | ผู้บัญชาการกองกำลังโรมาเนียที่ 3 ในการต่อต้านสหภาพโซเวียต | |
| - | คอนสแตนติน คอนสแตนติเนสคู-เคร็ป (Constantin Constantinescu-Claps) | 20 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1884 - ค.ศ. 1961 | ผู้บัญชาการกองกำลังโรมาเนียที่ 4 |
| โฮเรีย ซีมา (Horia Sima) | 3 กรกฎาคม ค.ศ. 1907 - 25 พฤษภาคม ค.ศ. 1993 | หัวหน้ารัฐบาลโปร-นาซี รัฐบาลพลัดถิ่น |
ราชอาณาจักรบัลแกเรีย (ค.ศ. 1941 - ค.ศ. 1944)
| รูป | ชื่อ | ช่วงชีวิต | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|
| พระเจ้าซาร์บอริสที่ 3 แห่งบัลแกเรีย (Tsar Boris III of Bulgaria) | 30 กรกฎาคม ค.ศ. 1894 - 28 สิงหาคม ค.ศ. 1943 | ทรงเป็นพระเจ้าซาร์แห่งบัลแกเรียตั้งแต่ค.ศ. 1918 จนกระทั่งเสด็จสวรรคตอย่างเป็นปริศนาในค.ศ. 1943 | |
| พระเจ้าซาร์ซีโมนที่ 2 แห่งบัลแกเรีย (Tsar Simeon II of Bulgaria) | 16 มิถุนายน ค.ศ. 1937 - ยังทรงพระชนม์ | ทรงเป็นพระเจ้าซาร์แห่งบัลแกเรียตั้งแต่ค.ศ. 1943 จนถึงค.ศ. 1946 ยังทรงพระเยาว์และไม่ทรงมีพระราชอำนาจใด ๆ จนกระทั่งราชาธิปไตยถูกล้มล้าง | |
| เจ้าชายคิริลแห่งบัลแกเรีย (Prince Kiril of Bulgaria) | 17 พฤศจิกายน ค.ศ. 1895 - 1 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1945 | ทรงเป็นเจ้าชายแห่งบัลแกเรีย และประธานคณะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ระหว่างปีค.ศ. 1943 - ค.ศ. 1944 ทรงถูกประหารชีวิตโดยคอมมิวนิสต์ | |
| บ็อกดาน ฟิลอฟ (Bogdan Filov) | 10 เมษายน ค.ศ. 1883 - 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1945 | นายกรัฐมนตรีแห่งบัลแกเรียระหว่างปีค.ศ. 1940 - 1943 และผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ระหว่างปีค.ศ. 1943 - ค.ศ. 1944 ถูกประหารชีวิตโดยคอมมิวนิสต์ | |
| อีวาน อีวานอฟ บักรียานอฟ (Ivan Ivanov Bagryanov) | 29 ตุลาคม ค.ศ. 1891 - 1 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1945 | นายกรัฐมนตรีแห่งบัลแกเรียในปีค.ศ. 1944 เขาพยายามดึงประเทศออกจากสงครามโดยประกาศเป็นกลาง ต่อมาเขาถูกประหารชีวิตโดยคอมมิวนิสต์ | |
| - | สโตยาน สโตยานอฟ (Stoyan Stoyanov) | 12 มีนาคม ค.ศ. 1913 - 13 มีนาคม ค.ศ. 1997 | ผู้ที่ยิงเครื่องบินของศัตรูได้สูงสุดแห่งกองทัพอากาศบัลแกเรียด้วยชัยชนะ 14 ครั้ง |
| - | เฟอร์ดินานด์ คอซอฟสกี (Ferdinand Kozovski) | 27 มกราคม ค.ศ. 1892 - 12 กันยายน ค.ศ. 1965 | นักการเมืองคอมมิวนิสต์และพลโทกองทัพบัลแกเรีย ผู้ซึ่งได้เป็นประธานสมัชชาแห่งชาติบัลแกเรียระหว่างค.ศ. 1950 - 1965 |
| - | วลาดิมีร์ สตอยเชฟ (Vladimir Stoychev) | 24 กันยายน ค.ศ. 1892 - 27 เมษายน ค.ศ. 1990 | นายพันกองทัพบัลแกเรียและนักการทูต |
ราชอาณาจักรไทย (ค.ศ. 1940 - ค.ศ. 1945)
| รูป | ชื่อ | ช่วงชีวิต | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|
| พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล (King Ananda Mahidol) | 20 กันยายน ค.ศ. 1925 - 9 มิถุนายน ค.ศ. 1946 | พระมหากษัตริย์ไทยรัชกาลที่ 8 แห่งราชวงศ์จักรี (ค.ศ. 1935 - 1946) ระหว่างสงครามทรงประทับอยู่ ณ ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ และทรงวางพระองค์เป็นกลาง หลังสิ้นสงครามจึงเสด็จนิวัติพระนครในช่วงปลายปี ค.ศ. 1945 ทรงเสด็จสวรรคตด้วยพระแสงปืนแต่การเสด็จสวรรคตของพระองค์ยังคงเป็นปริศนา | |
| จอมพล ป. พิบูลสงคราม (Plaek Pibulsonggram) | 14 กรกฎาคม ค.ศ. 1897 - 11 มิถุนายน ค.ศ. 1964 | จอมพลแห่งกองทัพบกไทย และนายกรัฐมนตรีไทย (ค.ศ. 1938 - 1944) การปกครองในสมัยนี้อยู่ภายในแนวคิดลัทธิชาตินิยมทางเศรษฐกิจและนโยบายการต่อต้านชาวจีน จอมพล ป. ได้ตัดสินใจนำไทยเข้าร่วมเป็นพันธมิตรกับจักรวรรดิญี่ปุ่นในปลายปี พ.ศ. 2484 และยอมให้ญี่ปุ่นใช้ไทยเป็นทางผ่านในการเคลื่อนทัพเข้าสู่พม่าและมลายา เขาได้ลาออกจากนายกรัฐมนตรีในปีค.ศ. 1944 | |
| จรูญ รัตนกุล เสรีเริงฤทธิ์ (Jarun Rattanakuln Seriroengrit) | 27 ตุลาคม ค.ศ. 1895 - 19 กรกฎาคม ค.ศ. 1983 | ผู้นำกองทัพพายัพเข้ารุกรานพม่ามีส่วนสำคัญในการก่อตั้งสหรัฐไทยเดิม | |
| ปรีดี พนมยงค์ (Pridi Banomyong) | 11 พฤษภาคม ค.ศ. 1900 - 2 พฤษภาคม ค.ศ. 1983 | อดีตนักปฏิวัติในคณะราษฎรและรัฐมนตรี ได้รับการโปรดเกล้าฯแต่งตั้งเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ในปีค.ศ. 1941 โดยในปีค.ศ. 1944 เขาได้กลายเป็นผู้สำเร็จราชการแต่เพียงผู้เดียวและเป็นประมุขแห่งประเทศไทยโดยพฤตินัย แต่ตำแหน่งนี้ก็เป็นเพียงในนาม เขาได้กลายเป็นหัวหน้าของเสรีไทยอย่างลับ ๆ ในปีค.ศ. 1942 และต่อมาได้เป็นนายกรัฐมนตรีในปีค.ศ. 1946 | |
| ควง อภัยวงศ์ (Khuang Aphaiwong) | 17 พฤษภาคม ค.ศ. 1902 - 15 มีนาคม ค.ศ. 1968 | นายกรัฐมนตรีระหว่างปีค.ศ. 1944 - 1945 ได้ประกาศสันติภาพกับฝ่ายสัมพันธมิตร |
.jpg.html){kind=link}
สาธารณรัฐฟินแลนด์ (ถึง พ.ศ. 2487)
| รูป | ชื่อ | ดำรงตำแหน่ง | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|
| ริสโต รุติ (Risto Ryti) | 19 ธันวาคม ค.ศ. 1940 - 1 สิงหาคม ค.ศ. 1944 | ประธานาธิบดีแห่งฟินแลนด์ | |
| โยฮัน วิลเลม รังเงล (Johan Wilhelm Rangell) | 4 มกราคม ค.ศ. 1941 - 5 มีนาคม ค.ศ. 1943 | นายกรัฐมนตรีแห่งฟินแลนด์ | |
| คาร์ล กุสตาฟ เอมิล มันเนอร์เฮม (Carl Gustaf Emil Mannerheim) | 17 ตุลาคม 1939 – 12 มกราคม 1945 | จอมพลแห่งกองทัพฟินแลนด์และผู้สำเร็จราชการแห่งฟินแลนด์ |
ราชอาณาจักรอิรัก (ถึง พ.ศ. 2483)
| รูป | ชื่อ | ช่วงชีวิต | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|
| พระเจ้าฟัยศ็อลที่ 2 (King Faisal II of Iraq) | 4 เมษายน ค.ศ. 1939 - 14 กรกฎาคม ค.ศ. 1958 | พระมหากษัตริย์แห่งอิรัก | |
| ราชิด อาลี อัล-เกลานี (Rashid Ali al-Gaylani) | 3 เมษายน ค.ศ. 1941 - 29 พฤษภาคม ค.ศ. 1941 | นายกรัฐมนตรีแห่งอิรัก |
รัฐบริวารและรัฐในอารักขาของฝ่ายอักษะ
รัฐฝรั่งเศส (พ.ศ. 2483-2485)
- ฟิลิป เปแตง เป็นจอมพลกองทัพบกและหัวหน้ารัฐบาลวิชีจากการก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1940 จนกระทั่งการบุกครองที่นอร์ม็องดีในปี ค.ศ. 1944 รัฐบาลเปแตงได้ให้ความร่วมมือกับนาซีและได้จัดตั้งกองกำลังในการตีโฉบฉวยเพื่อจับกุมชาวยิวเชื้อสายฝรั่งเศส รัฐบาลเปแตงได้ถูกต่อต้านโดยนายพล ชาร์ล เดอ โกล แห่งกองกำลังเสรีฝรั่งเศส และในที่สุดก็ได้โค่นล้มอำนาจ ภายหลังสงคราม เปแตงได้ถูกนำตัวขึ้นศาลในข้อหาทรยศและตัดสินโทษให้จำคุกตลอดชีวิต
- ปีแยร์ ลาวาล ผู้นำรัฐบาลเปแตงในปี ค.ศ. 1940 และตั้งแต่ปี ค.ศ. 1942 ถึง ค.ศ. 1944 ภายใต้รัฐบาลที่สองของเขา ได้ให้ความร่วมมือกับนาซีเยอรมนีที่ทำให้เกิดความรุนแรงมากขึ้น ในปี ค.ศ. 1945 ลาวาลได้ถูกนำตัวขึ้นศาลในข้อหาทรยศและตัดสินโทษประหารชีวิต
- เรอเน บูสเกต์ รองหัวหน้ากองกำลังตำรวจฝรั่งเศส มีส่วนร่วมในการให้ความร่วมมือกับนาซีในการไล่ต้อนชาวยิวในฝรั่งเศส เขาได้ถูกตั้งข้อกล่าวหาว่าก่ออาญชญากรรมต่อมนุษยชาติในช่วงหลังสงคราม แต่เขากลับถูกลอบสังหารในช่วงการพิจารณาคดีจะเริ่มต้นขึ้นในปี ค.ศ. 1993
- โฌแซ็ฟ ดาร์น็อง เป็นผู้บัญชาการแห่งกองกำลังกึ่งทหารมีลิสฟร็องแซซ ผู้นำนิยมนาซี, เขาได้ให้การสนับสนุนอย่างแข็งขันต่อรัฐบาลฮิตเลอร์และเปแตง เขาได้ก่อตั้งกองกำลังมีลิสขึ้นเพื่อทำการกวาดต้อนชาวยิวและต่อสู้กับฝ่ายต่อต้านฝรั่งเศส เขาได้ถูกนำตัวขึ้นศาลในข้อหาทรยศและตัดสินโทษประหารชีวิต
- ฌอง เดอกูซ์ ข้าหลวงใหญ่แห่งอินโดจีนฝรั่งเศส เป็นตัวแทนของรัฐบาลวิชี ภารกิจของเดอกูซ์ในอินโอจีนฝรั่งเศสคือการหันกลับไปทำนโยบายการจำยอมสละต่อญี่ปุ่นภายใต้การนำโดยนายพล ฌอร์ฌ เดอกูซ์ คนก่อนหน้านี้ แต่ความเป็นจริงทางการเมืองในไม่ช้าได้บีบบังคับให้เขาเดินไปตามถนนสายเดียวกัน ได้ถูกจับและนำตัวขึ้นศาลภายหลังสงคราม เดอกูซ์ได้ถูกตัดสินว่าไม่มีความผิดแต่อย่างใด
สาธารณรัฐสโลวัก (พ.ศ. 2482-2488)
- ยอเซฟ ตีซอ ประธานาธิบดีแห่งสาธารณรัฐสโลวัก
รัฐเอกราชโครเอเชีย (พ.ศ. 2484-2486)
- อานเต ปาเวลิช หัวหน้า(Poglavnik) แห่งรัฐเอกราชโครเอเชีย(NDH) ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1941 ถึง ค.ศ. 1945.
รัฐบาลอิสระที่สนับสนุนฝ่ายอักษะ
รัฐบาลชั่วคราวเสรีอินเดีย (พ.ศ. 2486-2488)
- สุภาษ จันทระ โพส เป็น ผู้นำ, นายกรัฐมนตรี และ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศของ เสรีอินเดีย
รัฐหุ่นเชิดของนาซีเยอรมนี
รัฐผู้พิทักษ์, เซอร์เบีย (พ.ศ. 2484-2487)
Milan Nedić, นายพลและนายกรัฐมนตรีแห่งรัฐผู้พิทักษ์
รัฐเดนมาร์กในอารักขา (พ.ศ. 2483-2488)
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
จังหวัดลูบลิยานา, สโลวิเนีย (1943–1945)
- Leon Rupnik, เป็นประธานของรัฐบาลเฉพาะกาล
นอร์เวย์ (พ.ศ. 2483-2488)
- วิดคัน ควิสลิง รัฐมนตรี-ประมุขแห่งรัฐบาลชาตินอร์เวย์ ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1942 ถึง ค.ศ. 1945
รัฐหุ่นเชิดของราชอาณาจักรอิตาลี
รัฐเอกราชมอนเตเนโกร (พ.ศ. 2484-2486)
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
ราชอาณาจักรอัลแบเนีย (พ.ศ. 2483-2486)
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
รัฐหุ่นเชิดหุ่นเชิดร่วมนาซีเยอรมนี–ราชอาณาจักรอิตาลี
รัฐเฮเลนิค (กรีซ) (พ.ศ. 2484-2487)
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
รัฐหุ่นเชิดของจักรวรรดิญี่ปุ่น
จักรวรรดิแมนจูกัว
- จักรพรรดิผู่อี๋ จักรพรรดิแห่งจักรวรรดิแมนจูกัว
- จาง จิงหุย นายกรัฐมนตรีแห่งจักรวรรดิแมนจูกัว
รัฐบาลสหภาพปกครองตนเองเหม่งเจียง
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
สาธารณรัฐจีน-นานกิง (พ.ศ. 2483-2488)
ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
รัฐพม่า (พ.ศ. 2486-2488)
- บะมอ ผู้นำทางการเมือง
สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ที่ 2
- โฮเซ เป. เลาเรล ประธานาธิบดี
จักรวรรดิเวียดนาม (พ.ศ. 2488)
- สมเด็จพระจักรพรรดิบ๋าว ดั่ย จักรพรรดิแห่งอันนัม ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1926 ถึง ค.ศ. 1945 และเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิเวียดนาม ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1945 ถึง ค.ศ. 1949
- เจิ่น จ่อง กีม นายกรัฐมนตรี
ราชอาณาจักรกัมพูชา (พ.ศ. 2488)
- พระบาทสมเด็จพระศรีสวัสดิ์มุนีวงศ์ พระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรกัมพูชา พ.ศ. 2470 - พ.ศ. 2484
- พระบาทสมเด็จพระบรมนาถนโรดมสีหนุ พระมหากษัตริย์ที่สืบราชสมบัติรัชกาลต่อมา
- เซิง งอกทัญ นายกรัฐมนตรี
ราชอาณาจักรลาว (พ.ศ. 2488)
- สมเด็จพระเจ้ามหาอุปราชเพชรราช รัตนวงศา นายกรัฐมนตรีลาวและหัวหน้าขบวนการลาวอิสระ (พ.ศ. 2485 - 2488)
รัฐที่ให้การสนับสนุนฝ่ายอักษะ
รัฐสเปน (วางตัวเป็นกลาง)
- ฟรันซิสโก ฟรังโก ประธานาธิบดีแห่งสเปน
- อากุสติน มูโญซ กรันเดส
- เอมิลิโอ เอสเตบัน อินฟานเตส
จักรวรรดิอิหร่าน
- พระเจ้าชาห์ โมฮัมหมัด เรซา ปาห์ลาวี พระมหากษัตริย์แห่งจักรวรรดิอิหร่าน
- Ali Mansur นายกรัฐมนตรีแห่งจักรวรรดิอิหร่าน ระหว่างปี1940-1941
