พรรคประชาชนกัมพูชา

พรรคประชาชนกัมพูชา (เขมร: គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា คณบกฺสบฺรชาชนกมฺพุชา: KPK; อังกฤษ: Cambodian People’s Party) เป็นพรรคที่สืบทอดมาจากพรรคปฏิวัติประชาชนกัมพูชาที่ก่อตั้งมาตั้งแต่ พ.ศ. 2522 การเปลี่ยนแปลงมาเป็นพรรคประชาชนกัมพูชาเกิดขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2534 โดยมีการเปลี่ยนแปลงอุดมการณ์ของพรรค ยกเลิกแนวคิดนิยมคอมมิวนิสต์ก่อนการประชุมสันติภาพที่ปารีส ผู้นำพรรคคือฮุน เซน และ เจีย ซิม พรรคเข้าร่วมการเลือกตั้งใน พ.ศ. 2536 และได้คะแนนเสียงเป็นลำดับที่สอง ได้เข้าร่วมรัฐบาลผสมกับพรรคฟุนซินเปก โดยฮุน เซนได้เป็นนายกรัฐมนตรีคนที่สอง เดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2540 ฮุน เซน เข้ายึดอำนาจและขับไล่สมเด็จกรมพระนโรดม รณฤทธิ์ออกจากตำแหน่ง และจัดให้มีการเลือกตั้งทั่วไปใน พ.ศ. 2541 ซึ่งพรรคได้เสียงมากที่สุดและได้เป็นแกนนำจัดตั้งรัฐบาลผสม

พรรคประชาชนกัมพูชา គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា
ไฟล์:Cambodian People's Party logo.JPG
รองประธาน	เซย์ ซัม ซอ เค็ง
คำขวัญ	เอกราช, วิมุตติ, ประชาธิปไตย, ศุภมงคลและสังคมวัฒนาสถาพร แด่พระราชอาณาจักร
ก่อนหน้า	พรรคคอมมิวนิสต์อินโดจีน
ที่ทำการ	203 นโรดมบูเลอวาร์ด พนมเปญ ประเทศกัมพูชา
ฝ่ายเยาวชน	ยุวชน CPP
จำนวนสมาชิก  (ปี 2020)	6,000,000 คน
อุดมการณ์	ตั้งแต่ พ.ศ. 2534: อนุรักษ์นิยม ชาติอนุรักษ์นิยม เศรษฐศาสตร์เสรีนิยม 2494–2534: ลัทธิคอมมิวนิสต์ ลัทธิมากซ์–เลนิน ลัทธิแก้
จุดยืน	ตั้งแต่ พ.ศ. 2534: เต้นใหญ่ 2494–2534: ซ้ายถึงซ้ายจัด
กลุ่มระดับสากล	Centrist Democrat International
สี	สีฟ้า
พฤฒสภา	58 / 62
รัฐสภา	125 / 125
หัวหน้าคอมมูน	1,645 / 1,646
กรมปรึกษาฆุมสังกัด	11,051 / 11,572
สมาชิกสภาเขต	4,034 / 4,114
เว็บไซต์
cpp.org.kh
ประธานที่ปรึกษา	ฮุน เซน
การเมืองกัมพูชา รายชื่อพรรคการเมือง การเลือกตั้ง

ดูเพิ่ม

• แนวร่วมสามัคคีสงเคราะห์ชาติกัมพูชา
• กัมพูชายุคใหม่
• สาธารณรัฐประชามานิตกัมพูชา
• การเมืองกัมพูชา

อ้างอิง

1. "Ruling Party's New Headquarters Funded by Members and Costs $40M: CPP Spokesperson". VOA. 7 May 2020. สืบค้นเมื่อ 8 May 2020.
2. Quackenbush, Casey (7 January 2019). "40 Years After the Fall of the Khmer Rouge, Cambodia Still Grapples With Pol Pot's Brutal Legacy". TIME. สืบค้นเมื่อ 7 December 2019.
3. Aflaki, Inga N. (2016). Entrepreneurship in the Polis. Routledge.
4. Ven, Rathavong (5 June 2018). "CPP determined to maintain Kingdom's peace and development". Khmer Times. สืบค้นเมื่อ 26 June 2019.
5. Vickery, Michael (1 January 1994). "The Cambodian People's Party: Where Has It Come From, Where Is It Going?". Southeast Asian Affairs. 21: 102. doi:10.1355/SEAA94G.
6. Chandler, David P.; C., D. P. (1983). "Revising the Past in Democratic Kampuchea: When Was the Birthday of the Party?". Pacific Affairs. 56 (2): 288–300. doi:10.2307/2758655. JSTOR 2758655. สืบค้นเมื่อ 2 July 2021.
7. Diamond, Larry (April 2002). "Elections Without Democracy: Thinking About Hybrid Regimes" (PDF). Journal of Democracy. 13 (2): 31, 32. doi:10.1353/jod.2002.0025. S2CID 154815836. สืบค้นเมื่อ 27 January 2014.
8. McCargo, Duncan (October 2005). "Cambodia: Getting Away with Authoritarianism?" (PDF). Journal of Democracy. 16 (4): 98. doi:10.1353/jod.2005.0067. S2CID 154881536. สืบค้นเมื่อ 27 January 2014.
9. Hughes, Caroline (January–February 2009). "Consolidation in the Midst of Crisis" (PDF). Asian Survey. 49 (1): 211–212. doi:10.1525/as.2009.49.1.206. ISSN 1533-838X. สืบค้นเมื่อ 27 January 2014.
10. Khorn, Savi (11 June 2019). "Ministry: Councillors to be appointed by next Monday". The Phnom Penh Post. สืบค้นเมื่อ 17 June 2019.

บรรณานุกรม

• Guo, Sujian (2006). The Political Economy of Asian Transition from Communism. Ashgate Publishing, Ltd. ISBN 0754647358.

• ไมเคิล ลีเฟอร์. พจนานุกรมการเมืองสมัยใหม่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้. กทม. : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, 2548.

แหล่งข้อมูลอื่น

• เว็บไซต์ CPP
• List of incidents attributed to the Cambodian Peoples Party on the START database