ราฟาเอล นาดัล
ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
ราฟาเอล นาดัล ปาเรรา (สเปน: Rafael Nadal Parera, ออกเสียง: [rafaˈel naˈðal paˈɾeɾa]; เกิด: 3 มิถุนายน ค.ศ. 1986) เป็นนักเทนนิสอาชีพชายชาวสเปน มือวางอันดับ 6 ของโลกคนปัจจุบัน เขาเป็นหนึ่งในสามผู้เล่นที่ได้แชมป์แกรนด์สแลมในประเภทชายเดี่ยวมากที่สุด 20 สมัย นาดัลเคยครองตำแหน่งมือวางอันดับของโลก 1 รวม 209 สัปดาห์ และครองตำแหน่งอันดับ 1 เมื่อจบฤดูกาล 5 ครั้ง เขาเป็นผู้เล่นที่ได้รับการขนานนามว่าเป็นราชาแห่งคอร์ตดิน โดยเป็นเจ้าของสถิติแชมป์เฟรนช์โอเพน 13 สมัย ซึ่งเป็นสถิติการคว้าแชมป์รายการใดรายการหนึ่งที่มากที่สุดในวงการเทนนิส และคว้าแชมป์เอทีพี มาสเตอร์ 1000 คอร์ตดินได้ถึง 26 รายการ และยังทำสถิติชนะบนคอร์ตดินติดต่อกัน 81 นัด (ค.ศ. 2005–07) นาดัลได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในสามนักเทนนิสชายที่ยิ่งใหญ่ที่สุด (Big 3) ร่วมกับ โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ และ นอวาก จอกอวิช
นาดัลในปี 2015 | |
ชื่อเต็ม | ราฟาเอล นาดัล ปาเรรา |
---|---|
ประเทศ (กีฬา) | สเปน |
ถิ่นพำนัก | มานากอ หมู่เกาะแบลีแอริก ประเทศสเปน |
วันเกิด | 3 มิถุนายน ค.ศ. 1986 (35 ปี) มานากอ หมู่เกาะแบลีแอริก ประเทศสเปน |
ส่วนสูง | 1.85 ม. (6 ฟุต 1 นิ้ว) |
เทิร์นโปร | ค.ศ. 2001 |
การเล่น | มือซ้าย (แบ็กแฮนด์สองมือ) |
ผู้ฝึกสอน | โตนี นาดัล (2005–2017) คาร์ลอส โมยา (2016–ปัจจุบัน) |
เงินรางวัล | 125,050,235 ดอลลาร์สหรัฐ |
เว็บไซต์ทางการ | rafaelnadal.com |
เดี่ยว | |
สถิติอาชีพ | 1,032–209 (83.2%) |
รายการอาชีพที่ชนะ | 89 (สูงที่สุดเป็นอันดับที่ 4 ในประเภทชายเดี่ยว) |
อันดับสูงสุด | No. 1 (18 สิงหาคม 2008) |
อันดับปัจจุบัน | No. 6 (8 พฤศจิกายน 2021) |
ผลแกรนด์สแลมเดี่ยว | |
ออสเตรเลียนโอเพน | ชนะเลิศ (2009) |
เฟรนช์โอเพน | ชนะเลิศ (2005, 2006, 2007, 2008, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2017, 2018, 2019, 2020) |
วิมเบิลดัน | ชนะเลิศ (2008, 2010) |
ยูเอสโอเพน | ชนะเลิศ (2010, 2013,2017, 2019) |
การแข่งขันอื่น ๆ | |
Tour Finals | รองชนะเลิศ (2010, 2013) |
Olympic Games | เหรียญทอง (2008) |
คู่ | |
สถิติอาชีพ | 137–74 |
รายการอาชีพที่ชนะ | 11 |
อันดับสูงสุด | No. 26 (8 สิงหาคม 2005) |
อันดับปัจจุบัน | No. 506 (15 พฤศจิกายน 2021) |
ผลแกรนด์สแลมคู่ | |
ออสเตรเลียนโอเพน | 3R (2004, 2005) |
วิมเบิลดัน | 2R (2005) |
ยูเอสโอเพน | SF (2004) |
การแข่งขันแบบทีม | |
Davis Cup | ชนะเลิศ (2004, 2008, 2009, 2011, 2019) |
อัปเดตล่าสุดเมื่อ: 17 มกราคม 2022 |
สถิติเหรียญรางวัล | ||
ตัวแทนของ สเปน | ||
เทนนิสประเภทชาย | ||
---|---|---|
2008 กรุงปักกิ่ง | ประเภทเดี่ยว | |
2016 กรุงรีโอเดจาเนโร | ประเภทคู่ |
ตั้งแต่วัยเด็กจนถึงปี 2017 เขาอยู่ภายใต้การฝึกสอนของ โตนี นาดัล คุณลุงของเขา นาดัลเริ่มประสบความสำเร็จในวงการตั้งแต่อายุยังน้อย และเป็นหนึ่งในผู้เล่นดาวรุ่งที่เก่งที่สุดในประวัติศาสตร์ เขาขึ้นสู่ตำแหน่งมือวางอันดับ 2 ของโลกในวัย 19 ปี และคว้าแชมป์ได้ถึง 16 รายการ รวมถึงแชมป์เฟรนช์โอเพนสมัยแรก และแชมป์มาสเตอร์อีก 6 รายการในช่วงเวลานั้น ก่อนจะขึ้นสู่ตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ครั้งแรกในปี 2008 หลังคว้าแชมป์วิมเบิลดันสมัยแรก โดยเอาชนะ โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ คู่แข่งคนสำคัญได้ในรอบชิงชนะเลิศ และยังคว้าเหรียญทองโอลิมปิกประเภทชายเดี่ยวได้ในปีนั้น ต่อมาในปี 2010 นาดัลคว้าแชมป์แกรนด์สแลมได้ 3 รายการ และคว้าแชมป์แกรนด์สแลมครบทุกรายการในอาชีพ (Career Grand Slam) ภายหลังได้แชมป์ยูเอสโอเพน และด้วยวัย 24 ปี เขาถือเป็นผู้เล่นที่อายุน้อยที่สุดในยุคโอเพน ที่ได้แชมป์แกรนด์สแลมครบทุกรายการ และเป็นผู้เล่นชายคนแรกที่ได้แชมป์แกรนด์สแลมในพื้นคอร์ตทั้ง 3 ประเภทในปีเดียวกัน อีกทั้งยังเป็นผู้เล่นชายคนที่สองในยุคโอเพนที่ได้แชมป์แกรนด์สแลมครบทุกรายการ และได้เหรียญทองโอลิมปิก (Career Golden Slam)
ในทศวรรษต่อมา นอวาก จอกอวิช กลายเป็นคู่แข่งคนสำคัญของนาดัล ทั้งคู่เคยพบกันถึง 58 ครั้ง ซึ่งเป็นสถิติการพบกันที่มากที่สุดของนักเทนนิสสองคนในยุคโอเพน และหลังจากได้แชมป์ออสเตรเลียนโอเพนปี 2009 และแชมป์วิมเบิลดัน 2010 นาดัลยังไม่สามารถคว้าแชมป์แกรนด์สแลมสองรายการดังกล่าวเพิ่มได้อีกเลย แต่เขายังครองความยิ่งใหญ่ในเฟรนช์โอเพน โดยคว้าแชมป์ 4 สมัยติดต่อกันได้อีกสองครั้ง (ค.ศ. 2011–14 และ 2017–20) และคว้าแชมป์ยูเอสโอเพนเพิ่มอีก 3 สมัย ก่อนจะคว้าแชมป์แกรนด์สแลมครบ 20 สมัย หลังจากได้แชมป์เฟรนช์โอเพน 2020
นาดัลเป็นคนที่ถนัดขวาแต่ถูกฝึกให้ตีเทนนิสด้วยมือซ้าย เขามีจุดเด่นคือการตีโฟร์แฮนด์ท็อปสปินอันหนักหน่วง และยังขึ้นชื่อในด้านการเบรกเกมเสริ์ฟของคู่แข่ง นาดัลได้รับรางวัลนักกีฬาชายยอดเยี่ยมแห่งปีของลอริอุส 2 สมัย, รางวัลนักเทนนิสยอดเยี่ยมของเอทีพี 5 สมัย และรางวัลผู้เล่นยอดเยี่ยมจากการโหวตของเพื่อนนักเทนนิส 4 สมัย ในการแข่งขันนานาชาติ เขาคว้าแชมป์เดวิส คัพ ร่วมกับทีมชาติสเปน 5 สมัย และคว้าเหรียญทองโอลิมปิกประเภทชายเดี่ยวในปี 2008 และประเภทคู่ในปี 2016 เขาก่อตั้งมูลนิธิ Rafa Nadal Foundation เพื่อช่วยเหลือเด็กด้อยโอกาส และเปิดสถาบันสอนเทนนิสในมายอร์กา ประเทศสเปน
ชีวิตส่วนตัว
นาดัลเกิดที่เมืองมาจอร์กา ประเทศสเปน เป็นบุตรของนายเซบาสเตียน นักธุรกิจซึ่งเป็นเจ้าของบริษัทประกันภัย และนางอนา มาเรีย ปาเรรา ซึ่งประกอบอาชีพขายน้ำหอม เขามีน้องสาวคือ มาเรีย อิสซาเบล ลุงของเขา มิกูเอล แองเจิล นาดัล เป็นนักฟุตบอลทีมชาติสเปนต้องการให้นาดัลเป็นนักฟุตบอล ในขณะที่ลุงอีกคนของเขา โตนี นาดัล เป็นนักเทนนิสอาชีพ และได้แนะนำให้นาดัลเล่นเทนนิสตั้งแต่อายุ 3 ขวบและทำหน้าที่เป็นผู้ฝึกสอนของเขา แท้จริงแล้วนาดัลเป็นคนที่ถนัดขวา โดยเขาเขียนหนังสือและใช้ชีวิตประจำวันด้วยมือขวา แต่ถูกฝึกให้ตีเทนนิสด้วยมือซ้ายตั้งแต่เด็ก เนื่องจากลุงโตนีต้องการสร้างอาวุธที่แตกต่างให้กับเขาเพื่อเป็นข้อได้เปรียบในการแข่งขัน
จากการที่นาดัลมีคุณลุงสองคนเป็นผู้มีความสามารถทางกีฬาฟุตบอลและเทนนิส ส่งผลให้เขามีความรักในกีฬาทั้งสองเป็นอย่างมากและได้ฝึกฝนกีฬาทั้งสองไปพร้อมกัน โดยเหตุการณ์ที่ทำให้ลุงโตนีได้มองเห็นถึงพรสวรรค์ของนาดัลคือเมื่อตอนเขาอายุ 8 ขวบ เขาคว้าแชมป์เยาวชนรุ่นอายุต่ำกว่า 12 ปี ได้พร้อม ๆ ไปกับการเป็นนักฟุตบอลระดับจูเนียร์ ลุงโตนีจึงเข้มงวดกวดขันในการซ้อมให้กับเขามากยิ่งขึ้น เมื่ออายุ 12 ปี นาดัลสามารถชนะเลิศเทนนิสหลายรายการ และยังคงเล่นเทนนิสและฟุตบอลไปพร้อม ๆ กัน พ่อของเขาไม่ต้องการให้การเรียนของเขาได้รับผลกระทบจากการเล่นกีฬามากจนเกินไป จึงให้เขาเลือกเล่นระหว่างเทนนิสและฟุตบอล ซึ่งท้ายทื่สุดนาดัลก็ได้เลือกเล่นเทนนิส และในปี 2002 นาดัลก็ได้ก้าวขึ้นสู่ 50 อันดับแรกของโลกในวัยเพียง 16 ปี
เขามีทีมฟุตบอลที่เชียร์คือเรอัลมาดริด รวมทั้งสนับสนุนทีมชาติสเปนในฟุตบอลโลกและฟุตบอลยูโร มีนักฟุตบอลที่ชื่นชอบคือโรนัลโด นาดัลเปิดเผยว่าตัวเขาไม่เชื่อในพระเจ้า และให้ความสำคัญกับการประสบความสำเร็จด้วยพรสวรรค์และความมุ่งมั่นของมนุษย์มากกว่าการเสาะแสวงหาที่ยึดเหนี่ยวทางจิตใจ
นาดัลเปิดเผยถึงอาหารจานโปรดของเขาในรายการของ มาร์คัส ซามูเอลสัน ในปี 2016 ว่า "ซีฟู้ด คือสิ่งที่ต้องมีบนโต๊ะอาหารเสมอ" ไม่ว่าจะเป็น สเต็กปลาแซลมอน หรือ พาสต้ากับกุ้งและเห็ด ซึ่งพาสต้านั้นเป็นสิ่งที่เจ้าตัวชอบเนื่องจากให้พลังงานสูง และเขายังชอบทานข้าวผัดสเปน (Paella) มาก นาดัลยอมรับว่าเขามี "Guilty Pleasure" ซึ่งเป็นเมนูที่ไม่ดีต่อสุขภาพแต่เขาชอบทานมากได้แก่ ช็อกโกแลต และ เค้ก
นาดัลสมรสกับฟรานซิสก้า “ซิสก้า” เปเรโญ่ ในปี 2019 เขายังมีธุรกิจส่วนตัวโดยเปิดสถาบันฝึกสอนเทนนิส "Rafa Nadal Academy by Movistar" ตั้งแต่ปี 2016 ที่มาร์จอกา ประเทศสเปน โดยเน้นสอนเยาวชนอายุ 12–18 ปี และมีโปรแกรมสำหรับผู้ใหญ่ด้วยเช่นกัน และยังเปิดสอนที่สหราชอาณาจักร,ไอร์แลนด์, คูเวต รวมถึงเม็กซิโกด้วย นาดัลมีงานอดิเรกคือการเล่นไพ่โป๊กเกอร์
ประวัติการเล่นอาชีพ
2001–04: เริ่มเล่นอาชีพ และแชมป์เดวิสคัพสมัยแรก
นาดัลเริ่มเล่นอาชีพเมื่ออายุ 15 ปีและเข้าร่วมการแข่งขันเยาวชนในรุ่น ITF ต่อมา เมื่อวันที่ 29 เมษายน 2002 นาดัลในวัยเพียง 15 ปี ก็คว้าแชมป์ได้เป็นรายการแรก และถือเป็นผู้เล่นคนที่ 9 ในยุคโอเพนที่ได้แชมป์การแข่งขันทางการก่อนอายุ 16 ปี ต่อมาในช่วงกลางปี นาดัลในวัย 16 ปี ผ่านเข้ารอบรองชนะเลิศวิมเบิลดันในรุ่นจูเนียร์ได้เป็นครั้งแรก เขายังมีส่วนช่วยทีมชาติสเปนเอาชนะสหรัฐอเมริกาในรอบชิงชนะเลิศของจูเนียร์ เดวิส คัพ ถือได้ว่าเขาเป็นนักเทนนิสรุ่นเยาว์ที่เป็นที่จับตามองมากที่สุดในขณะนั้น
ในปี 2004 นาดัลสร้างสถิติเป็นสมาชิกทีม เดวิส คัพ ที่อายุน้อยที่สุดและสามารถพาทีมคว้าแชมป์ได้ โดยทีมชาติสเปนสามารถเอาชนะสหรัฐอเมริกาไปได้ ซึ่งนาดัลมีอายุ 18 ปี 6 เดือนในขณะนั้น นาดัลจบฤดูกาลโดยการขึ้นสู่อันดับที่ 51 ของโลก
2005–07: แชมป์แกรนด์สแลมแรก
ในปี 2005 นาดัลก้าวขึ้นมาเป็นผู้เล่นระดับโลกอย่างเป็นทางการ เขาชนะเลิศแกรนด์สแลมได้เป็นครั้งแรกในรายการเฟรนช์โอเพน เอาชนะมาเรียโน ปูเอร์ต้า และถือเป็นผู้เล่นคนที่สองที่คว้าแชมป์เฟรนช์โอเพนได้เป็นรายการแกรนด์สแลมแรกในอาชีพ ต่อจาก แมทส์ วิแลนเดอร์ ในปี 1982 นาดัลจบฤดูกาลด้วยการขึ้นสู่ตำแหน่งอันดับ 2 ของโลกครั้งแรก และได้รับรางวัลผู้เล่นที่มีพัฒนาการยอดเยี่ยมประจำปี
นาดัลป้องกันแชมป์เฟรนช์โอเพนเอาไว้ได้ทั้งในปี 2006 และ 2007 รวมทั้งเข้าชิงชนะเลิศวิมเบิลดันได้สองปีติดต่อกัน แต่ก็แพ้ โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ ผู้ซึ่งกลายเป็นคู่แข่งคนสำคัญในอาชีพของเขาไปทั้งสองครั้ง
2008: ขึ้นสู่ตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ครั้งแรก, เหรียญทองโอลิมปิก และแชมป์เดวิสคัพ
ปี 2008 ถือว่าเป็นจุดเริ่มต้นของความยิ่งใหญ่ของนาดัล เขาคว้าแชมป์ได้ 8 รายการในปีนี้ รวมทั้งแชมป์แกรนด์สแลม 2 รายการ (เฟรนช์โอเพน และ วิมเบิลดัน) เอาชนะเฟเดอเดอร์ในรอบชิงชนะเลิศทั้งสองรายการ หลังจากแพ้เฟเดอเรอร์ในรอบชิงชนะเลิศวิมเบิลดันสองปีติดต่อกัน โดยนาดัลถือเป็นชาวสเปนคนที่สองที่คว้าแชมป์วิลเบิลดันได้ ต่อจาก คอนชิต้า มาร์ติเนซ ในประเภทหญิงเดี่ยว และเป็นผู้เล่นคนที่ 3 ที่คว้าแชมป์เฟรนช์โอเพนและวิมเบิลดันได้ในปีเดียวกัน นาดัลยังผ่านเข้ารอบรองชนะเลิศแกรนด์สแลมได้อีกสองรายการได้แก่ ออสเตรเลียนโอเพน และยูเอสโอเพน และคว้าแชมป์ เดวิสคัพได้เป็นสมัยที่สอง โดยสเปนเอาชนะอาร์เจนตินาในรอบชิงชนะเลิศ และนาดัลยังคว้าแชมป์รายการมาสเตอร์ได้สามรายการที่ แคนาดา, ฮัมบวร์ค และมงเต-การ์โล
นาดัลคว้าเหรียญทองโอลิมปิกได้เป็นครั้งแรกในการแข่งขันชายเดี่ยวในโอลิมปิก 2008 เอาชนะ เฟอร์นานโด กอนซาเลสในรอบชิงชนะเลิศสามเซตรวด และเขาแย่งตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ของโลกจากเฟเดอเรอร์ได้เป็นครั้งแรกในวันที่ 18 สิงหาคม ภายหลังจากที่เป็นมืออันดับ 2 นานถึง 160 สัปดาห์ติดต่อกันตั้งแต่ปี 2005
2009: สร้างสถิติใหม่
แม้นาดัลจะตกรอบ 8 คนสุดท้ายในการแข่งขันรายการเอทีพี 250 ที่โดฮา แต่นาดัลได้แชมป์ออสเตรเลียนโอเพนครั้งแรก เอาชนะเฟเดอเรอร์ในรอบชิงชนะเลิศ 3–2 เซต โดยถือเป็นนักเทนนิสชาวสเปนคนแรกที่คว้าแชมป์ออสเตรเลียนโอเพนได้ ตามด้วยการคว้าแชมป์มาสเตอร์ 1000 สามรายการที่อินเดียน เวลส์ เอาชนะมาร์รี และเอาชนะจอกอวิชในรอบชิงชนะเลิศที่ มงเต-การ์โล และ โรม ก่อนจะแพ้เฟเดอเรอร์ในรอบชิงชนะเลิศที่มาดริด
อย่าไรก็ตาม ในปีนี้นาดัลไม่ประสบความสำเร็จในแกรนด์สแลมอีก 3 รายการ โดยตกรอบเฟรนช์โอเพนในรอบที่ 4 ซึ่งเป็นการหยุดสถิติการคว้าแชมป์เฟรนช์โอเพน 4 ปีติดต่อกัน และตกรอบรองชนะเลิศยูเอสโอเพน และไม่ได้ลงแข่งขันวิมเบิลดันเนื่องจากเจ็บเข่า นาดัลจบฤดูกาลด้วยการการพาทีมสเปนป้องกันแชมป์ เดวิสคัพ โดยเอาชนะเช็กเกีย แต่เขาเสียตำแหน่งมือวางอันดับ 1 กลับไปให้เฟเดอร์เรอร์หลังจากตกรอบแรกเอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล ที่กรุงลอนดอน
2010: ฤดูกาลที่ดีที่สุดในอาชีพ และ Career Golden Slam
นาดัลเริ่มต้นด้วยรองแชมป์ที่โดฮา ก่อนจะแพ้ แอนดี มาร์รี นักเทนนิสชื่อดังชาวสกอตในรอบ 8 คนสุดท้ายออสเตรเลียนโอเพน โดยเขาได้ขอยอมแพ้ในเซตที่ 3 เนื่องจากอาการเจ็บเข่ากำเริบ
นาดัลเข้าถึงรอบรองชนะเลิศรายการมาสเตอร์ 1000 2 รายการ ที่ อินเดียนเวลส์ และ ไมแอมี ตามด้วยการคว้าแชมป์มาสเตอร์คอร์ตดิน 3 รายการถัดมา ที่ มงเต-การ์โล, กรุงมาดริด และกรุงโรม ก่อนจะกลับไปทวงแชมป์เฟรนช์โอเพนได้สำเร็จ ซึ่งเป็นแชมป์สมัยที่ 5 เอาชนะ โรบิน โซเดอร์ลิงสามเซต รวมทั้งคว้าแชมป์แกรนด์สแลมได้อีกสองรายการทั้งวิมเบิลดันและยูเอสโอเพน เอาชนะโทมัส เบอร์ดิช และจอกอวิชตามลำดับ ทำให้นาดัลคว้าแชมป์แกรนด์สแลมได้ถึง 3 รายการในปีนี้ และหลังจากได้แชมป์ยูเอสโอเพน นาดัลถือเป็นนักเทนนิสชายคนที่ 7 ที่คว้าแชมป์แกรนด์สแลมได้ครบทั้ง 4 รายการ (Career Grand Slam) รวมทั้งทำสถิติเป็นผู้เล่นชายคนแรกที่ได้แชมป์แกรนด์สแลมในพื้นคอร์ตทั้ง 3 ประเภท (ฮาร์ดคอร์ต, คอร์ตดิน และคอร์ตหญ้า) ในปีเดียวกัน และยังถือเป็นผู้เล่นชายคนที่สองในยุคโอเพน ต่อจาก อานเดร แอกัสซี ที่คว้าแชมป์แกรนด์สแลมประเภทชายเดี่ยวครบทั้ง 4 รายการและคว้าเหรียญทองโอลิมปิกชายเดี่ยวได้ หรือที่เรียกว่าการทำ Career Golden Slam นาดัลจบฤดูกาลด้วยการได้แชมป์ที่โตเกียว และเข้าชิงชนะเลิศ เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอลเป็นครั้งแรก แต่แพ้เฟเดอเรอร์ 1–2 เซต แต่ยังจบฤดูกาลด้วยตำแหน่งมือวางอันดับ 1 เป็นครั้งที่สอง
2011: การก้าวขึ้นมาของนอวาก จอกอวิช
ในปี 2011 นาดัลไม่ประสบความสำเร็จเท่าไรนัก เนื่องด้วยเป็นปีที่ นอวาก จอกอวิช ยอดผู้เล่นชาวเซอร์เบียก้าวขึ้นมาเป็นผู้เล่นที่แย่งความสำเร็จจากนาดัลและเฟเดอเรอร์อย่างเต็มตัว โดยนาดัลต้องแพ้ให้กับจอกอวิชในรอบชิงชนะเลิศถึง 6 รายการ รวมถึงในรอบชิงชนะเลิศแกรนด์สแลมวิมเบิลดันและยูเอสโอเพน แต่นาดัลยังป้องกันแชมป์เฟรนช์โอเพนได้ โดยชนะเฟเดอเรอร์อีกครั้ง คว้าแชมป์เป็นสมัยที่ 6 และนาดัลยังพาทีมชาติสเปนได้แชมป์เดวิสคัพอีกครั้ง โดยเอาชนะอาร์เจนตินาในรอบชิงชนะเลิศ และยังได้แชมป์รายการคอร์ตดินอีกสองรายการที่มาสเตอร์ 1000 มงเต-การ์โล และรายการเอทีพี 500 ที่บาร์เซโลนา แต่เขาตกรอบแรก เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล และจบฤดูกาลด้วยการเสียตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ให้กับจอกอวิช
2012: ปีแห่งการบาดเจ็บ
นาดัลถูกจอกอวิชย้ำแค้นอีกครั้งในรอบชิงชนะเลิศออสเตรเลียนโอเพน 2–3 เซต ซึ่งนัดนี้ถือเป็นการแข่งขันครั้งประวัติศาสตร์เนื่องจากใช้เวลาการแข่งขันนานถึง 5 ชั่วโมง 53 นาที ถือเป็นรอบชิงชนะเลิศแกรนด์สแลมทุกรายการที่นานที่สุด แต่นาดัลก็แก้มือเอาชนะจอกอวิชได้ในรอบชิงชนะมาสเตอร์ 1000 ที่มงเต-การ์โล และในรอบชิงชนะเลิศเฟรนช์โอเพน ป้องกันแชมป์ไว้ได้สำเร็จ และถือเป็นแชมป์สมัยที่ 7 และเขายังได้แชมป์รายการคอร์ตดินที่มงเต-การ์โล, บาร์เซโลนา และโรม
อย่างไรก็ตาม หลังการแข่งขันวิมเบิลดันซึ่งนาดัลตกรอบที่ 2 เขาต้องประสบปัญหาเจ็บหัวเข่าอีกครั้ง และต้องรักษาตัวนานถึง 6 เดือนส่งผลให้เขาพลาดลงแข่งขันรายการสำคัญช่วงปลายปี และอันดับโลกของเขาตกไปอยู่อันดับ 4
2013: ทวงความยิ่งใหญ่
นาดัลพลาดลงแข่งออสเตรเลียนโอเพนเนื่องจากยังอยู่ในช่วงพักฟื้น และกลับมาลงแข่งขันอีกครั้งที่ชิลีในเดือนกุมภาพันธ์ แม้จะไม่สามารถคว้าแชมป์ได้ แต่หลังจากนั้นเขาคว้าแชมป์ได้ 3 รายการติดต่อกัน ที่บราซิล, เม็กซิโก และสหรัฐอเมริกา และทำสถิติคว้าแชมป์มาสเตอร์ 1000 ได้มากที่สุดในขณะนั้น 22 รายการ ก่อนจะเข้าสู่ฤดูกาลคอร์ตดินซึ่งนาดัลกลับมาทวงความยิ่งใหญ่อีกครั้ง โดยคว้าแชมป์ที่บาร์เซโลนา ตามด้วยแชมป์มาสเตอร์ 1000 สองรายการที่โรมและมาดริด
นาดัลกลับมาคว้าแชมป์แกรนด์สแลมได้สองรายการในเฟรนช์โอเพนและยูเอสโอเพนซึ่งเป็นการคว้าแชมป์สมัยที่ 8 และ 2 ตามลำดับ แต่เขาทำผลงานได้น่าผิดหวังในวิมเบิลดันโดยตกรอบแรก แต่ก็ได้แชมป์มาสเตอร์ 1000 อีกสองรายการที่แคนาดา และซินซินแนติ และนาดัลเข้าชิงชนะเลิศเอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล เป็นครั้งที่สองแต่แพ้จอกอวิช 2 เซตรวด แต่เขาจบฤดูกาลโดยการกลับมาครองตำแหน่งอันดับ 1 อีกครั้ง และคว้าแชมป์ได้ถึง 10 รายการในปีนี้
2014: แชมป์เฟรนช์โอเพนสมัยที่ 9
นาดัลเริ่มต้นฤดูกาลด้วยแชมป์ที่โดฮา ต่อมา ในออสเตรเลียนโอเพน นาดัลเอาชนะเฟเดอเรอร์ได้ในรอบรองชนะเลิศ และผ่านเข้าไปพบกับ สตาน วาวริงกา จากสวิตเซอร์แลนด์ ซึ่งนาดัลเอาชนะมาได้ทั้ง 12 ครั้งก่อนหน้านี้ แต่ในรอบชิงชนะเลิศนาดัลได้รับบาดเจ็บบริเวณหลังและตัดสินใจฝืนลงแข่งขัน และแพ้ไป 1–3 เซต นาดัลกลับมาลงแข่งขันที่กรุงรีโอเดจาเนโร และคว้าแชมป์ได้ แต่เขาไม่ประสบความสำเร็จในการแข่งขันมาสเตอร์ 1000 สองรายการถัดมาที่อินเดียนเวลส์ และไมแอมี โดยแพ้ อเล็กซานเดร ดอลโกโปลอฟ และจอกอวิช ตามลำดับ
เข้าสู่การแข่งขันคอร์ตดิน นาดัลเริ่มต้นด้วยการตกรอบที่ มงเต-การ์โล และบาร์เซโลนา ก่อนจะคว้าแชมป์มาสเตอร์ 1000 ที่กรุงมาดริด และเอาชนะจอกอวิชในรอบชิงชนะเลิศเฟรนช์โอเพนได้อีกครั้ง 3–1 เซต ซึ่งเป็นแชมป์สมัยที่ 9 ในอาชีพ และสมัยที่ 5 ติดต่อกัน และทำสถิติคว้าแชมป์แกรนด์สแลมรายการที่ 14 เท่ากับ พีต แซมพราส แต่เขาทำได้เพียงเข้าถึงรอบที่ 4 ในวิมเบิลดันโดยแพ้ นิค เคียร์อีออส และนาดัลได้ถอนตัวจากยูเอสโอเพนเนื่องจากเจ็บข้อมือ และจบฤดูกาลด้วยการเป็นมือวางอันดับ 3 ของโลก
2015: ปีแห่งความล้มเหลว
นาดัลตกรอบแรกที่กรุงโดฮา ถัดมาในแกรนด์สแลมออสเตรเลียนโอเพน นาดัลตกรอบ 8 คนสุดท้ายโดยแพ้ โทมัส เบอร์ดิช ซึ่งเป็นการหยุดสถิติเอาชนะเบอร์ดิชได้ 17 ครั้งติดต่อกันก่อนหน้านี้ ในเดือนกุมภาพันธ์เขาตกรอบที่รีโอเดจาเนโร ก่อนจะคว้าแชมป์คอร์ตดินได้ที่อาร์เจนตินา แต่ต้องตกรอบมาสเตอร์ 1000 สามรายการถัดมา ที่อินเดียนเวลส์, ไมแอมี และ มงเต-การ์โล ก่อนจะเข้าไปชิงชนะเลิศที่กรุงมาดริดและแพ้ แอนดี มาร์รี และอันดับโลกของเขาได้หลุดจาก 5 อันดับเป็นครั้งแรกในรอบ 10 ปี ตามด้วยการตกรอบ 8 คนสุดท้ายมาสเตอร์ 1000 ที่กรุงโรม
นาดัลแพ้จอกอวิชในรอบ 8 คนสุดท้ายเฟรนช์โอเพนสามเซตรวดซึ่งเป็นการหยุดสถิติชนะรวดติดต่อกัน 39 นัดในเฟรนช์โอเพน และเขาไม่สามารถคว้าแชมป์แกรนด์สแลมอีกสองรายการทั้งในวิมเบิลดันและยูเอสโอเพน ซึ่งถือเป็นครั้งแรกในรอบ 10 ปี ที่นาดัลจบฤดูกาลโดยไม่ได้แชมป์แกรนด์สแลมเลย และเป็นการหยุดสถิติคว้าแชมป์แกรนด์สแลมได้อย่างน้อยหนึ่งรายการติดต่อกันตั้งแต่ปี 2005 ตามด้วยการตกรอบรองชนะเลิศเอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล
2016: เหรียญทองโอลิมปิกประเภทคู่ และบาดเจ็บอีกครั้ง
นาดัลคว้าแชมป์ที่อาบูดาบี โดยเอาชนะ มิรอช ราวนิช ก่อนจะแพ้จอกอวิชในรอบชิงชนะเลิศที่โดฮา ต่อมานาดัลตกรอบแรกออสเตรเลียนโอเพนเป็นครั้งแรกแพ้ เฟร์นันโด เบร์ดัสโก เพื่อนร่วมชาติ 2–3 เซต ต่อมา เขาคว้าแชมป์มาสเตอร์ 1000 ที่ มงเต-การ์โล รวมทั้งแชมป์รายการเอทีพี เวิลด์ ทัวร์ 500 รายการที่ 17 ที่บาร์เซโลนา
ในเฟรน์โอเพน นาดัลทำสถิติเป็นผู้เล่นชายคนที่ 8 ที่คว้าชัยชนะในรายการแกรนด์สแลมได้ครบ 200 นัด อย่างไรก็ตาม นาดัลต้องถอนตัวในรอบที่ 4 เนื่องจากเจ็บข้อมือ ต่อมา เขาได้ออกมาแถลงว่าอาการบาดเจ็บยังไม่หายดี และต้องถอนตัวจากวิมเบิลดัน แต่นาดัลก็มีช่วงเวลาที่ดีในการแข่งขันโอลิมปิกที่บราซิล โดยคว้าเหรียญทองในประเภทคู่ร่วมกับ มาร์ค โลเปซ ทำให้นาดัลเป็นผู้เล่นชายคนที่สองในยุคโอเพนที่คว้าเหรียญทองโอลิมปิกได้ทั้งในประเภทเดี่ยวและคู่ ต่อจาก นิโคลัส มาสซู ผู้เล่นชิลี นาดัลลงแข่งขันยูเอสโอเพนก่อนจะตกรอบที่ 4 และตกรอบในรายการมาสเตอร์ 1000 ที่เซี่ยงไฮ้ ก่อนจะประกาศปิดฤดูกาลเพื่อพักฟื้นจากอาการบาดเจ็บ
2017: แชมป์เฟรนช์โอเพนสมัยที่ 10, แชมป์ยูเอสโอเพนสมัยที่ 3 และทวงคืนตำแหน่งอันดับ 1
ในการแข่งขันออสเตรเลียนโอเพน นาดัลกลับมาเข้าชิงชนะเลิศแกรนด์สแลมได้เป็นครั้งแรกในรอบ 3 ปี โดยพบกับเฟเดอเรอร์ซึ่งเขาแพ้ไป 2–3 เซต และนี่ถือเป็นการแพ้เฟเดอเรอร์ในแกรนด์สแลมครั้งแรกในรอบ 10 ปี (นับตั้งแต่รอบชิงชนะเลิศวิมเบิลดัน 2007) และนาดัลก็โดนย้ำแค้นต่อเนื่องด้วยการแพ้เฟเดอเรอร์อีกสองรายการในมาสเตอร์ 1000 ที่อินเดียนเวลส์ และ ไมแอมี แต่เขากลับมาคว้าแชมป์มาสเตอร์ได้สองรายการที่ มงเต-การ์โล ซึ่งถือเป็นแชมป์สมัยที่ 10 ตามด้วยแชมป์ที่กรุงมาดริด
นาดัลคว้าแชมป์เฟรนช์โอเพนได้เป็นสมัยที่ 10 โดยเอาชนะ สตาน วาวรีงกาในรอบชิงชนะเลิศสามเซตรวด ถือเป็นการยุติช่วงเวลา 3 ปี ที่ไม่สามารถคว้าแชมป์แกนด์สแลมได้เลย และทำสถิติเป็นผู้เล่นคนแรกในยุคโอเพนที่คว้าแชมป์แกรนด์สแลมรายการใดรายการหนึ่งได้ครบ 10 สมัย และเป็นแชมป์แกรนด์สแลมรายการที่ 15 แซงหน้า พีต แซมพราส
นาดัลตกรอบที่ 4 ในวิมเบิลดันโดยแพ้ให้กับ จิลล์ มุลเลอร์ ต่อมาในวันที่ 21 สิงหาคม นาดัลกลับขึ้นสู่ตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ของโลกได้อีกครั้ง และคว้าแชมป์ยูเอสโอเพนได้เป็นสมัยที่ 3 โดยเอาชนะเควิน แอนเดอร์สันในรอบชิงชนะเลิศสามเซตรวด และเป็นครั้งแรกในรอบ 4 ปีที่นาดัลคว้าแชมป์แกรนด์สแลมได้สองรายการภายในปีเดียว ถัดมาในเดือนกันยายน เขาลงแข่งขันรายการ เลเวอร์ คัพ ซึ่งจัดการแข่งขันขึ้นเป็นปีแรก โดยเป็นการพบกันระหว่างทีมรวมดารายุโรปและทีมรวมดาราโลก และทีมยุโรปคว้าแชมป์ได้เป็นสมัยแรกด้วยผลคะแนน 15–9 โดยนาดัลยังได้ลงแข่งในประเภทคู่ร่วมกับเฟเดอเรอร์ในวันที่สองของการแข่งขันอีกด้วย เขาปิดฤดูกาลด้วยการเป็นมือวางอันดับ 1 เป็นครั้งที่ 4 แม้จะต้องถอนตัวจาก เอทีพี ไฟนอลเนื่องจากปัญหาสภาพร่างกาย
2018: แชมป์เฟรนช์โอเพนสมัยที่ 11
นาดัลขอยอมแพ้ในการแข่งขันออสเตรเลียนโอเพนรอบ 8 คนสุดท้ายที่พบกับ มาริน ซิลิช เนื่องจากบาดเจ็บสะโพก ต่อมาในเดือนกุมภาพันธ์ เขาเสียตำแหน่งมือวางอันดับ 1 กลับไปให้เฟเดอเรอร์ แต่กลับขึ้นสู่ตำแหน่งอันดับ 1 อีกครั้งในเดือนเมษายน และช่วยทีมชาติสเปนเอาชนะเยอรมนีในเดวิสคัพ รอบ 8 ทีมสุดท้าย นาดัลคว้าแชมป์มาสเตอร์ 1000 ได้ที่ มงเต-การ์โล ตามด้วยแชมป์ที่บาร์เซโลนาเป็นสมัยที่ 11 และทำสถิติเป็นผู้เล่นคนแรกในยุคโอเพนที่คว้าชัยชนะบนฮาร์ดคอร์ตและคอร์ตดินได้อย่างน้อย 400 นัดในทั้งสองพื้นคอร์ต ก่อนจะตกรอบ 8 คนสุดท้ายในรายการมาสเตอร์ 1000 ที่กรุงมาดริด แต่เขาแก้ตัวได้โดยการคว้าแชมป์ที่กรุงโรม
นาดัลคว้าแชมป์เฟรนช์โอเพนได้เป็นสมัยที่ 11 และเป็นแชมป์แกรนด์สแลมรายการที่ 17 โดยเอาชนะ ด็อมมินิค ทีม สามเซตรวด ก่อนจะตกรอบรองชนะเลิศวิมเบิลดันโดยแพ้จอกอวิช 2–3 เซต และนาดัลต้องขอยอมแพ้ในการแข่งขันยูเอสโอเพนรอบรองชนะเลิศในนัดที่พบกับ ฆวน มาร์ติน เดล ปอร์โต เนื่องจากเจ็บเข่า และไม่ได้ลงแข่งในรายการที่เหลือ ส่งผลให้เขาเสียตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ให้แก่จอกอวิช
2019: แชมป์แกรนด์สแลม 2 รายการ และแชมป์เดวิสคัพ สมัยที่ 5
นาดัลเข้าชิงชนะเลิศออสเตรเลียนโอเพนก่อนจะแพ้จอกอวิชสามเซตรวด และถอนตัวจากการแข่งขันมาสเตอร์ 1000 ที่อินเดียนเวลส์และไมแอมีเนื่องจากบาดเจ็บสะโพก เมื่อเข้าสู่การแข่งขันคอร์ตดิน นาดัลเริ่มต้นด้วยการตกรอบสามรายการที่มงเต-การ์โล, บาร์เซโลนา และมาดริด ก่อนจะเอาชนะจอกอวิชในรอบชิงชนะเลิศมาสเตอร์ 1000 ที่กรุงโรม และคว้าแชมป์เฟรนช์โอเพนสมัยที่ 12 ด้วยการเอาชนะ ด็อมมินิค ทีม ไปได้อีกครั้ง 3–1 เซต ก่อนจะตกรอบรองชนะเลิศวิมเบิลดันโดยแพ้เฟเดอเรอร์ แต่ยังป้องกันแชมป์รายการมาสเตอร์ที่แคนาดาได้
นาดัลคว้าแชมป์แกรนด์สแลมที่ 19 ได้ในยูเอสโอเพน เอาชนะ ดานีอิล เมดเวเดฟ 3–2 เซต และถือเป็นแชมป์สมัยที่ 4 ต่อมา นาดัลพาทีมยุโรปป้องกันแชมป์ เลเวอร์ คัพ ได้เป็นสมัยที่ 3 โดยเอาชนะทีมรวมดาราโลกไปได้ด้วยผลคะแนน 13–11 เขาปิดท้ายฤดูกาลด้วยการตกรอบแรก เอทีพี ไฟนอล แต่ยังพาทีมสเปนคว้าแชมป์เดวิส คัพ สมัยที่ 6 และเป็นสมัยที่ 5 ของนาดัล โดยเอาชนะแคนาดาในรอบชิงชนะเลิศ เขาจบฤดูกาลด้วยการเป็นมือวางอันดับ 1 ของโลกเป็นครั้งที่ 5
2020: แชมป์แกรนด์สแลมรายการที่ 20
ในปีนี้นาดัลร่วมแข่งขันในนามทีมชาติสเปนในรายการเอทีพี คัพ (ATP Cup) ซึ่งจัดแข่งขันขึ้นเป็นครั้งแรก โดยสเปนผ่านเข้าชิงชนะเลิศก่อนจะแพ้เซอร์เบียซึ่งนำโดยจอกอวิช ก่อนจะตกรอบ 8 คนสุดท้ายออสเตรเลียนโอเพนโดยแพ้ โดมินิค ธีม 1–3 เซต แต่นาดัลคว้าแชมป์เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ 500 ที่เม็กซิโกได้เป็นสมัยที่ 3 เอาชนะ เทย์เลอร์ ฟริตซ์ ในรอบชิงชนะเลิศ
นาดัลคว้าแชมป์แกรนด์สแลมสมัยที่ 20 เท่ากับเฟเดอเรอร์ได้สำเร็จ หลังจากคว้าแชมป์เฟรนช์โอเพนเป็นสมัยที่ 13 โดยเอาชนะจอกอวิชสามเซตรวด นอกจากนี้ นาดัลยังเป็นผู้เล่นคนแรกที่คว้าชัยชนะในเฟรนช์โอเพนได้ครบ 100 นัด ต่อมาในการแข่งขันมาสเตอร์ที่ปารีส นาดัลทำสถิติเป็นผู้เล่นชายคนที่ 4 ที่คว้าชัยชนะจากการแข่งขันในประเภทชายเดี่ยวได้ครบ 1,000 นัด ก่อนจะตกรอบรองชนะเลิศ เอทีพี ไฟนอล และจบฤดูกาลด้วยการเป็นมือวางอันดับ 2 ของโลก
2021: ปีแห่งการบาดเจ็บอีกครั้ง
นาดัลเริ่มต้นด้วยการตกรอบ 8 คนสุดท้ายออสเตรเลียนโอเพนโดยแพ้ สเตฟาโนส ซิตซีปัส ในการแข่งขัน 5 เซตทั้งที่ออกนำไปก่อน 2–0 เซต ก่อนที่จะตกรอบในรายการมาสเตอร์ มงเต-การ์โล และคว้าแชมป์ที่บาร์เซโลนาได้เป็นสมัยที่ 12 ซึ่งเป็นรายการที่เขาคว้าแชมป์ได้มากที่สุดเป็นลำดับที่ 2 ในอาชีพรองจากแกรนด์สแลมเฟรนช์โอเพน ต่อมาเขาตกรอบ 8 คนสุดท้ายมาสเตอร์ 1000 ที่มาดริด ก่อนจะคว้าแชมป์ที่กรุงโรมได้เป็นสมัยที่ 10 และเป็นการคว้าแชมป์มาสเตอร์ 1000 รายการที่ 36 เป็นสถิติร่วมกับจอกอวิชในขณะนั้น
นาดัลลงแข่งขันเฟรนช์โอเพนในฐานะแชมป์เก่า 4 สมัยซ้อน โดยในปีนี้ฝ่ายจัดการแข่งขันได้เปิดตัวรูปปั้นเหล็กความสูง 3 เมตรของนาดัลบริเวณหน้าสนามแข่งขันซึ่งออกแบบโดย ฌอร์ดี ดิเอซ เฟร์นันเดซ ประติมากรชาวสเปน เพื่อเป็นการยกย่องนาดัลในฐานะที่เป็นผู้เล่นที่ประสบความสำเร็จในรายการนี้มากที่สุด นาดัลผ่านเข้าถึงรอบรองชนะเลิศพบกับจอกอวิชเป็นครั้งที่ 9 ในรายการนี้ และแพ้ไป 1–3 เซต ซึ่งนี่ถือเป็นความพ่ายแพ้ครั้งที่ 3 ของเขาเท่านั้นในเฟรนช์โอเพน และจอกอวิชยังถือเป็นผู้เล่นคนเดียวที่เอาชนะนาดัลได้ 2 ครั้งในรายการนี้
ต่อมา นาดัลประกาศถอนตัวจากแกรนด์สแลมวิมเบิลดัน และโอลิมปิกฤดูร้อน 2020 เนื่องจากต้องการพักร่างกาย และกลับมาลงแข่งอีกครั้งในรายการเอทีพี เวิลด์ ทัวร์ 500 ซิตีโอเพน กรุงวอชิงตัน ดี.ซี. เดือนสิงหาคม แต่ตกรอบที่ 3 ต่อมา นาดัลได้ถอนตัวจากมาสเตอร์ 1000 ทั้งสองรายการที่โทรอนโต และ ซินซินแนติ เนื่องจากเจ็บข้อเท้า และในวันที่ 20 สิงหาคม นาดาลประกาศถอนตัวในทุกรายการที่เหลือในปีนี้ เนื่องจากต้องรักษาอาการเจ็บข้อเท้า
2022: ไล่ล่าถ้วยแกรนด์สแลมใบที่ 21
นาดัลกลับมาซ้อมตั้งแต่เดือนธันวาคม 2021 และลงแข่งขันรายการพิเศษที่อาบูดาบี แพ้แอนดี มาร์รี ในรอบรองชนะเลิศสองเซตรวด และแพ้ เดนิส เชโปวาลอฟ ในนัดชิงอันดับสาม 1–2 เซต เขาต้องถอนตัวจากแข่งขัน เอทีพี คัพ ให้กับทีมชาติสเปนในเดือนมกราคม 2022 เนื่องจากติดเชื้อไวรัสโคโรนา แต่เขาหายทันเพื่อเดินทางไปแข่งออสเตรเลียนโอเพนในช่วงกลางเดือนมกราคม โดยเขาเดินทางถึงออสเตรเลียตั้งแต่ต้นเดือนเพื่อลงแข่งขันรายการ เอทีพี 250 Melbourne Summer Set และเขาคว้าแชมป์ได้ เอาชนะ มักซีม เครซซี ในรอบชิงชนะเลิศ 2–0 เซต
รูปแบบการเล่น
นาดัลถือว่าเป็นผู้เล่นที่มีกราวนด์สโตรกที่หนักหน่วงที่สุดคนหนึ่ง และยังเคลื่อนที่ได้อย่างว่องไวและมีการตีที่แม่นยำ จุดเด่นของเขาคือการตีลูกท็อปสปินด้วยความแรง เขาเป็นผู้เล่นถนัดซ้ายซึ่งทำให้เขาได้เปรียบผู้เล่นหลายคน เช่น โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ เนื่องด้วยเฟเดอเรอร์นั้นมีรูปแบบการตีแบ็กแฮนด์มือเดียว ทำให้นาดัลสามารถยิงลูกโฟร์แฮนด์ด้วยความแรงเพื่อจี้ไปทางแบ็กแฮนด์ของเฟเดอร์เรอร์ได้ และนาดัลยังรู้วิธีเปลี่ยนทิศทางการตีเพื่อให้คู่แข่งหลุดออกจากตำแหน่ง รูปแบบการเล่นของเขาเหมาะกับคอร์ตดินมากเนื่องจากจังหวะการตกของลูกท็อปสปินนั้นเอื้อต่อการเล่นบนคอร์ตดินมาก โดยลูกเทนนิสจะเคลื่อนที่ช้ากว่าคอร์ตหญ้า ทำให้นาดัลมีเวลายิงลูกโฟร์แฮนด์อันหนักหน่วงได้อย่างเต็มที่ และพื้นคอร์ตดินยังช่วยให้เขาตีได้แรงและแม่นยำมากขึ้นด้วย นอกจากนี้ รายการคอร์ตดินมักแข่งขันกันบนแผ่นดินใหญ่ในทวีปยุโรป เช่น ฝรั่งเศส สเปน และอิตาลี ซึ่งมีอุณหภูมิสูงกว่าประเทศอื่น ทำให้ลูกที่นาดัลตีออกไปนั้นกระดอนสูงขึ้นกว่าเดิม นาดัลยังถือเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่ขึ้นชื่อในด้านการเบรกเกมเสริ์ฟของฝ่ายตรงข้ามได้ดี โดยเขามีเปอร์เซนต์การเบรกเสริ์ฟและการทำคะแนนจากแต้มเบรกพอยต์ สูงเป็นลำดับต้น ๆ ในทัวร์
นาดัลเป็นคนที่สร้างสมดุลทางอารมณ์ได้เป็นอย่างดี และเป็นนักเทนนิสที่มี "ความเข้มแข็งทางจิตใจ" (Mental Toughness) สูงที่สุดคนหนึ่ง จากที่ตามหลังคู่แข่งอยู่หลายครั้งก็พลิกกลับมาชนะได้ เช่น การแข่งขันวิมเบิลดันรอบ 2007 เขาตามหลัง มิคาอิล ยูซนี อยู่ 2 เซต ก่อนจะเก็บชัยชนะได้ใน 3 เซตหลัง หรือเมื่อครั้งเอาชนะ ดานีอิล เมดเวเดฟ ได้ในเอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล 2019 หลังจากที่ตามหลังอยู่ 1–5 เกมในเซตตัดสิน ซึ่งความเข้มแข็งทางจิตใจนี้เป็นหนึ่งในคุณสมบัติที่โดดเด่นที่นักกีฬาระดับโลกพึงมี ซึ่งเป็นความสามารถในการควบคุมสภาวะทางความคิดและสมรรถภาพทางจิตใจ 7 ด้าน ได้แก่ ความมั่นใจในตนเอง การควบคุมพลังเชิงลบ การควบคุมสมาธิการจินตภาพ แรงจูงใจ พลังงานเชิงบวก และ การควบคุมทัศนคติ นั่นหมายความว่าเขาผ่านการฝึกฝนสภาพจิตใจอย่างเป็นระบบ (Psychological Skills Training: PST)
เครดิต: อรรถสิทธิ์ เหมือนมาตย์ (สาลิกาคาบข่าว), ไทเกอร์ วืด (https://stadiumth.com)
สถิติโลก
นาดัลครองสถิติโลกมากมาย โดยมีสถิติสำคัญได้แก่:
- เป็นผู้เล่นคนเดียวที่ครองตำแหน่งอันดับ 1 ของโลกในช่วงเวลา 3 ทศวรรษ (ทศวรรษที่ 2000, 2010 และ 2020)
- เป็นผู้เล่นที่รักษาอันดับ 1–10 ของโลกได้ด้วยจำนวนสัปดาห์รวมที่มากที่สุด (839 สัปดาห์, 25 เมษายน 2005–ปัจจุบัน)
- เป็นหนึ่งในสามผู้เล่นที่ได้แชมป์สแลมชายเดี่ยว 20 สมัย (ร่วมกับ โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ และ นอวาก จอกอวิช)
- เป็นผู้เล่นชายที่อายุน้อยที่สุดในยุคโอเพนที่คว้าแชมป์แกรนด์สแลมได้ครบทุกรายการ (ปี 2010: อายุ 24 ปี 3 เดือน)
- เป็นผู้เล่นคนเดียวที่คว้าแชมป์แกรนด์สแลมได้อย่างน้อย 1 รายการ 10 ปีติดต่อกัน (ปี 2005–14)
- เป็นหนึ่งในสองผู้เล่นชายที่คว้าแชมป์แกรนด์สแลมทั้ง 4 รายการ และคว้าเหรียญทองโอลิมปิกในประเภทชายเดี่ยว (Career Golden Slam) ร่วมกับอานเดร แอกัสซี
- เป็นผู้เล่นชายคนที่สองในยุคโอเพนที่คว้าเหรียญทองโอลิมปิกได้ทั้งในประเภทเดี่ยวและประเภทคู่ (ต่อจาก นิโคลัส มาสซู)
- เป็นผู้เล่นชายคนเดียวที่คว้าแชมป์แกรนด์สแลมครบทั้ง 4 รายการ และคว้าเหรียญทองโอลิมปิกได้ทั้งในประเภทเดี่ยวและประเภทคู่
- เป็นหนึ่งในแปดผู้เล่นชายที่ได้แชมป์แกรนด์สแลมครบทั้ง 4 รายการ
- เป็นหนึ่งในสองผู้เล่นชายที่คว้าแชมป์รายการแกรนด์สแลม, รายการมาสเตอร์ 1000, คว้าเหรียญทองโอลิมปิก และจบฤดูกาลด้วยการเป็นอันดับ 1 ของโลกได้ในปีเดียวกัน (ปี 2008) ร่วมกับ แอนดี มาร์รี (ปี 2016)
- เป็นนักเทนนิสชาวสเปนคนแรกที่ได้แชมป์แกรนด์สแลมออสเตรเลียนโอเพน (ปี 2009)
- เป็นนักเทนนิสชาวสเปนคนที่สองที่ได้แชมป์แกรนด์สแลมวิมเบิลดัน (ต่อจาก คอนชิต้า มาร์ติเนซ ในประเภทหญิงเดี่ยว)
- เป็นผู้เล่นคนแรกในยุคโอเพนที่คว้าแกรนด์สแลมรายการใดรายการหนึ่งได้ 10 สมัย (เฟรนช์โอเพน)
- ทำสถิติคว้าแชมป์แกรนด์สแลมเฟรนช์โอเพน 13 สมัย
- เป็นผู้เล่นคนเดียวที่คว้าชัยชนะครบ 100 นัดในเฟรนช์โอเพน (105)
- เป็นผู้เล่นที่เข้าชิงชนะเลิศแกรนด์สแลมรายการใดรายการหนึ่งมากที่สุด (13 สมัยในเฟรนช์โอเพน)
- เป็นผู้เล่นคนเดียวที่คว้าแชมป์เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ 500 ได้อย่างน้อย 1 รายการ 14 ปีติดต่อกัน (ปี 2005–18)
- ทำสถิติชนะบนคอร์ตดินติดต่อกัน 81 นัด (ปี 2005–07)
- เป็นผู้เล่นที่คว้าแชมป์รายการคอร์ตดินได้มากที่สุดตลอดกาล (62 รายการ)
- เป็นผู้เล่นที่มีเปอร์เซนต์ชนะบนคอร์ตดินมากที่สุด (91.5%, ปี 2002–ปัจจุบัน)
- คว้าแกรนด์สแลมได้โดยไม่เสียเซตเลยตลอดการแข่งขัน 4 ครั้ง (เฟรนช์โอเพนในปี 2008, 2010, 2017 และ 2020)
- เป็นหนึ่งในสองผู้เล่นชายที่คว้าแชมป์แกรนด์สแลมในพื้นคอร์ต 3 ประเภทได้ในปีเดียวกันใน (ปี 2010)
- เป็นผู้เล่นคนแรกในยุคโอเพนที่ชนะบนฮาร์ดคอร์ต (พื้นคอนกรีต) และ คอร์ตดินได้อย่างน้อย 400 นัดในทั้งสองพื้นคอร์ต
- เป็นผู้เล่นคนเดียวที่คว้าแชมป์แกรนด์สแลมบนฮาร์ดคอร์ต (พื้นคอนกรีต) และคอร์ตดินได้อย่างน้อย 5 สมัยในทั้งสองพื้นคอร์ต
- เป็นผู้เล่นคนเดียวที่คว้าแชมป์แกรนด์สแลมเฟรนช์โอเพน และยูเอสโอเพนได้อย่างน้อย 4 สมัยในทั้งสองรายการ
- เป็นหนึ่งในสี่ผู้เล่นที่ชนะการแข่งขันประเภทชายเดี่ยวได้มากกว่า 1,000 นัด (ร่วมกับ จิมมี คอนเนอร์, อิวาน เลนเดิล และ โรเจอร์ เฟเดอเรอร์)
คู่แข่งคนสำคัญ
โรเจอร์ เฟเดอเรอร์
ตั้งแต่ปี 2004 เป็นต้นมา นาดัลถือเป็นคู่แข่งคนสำคัญของ โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ โดยพบกันในรอบชิงชนะเลิศแกรนด์สแลม 9 ครั้ง ซึ่งนาดัลชนะ 6 ครั้ง ทั้งคู่เคยแข่งขันกันมาแล้ว 40 ครั้ง โดยนาดัลชนะไป 24 ครั้ง และแพ้ 16 ครั้ง โดยเฟเดอร์เรอร์มีสถิติการพบกันบนฮาร์ดคอร์ต (พื้นคอนกรีต) ที่เหนือกว่า (ชนะ 11, แพ้ 9) และยังมีสถิติบนคอร์ตหญ้าที่ดีกว่าเช่นกัน (ชนะ 3, แพ้ 1) แต่นาดัลก็มีสถิติการพบกันบนคอร์ตดินที่เหนือกว่ามาก (ชนะ 14, แพ้ 2) ทั้งคู่พบกันในแกรนด์สแลม 14 ครั้ง และนาดัลอาชนะไปได้ถึง 10 ครั้ง นาดัลยังมีสถิติที่ดีกว่าในรายการออสเตรเลียนโอเพน โดยเอาชนะ 3 ครั้ง, แพ้ 1 ครั้ง และไม่เคยแพ้เฟเดอร์เรอร์ในเฟรนช์โอเพนจากการพบกัน 6 ครั้ง ในขณะที่เฟเดอร์เรอร์ก็มีสถิติที่เหนือกว่าในการพบกันที่วิมเบิลดันโดยเอาชนะได้ 3 ครั้ง, แพ้ 1 ครั้ง และทั้งคู่ยังไม่เคยพบกันในยูเอสโอเพน
นอวาก จอกอวิช
คู่แข่งที่สำคัญที่สุดอีกคนหนึ่งของนาดัล ได้แก่ นอวาก จอกอวิช โดยทั้งคู่พบกันมากถึง 58 ครั้ง ซึ่งเป็นสถิติการพบกันของนักเทนนิสสองคนที่มากที่สุดในยุคโอเพน โดยนาดัลชนะไปได้ 28 ครั้ง และแพ้ 30 ครั้ง ซึ่งจอกอวิชเป็นผู้เล่นที่ชนะนาดัลได้มากที่สุดนับตั้งแต่เล่นอาชีพมา ในขณะเดียวกันนาดัลก็เป็นผู้เล่นที่เอาชนะจอกอวิชได้มากที่สุดเช่นกัน ทั้งคู่พบกันในรอบชิงชนะเลิศทุกรายการ 28 ครั้ง นาดัลชนะไปได้ 13 ครั้ง แพ้ 15 ครั้ง อย่างไรก็ตาม นาดัลมีสถิติที่เหนือกว่าในรอบชิงชนะเลิศแกรนด์สแลม จำนวน 5–4 ครั้ง (พบกัน 9 ครั้ง) ซึ่งจอกอวิชเอาชนะนาดัลในรอบชิงชนะเลิศออสเตรเลียนโอเพน 2 ครั้ง (ปี 2011 และ 2019), วิมเบิลดัน 1 ครั้ง (ปี 2011) และ ยูเอสโอเพน 1 ครั้ง (ปี 2011) ในขณะที่นาดัลชนะจอกอวิชได้ในรอบชิงชนะเลิศเฟรนช์โอเพนได้ 3 ครั้ง (ปี 2012, 2014 และ 2020) และ ยูเอสโอเพน 2 ครั้ง (ปี 2010 และ 2013)
การแข่งขันครั้งประวัติศาสตร์ของทั้งคู่คือ รอบชิงชนะเลิศออสเตรเลียนโอเพน ปี 2012 ซึ่งใช้เวลาแข่งขันนานถึง 5 ชั่วโมง 53 นาที ถือเป็นการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศแกรนด์สแลมที่นานที่สุด โดยนาดัลแพ้ไป 2–3 เซต จอกอวิชยังเป็นหนึ่งในสองผู้เล่นที่ชนะนาดัลได้ในการแข่งขันเฟรนช์โอเพน และเป็นผู้เล่นคนเดียวที่ชนะนาดัลได้สองครั้งในรายการดังกล่าว ทั้งสองฝ่ายต่างก็มีคอร์ตที่ตนเองถนัด และมักจะเอาชนะอีกฝ่ายได้บ่อยครั้งเมื่อได้ลงแข่งขันในพื้นสนามที่ตนเองถนัด โดยจอกอวิชชนะนาดัลบนฮาร์ดคอร์ต (พื้นคอนกรีต) 20 ครั้ง แพ้เพียง 7 ครั้ง ในขณะที่นาดัลก็ชนะจอกอวิชบนคอร์ตดินได้ 19 ครั้ง แพ้ไปเพียง 8 ครั้งเช่นกัน และทั้งคู่มีสถิติเท่ากันบนคอร์ตหญ้าโดยผลัดกันแพ้ชนะคนละ 2 ครั้ง
แอนดี มาร์รี
นาดัลและแอนดี มาร์รี มีสถิติการพบกัน 24 ครั้ง นาดัลชนะ 17 ครั้ง แพ้ 7 ครั้ง และนาดัลมีสถิติที่เหนือกว่าในการพบกันในทุกพื้นสนาม ได้แก่ คอร์ตดิน (ชนะ 7, แพ้ 2), คอร์ตหญ้า (ชนะ 3, แพ้ 0) และฮาร์ดคอร์ต (ชนะ 7, แพ้ 5) และทั้งคู่พบกันในรายการแกรนด์สแลม 9 ครั้ง นาดัลเป็นฝ่ายชนะ 7 ครั้ง แพ้ 2 ครั้ง ซึ่งใน 7 จาก 9 ครั้งนี้เป็นการแข่งขันในรอบ 8 คนสุดท้ายและรอบรองชนะเลิศ แต่มาร์รีมีสถิติที่ดีกว่าในการพบกันในรอบชิงชนะเลิศรวมทุกรายการ (ชนะ 3, แพ้ 1)
สปอนเซอร์และทรัพย์สินส่วนตัว
ราฟาเอล นาดัล ทำเงินรางวัลจากการแข่งขันรวมทั้งสิ้น 125 ล้านเหรียญสหรัฐ เขามีสปอนเซอร์หลายราย เช่น Nike (ชุดแข่งและรองเท้าเทนนิส), Telefonica (บริษัทโทรคมนาคม), Babolat (ไม้เทนนิส), Kia Motors (รถยนต์), Richard Mille (นาฬิกา), Mapfre (บริษัทประกันภัย), Santander (ธนาคารและบริการด้านการเงิน) และ Cantabria Labs (ผลิตภัณฑ์ดูแลผิว) เป็นต้น ขณะที่นิตยสารฟอร์บส์ซึ่งจัดอันดับนักกีฬาที่มีรายได้มากที่สุดในโลกประจำปี 2020 ระบุว่าเขาอยู่อันดับที่ 27 ด้วยรายได้มูลค่า 40 ล้านเหรียญสหรัฐ (ราว 1,245 ล้านบาท) ในปีนี้ แบ่งเป็นรายได้จากการเป็นพรีเซนเตอร์/แอมบาสเดอร์ 26 ล้านเหรียญสหรัฐ และรายได้จากการแข่งขัน 14 ล้านเหรียญ โดยนาดัลมีทรัพย์สินรวม 220 ล้านเหรียญสหรัฐ
การกุศล
นาดัลเปิดมูลนิธิ "Rafa Nadal Foundation" ในการช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาส โดยมีคติที่ว่า “I am always working for the same goal: to improve as a player and as a person”, นอกจากนี้เขายังร่วมก่อตั้งมูลนิธิการกุศลกับ โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ และนับตั้งแต่ปี 2020 เป็นต้นมา นาดัลได้ร่วมตั้งกองทุนร่วมกับ จอกอวิช และเฟเดอเรอร์ ในโครงการช่วยเหลือนักเทนนิสที่ได้รับผลกระทบจากการระบาดของไวรัสโควิดเนื่องจากการแข่งขันเทนนิสฤดูกาลที่ผ่านมาถูกหยุดพัก โดยจอกอวิช ซึ่งเป็นประธานสภานักเทนนิสเอทีพี ต้องการช่วยเหลือผู้เล่นที่มีอันดับโลกในกลุ่มอันดับ 200-1,000 และได้หารือกับ เฟเดอเรอร์ และ นาดัลเพื่อหาแนวทางช่วยเหลือต่อไป
ในวัฒนธรรมร่วมสมัย
ราฟาเอล นาดัล ปรากฏตัวในมิวสิกวิดีโอเพลง "Gypsy" ของชากีรา และเป็นส่วนหนึ่งในอัลบั้ม She Wolf ในปี 2010 ชากีราอธิบายถึงสาเหตุที่เธอเลือกนาดัลสำหรับมิวสิกวิดีโอนี้ โดยได้อ้างในการให้สัมภาษณ์กับหนังสือพิมพ์ละตินอเมริกา เฮรัลด์ ทริบูนว่า "ฉันคิดว่าบางทีฉันอาจต้องการใครสักคนที่ฉันสามารถระบุตัวตนได้ และราฟาเอล นาดัลก็เป็นคนที่มุ่งมั่นในอาชีพการงานของเขาอย่างเต็มที่ตั้งแต่ยังเด็ก ฉันมองเห็นเช่นนั้นตั้งแต่เขาอายุ 17 ปี”
สถิติการเล่นอาชีพ
แกรนด์สแลม
เข้าชิงชนะเลิศ 28 รายการ (ชนะเลิศ 20, รองชนะเลิศ 8)
สถิติการแข่งขันอาชีพ | |||||
---|---|---|---|---|---|
ประเภท | รายการระดับ | ชนะ | แพ้ | รวม | (%) |
เดี่ยว | แกรนด์สแลม | 20 | 8 | 28 | 0.71 |
กีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน | 1 | – | 1 | 1.00 | |
เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล | – | 2 | 2 | 0.00 | |
เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ มาสเตอร์ 1000* | 36 | 16 | 52 | 0.69 | |
เอทีพี ทัวร์ 500 | 22 | 6 | 28 | 0.79 | |
เอทีพี ทัวร์ 250 | 9 | 5 | 14 | 0.64 | |
รวม | 88 | 37 | 125 | 0.70 | |
คู่ | แกรนด์สแลม | – | – | – | – |
กีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน | 1 | – | 1 | – | |
เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล | – | – | – | – | |
เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ มาสเตอร์ 1000* | 3 | – | 3 | 1.00 | |
เอทีพี ทัวร์ 500 | 1 | 2 | 3 | 0.33 | |
เอทีพี ทัวร์ 250 | 6 | 2 | 8 | 0.75 | |
รวม | 11 | 4 | 15 | 0.73 | |
รวม | 99 | 41 | 140 | 0.71 | |
1) (%) = อัตราส่วนการชนะ 2) *ในอดีตรู้จักกันในชื่อของ "ซุปเปอร์ 9" (ค.ศ. 1996–1999), "เทนนิส มาสเตอร์ซีรีส์" (ค.ศ. 2000–2003) และ "เอทีพี มาสเตอร์ซีรีส์" (ค.ศ. 2004–2008) |
ชนะเลิศ
ปี | รายการ | คู่แข่ง | ผลการแข่งขัน |
2005 | เฟรนช์โอเพน (1) | มาเรียโน ปูเอร์ตา | 6–7(6–8), 6–3, 6–1, 7–5 |
2006 | เฟรนช์โอเพน (2) | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 1–6, 6–1, 6–4, 7–6(7–4) |
2007 | เฟรนช์โอเพน (3) | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 6–3, 4–6, 6–3, 6–4 |
2008 | เฟรนช์โอเพน (4) | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 6–1, 6–3, 6–0 |
2008 | วิมเบิลดัน (1) | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 6–4, 6–4, 6–7(5–7), 6–7(8–10), 9–7 |
2009 | ออสเตรเลียนโอเพน (1) | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 7–5, 3–6, 7–6(7–3), 3–6, 6–2 |
2010 | เฟรนช์โอเพน (5) | โรบิน โซเดอร์ลิง | 6–4, 6–2, 6–4 |
2010 | วิมเบิลดัน (2) | โทมัส เบอร์ดิช | 6–3, 7–5, 6–4 |
2010 | ยูเอสโอเพน (1) | นอวาก จอกอวิช | 6–4, 5–7, 6–4, 6–2 |
2011 | เฟรนช์โอเพน (6) | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 7–5, 7–6(7–3), 5–7, 6–1 |
2012 | เฟรนช์โอเพน (7) | นอวาก จอกอวิช | 6–4, 6–3, 2–6, 7–6 |
2013 | เฟรนช์โอเพน (8) | ดาวิต เฟร์เรร์ | 6–3, 6–2, 6–3 |
2013 | ยูเอสโอเพน (2) | นอวาก จอกอวิช | 6–2, 3–6, 6–4, 6–1 |
2014 | เฟรนช์โอเพน (9) | นอวาก จอกอวิช | 3–6, 7–5, 6–2, 6–4 |
2017 | เฟรนช์โอเพน (10) | สตานิสลาส วาวรินกา | 6–2, 6–3, 6–1 |
2017 | ยูเอสโอเพน (3) | เควิน แอนเดอร์สัน | 6–3, 6–3, 6–4 |
2018 | เฟรนช์โอเพน (11) | ด็อมมินิค ทีม | 6–4, 6–3, 6–2 |
2019 | เฟรนช์โอเพน (12) | ด็อมมินิค ทีม | 6–3, 5–7, 6–1, 6–1 |
2019 | ยูเอสโอเพน (4) | ดานีอิล เมดเวเดฟ | 7–5, 6–3, 5–7, 4–6, 6–4 |
2020 | เฟรนช์โอเพน (13) | นอวาก จอกอวิช | 6–0, 6–2, 7–5 |
รองชนะเลิศ
ปี | รายการ | คู่แข่งในรอบชิงชนะเลิศ | ผลการแข่งขัน |
2006 | วิมเบิลดัน | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 0–6, 6–7(5–7), 7–6(7–2), 3–6 |
2007 | วิมเบิลดัน | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 6–7(7–9), 6–4, 6–7(3–7) , 6–2, 2–6 |
2011 | วิมเบิลดัน | นอวาก จอกอวิช | 4–6, 1–6, 6–1, 3–6 |
2011 | ยูเอสโอเพน | นอวาก จอกอวิช | 2–6, 4–6, 7–6(7–3),1–6 |
2012 | ออสเตรเลียนโอเพน | นอวาก จอกอวิช | 7–5, 4–6, 2–6, 7–6(7–5), 5–7 |
2014 | ออสเตรเลียนโอเพน | สตานิสลาส วาวรินกา | 3–6, 2–6, 6–3, 3–6 |
2017 | ออสเตรเลียนโอเพน | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 4–6, 6–3, 1–6, 6–3, 3–6 |
2019 | ออสเตรเลียนโอเพน | นอวาก จอกอวิช | 3–6, 2–6, 3–6 |
โอลิมปิก
เหรียญทอง 2 สมัย (ประเภทเดี่ยว 1 สมัย, ประเภทคู่ 1 สมัย)
เอทีพี ไฟนอล
ประเภทชายเดี่ยว: เข้าชิงชนะเลิศ 2 สมัย (รองชนะเลิศ 2 สมัย)
ปี | สถานที่ | คู่แข่ง | ผลการแข่งขัน |
2010 | ลอนดอน | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 3–6, 6–3, 1–6 |
2013 | ลอนดอน | นอวาก จอกอวิช | 3–6, 4–6 |
เอทีพี ทัวร์ มาสเตอร์ 1000
เข้าชิงชนะเลิศ 52 รายการ (ชนะเลิศ 36, รองชนะเลิศ 16)
ชนะเลิศ
ปี | รายการ | พื้นสนาม | คู่แข่ง | ผลการแข่งขัน |
2005 | มงเต-การ์โล (1) | ดิน | กิลเยร์โม โคเรีย | 6–3, 6–1, 0–6, 7–5 |
2005 | โรม (1) | ดิน | กิลเยร์โม โคเรีย | 6–4, 3–6, 6–3, 4–6, 7–6(8–6) |
2005 | แคนาดา (1) | คอนกรีต | อานเดร แอกัสซี | 6–3, 4–6, 6–2 |
2005 | มาดริด (1) | คอนกรีต (ในร่ม) | อีวาน ลูบิซิช | 3–6, 2–6, 6–3, 6–4, 7–6(7–3) |
2006 | มงเต-การ์โล (2) | ดิน | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 6–2, 6–7(2–7), 6–3, 7–6(7–5) |
2006 | โรม (2) | ดิน | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 6–7(0–7), 7–6(7–5), 6–4, 2–6, 7–6(7–5) |
2007 | อินเดียนเวลส์ (1) | คอนกรีต | นอวาก จอกอวิช | 6–2, 7–5 |
2007 | มงเต-การ์โล (3) | ดิน | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 6–4, 6–4 |
2007 | โรม (3) | ดิน | เฟอร์นานโด กอนซาเลซ | 6–2, 6–2 |
2008 | มงเต-การ์โล (4) | ดิน | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 7–5, 7–5 |
2008 | ฮัมบวร์ค | ดิน | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 7–5, 6–7(3–7), 6–3 |
2008 | แคนาดา (2) | คอนกรีต | นิโคลัส คีเฟอร์ | 6–3, 6–2 |
2009 | อินเดียนเวลส์ (2) | คอนกรีต | แอนดี มาร์รี | 6–1, 6–2 |
2009 | มงเต-การ์โล (5) | ดิน | นอวาก จอกอวิช | 6–3, 2–6, 6–1 |
2009 | โรม (4) | ดิน | นอวาก จอกอวิช | 7–6(7–2), 6–2 |
2010 | มงเต-การ์โล (6) | ดิน | เฟอร์นันโด เบร์ดาสโก | 6–0, 6–1 |
2010 | โรม (5) | ดิน | ดาวิต เฟร์เรร์ | 7–5, 6–2 |
2010 | มาดริด (2) | ดิน | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 6–4, 7–6 |
2011 | มงเต-การ์โล(7) | ดิน | ดาวิต เฟร์เรร์ | 6–4, 7–5 |
2012 | มงเต-การ์โล(8) | ดิน | นอวาก จอกอวิช | 6–3, 6–1 |
2012 | โรม (6) | ดิน | นอวาก จอกอวิช | 7–5, 6–3 |
2013 | อินเดียนเวลส์ (3) | คอนกรีต | ฮวน มาติน เดล ปอโตร | 4–6, 6–3, 6-4 |
2013 | มาดริด (3) | ดิน | สตาน วาวรีงกา | 6–2, 6–4 |
2013 | โรม (7) | ดิน | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 6–1, 6–3 |
2013 | แคนาดา (3) | คอนกรีต | มิลอส ราโอนิส | 6–2, 6–2 |
2013 | ซินซินเนติ (1) | คอนกรีต | จอห์น อิสเนอร์ | 7–6(10–8), 7–6(7–3) |
2014 | มาดริด (4) | ดิน | เคอิ นิชิโคริ | 2–6, 6–4, 3–0 (คู่แข่งขอยอมแพ้) |
2016 | มงเต-การ์โล (9) | ดิน | เกล มงฟิสก์ | 7–5, 5–7, 6–0 |
2017 | มงเต-การ์โล(10) | ดิน | อัลเบิร์ต รามอส-วีโนลาส | 6–1, 6–3 |
2017 | มาดริด (5) | ดิน | ด็อมมินิค ทีม | 7–6(10–8), 6–4 |
2018 | มงเต-การ์โล (11) | ดิน | เคอิ นิชิโคริ | 6–3, 6–2 |
2018 | โรม (8) | ดิน | อเล็คซันเดอร์ ซเฟเร็ฟ | 6–1, 1–6, 6–3 |
2018 | แคนาดา (4) | คอนกรีต | สเตฟาโนส ซิตซีปัส | 6–2, 7–6(7–4) |
2019 | โรม (9) | ดิน | นอวาก จอกอวิช | 6–0, 4–6, 6–1 |
2019 | แคนาดา (5) | คอนกรีต | ดานีอิล เมดเวเดฟ | 6–3, 6–0 |
2021 | โรม (10) | ดิน | นอวาก จอกอวิช | 7–5, 1–6, 6–3 |
รองชนะเลิศ
ปี | รายการ | พื้นสนาม | คู่แข่ง | ผลการแข่งขัน |
2005 | ไมแอมี | คอนกรีต | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 6–2, 7–6(7–4), 6–7(5–7), 3–6, 1–6 |
2007 | ฮัมบวร์ค | ดิน | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 6–2, 2–6, 0–6 |
2007 | ปารีส | คอนกรีต (ในร่ม) | ดาวิด นาบัลเดียน | 4–6, 0–6 |
2008 | ไมแอมี | คอนกรีต | นิโคไล ดาวิเดนโก | 4–6, 2–6 |
2009 | มาดริด | ดิน | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 4–6, 4–6 |
2009 | เซี่ยงไฮ้ | คอนกรีต | นิโคไล ดาวิเดนโก | 6–7(3–7), 3–6 |
2011 | อินเดียนเวลส์ | คอนกรีต | นอวาก จอกอวิช | 6–4, 3–6, 2–6 |
2011 | ไมแอมี | คอนกรีต | นอวาก จอกอวิช | 6–4, 3–6, 6–7(4–7) |
2011 | มาดริด | ดิน | นอวาก จอกอวิช | 5–7, 4–6 |
2011 | โรม | ดิน | นอวาก จอกอวิช | 4–6, 4–6 |
2013 | มงเต-การ์โล | ดิน | นอวาก จอกอวิช | 2–6, 6–7(1–7) |
2014 | ไมแอมี | คอนกรีต | นอวาก จอกอวิช | 3–6, 3–6 |
2014 | โรม | ดิน | นอวาก จอกอวิช | 6–4, 3–6, 3–6 |
2015 | มาดริด | ดิน | แอนดี มาร์รี | 3–6, 2–6 |
2017 | ไมแอมี | คอนกรีต | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 3–6, 4–6 |
2017 | เซี่ยงไฮ้ | คอนกรีต | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ | 4–6, 3–6 |
เดวิส คัพ (ทีมชาติสเปน)
ชนะเลิศ 5 สมัย
ปี | สมาชิกในทีม (ทีมสเปน) | รอบ/ชาติคู่แข่ง |
2004 เดวิส คัพ | ราฟาเอล นาดัล คาร์ลอส โมยา ทอมมี โรเบรโด ฮวน คาร์ลอส เฟร์เรโร เฟลิเซียโน โลเปซ อัลแบร์โต มาร์ติน | รอบแรก: 2-3 |
2008 เดวิส คัพ | ราฟาเอล นาดัล ดาวิต เฟร์เรร์ เฟลิเซียโน โลเปซ เฟอร์นันโด เบร์ดาสโก ทอมมี โรเบรโด นิโคลัส อัลมาโกร | รอบแรก: 0-5 |
2009 เดวิส คัพ | ราฟาเอล นาดัล เฟอร์นันโด เบร์ดาสโก ดาวิต เฟร์เรร์ เฟลิเซียโน โลเปซ ทอมมี โรเบรโด ฮวน คาร์ลอส เฟร์เรโร | รอบแรก: |
2011 เดวิส คัพ | ราฟาเอล นาดัล ดาวิต เฟร์เรร์ เฟลิเซียโน โลเปซ เฟอร์นันโด เบร์ดาสโก มาร์เซล กราโนเย่ร์ส | รอบแรก: เบลเยียม 1–4 สเปน |
2019 เดวิส คัพ | ราฟาเอล นาดัล โรแบร์โต เบาติสตา อากุต เฟลิเซียโน โลเปซ ปาโบล การ์เรโญ่ บุสตา มาร์เซล กราโนเย่ร์ส | รอบแบ่งกลุ่ม: สเปน 2–1 รัสเซีย รอบแบ่งกลุ่ม: โครเอเชีย 0–3 สเปน |
เงินรางวัล
ปี | รายการ แกรนด์สแลม | รายการ ATP | รวม | เงินรางวัล ($) | อันดับของ เงินรางวัล |
---|---|---|---|---|---|
2001 | 0 | 0 | 0 | [1] | |
2002 | 0 | 0 | 0 | 345 | |
2003 | 0 | 0 | 0 | 87 | |
2004 | 0 | 1 | 1 | 50 | |
2005 | 1 | 10 | 11 | 2 | |
2006 | 1 | 4 | 5 | 2 | |
2007 | 1 | 5 | 6 | 2 | |
2008 | 2 | 6 | 8 | 1 | |
2009 | 1 | 4 | 5 | 2 | |
2010 | 3 | 4 | 7 | 1 | |
2011 | 1 | 2 | 3 | 2 | |
2012 | 1 | 3 | 4 | 4 | |
2013 | 2 | 8 | 10 | $14,570,937 | 1 |
2014 | 1 | 3 | 4 | $6,746,475 | 3 |
2015 | 0 | 3 | 3 | $4,508,891 | |
2016 | 0 | 2 | 2 | $2,836,500 | 9 |
2017 | 2 | 4 | 6 | $15,864,000 | 1 |
2018 | 1 | 4 | 5 | $8,663,347 | 2 |
2019 | 2 | 2 | 4 | $16,349,586 | 1 |
2020 | 1 | 1 | 2 | $3,881,202 | 3 |
2021 | 0 | 2 | 2 | $1,478,830 | 7 |
2022 | 0 | 1 | 1 | $88,640 | 31 |
Career* | 20 | 69 | 89 | $125,050,235 | 3 |
- * Statistics correct ข้อมูลเมื่อ 17 มกราคม ค.ศ. 2022 [update].
เชิงอรรถ
- ทั้งสามคนเป็นผู้เล่นที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในประวัติศาสตร์วงการเทนนิสชาย อ้างอิงจากจำนวนถ้วยรางวัล เงินรางวัล และสถิติโลกต่าง ๆ ที่บันทึกโดยสมาคมเทนนิสอาชีพ
- ยุคโอเพนในการแข่งขันเทนนิสทั่วโลกเริ่มต้นในปี 1968 หมายถึง การเปิดโอกาสให้นักเทนนิสมือสมัครเล่นได้ร่วมแข่งขันรายการต่าง ๆ โดยก่อนหน้านั้น การแข่งขันรายการใหญ่ทั่วโลกจะเปิดโอกาสให้เฉพาะผู้เล่นที่มีชื่อเสียงเท่านั้น
- ได้แก่ คอร์ตดินในเฟรนช์โอเพน, คอร์ตหญ้าในวิมเบิลดัน และ ฮาร์ดคอร์ตในยูเอสโอเพน
- การแข่งขันเริ่มขึ้นในปี 1900 เป็นการแข่งขันรายการนานาชาติของทีมชายที่ใหญ่ที่สุดของสหพันธ์เทนนิสนานาชาติ เปรียบเสมือนการแข่งขันชิงแชมป์โลก ผู้จัดงานได้อธิบายไว้ว่าเป็น "World Cup of Tennis" และผู้ชนะจะเรียกว่าทีมแชมป์โลก
ดูเพิ่ม
อ้างอิง
- "ATP World Tour – Doubles Rankings". ATP Tour. สืบค้นเมื่อ 19 March 2012.
- https://www.atptour.com/-/media/player-names/59_rafael-nadal_player-name-2014.mp3
- "Reasons why Rafael Nadal is called the King of Clay". EssentiallySports. 2018-06-03.
- "Tennis-Nadal's 13 French Open final victories". Eurosport (ภาษาอังกฤษ). 2020-10-11.
- "Federer ends Nadal's clay streak" (ภาษาอังกฤษ). 2007-05-20. สืบค้นเมื่อ 2021-11-27.
- Abbamonte, Lee (2021-02-21). "Who is the greatest men's tennis player of all time?". Lee Abbamonte (ภาษาอังกฤษ).
- CNN, Ben Morse. "'All three of the best players are playing in this generation,' Murray believes tennis' 'Big Three' are GOATs". CNN.
- "Toni Nadal joins Auger-Aliassime's team". BBC Sport (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-06-06.
- "Sheppard: Nadal among the great teenage athletes". ESPN.com (ภาษาอังกฤษ). 2006-06-09.
- "Roger Federer and Rafael Nadal's epic 2008 Wimbledon final". ESPN.com (ภาษาอังกฤษ). 2020-03-26.
- "News | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Youngest man to win a tennis career Grand Slam". Guinness World Records (ภาษาอังกฤษ).
- "Olympedia – Olympians Who Won a Golden Slam in Tennis". www.olympedia.org.
- https://www.tennis.com/news/articles/rafael-nadal-20-stats-in-celebration-of-his-20th-grand-slam-title
- "Rafael Nadal: The Legendary Lefty Who's Best Against His Own Kind | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- https://www.fundacionrafanadal.org/en/default.asp
- https://sportytell.com/biography/rafael-nadal-biography-facts-childhood-personal-life/
- "The Peculiar Case Of The Right Handed Rafael Nadal". EssentiallySports. 2020-03-29.
- "Subscribe to The Australian | Newspaper home delivery, website, iPad, iPhone & Android apps". www.theaustralian.com.au.
- ""He liked football more than tennis" Rafa Nadal made the right decision". Tennishead (ภาษาอังกฤษ). 2019-11-01.
- ""He liked football more than tennis" Rafa Nadal made the right decision". Tennishead (ภาษาอังกฤษ). 2019-11-01.
- https://www.marca.com/en/more-sports/2020/11/01/5f9ed709ca4741e3268b456b.html
- https://www.brainyquote.com/quotes/rafael_nadal_557524
- https://www.suggest.com/celebs/2116/17-celeb-atheists/
- Dawson, Alan. "This is everything tennis champion Rafa Nadal eats and drinks for breakfast, lunch, and dinner". Business Insider (ภาษาอังกฤษ).
- Times, The Sunday. . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2021-05-27. สืบค้นเมื่อ 2021-05-27.
- Hosie, Rachel. "Rafael Nadal shared a beautiful picture from his wedding at a grand Spanish castle". Insider (ภาษาอังกฤษ).
- https://www.salika.co/2020/11/02/rafael-nadal-the-great-inspiration/
- "Rafael Nadal's Skills on the Tennis Court a Good Fit for Poker". PokerTube (ภาษาอังกฤษ).
- "Rafael Nadal is also winning poker tournaments now". For The Win (ภาษาอังกฤษ). 2013-12-13.
- "September 24, 2001: Rafael Nadal appears in the rankings for the first time". Tennis World USA (ภาษาอังกฤษ).
- "Rafael Nadal - year: 2001 - TennisLive.com". www.tennislive.net.
- "Davis Cup - Junior Davis Cup". www.daviscup.com.
- "TBT, 1982 French Open: Mats Wilander's great sportsmanship in Paris". Tennis.com.
- "ATP Awards Honour Roll | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Nadal tops Federer for fourth straight French title". ESPN.com (ภาษาอังกฤษ). 2008-06-08.
- "2006 Wimbledon F: Roger Federer vs Rafael Nadal Detailed Stats | Tennis Abstract". www.tennisabstract.com.
- "Davis Cup - Scorecards - 2008". www.daviscup.com.
- "Ultimate Tennis Statistics - Records Book". www.ultimatetennisstatistics.com.
- Press, Associated (2009-02-02). "Nadal first Spanish man to win Australian". Deseret News (ภาษาอังกฤษ).
- "Rafael Nadal pulls out of Wimbledon with knee injury". the Guardian (ภาษาอังกฤษ). 2009-06-19.
- "Davis Cup - Scorecards - 2009". www.daviscup.com.
- "Andy Murray reaches Australian Open semi-finals as Rafael Nadal retires". the Guardian (ภาษาอังกฤษ). 2010-01-26.
- "Nadal wins second Wimbledon title" (ภาษาอังกฤษ). 2010-07-04. สืบค้นเมื่อ 2021-05-24.
- Hazarika, Bhargav (2019-12-28). "10 most significant records created by Rafael Nadal in the decade that was 2010-2019". www.sportskeeda.com (ภาษาอังกฤษ).
- "Rafael Nadal: Best Tennis Players Of 2010 Decade | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- Langford, Richard. "Wimbledon 2011: Results and Reaction from the Tournament". Bleacher Report (ภาษาอังกฤษ).
- "2011 French Open final: Rafa Nadal most memorable matches". Tennishead (ภาษาอังกฤษ). 2020-05-20.
- "Djokovic outlasts Nadal in longest Slam final". ESPN.com (ภาษาอังกฤษ). 2012-01-29.
- "Nadal out of Open due to ongoing knee issues". ESPN.com (ภาษาอังกฤษ). 2012-08-15.
- "Australian Open 2013: Rafael Nadal withdraws due to stomach virus". www.telegraph.co.uk.
- "Nadal wins eighth French Open title". BBC Sport (ภาษาอังกฤษ). 2013-06-08.
- "Nadal overpowers Djokovic to take his second US Open title". the Guardian (ภาษาอังกฤษ). 2013-09-10.
- "Injured Nadal refused to quit final". BBC Sport (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-05-23.
- "When Nick Kyrgios Stunned No. 1 Rafael Nadal On His Centre Court Debut | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Rafael Nadal VS Tomas Berdych | Head 2 Head | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Nadal stunned by qualifier Brown". BBC Sport (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-05-23.
- "Ruthless Nadal reaches semi-finals". BBC Sport (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-05-23.
- McCarvel, Nick. "Rafael Nadal wins 200th Grand Slam match at French Open". USA TODAY (ภาษาอังกฤษ).
- Zucker, Joseph. "What Rafael Nadal's Wrist Injury Means for Wimbledon 2016". Bleacher Report (ภาษาอังกฤษ).
- "August 22, 2004: The day Nicolas Massu made Olympic history for Chile". Tennis Majors (ภาษาอังกฤษ). 2020-08-22.
- "How It Happened: Federer Beats Nadal For Australian Open Title | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Rafael Nadal Beats Stan Wawrinka For Historic 10th Roland Garros Title In Paris | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Nadal Starts Fourth Stint At No. 1 In Emirates ATP Rankings | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Nadal wins 11th French Open title". BBC Sport (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-05-27.
- "Djokovic Completes Remarkable Return To No. 1 | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Rafael Nadal Clinches Davis Cup Title For Spain With Win Against Denis Shapovalov | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Davis Cup - Draws & Results". www.daviscup.com.
- "Novak Djokovic Beats Rafael Nadal At ATP Cup Final In Sydney | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Rafael Nadal crashes out of Australian Open after thriller with Dominic Thiem". the Guardian (ภาษาอังกฤษ). 2020-01-29.
- Lutz, Tom (2021-06-11). "Novak Djokovic beats Rafael Nadal in French Open 2021 semi-final – as it happened". The Guardian (ภาษาอังกฤษ). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2021-06-11.
- "Nadal shocks fans with Wimbledon and Olympics withdrawal". Tennishead (ภาษาอังกฤษ). 2021-06-17.
- "Rafael Nadal To Play In Front Of Full Crowds At Citi Open | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Rafael Nadal Withdraws From Toronto | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Rafael Nadal Withdraws From Cincinnati | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- Kuanal, James (2021-08-20). "US Open 2021: Rafael Nadal joins Dominic Thiem in pullout/ withdrawal list due to injury". InsideSport (ภาษาอังกฤษ).
- VAVEL.com (2021-12-17). "Summary and highlights of Rafael Nadal 0-2 Andy Murray IN Abu Dhabi semifinals | 12/17/2021". VAVEL (ภาษาอังกฤษ).
- "Mubadala World Tennis Championship 2021 - Denis Shapovalov downs Rafael Nadal to claim third in Abu Dhabi". Eurosport UK (ภาษาอังกฤษ). 2021-12-18.
- "Rafael Nadal will not play ATP Cup ahead of Australian Open". Tennishead (ภาษาอังกฤษ). 2021-12-01.
- Watson, Fraser (2021-12-27). "Rafael Nadal shares fitness update after Covid as he works back 'step by step'". Express.co.uk (ภาษาอังกฤษ).
- "Rafa Is Back! Watch Nadal Practise Ahead Of Melbourne Summer Set | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "R. Nadal vs. M. Cressy Melbourne 2022 Final | live | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- Basu, Sohinee (2020-05-19). "Science behind Rafael Nadal's vicious forehand topspin explained". www.sportskeeda.com (ภาษาอังกฤษ).
- thetennisbros (2020-12-20). "Rafael Nadal Forehand Analysis". TheTennisBros.com (ภาษาอังกฤษ).
- "Why Rafael Nadal Is So Tough To Beat In Paris (And Shanghai) | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Athlete's Mental Toughness Training | Sports Psychology Articles" (ภาษาอังกฤษ). 2016-03-17.
- https://www.sciencedirect.com/topics/psychology/psychological-skills-training
- Tennis.com. "Rafael Nadal: 20 stats in celebration of his 20th Grand Slam title". Tennis.com (ภาษาอังกฤษ).
- "Nadal's record 16 consecutive years in the top 10". Tennis Majors (ภาษาอังกฤษ). 2021-04-26.
- "Rafael Nadal Relishes Records, But Puts 20th Slam In Perspective In Face Of Pandemic | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- 161385360554578 (2010-09-14). "Nadal becomes youngest ever to complete career Grand Slam". talkSPORT (ภาษาอังกฤษ).CS1 maint: numeric names: authors list (link)
- Pearson, Jade. "Rafael Nadal Wins The US Open To Complete Golden Slam". Bleacher Report (ภาษาอังกฤษ).
- Stein, Neri. "Rafael Nadal Completes Career Grand Slam, Is He Better Than Roger Federer Now?". Bleacher Report (ภาษาอังกฤษ).
- Press, Associated (2009-02-02). "Nadal first Spanish man to win Australian". Deseret News (ภาษาอังกฤษ).
- Chhabria, Vinay (2020-08-19). "Rafael Nadal's Wimbledon 2008 win included in top 3 moments of Spanish sports history". www.sportskeeda.com (ภาษาอังกฤษ).
- Tennis.com. "Rafael Nadal's 10th French Open title was his most masterful yet". Tennis.com (ภาษาอังกฤษ).
- "Nadal wins record 13th French Open". BBC Sport (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-06-14.
- "Of 100 Roland Garros Match Wins, Rafa Says These Four Are His Favourites... | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Rafael Nadal wins 13th French Open title, ties Roger Federer with 20th Grand Slam". CBSSports.com (ภาษาอังกฤษ).
- Garber, Greg (May 20, 2007). "Federer ends Nadal's win streak". ESPN Tennis. ESPN.com. สืบค้นเมื่อ 2008-11-06. Unknown parameter
|dateformat=
ignored (help)