บริเวณบรอดมันน์

เขตบร็อดแมนน์ (อังกฤษ: Brodmann area) เป็นการกำหนดเขตต่าง ๆ ในเปลือกสมองของมนุษย์ มีการจำกัดขอบเขตโดยโครงสร้างและการจัดระเบียบของเซลล์ (cytoarchitectonics)

เขตบร็อดแมนน์ 3-มิติ

ผิวด้านข้างของสมอง เขตบร็อดแมนน์ต่าง ๆ มีตัวเลขกำกับ

ประวัติ

เขตบร็อดแมนน์ต่าง ๆ ดั้งเดิมได้รับการกำหนดขอบเขตและกำหนดตัวเลข โดยนักกายวิภาคชาวเยอรมันชื่อว่า คอร์บิเนียน บร็อดแมนน์ (Korbinian Brodmann) ผู้กำหนดเขตเหล่านั้นโดยโครงสร้างและการจัดระเบียบของเซลล์ (cytoarchitectonics) ที่สังเกตเห็นได้ในเปลือกสมอง โดยใช้การย้อมสีแบบ Nissl

บร็อดแมนน์ตีพิมพ์แผนที่เขตเปลือกสมองของมนุษย์ ลิง และสปีชีส์อื่น ๆ ในปี ค.ศ. 1909 พร้อมกับข้อมูลและข้อสังเกตอื่น ๆ เกี่ยวกับประเภทของเซลล์ในสมอง และการจัดระเบียบเป็นชั้น ๆ ของคอร์เทกซ์ของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม (ให้สังเกตว่า เขตบร็อดแมนน์ที่มีหมายเลขเดียวกันในสปีชีส์ต่าง ๆ กัน อาจจะไม่ได้หมายถึงเขตที่มีกำเนิดเดียวกัน)

คอนสแตนติน วอน อีโคโนโม และจอร์จ คอสกินาส ได้ตีพิมพ์แผนที่ที่คล้าย ๆ กันแต่มีรายละเอียดมากกว่า ในปี ค.ศ. 1925

ความสำคัญในปัจจุบัน

เป็นระยะเวลาเป็นศตวรรษที่มีการสนทนาและอภิปรายถึงเขตบร็อดแมนน์อย่างละเอียดถี่ถ้วน และการกำหนดเขตและชื่อก็ได้รับการปรับปรุงมาโดยตลอด เขตบร็อดแมนน์ยังเป็นการจัดระบบโดย cytoarchitectonics ของเปลือกสมองมนุษย์ ที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางและอ้างอิงถึงมากที่สุด

จนกระทั่งถึงปัจจุบัน เขตบร็อดแมนน์ต่าง ๆ ที่กำหนดขอบเขตโดยระเบียบของเซลล์ประสาทเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ปรากฏว่าทำกิจหน้าที่ต่าง ๆ มากมายของสมอง ยกตัวอย่างเช่น เขตบร็อดแมนน์ 1-2-3 ก็คือ คอร์เทกซ์รับความรู้สึกทางกายปฐมภูมิ (primary somatosensory cortex) เขต 4 ก็คือ คอร์เทกซ์สั่งการปฐมภูมิ (primary motor cortex) เขต 17 ก็คือ คอร์เทกซ์การเห็นปฐมภูมิ (primary visual cortex) และเขต 41-42 ก็เกือบจะเหมือนคอร์เทกซ์การได้ยินปฐมภูมิ (primary auditory cortex)

นอกจากนั้นแล้ว กิจหน้าที่ระดับสูง ๆ ยิ่งขึ้นไปของเขตสัมพันธ์ในเปลือกสมอง ก็ยังปรากฏว่ามีเขตจำกัดอยู่ในเขตที่บร็อดแมนน์กำหนดไว้นั้นแหละ ปรากฏโดยใช้วิธีต่าง ๆ รวมทั้ง เทคนิคทางประสาทสรีรวิทยา fMRI และวิธีอื่น ๆ. ตัวอย่างเช่น เขตโบรคา ซึ่งเป็นเขตทางการพูดและภาษา ก็จำกัดอยู่ในเขตบร็อดแมนน์ 44-45 ถึงแม้กระนั้น การสร้างภาพโดยกิจ (functional imaging) ก็สามารถเพียงแค่บ่งชี้ตำแหน่งอย่างคร่าว ๆ ของการทำงานในสมองโดยสัมพันธ์กับเขตบร็อดแมนน์ได้เท่านั้น เพราะว่า ขอบเขตจริง ๆ ของเขตสมองต่าง ๆ ต้องอาศัยการตรวจสอบโดยอ้างอิงวิทยาเนื้อเยื่อ

เขตบร็อดแมนน์ในมนุษย์และในไพรเมตอื่น

• เขต 3-1-2 คือ คอร์เทกซ์รับความรู้สึกทางกายปฐมภูมิ (primary somatosensory cortex) มักจะอ้างอิงเป็นเขต 3-1-2 โดยนิยม
• เขต 4 - คอร์เทกซ์สั่งการปฐมภูมิ (primary motor cortex)
• เขต 5 - คอร์เทกซ์รับความรู้สึกทางกายสัมพันธ์ (somatosensory association cortex)
• เขต 6 - Premotor cortex และ Supplementary Motor Cortex (หรือ Secondary Motor Cortex)
• เขต 7 - คอร์เทกซ์รับความรู้สึกทางกายสัมพันธ์ (somatosensory association cortex)
• เขต 8 - รวมทั้ง Frontal eye fields
• เขต 9 - Dorsolateral prefrontal cortex
• เขต 10 - Anterior prefrontal cortex ส่วนหน้าสุดของ superior frontal gyrus และ middle frontal gyrus
• เขต 11 - ส่วนหนึ่งของ Orbitofrontal cortex คือ orbital gyrus, rectus gyrus, และส่วนหนึ่งของด้านหน้าสุดของ superior frontal gyrus
• เขต 12 - ส่วนหนึ่งของ Orbitofrontal cortex คือกาลครั้งหนึ่งเป็นส่วนของ เขต 11 เป็นเขตในระหว่าง superior frontal gyrus และ inferior rostral sulcus
• เขต 13 และ เขต 14^* - Insular cortex
• เขต 15^* - Anterior Temporal Lobe
• เขต 17 - เขตสายตา V1 (คอร์เทกซ์สายตาปฐมภูมิ)
• เขต 18 - เขตสายตา V2
• เขต 19 - คอร์เทกซ์สายตาสัมพันธ์ (V3 V4 และ V5)
• เขต 20 - รอยนูนสมองกลีบขมับล่าง (Inferior temporal gyrus)
• เขต 21 - รอยนูนสมองกลีบขมับกลาง (Middle temporal gyrus)
• เขต 22 - รอยนูนสมองกลีบขมับบน (Superior temporal gyrus) ซึ่งด้านหางได้รับการพิจารณาว่ามีเขตเวอร์นิเก (Wernicke's area)
• เขต 23 - Ventral posterior cingulate cortex
• เขต 24 - Ventral anterior cingulate cortex.
• เขต 25 - Subgenual area เป็นส่วนของ Ventromedial prefrontal cortex
• เขต 26 - เป็นส่วนหนึ่งของ retrosplenial region
• เขต 27 - Piriform cortex
• เขต 28 - Ventral entorhinal cortex
• เขต 29 - Retrosplenial cingulate cortex
• เขต 30 - ส่วนหนึ่งของ cingulate cortex
• เขต 31 - Dorsal Posterior cingulate cortex
• เขต 32 - Dorsal anterior cingulate cortex
• เขต 33 - ส่วนหนึ่งของ anterior cingulate cortex
• เขต 34 - Dorsal entorhinal cortex บนรอยนูนรอบฮิปโปแคมปัส (Parahippocampal gyrus)
• เขต 35 - Perirhinal cortex ใน rhinal sulcus
• เขต 36 - ส่วนของ perirhinal cortex ใน rhinal sulcus
• เขต 37 - รอยนูนรูปกระสวย (Fusiform gyrus)
• เขต 38 - ส่วนหนึ่งของสมองกลีบขมับ อยู่ทางด้านหน้าซึ่งเรียกว่า temporal pole
• เขต 39 - Angular gyrus บางคนพิจารณาว่าเป็นส่วนของ เขตเวอร์นิเก
• เขต 40 - Supramarginal gyrus บางคนพิจารณาว่าเป็นส่วนของ เขตเวอร์นิเก
• เขต 41-42 - คอร์เทกซ์การได้ยิน (Auditory cortex)
• เขต 43 - Primary gustatory cortex
• เขต 44 - Pars opercularis เป็นส่วนของ Broca's area
• เขต 45 - Pars triangularis เป็นส่วนของ Broca's area
• เขต 46 - Dorsolateral prefrontal cortex
• เขต 47 - เป็นส่วนของ inferior frontal gyrus
• เขต 48 - ส่วนเล็ก ๆ ส่วนหนึ่งของผิวใน (medial) ของสมองกลีบขมับ
• เขต 49 - Parasubiculum ของ สัตว์ฟันแทะ
• เขต 52 - อยู่ที่รอยเชื่อมของสมองกลีบขมับ และ Insular cortex)

(*) เขตที่เจอในไพรเมตที่ไม่ใช่มนุษย์เท่านั้น

เขตบร็อดแมนน์ดั้งเดิมมีส่วนย่อยลงไปอีกเป็นต้นว่า "23a" และ "23b"

แผนที่คลิ๊กได้: ผิวสมองด้านข้าง

 

แผนที่คลิ๊กได้: ผิวสมองส่วนใน (medial)

 

ข้อวิจาร

เมื่อวอน โบนิน และเบล์ลี ทำแผนที่สมองในลิงแม็กแคก จึงพบว่าการพรรณนาของบร็อดแมนน์นั้นไม่สมบูรณ์พอ จึงได้บันทึกไว้ว่า

"ในปี ค.ศ. 1907 เป็นความจริงที่บร็อดแมนน์ได้สร้างแผนที่ของสมองมนุษย์ที่ได้เผยแพร่ไปอย่างกว้างขวาง แต่โชคไม่ดีว่า ข้อมูลที่แผนที่นั้นอิงอาศัย ไม่เคยได้รับการเผยแพร่"

และจึงได้ใช้แผนที่ cytoarchitectonics ของ คอนสแตนติน วอน อีโคโนโม และจอร์จ คอสกินาส ที่พิมพ์ในปี ค.ศ. 1925 ซึ่งมี

"การพรรณนาที่ละเอียดของคอร์เทกซ์ในมนุษย์ ในระดับที่ใช้ได้เพียงเท่านั้น"

ดูเพิ่ม

• สมอง
• เปลือกสมอง

เชิงอรรถและอ้างอิง

1. Brodmann K. Vergleichende Lokalisationslehre der Grosshirnrinde. Leipzig : Johann Ambrosius Barth, 1909
2. Garey LJ. Brodmann's Localisation in the Cerebral Cortex. New York : Springer, 2006 (ISBN 0-387-26917-7) (ISBN 978-0387-26917-7)
3. Economo, C., Koskinas, G.N. (1925). Die Cytoarchitektonik der Hirnrinde des erwachsenen Menschen. Wien: Springer Verlag.
4. http://ukpmc.ac.uk/articles/PMC2268639;jsessionid=BBF4DB8DAFCFCB452BEA9AB7368AB5C6.jvm4
5. Brent A. Vogt, Deepak N. Pandya, Douglas L. Rosene (1987). "Cingulate cortex of the rhesus monkey: I. Cytoarchitecture and thalamic afferents". The Journal of Comparative Neurology. 262 (2): 256–270. doi:10.1002/cne.902620207. PMID 3624554. Unknown parameter |month= ignored (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
6. Gerhardt von Bonin & Percival Bailey (1925). The Neocortex of Macaca Mulatta. Urbana, Illinois: The University of Illinois Press.
7. Constantin von Economo & Georg N. Koskinas (1925). Die Cytoarchitektonik der Hirnrinde des erwachsenen Menschen. Vienna and Berlin: Julius Springer.

แหล่งข้อมูลอื่น

• brodmann x func — Functional categorization of Brodmann areas.
• Brodmann, Mark Dubin pages on Brodmann areas.
• Brodmann areas Brodmann areas of cortex involved in language.
• Illustrations More Illustrations.