ภาษาพหุศูนย์
ภาษาพหุศูนย์ (อังกฤษ: pluricentric language, polycentric language) คือภาษาที่มีรูปแบบมาตรฐานซึ่งผ่านกระบวนการจัดประมวลมากกว่าหนึ่งรูปแบบ โดยมักขึ้นอยู่กับประเทศที่แตกต่างกัน ตัวอย่างได้แก่ภาษาเกาหลี ภาษาจีน ภาษาฝรั่งเศส ภาษาสเปน ภาษาโปรตุเกส ภาษาอังกฤษ ภาษาเยอรมัน ภาษาสวีเดน ภาษาอาร์มีเนีย และภาษาบอสเนีย-โครเอเชีย-มอนเตเนโกร-เซอร์เบีย กรณีที่ตรงข้ามกับภาษาพหุศูนย์คือภาษาศูนย์เดียว (monocentric language) ซึ่งมีรูปแบบมาตรฐานอย่างเป็นทางการเพียงรูปแบบเดียว ตัวอย่างได้แก่ภาษาญี่ปุ่นและภาษารัสเซีย ในบางกรณี มาตรฐานที่แตกต่างกันของภาษาพหุศูนย์ภาษาหนึ่ง ๆ อาจพัฒนาซับซ้อนขึ้นจนกลายเป็นภาษาเอกเทศ (autonomous language) ก็ได้ ดังที่เกิดขึ้นกับภาษามาเลเซียและภาษาอินโดนีเซีย หรือภาษาฮินดีและภาษาอูรดู กระบวนการเดียวกันนี้กำลังเกิดขึ้นในภาษาบอสเนีย-โครเอเชีย-มอนเตเนโกร-เซอร์เบีย
อ้างอิง
- Stewart, William A (1968). "A Sociolinguistic Typology for Describing National Multilingualism". ใน Fishman, Joshua A (บ.ก.). Readings in the Sociology of Language. The Hague, Paris: Mouton. pp. 531–545. doi:10.1515/9783110805376.531. ISBN 978-3-11-080537-6. p. 534.
- Kloss, Heinz (1967). "'Abstand languages' and 'ausbau languages'". Anthropological Linguistics. 9 (7): 29–41. JSTOR 30029461. p. 31.
- Clyne 1992, p. 1.
- Clyne 1992, pp. 1–3.
- Kordić, Snježana (2007). "La langue croate, serbe, bosniaque et monténégrine" [Croatian, Serbian, Bosniakian, and Montenegrin] (PDF). ใน Madelain, Anne (บ.ก.). Au sud de l'Est. vol. 3 (ภาษาฝรั่งเศส). Paris: Non Lieu. pp. 71–78. ISBN 978-2-35270-036-4. OCLC 182916790. SSRN 3439662. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม (PDF) เมื่อ 4 August 2012. สืบค้นเมื่อ 8 May 2019.
- ↑ Clyne 1992, p. 3.
บรรณานุกรม
- Clyne, Michael G., บ.ก. (1992). Pluricentric Languages: Differing Norms in Different Nations. Contributions to the sociology of language 62. Berlin & New York: Mouton de Gruyter. ISBN 3-11-012855-1.CS1 maint: ref=harv (link)
