ภาษาสกอต

ภาษาสกอต เป็นภาษาในกลุ่มภาษาเจอร์แมนิก ที่ใช้พูดกันในแถบพื้นที่ราบของสกอตแลนด์ และในพื้นที่อัลสเตอร์ (ซึ่งเรียกสำเนียงท้องถิ่นว่าอัลสเตอร์สกอต ชาวสกอตมักเรียกภาษานี้ว่า สกอตที่ราบต่ำ เพื่อไม่ให้สับสนกับภาษาแกลิกสกอต และภาษาเคลต์ซึ่งถูกจำกัดพื้นที่การใช้ตามประวัติศาสตร์ในแถบพื้นที่ราบสูงของสกอตแลนด์ ภาษาสกอตถูกพัฒนาขึ้นในสมัยเดียวกับภาษาอังกฤษสมัยกลาง

สกอต
ภาษาสกอตที่ราบต่ำ/ที่ลุ่ม
(เบรด) สกอตส์, ลัลลันส์ (มาจาก "โลว์แลนด์")
ประเทศที่มีการพูด	สหราชอาณาจักร, สาธารณรัฐไอร์แลนด์
ภูมิภาค	สกอตแลนด์: พื้นที่ราบสก็อตแลนด์, นอร์ธเทอร์นไอล์ส, อัลสเตอร์ (ไอร์แลนด์)
ชาติพันธุ์	ชาวสกอต
จำนวนผู้พูด	110,000–125,000  (1999–2011)^[ต้องการอ้างอิง] 1.5 ล้าน (ไม่ระบุวันที่) ในการสำรวจสำมะโนครัว ปี 2011, ผู้ได้รับสำรวจ 30% (1.54 ล้าน) ระบุว่าสามารถพูดภาษาสกอตได้
ตระกูลภาษา	อินโด-ยูโรเปียน เจอร์แมนิก เจอร์แมนิกตะวันตก ภาษาอิงวีออนิก ภาษาแองโกล-ฟรีเซียน ภาษาแองกลิก สกอต
รูปแบบก่อนหน้า	ภาษาอังกฤษเก่า ภาษาอังกฤษสมัยกลาง ภาษาสกอตยุคต้น ภาษาสกอตยุคกลาง สกอต
ภาษาถิ่น	Central Southern Ulster Northern Insular
ระบบการเขียน	Latin
สถานภาพทางการ
ภาษาทางการ	ไม่มี — ได้รับการจัดให้เป็น "ภาษาดั้งเดิม" โดยรัฐบาลสกอต — ได้รับการจัดให้เป็น "ภาษาของชนกลุ่มน้อยท้องถิ่น" ตามกฎบัตรยุโรปว่าด้วยภาษาท้องถิ่นหรือภาษาชนกลุ่มน้อย
ภาษาชนกลุ่มน้อยที่รับรองใน	สหราชอาณาจักร (สกอตแลนด์ และ ไอร์แลนด์เหนือ)
ผู้วางระเบียบ	— สกอตแลนด์: ไม่มี
รหัสภาษา
ISO 639-2	sco
ISO 639-3	sco
Linguasphere	52-ABA-aa (varieties: 52-ABA-aaa to -aav)
Areas where the Scots language was spoken in the 20th century

นับแต่ต้นศตวรรษที่ 15 เป็นต้นมา ภาษาอังกฤษที่ใช้ในสกอตแลนด์ได้มีวิวัฒนาการ จนกลายเป็นภาษาที่มีเอกลักษณ์แตกต่างจากภาษาอังกฤษและภาษาท้องถิ่นอื่น ๆ ที่พูดกันในอังกฤษ หากแต่ยังขาดชื่อเรียก แต่หลังจาก ปี ค.ศ. 1495 เป็นต้นมา คำว่า สกอตติช (Scottis) ถูกใช้มากขึ้นเพื่ออ้างถึงภาษาพูดในถิ่นที่ลุ่ม ในขณะที่คำว่า Erse ซึ่งแปลว่า ไอริช ถูกใช้เป็นชื่อเรียกภาษาแกลิค ฯ ยกตัวอย่างเช่น ในตอนปลายศตวรรษที่ 15 วิลเลียม ดันบาร์ กวีชาวสกอต ใช้คำว่า Erse เพื่ออ้างถึงภาษาแกลิคและในช่วงต้นศตวรรษที่ 16 กาวิน ดักลาส เริ่มใช้คำว่า Scottis เพื่ออ้างอิงถึงภาษาถิ่นที่ราบลุ่ม ปัจจุบันภาษาแกลิกของสกอตแลนด์มักถูกเรียกว่า ภาษาแกลิก-สกอต หรือ ภาษาแกลิกสกอตแลนด์

อ้างอิง

1. 7% of the population (100,000–115,000) report using Scots at home in the 2011 census; 10,000 speakers in Ireland are reported by Ethnologue
2. แม่แบบ:E14
3. Scotland's Census 2011 – Scots language skills
4. Grant, William (1931). . Scottish National Dictionary. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 21 January 2012.
5. Gregg R.J. (1972) The Scotch-Irish Dialect Boundaries in Ulster in Wakelin M.F., Patterns in the Folk Speech of The British Isles, London