ภาษาโภชปุระ
ภาษาโภชปุระเป็นภาษาที่พูดกันแพร่หลายทางตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย คือทางตะวันตกของรัฐพิหาร ตะวันตกเฉียงเหนือของรัฐฌารขัณฑ์ และบริเวณปุรวัณฉัลของอุตรประเทศรวมถึงทางใต้ของเนปาล ภาษาโภชปุระมีผู้พูดในกายอานา ซูรินาม ฟีจี ตรินิแดดและโตเบโก และมอริเชียสด้วย ภาษานี้ถือว่าไม่ใช่ภาษาถิ่นของภาษาฮินดี เตรียมจะรับรองสถานะเป็นภาษาประจำชาติอีกภาษาหนึ่ง
ภาษาโภชปุระ | |
---|---|
भोजपुरी bhōjapurī | |
ประเทศที่มีการพูด | อินเดีย, เนปาล, มอริเชียส, ฟีจี, กายอานา, ตรินิแดดและโตเบโก, สิงคโปร์, สหรัฐอเมริกา, อังกฤษ, เรอูว์นียง |
ภูมิภาค | เนปาล, พิหาร, อุตตรประเทศ, ฌารขัณฑ์, อัสสัม, เดลี, มัธยประเทศ, เบงกอลตะวันตก |
จำนวนผู้พูด | 140 ล้านคน (ไม่พบวันที่) |
ตระกูลภาษา | อินโด-ยูโรเปียน
|
ระบบการเขียน | อักษรเทวนาครี, อักษรไกถิ |
รหัสภาษา | |
ISO 639-2 | bho |
ISO 639-3 | bho |
ภาษาโภชปุระมีคำศัพท์คล้ายคลึงกับภาษาสันสกฤต ภาษาฮินดี ภาษาอูรดู และภาษาตระกูลอินโด-อารยันอื่นๆในภาคเหนือของอินเดีย ภาษาโภชปุระและภาษาใกล้เคียงได้แก่ ภาษาไมถิลีและภาษามคธีเป็นที่รู้จักโดยรวมว่าภาษาพิหาร ซึ่งจัดอยู่ในกลุ่มภาษาอินโด-อารยันตะวันออกเช่นเดียวกับภาษาเบงกอลและภาษาโอริยา ภาษาถิ่นของภาษาโภชปุระมีราว 3-4 ภาษาในภาคตะวันออกของรัฐอุตรประเทศ
จำนวนผู้พูด
จากข้อมูลที่เผยแพร่ในวารสาร Times of India ประมาณว่ามีประชากร 70 ล้านคนในรัฐอุตรประเทศ และมากกว่า 80 ล้านคนในรัฐพิหาร ที่พูดภาษาโภชปุระเป็นภาษาแม่หรือภาษาที่สอง มีผู้พูดภาษานี้ราว 6 ล้านคนที่อยู่นอกบริเวณที่มีผู้พูดภาษานี้เป็นหลักในรัฐพิหารและปุรวันจัล ได้แก่ ในเนปาล มอริเชียส ฟีจี ซูรินาม กายอานา ยูกันดา สิงคโปร์ ตรินิแดดและโตเบโก เซนต์วินเซนต์และเกรนาดีนส์ สหราชอาณาจักร และสหรัฐ ซึ่งทำให้มีผู้พูดภาษาโภชปุระทั่วโลกราว 150 ล้านคน การแพร่กระจายของผู้พูดภาษานี้เกิดจากการส่งแรงงานอินเดียไปเป็นแรงงานในต่างแดน ในสมัยที่เป็นอาณานิคมของอังกฤษ
ภาษาโภชปุระได้รับอิทธิพลจากภาษาอื่นๆมาก ภาษาโภชปุระในมอริเชียสมีศัพท์ลูกผสมและศัพท์จากภาษาอังกฤษมาก ในขณะที่ผู้พูดในตรินิแดดมีศัพท์จากภาษาในแคริบเบียนปะปนควบคู่ไปกับภาษาอังกฤษ
วรรณคดีภาษาโภชปุระ
ในบริเวณที่มีผู้พูดภาษาโภชปุระมีผู้เกี่ยวข้องกับการสร้างชาติอินเดียและได้รับเอกราชอยู่มากเช่นประธานาธิบดีคนแรก ดร. ราเชนทรา ประสาท ตามด้วยนักการเมืองและนักสิทธิมนุษยชน ดร. กฤษณะ เทพ อุปัธยยา
ภาษาโภชปุระเป็นหนึ่งในพื้นฐานของการพัฒนาภาษาราชการของอินเดียหลังได้รับเอกราชคือภาษาฮินดี ในศตวรรษที่ผ่านมา ภารเตนฑุ หริสจันทรา ผู้เป็นบิดาของภาษาฮินดีที่เป็นภาษาเขียนได้รับอิทธิพลจากน้ำเสียงและรูปแบบของภาษาโภชปุระในบริเวณที่เป็นบ้านเกิดของเขา การพัฒนาต่อมาของภาษาฮินดีเกิดขึ้นโดยผู้ที่มีบ้านเกิดในเขตที่มีผู้พูดภาษาโภชปุระอีกหลายคน
วรรณคดีภาษาโภชปุระส่วนใหญ่อยู่ในรูปเพลงและดนตรีพื้นบ้าน และกวีนิพนธ์ วรรณคดีที่เป็นภาษาเขียนเริ่มต้นเมื่อราวพุทธศตวรรษที่ 17 ในระหว่างที่เป็นอาณานิคมของอังกฤษ ภาษาโภชปุระเป็นที่รู้จักในชื่อภาษาของจังหวัดชายแดนภาคเหนือ หลังจากได้รับเอกราช ภาษาโภชปุระได้มีการปรับเปลี่ยนน้ำเสียงและปรับเปลี่ยนไปตามวิถีชีวิตของชุมชน
ระบบการเขียน
การเขียนภาษาโภชปุระมีความแตกต่างไปในแต่ละกลุ่มชน ในช่วงพุทธศตวรรษที่ 24 ส่วนใหญ่เขียนด้วยอักษรไกถิและอักษรอาหรับแบบเปอร์เซีย
- อักษรไกถิ เป็นอักษรที่ใช้ในการปกครองสมัยราชวงศ์โมกุล สำหรับเขียนภาษาโภชปุระ ภาษาไมธิลี ภาษาเบงกอล ภาษาอูรดู ภาษามคธี และภาษาฮินดีระหว่างพุทธศตวรรษที่ 21 – 25 อักษรไกถิใช้ในบางตำบลของรัฐพิหารจนถึง พ.ศ. และอาจจะมีที่ใช้เหลืออยู่ถึงปัจจุบัน ในพื้นที่ชนบทห่างไกลของอินเดียเหนือ ความสำคัญของอักษรไกถิเมื่อรัฐบาลอินเดียภายใต้อาณานิคมอังกฤษแห่งเบงกอลซึ่งรัฐพิหารและบางตำบลทางใต้ของเนปาลขึ้นต่อเขตนี้ด้วย และรัฐจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือและเอาช์ เลือกใช้อักษรนี้ในการบริหารและการศึกษา มีการจัดมาตรฐานอักษรไกถิเมื่อ พ.ศ. 2418 โดยจังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือและเอาช์เพื่อใช้ในการศึกษา รัฐบาลท้องถิ่นของรัฐพิหารเลือกอักษรไกถิเป็นอักษรทางการ ในศาลและการบริหารเมื่อ พ.ศ. 2423 อักษรไกถิเข้าไปแทนที่อักษรอาหรับแบบเปอร์เซียที่เคยใช้มาก่อนในพิหาร
- อักษรอาหรับแบบเปอร์เซีย ก่อน พ.ศ. 2423 งานบริหารทุกอย่างในพิหารใช้อักษรนี้ และอาจจะใช้ในการศึกษาแบบไม่เป็นทางการของชาวมุสลิมที่พูดภาษาโภชปุระทั้งหมด
- อักษรเทวนาครี ใน พ.ศ. 2437 งานราชการในรัฐพิหารใช้อักษรไกถิและอักษรเทวนาครีซึ่งถือเป็นจุดเริ่มต้น ในการแทนที่อักษรไกถิด้วยอักษรเทวนาครีในที่สุด ปัจจุบันงานเขียนภาษาโภชปุระใช้อักษรเทวนาครีเท่านั้น
การออกเสียง
ภาษาโภชปุระมีวิธีการออกเสียงที่ต่างกัน เช่น मैं कहता हूँ ออกเสียงในภาษาฮินดีเป็น मै कैहता हूँ แต่ในภาษาโภชปุระเป็น मैं कःहःता हूँ คำว่าความสมบูรณ์ทั้งภาษาโภชปุระและฮินดีเขียนว่า बहुत ภาษาฮินดีออกเสียงเป็น बहौत ส่วนโภชปุระเป็น बहुत
แนวโน้มของการสร้างคำ
ในความเห็นของผู้พูดภาษาฮินดีมักมองว่าผู้พูดภาษาโภชปุระออกเสียงผิด ซึ่งเป็นผลมาจากวิวัฒนาการที่ต่างกันของภาษาที่ใกล้เคียงกันเช่น
- ฝรั่ง ฮินดีเป็น अमरुद โภชปุระเป็น अमरूद
- साइकिल เป็นภาษาฮินดีที่มาจากภาษาอังกฤษ cycle ส่วนโภชปุระเป็น साइकिल, सैकिलिया
- มาถึง ฮินดีเป็น पहुँचना โภชปุระเป็น चहुँपना
คำทั่วไป
ในภาษาโภชปุระ ½ เรียก आधा (อาธ) และเมื่อ ½ ใช้กับจำนวนที่มากกว่า 2 ใช้ साढ़े (สาเธ) นำหน้าจำนวนทั้งหมด เช่น 7.30 เรียก साढ़े सात (สาเธ สัต) ¼ เรียก सवा (สวา) และเหลืออีก ¼ เรียก पौने (เปาเน) เช่น 7.15 เรียก सवा सात (สวา สัต) 7.45 เรียก पौने आठ (เปาเน สัต) มีชื่อเฉพาะสำหรับ 1.5 , 2.5 , 6 , และ 12 ได้แก่ डेढ़ (เทธ) अढ़ाई (อธาอี) आधा दर्ज़न (อาธ ดาร์ซัน) และ दर्ज़न (ดาร์ซัน)
การนับจำนวน
ภาษาอังกฤษ | ภาษาโภชปุระอักษรละติน | เขียนด้วยอักษรเทวานาครี |
---|---|---|
0, 1, 2, 3, 4, 5, 6,7, 8,9, 10 | Soonna, Ek, Du, Teen, Chaar, Paanch, Chau, Saat, Aath, Nau, Dus | सुन्ना, एक, दु, तीन, चार, पाँच, छौ, सात, आठ, नौ, दस |
One/Two/Five/Ten/20/50/100 Rupee Notes | Ek/Du/Paanch/Dus/Bees/Pachaas/Sai takia (only for currency paper) | एक/दु/पाँच/दस/बीस/पचास/सय टकिया |
500/ 1000 or higher denomination Notes | Lamri or Numri | लमरी चाहे नमरी |
One Rupee | Ek ropeya (for quoting price) | |
Coin | Sikka | |
25 Paisa( a quarter) | Chau anni | |
50 Paisa( a half) | Atth anni (Atth = Aath) | |
75 Paisa(quarter to one) | Baarey anaa (Baarey = Baarah ) | |
100 Paisa | Sorey anaa ( Sorey = Sorah) |
สัทวิทยา
ภาษาโภชปุระในเนปาล
ในเนปาลมีผู้พูดภาษาโภชปุระ 2.5 ล้านคน คิดเป็น 9% ของประชากรเนปาลทั้งหมด ส่วนใหญ่พูดภาษาเนปาลีได้ด้วย ผู้พูดภาษาอวธีและภาษาไมถิลีเข้าใจภาษาโภชปุระได้เช่นกัน ดังนั้น จำนวนผู้ที่เข้าใจภาษาโภชปุระได้ในเนปาลอาจมีถึง 12 ล้านคน
สถานีวิทยุบางแห่งในบริเวณที่มีผู้พูดภาษาโภชปุระอยู่มาก กระจายเสียงเป็นภาษาโภชปุระด้วย ในกาฐมาณฑุ มีสถานีวิทยุเอฟเอ็มกระจายเสียงเพลงภาษาโภชปุระ บางรายการใช้ภาษาโภชปุระ สถานีวิทยุเนปาลออกอากาศข่าวเป็นภาษาโภชปุระในเวลา 6.05 PM ตามเวลาท้องถิ่นทุกวัน สถานีโทรทัศน์ออกอากาศเกี่ยวกับวัฒนธรรมของชาวโภชปุระทุกสัปดาห์ มีหนังสือพิมพ์ภาคภาษาโภชปุระอย่างน้อย 5 ฉบับ