จักรวรรดิเซลจุค

มหาจักรวรรดิเซลจุค (เปอร์เซีย: سلجوقیان‎) เป็นจักรวรรดิแบบเปอร์เชีย ของยุคกลางของซุนนีมุสลิมของชนเซลจุคเตอร์กของเตอร์โค-เปอร์เชีย ที่ก่อตั้งโดยสาขา Qynyq ของ เตอร์โคมัน ที่มีอำนาจครอบครองอาณาบริเวณอันกว้างใหญ่ตั้งแต่เทือกเขาฮินดูกูช ไปถึงทางตะวันออกของอนาโตเลียและจากเอเชียกลางไปจนถึงอ่าวเปอร์เซีย เซลจุคตั้งต้นมาจากดินแดนบ้านเกิดใกล้ทะเลอารัล และขยายอำนาจไปยังเกรตเตอร์โคราซาน และต่อไปยังเกรตเตอร์อิหร่านก่อนจะไปสิ้นสุดลงที่ทางตะวันออกของอนาโตเลีย

มหาจักรวรรดิเซลจุค شاهنشاهی بزرگ سلجوقی Shahanshahie Bozorge Saljugh
ค.ศ. 1037–ค.ศ. 1194
จักรวรรดิเซลจุคอันยิ่งใหญ่ในสมัยที่รุ่งเรืองที่สุดในปี ค.ศ. 1092 เมื่อสุลต่านมาลิค ชาห์ที่ 1 เสด็จสวรรคต
เมืองหลวง	นิชาเพอร์ เรย์
การปกครอง	โดยพฤตินัย: รัฐสุลต่านอิสระ โดยนิตินัย: ภายใต้รัฐเคาะลีฟะฮ์
เคาะลีฟะฮ์
• 1031–1075	Al-Qa'im
• 1180–1225	Al-Nasir
สุลต่าน
• 1037–1063	Toghrul I (first)
•	Toghrul III (last)
ประวัติศาสตร์
• Tugrul Beg ก่อตั้งเป็นรัฐ	ค.ศ. 1037
• มาแทนด้วยจักรวรรดิ Khwarezmian	ค.ศ. 1194 ค.ศ. 1194
ก่อนหน้า ถัดไป จักรวรรดิกาสนาวิยะห์ จักรวรรดิไบแซนไทน์ จักรวรรดิควาริซึม รัฐสุลต่านเซลจูกแห่งรัม ราชวงศ์อยูบิด จักรวรรดิกอร์ Atabegs of Azerbaijan Burid dynasty Zengid dynasty Danishmends Artuqid dynasty Saltuklu

ประวัติศาสตร์อิหร่านแผ่นดินใหญ่
กษัตริย์แห่งเปอร์เชีย
ก่อนยุคใหม่
ก่อน อิสลาม ก่อนคริสต์ศักราช ก่อนประวัติศาสตร์ วัฒนธรรมก่อนเอลาไมท์ 3200–2800 จักรวรรดิเอลาไมท์ 2800–550 แหล่งโบราณคดีบัคเตรีย-มาร์เกียนา 2200–1700 ราชอาณาจักรมานไน ศตวรรษที่ 10-7 จักรวรรดิมีเดีย 728–550 จักรวรรดิอคีเมนียะห์ 550–330 จักรวรรดิซิลูซิด 330–150 ราชอาณาจักรกรีก-บัคเตรีย 250-125 จักรวรรดิพาร์เธีย 248–ค.ศ.  224 หลังคริสต์ศักราช จักรวรรดิกุษาณะ 30–275 จักรวรรดิซาสซานิยะห์ 224–651 จักรวรรดิเฮพธาไลท์ 425–557 เฮพธาไลท์-กุษาณะ 565–670
หลัง อิสลาม อาณาจักรกาหลิป 637–651 จักรวรรดิอุมัยยะฮ์ 661–750 จักรวรรดิอับบาซียะฮ์ 750–1258 จักรวรรดิทาฮิริยะห์ 821–873 ราชวงศ์อาลาวิยะห์ 864–928 จักรวรรดิซาฟาริยะห์ 861–1003 จักรวรรดิซามานิยะห์ 819–999 จักรวรรดิไซยาริยะห์ 928–1043 จักรวรรดิไบอิยะห์ 934–1055 จักรวรรดิกาสนาวิยะห์ 975–1187 จักรวรรดิกอร์ 1149–1212 จักรวรรดิเซลจุค 1037–1194 จักรวรรดิควาเรซเมีย 1077–1231 ราชวงศ์คาร์ติยะห์ 1231-1389 จักรวรรดิอิลค์ 1256–1353 ราชวงศ์มุซาฟฟาริยะห์ 1314–1393 ราชวงศ์จุพานิยะห์ 1337–1357 ราชวงศ์จาไลยิริยะห์ 1339–1432 จักรวรรดิติมูริยะห์ 1370–1506 คารา โคยันลู เตอร์โคมันส์ 1407–1468 อัค โคยันลู เตอร์โคมันส์ 1378–1508 จักรวรรดิซาฟาวิยะห์ 1501–1722* จักรวรรดิโมกุล 1526–1857 ราชวงศ์โฮทาคิ 1722–1729 จักรวรรดิอาฟชาริยะห์ 1736–1750 * หรือ 1736
ยุคใหม่ สสซ = สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียต
อัฟกานิสถาน จักรวรรดิเดอร์รานิ 1748–1823 อิทธิพลของบริติชและรัสเซีย 1826–1919 อิสรภาพและสงครามกลางเมือง 1919–1929 สมัยปกครองของมุฮัมมัดเมดไซ 1929–1973 สาธารณรัฐอัฟกานิสถาน 1973–1978 สาธารณรัฐประชาธิปไตยอัฟกานิสถาน 1978–1992 ประวัติศาสตร์อัฟกานิสถานสมัยปัจจุบัน ตั้งแต่ 1992 ลำดับเหตุการณ์
อาเซอร์ไบจาน อาณาจักรข่านแห่งคอเคซัส 1722–1828 ภายใต้การปกครองของรัสเซีย 1828–1917 สาธารณรัฐประชาธิปไตย 1918–1920 สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียต 1920–1991 สาธารณรัฐอาเซอร์ไบจาน ตั้งแต่ 1991
บาห์เรน ภายใต้การปกครองของโปรตุเกส 1521–1602 สนธิสัญญาบริติช 1820–1971 ราชอาณาจักรบาห์เรน ตั้งแต่ 1971
อิหร่าน ราชวงศ์ซานด์ 1750–1794 ราชวงศ์กอญัร 1781–1925 ราชวงศ์ปาห์ลาวี 1925–1979 การปฏิวัติอิหร่าน 1979 รัฐบาลชั่วคราว 1979 สาธารณรัฐอิสลามอิหร่าน ตั้งแต่ 1979
อิรัก จักรวรรดิออตโตมัน 1632–1919 กษัตริย์ฮาชิไมท์ 1920–1958 การปฏิวัติและสาธารณรัฐ 1958–2003 สาธารณรัฐอิรัก ตั้งแต่ 2004
ทาจิกิสถาน เอมิเรตบูคารา 1785–1920 สาธารณรัฐประชาชนโซเวียตบุฮารา / อุซเบก 1920–1929 สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตอิสระทาจิก 1929 สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตทาจิก 1929–1991 สาธารณรัฐทาจิกิสถาน ตั้งแต่ 1991
อุซเบกิสถาน เอมิเรตบูคารา 1785–1920 สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตอุซเบก 1924–1991 อิสรภาพ 1991 สาธารณรัฐอุซเบกิสถาน ตั้งแต่ 1991

การก่อตั้งราชวงศ์

ดูเพิ่ม

• ตะวันออกกลาง
• สงครามครูเสด
• ราชวงศ์เซลจุค

อ้างอิง

Citations

1. Holt, Peter M. (1984). "Some Observations on the 'Abbāsid Caliphate of Cairo". Bulletin of the School of Oriental and African Studies. University of London. 47 (3): 501–507. doi:10.1017/s0041977x00113710.CS1 maint: ref=harv (link)
2. Grousset, Rene, The Empire of the Steppes, (New Brunswick: Rutgers University Press, 1988), 167.
3. Grousset, Rene, The Empire of the Steppes, (New Brunswick:Rutgers University Press, 1988),159,161.
4. M.A. Amir-Moezzi, "Shahrbanu", Encyclopaedia Iranica, Online Edition, (LINK): "... here one might bear in mind that non-Persian dynasties such as the Ghaznavids, Saljuqs and Ilkhanids were rapidly to adopt the Persian language and have their origins traced back to the ancient kings of Persia rather than to Turkish heroes or Muslim saints ..."
5. Josef W. Meri, "Medieval Islamic Civilization: An Encyclopedia", Routledge, 2005, p. 399
6. Michael Mandelbaum, "Central Asia and the World", Council on Foreign Relations (May 1994), p. 79
7. Jonathan Dewald, "Europe 1450 to 1789: Encyclopedia of the Early Modern World", Charles Scribner's Sons, 2004, p. 24: "Turcoman armies coming from the East had driven the Byzantines out of much of Asia Minor and established the Persianized sultanate of the Seljuks."
8. Possessors and possessed: museums, archaeology, and the visualization of history in the late Ottoman Empire; By Wendy M. K. Shaw; Published by University of California Press, 2003, ISBN 0520233352, 9780520233355; p. 5.
9. • Jackson, P. (2002). Review: The History of the Seljuq Turks: The History of the Seljuq Turks.Journal of Islamic Studies 2002 13(1):75-76; doi:10.1093/jis/13.1.75.Oxford Centre for Islamic Studies.
   • Bosworth, C. E. (2001). Notes on Some Turkish Names in Abu 'l-Fadl Bayhaqi's Tarikh-i Mas'udi. Oriens, Vol. 36, 2001 (2001), pp. 299-313.
   • Dani, A. H., Masson, V. M. (Eds), Asimova, M. S. (Eds), Litvinsky, B. A. (Eds), Boaworth, C. E. (Eds). (1999). History of Civilizations of Central Asia. Motilal Banarsidass Publishers (Pvt. Ltd).
   • Hancock, I. (2006). ON ROMANI ORIGINS AND IDENTITY. The Romani Archives and Documentation Center. The University of Texas at Austin.
   • Asimov, M. S., Bosworth, C. E. (eds.). (1998). History of Civilizations of Central Asia, Vol. IV: The Age of Achievement: AD 750 to the End of the Fifteenth Century, Part One: The Historical, Social and Economic Setting. Multiple History Series. Paris: UNESCO Publishing.
   • Dani, A. H., Masson, V. M. (Eds), Asimova, M. S. (Eds), Litvinsky, B. A. (Eds), Boaworth, C. E. (Eds). (1999). History of Civilizations of Central Asia. Motilal Banarsidass Publishers (Pvt. Ltd).

แหล่งที่มา

• Peacock, A.C.S.; Yıldız, Sara Nur, บ.ก. (2013). The Seljuks of Anatolia: Court and Society in the Medieval Middle East. I.B.Tauris. ISBN 978-1848858879.CS1 maint: ref=harv (link)
• Mecit, Songül (2014). The Rum Seljuqs: Evolution of a Dynasty. Routledge. ISBN 978-1134508990.CS1 maint: ref=harv (link)

ดูเพิ่ม

• Previté-Orton, C. W. (1971). The Shorter Cambridge Medieval History. Cambridge: Cambridge University Press.
• Tetley, G. E. (2008). The Ghaznavid and Seljuk Turks: Poetry as a Source for Iranian History. Abingdon. ISBN 978-0-415-43119-4.
• Stokes, Jamie, บ.ก. (2008). . New York: Facts On File. ISBN 978-0-8160-7158-6. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2017-02-14.CS1 maint: ref=harv (link)

แหล่งข้อมูลอื่น

แม่แบบ:NSRW Poster

• http://global.britannica.com/EBchecked/topic/533602/Seljuq
•   Houtsma, Martin Theodoor (1911). "Seljūks" . สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911 (11 ed.).