การระบาดทั่วของโควิด-19

การระบาดทั่วของโควิด-19 เป็นการระบาดทั่วโลกที่กำลังดำเนินไปของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19; โควิด-19) โดยมีสาเหตุมาจากไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ เริ่มต้นขึ้นในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2562 โดยพบครั้งแรกในนครอู่ฮั่น เมืองหลวงของมณฑลหูเป่ย์ ประเทศจีน องค์การอนามัยโลกได้ประกาศให้การระบาดนี้เป็นภาวะฉุกเฉินทางสาธารณสุขระหว่างประเทศ ในวันที่ 30 มกราคม 2563 และประกาศให้เป็นโรคระบาดทั่ว ในวันที่ 11 มีนาคม 2563

การระบาดทั่วของไวรัสโควิด-19
แผนที่แสดงจำนวนผู้ติดเชื้อยืนยันเฉลี่ยต่อ 100,000 คน ณ 20 พฤศจิกายน 2022   ผู้ติดเชื้อยืนยันมากกว่า 3,000 คน   ผู้ติดเชื้อยืนยัน 1,000–3,000 คน   ผู้ติดเชื้อยืนยัน 300–1,000 คน   ผู้ติดเชื้อยืนยัน 100–300 คน   ผู้ติดเชื้อยืนยัน 30–100 คน   ผู้ติดเชื้อยืนยัน 0–30 คน   ไม่มีผู้ติดเชื้อยืนยันหรือไม่มีข้อมูล
แผนที่แสดงจำนวนผู้ติดเชื้อยืนยันทั้งหมด แผนที่การระบาดทั่ว ณ 20 พฤศจิกายน 2022   ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 1,000,000 คนขึ้นไป   ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 100,000– 999,999 คน   ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 10,000–99,999 คน   ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 1,000–9,999 คน   ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 100–999 คน   ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 1–99 คน   ไม่มีผู้ติดเชื้อยืนยันหรือไม่มีข้อมูล
แผนที่แสดงผู้เสียชีวิตเฉลี่ยต่อหัว แผนที่แสดงผู้เสียชีวิตต่อหัว ณ 20 พฤศจิกายน 2022   ผู้เสียชีวิตมากกว่า 100 คนต่อล้านคน   ผู้เสียชีวิต 10–100 คนต่อล้านคน   ผู้เสียชีวิต 1–10 คนต่อล้านคน   ผู้เสียชีวิต 0.1–1 คนต่อล้านคน   ผู้เสียชีวิต 0–0.1 คนต่อล้านคน   ไม่มีผู้เสียชีวิตหรือไม่มีข้อมูล
(ตามเข็มนาฬิกาจากบนสุด) ผู้ป่วยรับการรักษาในโรงพยาบาลในเตหะราน รถฉีดฆ่าเชื้อในไทเป ชั้นวางของที่ว่างเปล่าในห้างสรรพสินค้าในออสเตรเลีย จุดคัดกรองด้านสุขภาพที่ท่าอากาศยานมิลาโนมัลเปนซา ศูนย์สั่งการของรัฐบาลอิตาลี
โรค	โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19)
สถานที่	ทั่วโลก
การระบาดครั้งแรก	อู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย์ ประเทศจีน 30°35′14″N 114°17′17″E / 30.58722°N 114.28806°E / 30.58722; 114.28806
ผู้ป่วยต้นปัญหา	1 ธันวาคม 2019 –ปัจจุบัน (3 ปี 1 เดือน 21 วัน)
ผู้ป่วยยืนยันสะสม	660,595,081 คน
หาย	633,420,374 คน
เสียชีวิต	6,681,603 คน
ดินแดน	220 ดินแดน

ไวรัสมีการแพร่เชื้อระหว่างคนในลักษณะเดียวกับไข้หวัดใหญ่ โดยผ่านการติดเชื้อจากละอองเสมหะจากการไอ ระยะระหว่างการสัมผัสเชื้อและมีอาการโดยทั่วไปแล้วอยู่ที่ 5 วัน แต่มีช่วงอยู่ระหว่าง 2 ถึง 14 วัน อาการที่พบบ่อย ได้แก่ มีไข้ ไอ และหายใจลำบาก ภาวะแทรกซ้อนอาจรวมไปถึงปอดบวม และกลุ่มอาการหายใจลำบากเฉียบพลัน โดยยังไม่มีวัคซีนที่ได้รับอนุญาตหรือยาต้านไวรัสจำเพาะ แต่กำลังมีการวิจัยอยู่ขณะนี้ การรักษาจึงพยายามมุ่งเป้าไปที่การจัดการกับอาการ และรักษาแบบประคับประคอง มาตรการป้องกันที่มีการแนะนำ คือ การล้างมือ การอยู่ห่างจากบุคคลอื่น (โดยเฉพาะกับบุคคลที่ป่วย) ติดตามอาการ และกักตนเองเป็นเวลา 14 วัน ในกรณีที่สงสัยว่าตนอาจติดเชื้อ

การตอบสนองทางสาธารณสุขทั่วโลก ประกอบด้วย การจำกัดการท่องเที่ยว การกักด่าน การห้ามออกจากเคหสถานเวลาค่ำคืน การยกเลิกการจัดงาน และการปิดสถานศึกษา นอกจากนี้ยังมีการกักด่านทั้งหมดของประเทศอิตาลีและมณฑลหูเป่ย์ของประเทศจีน และมีการใช้มาตรการการห้ามออกจากเคหสถานเวลาค่ำคืนอย่างหลากหลายในประเทศจีนและประเทศเกาหลีใต้ มีการคัดกรองตามท่าอากาศยานและสถานีรถไฟ และมีการออกคำแนะนำเกี่ยวกับการเดินทางไปยังภูมิภาคที่มีการแพร่เชื้อในระดับประชาคม มีการปิดสถานศึกษาทั่วประเทศหรือส่วนท้องถิ่นในอย่างน้อย 115 ประเทศ ส่งผลกระทบกับนักเรียนนักศึกษามากกว่า 1.2 พันล้านคน

การระบาดทั่วยังก่อให้เกิดอุบัติการณ์ ประกอบด้วย ความไม่มั่นคงทางสังคมและเศรษฐกิจ อาการกลัวคนแปลกหน้าและการเหยียดเชื้อชาติชาวจีนและชาวเอเชียตะวันออก และการแพร่กระจายของข้อมูลที่ผิด ๆ และทฤษฎีสมคบคิดเกี่ยวกับไวรัส

วิทยาการระบาด

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของไวรัสโคโรนา พ.ศ. 2562–2563 เรียงตามประเทศและดินแดน

[แสดงทั้งหมด] ด ค ก การระบาดทั่วของโควิด-19 เรียงตามประเทศและดินแดน
ประเทศและดินแดน		ผู้ป่วย	เสียชีวิต	อ้างอิง
247		607,362,097	6,510,110
	สหรัฐ	95,118,482	1,049,749
	อินเดีย	44,484,729	528,121
	ฝรั่งเศส	34,725,285	154,506
	บราซิล	34,477,539	684,425
	เยอรมนี	32,422,084	148,217
	เกาหลีใต้	23,933,949	27,381
	สหราชอาณาจักร	23,554,519	205,718
	อิตาลี	22,004,612	176,098
	ญี่ปุ่น	19,882,749	42,110
	รัสเซีย	19,618,428	377,273
	ตุรกี	16,797,750	100,840
	สเปน	13,358,722	112,923
	เวียดนาม	11,431,823	43,126
	ออสเตรเลีย	10,111,190	14,359
	อาร์เจนตินา	9,689,861	129,769
	เนเธอร์แลนด์	8,403,680	22,696
	อิหร่าน	7,537,081	144,108
	เม็กซิโก	7,046,220	329,652
	อินโดนีเซีย	6,385,140	157,729
	โคลอมเบีย	6,304,317	141,708
	โปแลนด์	6,202,436	117,219
	ไต้หวัน	5,580,027	10,170
	โปรตุเกส	5,438,351	24,905
	ยูเครน	5,362,294	116,681
	ออสเตรีย	4,984,809	20,678
	กรีซ	4,804,982	32,757
	มาเลเซีย	4,799,663	36,270
	ไทย	4,665,347	32,503
	อิสราเอล	4,640,211	11,648
	ชิลี	4,549,927	60,696
	เบลเยียม	4,497,199	32,575
	เกาหลีเหนือ	4,304,380	80
	แคนาดา	4,221,439	44,545
	เปรู	4,118,792	215,982
	สวิสเซอร์แลนด์	4,059,532	13,986
	เช็กเกีย	4,056,384	40,898
	แอฟริกาใต้	4,013,721	102,129
	ฟิลิปปินส์	3,898,882	62,206
	เดนมาร์ก	3,279,222	6,965
	โรมาเนีย	3,235,527	66,825
	สโลวาเกีย	2,580,748	20,236
	สวีเดน	2,573,548	20,006
	อิรัก	2,458,509	25,348
	เซอร์เบีย	2,307,305	16,786
	ฮังการี	2,058,847	47,367
	บังกลาเทศ	2,014,077	29,330
	สิงคโปร์	1,854,455	1,601
	นิวซีแลนด์	1,756,443	1,944
	จอร์แดน	1,738,867	14,114
	จอร์เจีย	1,735,682	16,889
	ไอร์แลนด์	1,659,034	7,870
	ฮ่องกง	1,623,078	9,769
	ปากีสถาน	1,570,636	30,594
	คาซัคสถาน	1,480,862	19,043
	นอร์เวย์	1,460,826	4,004
	ฟินแลนด์	1,271,516	5,768
	โมร็อกโก	1,264,609	16,275
	บัลแกเรีย	1,247,215	37,638
	ลิทัวเนีย	1,224,515	9,296
	โครเอเชีย	1,218,663	16,772
	เลบานอน	1,212,025	10,642
	ตูนิเซีย	1,144,824	29,238
	สโลวีเนีย	1,138,346	6,789
	คิวบา	1,110,808	8,530
	กัวเตมาลา	1,108,779	19,626
	โบลิเวีย	1,105,236	22,212
	คอสตาริกา	1,097,629	8,887
	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	1,018,779	2,342
	เนปาล	998,432	12,010
	เอกวาดอร์	997,791	35,873
	เบลารุส	994,037	7,118
	ปานามา	981,822	8,480
	อุรุกวัย	981,186	7,455
	มองโกเลีย	980,442	2,129
	สาธารณรัฐประชาชนจีน	970,319	5,226
	ลัตเวีย	904,983	5,956
	อาเซอร์ไบจาน	816,985	9,843
	ซาอุดีอาระเบีย	814,192	9,312
	ปารากวัย	715,569	19,494
	ปาเลสไตน์	702,591	5,706
	บาห์เรน	673,314	1,518
	ศรีลังกา	670,341	16,724
	คูเวต	657,745	2,563
	สาธารณรัฐโดมินิกัน	640,064	4,384
	พม่า	616,210	19,442
	เอสโตเนีย	598,636	2,657
	มอลโดวา	579,110	11,783
	ไซปรัส	578,030	1,172
	เวเนซุเอลา	543,204	5,804
	อียิปต์	515,645	24,796
	ลิเบีย	506,881	6,437
	เอธิโอเปีย	493,316	7,572
	ฮอนดูรัส	454,779	10,989
	อาร์มีเนีย	436,727	8,662
	กาตาร์	434,153	681
	โอมาน	397,993	4,628
	บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา	396,873	16,086
	มาซิโดเนียเหนือ	341,370	9,503
	เคนยา	338,271	5,674
	แซมเบีย	333,180	4,017
	แอลเบเนีย	330,687	3,584
	บอตสวานา	325,911	2,778
	ลักเซมเบิร์ก	288,658	1,123
	มอนเตเนโกร	276,929	2,778
	คอซอวอ	271,855	3,199
	แอลจีเรีย	270,507	6,879
	ไนจีเรีย	264,299	3,154
	มอริเชียส	258,301	1,023
	ซิมบับเว	256,834	5,596
	อุซเบกิสถาน	243,893	1,637
	โมซัมบิก	230,150	2,221
	บรูไน	223,059	225
	ลาว	214,835	757
	คีร์กีซสถาน	205,835	2,991
	ไอซ์แลนด์	205,009	213
	เอลซัลวาดอร์	201,785	4,226
	อัฟกานิสถาน	195,298	7,786
	มัลดีฟส์	184,924	308
	ตรินิแดดและโตเบโก	180,549	4,166
	ยูกันดา	169,396	3,628
	นามิเบีย	169,253	4,077
	กานา	168,580	1,459
	จาเมกา	150,401	3,269
	กัมพูชา	137,689	3,056
	รวันดา	132,471	1,466
	ปวยร์โตรีโก	121,955	2501
	แคเมอรูน	121,652	1,935
	มอลตา	114,206	802
	แองโกลา	102,636	1,917
	บาร์เบโดส	101,747	556
	สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก	92,711	1,405
	เซเนกัล	88,153	1,968
	มาลาวี	87,927	2,679
	โกตดิวัวร์	86,885	821
	ซูรินาม	81,057	1,384
	เฟรนช์พอลินีเชีย	76,520	649
	นิวแคลิโดเนีย	74,125	314
	เอสวาตีนี	73,368	1,422
	กายอานา	71,150	1,279
	เบลีซ	68,452	680
	ฟีจี	68,195	878
	มาดากัสการ์	66,640	1,410
	ซูดาน	63,270	4,961
	มอริเตเนีย	62,773	993
	กาบูเวร์ดี	62,331	410
	ภูฏาน	61,233	21
	ซีเรีย	57,129	3,163
	บุรุนดี	49,370	38
	ทรานส์นีสเตรีย	49,186	1,192
	กาบอง	48,655	306
	เซเชลส์	46,175	169
	อันดอร์รา	46,113	155
	กือราเซา	45,318	287
	ปาปัวนิวกินี	44,900	664
	อารูบา	42,970	228
	แทนซาเนีย	39,168	845
	สาธารณรัฐประชาชนโดเนตสค์	38,851	2,927
	โตโก	38,581	284
	ไอล์ออฟแมน	38,008	116
	กินี	37,652	449
	บาฮามาส	37,101	823
	หมู่เกาะแฟโร	34,658	28
	เลโซโท	34,287	704
	เฮติ	33,551	841
	มาลี	31,998	739
	หมู่เกาะเคย์แมน	30,214	29
	เซนต์ลูเชีย	28,894	391
	เบนิน	27,490	163
	โซมาเลีย	27,020	1,361
	สาธารณรัฐคองโก	24,837	386
	ติมอร์-เลสเต	23,204	138
	หมู่เกาะโซโลมอน	21,544	153
	บูร์กินาฟาโซ	21,128	387
	ซานมารีโน	20,456	118
	ยิบรอลตาร์	20,069	108
	เกรเนดา	19,403	236
	ลิกเตนสไตน์	19,285	86
	เบอร์มิวดา	18,019	148
	ซูดานใต้	17,823	138
	ทาจิกิสถาน	17,786	125
	อิเควทอเรียลกินี	16,964	183
	ตองงา	16,182	12
	ซามัว	15,839	29
	จิบูตี	15,690	189
	อับคาเซีย	15,292	230
	สาธารณรัฐหมู่เกาะมาร์แชลล์	15,071	17
	นิการากัว	14,931	244
	สาธารณรัฐแอฟริกากลาง	14,883	113
	โดมินิกา	14,852	68
	โมนาโก	14,424	63
	เจอร์ซีย์	13,070	100
	แกมเบีย	12,311	371
	กรีนแลนด์	11,971	21
	เยเมน	11,932	2,155
	วานูอาตู	11,902	14
	เอริเทรีย	10,158	103
	ไนเจอร์	9,931	312
	เซนต์วินเซนต์และเกรนาดีนส์	9,430	115
	สหพันธรัฐไมโครนีเซีย	9,037	27
	แอนติกาและบาร์บูดา	8,974	145
	กินี-บิสเซา	8,796	175
	คอโมโรส	8,455	161
	กวม	8,156	139
	ไลบีเรีย	7,898	294
	เซียร์ราลีโอน	7,749	126
	ชาด	7,549	193
	หมู่เกาะบริติชเวอร์จิน	7,291	64
	นอร์เทิร์นไซปรัส	7,139	33
	เซนต์คิตส์และเนวิส	6,524	46
	หมู่เกาะคุก	6,381	1
	หมู่เกาะเติกส์และเคคอส	6,372	36
	เซาตูเมและปรินซีปี	6,177	76
	ปาเลา	5,403	6
	สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์	4,723	437
	โซมาลีแลนด์	4,608	311
	ซินต์มาร์เติน	4,494	75
	แองกวิลลา	3,851	12
	คิริบาส	3,430	13
	หมู่เกาะเวอร์จินของสหรัฐ	3,383	27
	เซาท์ออสซีเชีย	3,339	60+
	แซงปีแยร์และมีเกอลง	3,131	1
	สาธารณรัฐอาร์ทซัค	2,751	31
	หมู่เกาะฟอล์กแลนด์	1,886	0
	โบแนเรอ	1,586	17
	มอนต์เซอร์รัต	1,229	8
	เกิร์นซีย์	822	14
	มาเก๊า	793	6
	วาลิสและฟูตูนา	761	7
	สาธารณรัฐประชาธิปไตยอาหรับซาห์ราวี	732	42
	หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา	183	2
	แอนตาร์กติกา	58	0
	นครรัฐวาติกัน	29	0
	ซินต์เอิสตาซียึส	20	0
	ซาบา	7	0
	เซนต์เฮเลนา อัสเซนชัน และตริสตันดากูนยา	7	–
	บริติชอินเดียนโอเชียนเทร์ริทอรี	5	0
	อเมริกันซามัว	4	0
	อ่าวกวนตานาโม	2	0
พาหนะระหว่างประเทศ
	เรือยูเอสเอส ทีโอดอร์รูสเวลต์	1,102	1
	เรือชาร์ลเดอโกล	1,081	0
	เรือไดมอนด์พรินเซส	712	14
	เรือคอสตาแอตแลนติกา	148	0
	เรือเกร็กมอร์ติเมอร์	128	1
	เรือเอ็มเอส ซานดัม	13	4
	เรือคอรัลพรินเซส	12	3
	เรือซีดรีมวัน	9	0
	เรือฮาเอ็นเอลเอ็มเอส ดลแฟง	8	0
ณ วันที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2565
หมายเหตุ  ประเทศ ดินแดน รวมถึงเขตอำนาจรัฐเหนือเรือที่ชักธงของตน การโอนสิทธิในที่ดินระหว่างประเทศ ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าพบผู้ติดเชื้อ แต่ละกรณีอาจมีความแตกต่างทางด้านสัญชาติ ในบางประเทศอาจครอบคลุมถึงหลายพื้นที่ตามที่ระบุไว้ รายงานเฉพาะจำนวนผู้ป่วยยืนยันแล้ว จำนวนผู้ป่วยจริงอาจสูงกว่าที่รายงาน แต่ไม่สามารถยืนยันจำนวนดังกล่าวได้ เกณฑ์การรายงานและความสามารถในการทดสอบนั้นแตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ ยอดผู้เสียชีวิตทั้งหมดอาจไม่จำเป็นต้องเพิ่มขึ้น เนื่องจากความถี่ของการอัปเดตข้อมูลในแต่ละพื้นที่มีความแตกต่างกัน รวมกรณีบนเรือสำราญ แกรนด์พรินเซส ซึ่งเทียบท่าที่รัฐแคลิฟอร์เนีย และไม่รวมกรณีจาก ดินแดนโพ้นทะเลของสหรัฐ ไม่ใช่ทุกรัฐหรือดินแดนโพ้นทะเลที่รายงานข้อมูลผู้รักษาหาย กรณีผู้ป่วยรวมถึงกรณีจากการวินิจฉัยทางคลินิก ผู้รักษาหายและเสียชีวิต รวมถึงการเสียชีวิตที่อาจเกิดขึ้น และผู้ที่ได้รับการปล่อยตัวจากการกักกัน เป็นไปตามวิธีปฏิบัติของ CDC กรณีของเรือยูเอสเอส ทีโอดอร์ รูสเวลต์ ปัจจุบันเทียบท่าอยู่ที่กวม รายงานแยกจากกรณีของประเทศ แต่รวมอยู่ในรายงานของกองทัพเรือสหรัฐ การทดสอบการติดเชื้อสงวนไว้สำหรับผู้ป่วยในกลุ่มเสี่ยงที่มีอาการรุนแรงเท่านั้น รวมกรณีในจังหวัดโพ้นทะเลคือ เฟรนช์เกียนา, กัวเดอลุป, มาร์ตีนิก, มายอต, เรอูนียง, แซ็ง-บาร์เตเลมี และ แซ็ง-มาแต็ง และไม่รวมอาณานิคมโพ้นทะเลคือ เฟรนช์พอลินีเชีย, นิวแคลิโดเนีย, แซ็งปีแยร์และมีเกอลง จำนวนผู้รักษาหายรวมเฉพาะผู้ที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล ส่วนจำนวนผู้ติดเชื้อยืนยันและจำนวนผู้เสียชีวิตรวมทั้งจากโรงพยาบาลและจากสถานพักฟื้น (ESMS: établissements sociaux et médico-sociaux) หน่วยงานของรัฐต่าง ๆ ไม่ได้รายงานจำนวนผู้รักษาหายครบทุกรัฐ ไม่รวมกรณีจากดินแดนโพ้นทะเลของบริเตน และ เขตสังกัดของพระมหากษัตริย์ ภายใต้อธิปไตยของสหราชอาณาจักร ตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคม รัฐบาลสหราชอาณาจักรไม่ได้เผยแพร่จำนวนผู้รักษาหาย ข้อมูลของวันที่ 22 มีนาคม รายงานผู้รักษาหาย 135 ราย ตั้งแต่วันที่ 27 กุมภาพันธ์ 2563 มีการวินิจฉัยผลการติดเชื้อเฉพาะผู้ที่มีความเสี่ยงเท่านั้น รวมกรณีในดินแดน ไครเมีย และ เซวัสโตปอล ซึ่งถูกรัสเซียผนวกในปี 2557 แต่นานาชาติยังคงรับรองเป็นดินแดนของยูเครน ไม่รวมกรณีบนเรือสำราญ ไดมอนด์พรินเซส ซึ่งถูกแบ่งแยกเป็น "กรณีบนยานพาหนะระหว่างประเทศ" กรณีเสียชีวิตหนึ่งรายบนเรือนั้นไม่ได้ถูกบันทึกอย่างเป็นทางการโดยรัฐบาลรัสเซีย ไม่รวมกรณีผู้ป่วยยืนยัน จากการตรวจแอนติบอดีในซีรัม รวมกรณีจากดินแดนปกครองตนเอง เซวตา และ เมลียา ไม่รวมกรณีบนเรือสำราญ ไดมอนด์พรินเซส ซึ่งถูกแบ่งแยกเป็น "กรณีบนยานพาหนะระหว่างประเทศ" ผู้ติดเชื้อจำนวน 10 ราย ซึ่งหนึ่งในนั้นรวมถึงผู้เสียชีวิต 1 ราย บันทึกไว้โดยรัฐบาลออสเตรเลีย รวมกรณีบนเรือสำราญเอ็มวี อาร์ตาเนีย ซึ่งมีรายงานผู้ป่วยโดยหน่วยงานของรัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย แยกรายงานกรณีจากกลุ่มประเทศองค์ประกอบของเนเธอร์แลนด์คือ อารูบา, กือราเซา และ ซินต์มาร์เติน แยกรายงานกรณีของเขตเทศบาลพิเศษคือ ซาบา, ซินต์เอิสตาซียึส และ โบแนเรอ รัฐบาลของเนเธอร์แลนด์ (RIVM) ซึ่งรับผิดชอบประเทศองค์ประกอบด้วย ไม่สรุปจำนวนผู้รักษาหาย เนื่องจากภาวะขาดแคลน การทดสอบการติดเชื้อถูกจำกัดเฉพาะในกรณีที่มีอาการรุนแรง จำนวนกรณีรวมถึงที่มีการวินิจฉัยทางคลินิกและการเสียชีวิตตั้งแต่ 9 มีนาคม 2563 เป็นต้นมา ไม่รวมกรณีในดินแดน ไครเมีย และ เซวัสโตปอล ซึ่งถูกรัสเซียผนวกในปี 2557 โดยนานาชาติยังรับรองเป็นดินแดนของยูเครน ไม่รวมกรณีของสาธารณรัฐประชาชนโดเนตสค์และสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์ รวมกรณีจากดินแดนที่เป็นข้อโต้แย้ง ที่ราบสูงโกลัน และไม่รวมกรณีจากรัฐปาเลสไตน์ รวมถึงดินแดนเขตพิเศษของเกาะอีสเตอร์ วันที่ 29 เมษายน 2563 รัฐบาลชิลีเริ่มแจ้งจำนวนผู้ป่วยที่ไม่แสดงอาการแยกจากจำนวนผู้ป่วยที่ยืนยันอย่างเป็นทางการ ตั้งแต่วันที่ 30 เมษายน กรณีผู้ป่วยยืนยันทั้งหมด (ไม่ว่าจะมีอาการหรือไม่) จะรวมอยู่ในรายงานอย่างเป็นทางการ กระทรวงสาธารณสุขชิลี พิจารณารายงานจำนวนผู้รักษาหายจากผู้ป่วยยืนยันที่ติดเชื้อมาแล้ว 14 วันไม่ว่าผู้นั้นจะยังมีอาการป่วยหรือยังมีผลทดสอบเป็นบวกต่อไวรัส โดยหักออกเฉพาะจำนวนผู้เสียชีวิตเท่านั้น จำนวนผู้เสียชีวิต รายงานเฉพาะกรณีที่มีผลตรวจเชื้อไวรัสเป็นบวกเท่านั้น จำนวนผู้เสียชีวิตยังรวมถึงกรณีผู้ป่วยที่ไม่ได้ทดสอบหาเชื้อ และกรณีในบ้านพักคนชราที่สันนิษฐานว่าเสียชีวิตจาก COVID-19 แม้ว่าจะพบผู้ป่วยที่ให้ผลการตรวจเป็นบวกอีกจำนวนมากในสวิสเซอร์แลนด์ แต่ตัวเลขที่รายงานในที่นี้เป็นเพียงเฉพาะผู้ป่วยที่ได้รับการยืนยันแล้วเท่านั้น แยกกรณีจากหมู่เกาะแฟโร และ กรีนแลนด์ ซึ่งเป็นเขตการปกครองตนเองของเดนมาร์ก ระหว่างวันที่ 12 มีนาคม 2563 ถึง 1 เมษายน เกณฑ์สำหรับการเข้าตรวจสอบผลติดเชื้อ มีเพียงผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรงและบุคลากรทางสาธารณสุขเท่านั้นที่สามารถเข้ารับการตรวจสอบได้ ช่วงเวลาก่อนหน้าและหลังจากนั้น การตรวจสอบเชื้อเป็นโดยทั่วไปรวมทั้งผู้มีอาการน้อยและผู้สัมผัสใกล้ชิดผู้ป่วย การทดสอบกรณีที่สงสัยว่าติดเชื้อ ถูกระงับชั่วคราวทั้งประเทศ ตั้งแต่วันที่ 12 มีนาคม 2563 เพื่อเน้นความพยายามเพิ่มขึ้น ไปที่ผู้ที่มีความเสี่ยงจากการเจ็บป่วยที่รุนแรง และภาวะแทรกซ้อน ไม่รวมกรณีในคอซอวอ ซึ่งเป็นดินแดนข้อพิพาทระหว่างกัน ไม่รวมกรณีผู้ป่วยในดินแดน อับคาเซีย และ เซาท์ออสซีเชีย ซึ่งมีสถานะเป็นรัฐที่มีการรับรองอย่างจำกัด ตั้งแต่วันที่ 13 มีนาคม 2563 การตรวจสอบผลติดเชื้อของผู้ที่มีอาการปกติถูกยกเลิก และสงวนไว้สำหรับบุคลากรทางสาธารณสุขและผู้ป่วยเฉียบพลันในกลุ่มเสี่ยงเท่านั้น กระทรวงสาธารณสุขแห่งนอร์เวย์ ระบุว่ามีผู้ติดเชื้อในนอร์เวย์มากกว่าตัวเลขที่รายงาน สันนิษฐานว่าตัวเลขที่ไม่ได้แสดงจะสูงกว่าเนื่องจากการจำกัดการทดสอบ อย่างไรก็ตาม จำนวนการทดสอบทั้งหมดต่อประชากร 1 คน เมื่อวันที่ 20 มีนาคม 2563 ค่อนข้างสูง ประมาณการจำนวนผู้ติดเชื้อตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคมจากแพทย์เวชปฏิบัติ 40% มีผู้ป่วย 20,200 รายตามหลักเกณฑ์ "corona code" R991, จำนวนในตารางรวมทั้งกรณีตรวจสอบพบเชื้อและกรณีตามเกณฑ์วินิจฉัย corona code ของสถาบันการสาธารณสุขนอร์เวย์ (FHI) รวมกรณีจากหมู่เกาะโอลันด์ ซึ่งเป็นเขตการปกครองตนเองของฟินแลนด์ จำนวนผู้หายป่วยเป็นค่าประมาณตามรายงานกรณีผู้ป่วยที่ได้รับอย่างน้อยสองสัปดาห์ที่ผ่านมา และไม่มีข้อมูลการติดตามอื่น ๆ เกี่ยวกับโรคนี้ ยังไม่ทราบจำนวนผู้หายป่วยที่แน่ชัด เนื่องจากมีผู้ป่วยเพียงเล็กน้อยที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล รวมกรณีดินแดนที่มีข้อพิพาทเวสเทิร์นสะฮารา ในส่วนที่ควบคุมโดยโมร็อกโก และไม่รวมดินแดนในส่วนของรัฐโดยพฤฒินัยสาธารณรัฐประชาธิปไตยอาหรับซาห์ราวี รวมกรณีบนเรือ เอ็มเอส แบรมาร์ รวมกรณีที่มีการวินิจฉัยทางคลินิกและกรณีเสียชีวิต ตั้งแต่วันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2563 เป็นต้นมาในจังหวัดต่าง ๆ ของมณฑลหูเป่ย์ และไม่รวมกรณีในเขตปกครองพิเศษฮ่องกง, มาเก๊า และไต้หวัน ไม่รวม 1,268 กรณีไม่แสดงอาการซึ่งอยู่ภายใต้การสังเกตอาการโดยแพทย์ตั้งแต่วันที่ 4 เมษายน กรณีไม่แสดงอาการไม่ถูกรายงานก่อนวันที่ 31 มีนาคม ไม่รวมกรณีผู้ป่วยที่ไม่มีอาการ 448 ราย ภายใต้การดูแลของแพทย์ ณ วันที่ 17 พฤษภาคม 2563 นับรวมกรณีที่รายงานโดยดินแดนปกครองตนเองทรานส์นีสเตรียที่เป็นข้อพิพาทซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสาธารณรัฐมอลโดวา ในขณะที่กรณีที่รายงานโดยสาธารณรัฐมอลเดเวียพรีดเนสโตรวี ไม่รวมอยู่ด้วย รวมกรณีในแอโครเทียรีและดิเคเลีย และไม่รวมกรณีในนอร์เทิร์นไซปรัส รวมกรณีของเรือสำราญในแม่น้ำไนล์ ริเวอร์ อะนูเคต ที่เมืองลักซอร์ ไม่รวมกรณีจากดินแดนที่มีข้อพิพาท ที่ราบสูงโกลัน ยกเว้นกรณีที่รายงานโดยดินแดนปกครองตนเองทรานส์นีสเตรีย ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสาธารณรัฐมอลโดวา กรณีของดินแดนที่ไม่ได้รับการรับรอง สาธารณรัฐประชาชนโดเนตสค์ และ สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์ ไม่ถูกนับรวมกับจำนวนของแคว้นโดเนตสค์และลูฮันสค์ของยูเครน เป็นดินแดนปกครองตนเอง เขตสังกัดของพระมหากษัตริย์ ภายใต้อธิปไตยของสหราชอาณาจักร ไม่รวมจำนวนของรัฐโดยพฤตินัย โซมาลีแลนด์ กรณีผู้ป่วยในรัฐที่ไม่ได้รับการรับรองเซาท์ออสซีเชีย ไม่ถูกนับรวมกับกรณีของจอร์เจีย กรณีผู้ป่วยในรัฐโดยพฤฒินัย สาธารณรัฐประชาธิปไตยอาหรับซาห์ราวี ไม่ถูกนับรวมกับกรณีของโมร็อกโก แม้เรือบรรทุกเครื่องบินยูเอสเอส ทีโอดอร์รูสเวลต์ จะเทียบท่าอยู่ที่กวม แต่ได้แยกการรายงานกรณีผู้ติดเชื้อ เรือบรรทุกเครื่องบิน ชาร์ลเดอโกล ของกองทัพเรือฝรั่งเศส ได้แยกการรายงานกรณีผู้ติดเชื้อ กรณีเรือสัญชาติอังกฤษ ไดมอนด์พรินเซส ได้ถูกกักกันอยู่ในน่านน้ำญี่ปุ่น และดูแลจัดการผู้โดยสารอยู่ภายในเรือโดยรัฐบาลญี่ปุ่น กรณีนี้จึงไม่รวมอยู่ในการนับจำนวนผู้ติดเชื้ออย่างเป็นทางการของรัฐบาลญี่ปุ่น หรือสหราชอาณาจักร อย่างไรก็ตามองค์การอนามัยโลก แบ่งแยกกรณีเป็น "กรณีบนยานพาหนะระหว่างประเทศ" แม้เรือ'เกร็กมอร์ติเมอร์ จะเทียบท่าอยู่ที่ประเทศอุรุกวัย แต่ได้แยกการรายงานกรณีผู้ติดเชื้อ กรณีเรือเอ็มเอส ซานดัม จอดอยู่ในน่านน้ำนอกชายฝั่งชิลีหลังถูกปฏิเสธการเข้าเทียบท่าตั้งแต่ 14 มีนาคม เรือเอ็มเอส รอตเทอร์ดัม มาสมทบกับเรือเอ็มเอส ซานดัม เพื่อให้การช่วยเหลือในวันที่ 26 มีนาคม ทั้งสองลำแสดงความประสงค์ที่จะผ่านคลองปานามา แต่ถูกปฏิเสธไม่มีท่าเรือที่แยกเฉพาะใดให้เทียบท่า จำนวนกรณีบนเรือทั้งสองไม่นับรวมกับกรณีของชาติใด ๆ กรณีพบผลตรวจเชื้อผู้โดยสารบนเรือ คอรัลพรินเซส เป็นบวก ตั้งแต่ต้นเดือนเมษายน 2563 แต่ไม่มีท่าเรือที่แยกเฉพาะใดให้เทียบท่า จำนวนกรณีบนเรือไม่นับรวมกับกรณีของชาติใด ๆ จำนวนกรณีบนเรือ ซีดรีมวัน ปัจจุบันไม่ถูกนับรวมกับกรณีของชาติใด ๆ กรณีทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเรือดำน้ำ ดลแฟง (HMLMS Dolfijn) ถูกรายงานขณะที่เรืออยู่ในน่านน้ำระหว่างสกอตแลนด์และเนเธอร์แลนด์ ไม่ชัดเจนว่า สถาบันสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อมแห่งชาติเนเธอร์แลนด์ (RIVM) รวมกรณีเหล่านี้ในการนับรวมในรายงานหรือไม่ และเนื่องจาก RIVM ไม่ได้รายงานจำนวนผู้รักษาหาย สำหรับกองทัพเนื่องจากความกังวลใน ความมั่นคงในการปฏิบัติการ จึงสันนิษฐานว่าไม่มีรายงานอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับจำนวนผู้รักษาหาย

ในปลายเดือนธันวาคม พ.ศ. 2562 โดยที่ผู้ติดเชื้อกลุ่มแรกจำนวนมากมีความเชื่อมโยงกับตลาดค้าอาหารทะเลหฺวาหนานมาก่อน ชี้ให้เห็นว่าไวรัสดังกล่าว "น่าจะมีต้นกำเนิดมาจากสัตว์" ไวรัสที่ก่อให้เกิดการระบาดนั้นรู้จักกันในชื่อ SARS-CoV-2 ซึ่งเป็นไวรัสใหม่ที่สัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับไวรัสโคโรนาในค้างคาว ไวรัสโคโรนาในลิ่น และไวรัสโคโรนาสายพันธุ์กลุ่มอาการทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง โดยเชื่อว่าไวรัสอาจมีต้นกำเนิดมาจากค้างคาวในสกุลค้างคาวมงกุฎ

อาการแรกสุดมีรายงานในวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2562 ในบุคคลที่ไม่ได้มีการสัมผัสกับตลาดค้าอาหารทะเลหฺวาหนานหรืออีก 40 คนที่เหลือของกลุ่มผู้มีอาการครั้งแรกจากไวรัส ขณะที่ 2 ใน 3 ของกลุ่มแรกนี้พบว่ามีความเชื่อมโยงกับตลาดสดซึ่งค้าสัตว์มีชีวิตแห่งนี้

องค์การอนามัยโลกประกาศให้การระบาดนี้เป็นภาวะฉุกเฉินทางสาธารณสุขระหว่างประเทศ เมื่อวันที่ 30 มกราคม โดยเทดรอส อัดเฮนอม ผู้อำนวยการองค์การอนามัยโลก ยังคงกล่าวชื่นชมการตอบสนองของประเทศจีนต่อไวรัส เมื่อวันที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 ว่า "เป็นการหลีกเลี่ยงการมีผู้ป่วยเพิ่มขึ้นอย่างมีนัย" แม้ว่าโรคจะมีศักยภาพในการแพร่ภายในท้องถิ่นในบริเวณอื่น ๆ ของโลกด้วยก็ตาม

ในช่วงเริ่มแรก จำนวนผู้ติดเชื้อเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าในทุก ๆ เจ็ดวันครึ่ง ในช่วงต้นและกลางเดือนมกราคม พ.ศ. 2563 ไวรัสเกิดการแพร่กระจายไปยังมณฑลอื่น ๆ ของประเทศจีน ผ่านการโยกย้ายของประชากรในช่วงตรุษจีน และเนื่องจากนครอู่ฮั่นเป็นศูนย์กลางการขนส่งในประเทศจีน ผู้ติดเชื้อจึงเดินทางไปได้อย่างรวดเร็วทั่วประเทศ

วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 องค์การอนามัยโลกรายงานว่า จากการที่ผู้ป่วยรายใหม่ในประเทศจีนลดลง แต่กลับเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในประเทศอิตาลี ประเทศอิหร่าน และประเทศเกาหลีใต้ ทำให้จำนวนผู้ป่วยรายใหม่นอกประเทศจีนเพิ่มสูงกว่าจำนวนผู้ป่วยรายใหม่ในประเทศจีนเป็นครั้งแรก นอกจากนี้ยังมีรายงานการพบในเด็ก ซึ่งพบได้ "น้อยมาก" ด้วย จากรายงานขององค์การอนามัยโลกระบุว่า มีผู้ป่วยที่อายุ 19 ปี และต่ำกว่าเพียงร้อยละ 2.4 จากจำนวนผู้ป่วยทั่วโลก

การวิเคราะห์วิทยาการระบาดของการระบาดทั่ว ทำให้องค์การอนามัยโลกและหลายรัฐบาลยอมรับว่าเหตุนี้เป็นการระบาดทั่วครั้งแรก ที่สามารถควบคุมได้อย่างน้อยในหลายภูมิภาคของโลก

ในวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2563 ซึ่งตรงกับวันสิ้นปี รายงานจำนวนผู้เสียชีวิต ทั่วโลก ตั้งแต่ เวลามาตรฐานกรีนิช 23:59 น. รายงานผู้เสียชีวิตที่ 1,824,074 ราย

ในวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2564 ซึ่งตรงกับวันสิ้นปี รายงานจำนวนผู้เสียชีวิต ทั่วโลก รายงานผู้เสียชีวิตที่ 5,453,867 ราย

การเสียชีวิต

ผู้ที่เสียชีวิตจากโรค มีระยะเวลาตั้งแต่การพัฒนาอาการของโรคโควิด-19 ไปจนถึงแก่ชีวิตนั้นมีช่วงอยู่ระหว่าง 6 ถึง 41 วัน โดยมีมัธยฐานอยู่ที่ 14 วัน

ณ วันที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2563 มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 7,900 คน จากโควิด-19 จากข้อมูลของ NHC ประเทศจีนพบว่า ผู้เสียชีวิตส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุ ประมาณร้อยละ 80 ของผู้เสียชีวิตพบว่าเป็นผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่า 60 ปี และร้อยละ 75 มีภาวะทางสุขภาพอยู่ก่อนแล้ว เช่น เบาหวาน และโรคหัวใจหลอดเลือด

มีการยืนยันผู้เสียชีวิตรายแรกในวันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2563 ในนครอู่ฮั่น ส่วนผู้เสียชีวิตนอกประเทศจีนรายแรกเกิดขึ้นในประเทศฟิลิปปินส์เมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ และผู้ป่วยนอกเอเชียรายแรกเกิดขึ้นในกรุงปารีส วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 ผู้เสียชีวิตมากกว่าสิบสองรายนอกประเทศจีนแผ่นดินใหญ่เกิดขึ้นในประเทศอิหร่าน ประเทศเกาหลีใต้ และประเทศอิตาลี วันที่ 13 มีนาคม มีรายงานผู้เสียชีวิตมากกว่า 40 ประเทศและดินแดน ในทุกทวีป (ยกเว้นทวีปแอนตาร์กติกา)

วันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2565 รายงานผู้เสียชีวิต ทั่วโลก เวลามาตรฐานกรีนิช 08:37 น. จำนวน 5,949,015 ราย นอกจากนั้นมีจำนวน 16 ประเทศที่มีผู้เสียมากกว่า 100000 ราย โดยประเทศยูเครน ซึ่งอยู่ระหว่างวิกฤตการณ์รัสเซีย–ยูเครน (พ.ศ. 2564–2565) เป็นอันดับที่ 16 จำนวนผู้เสียชีวิตรวม 105,505 ราย

แผนภาพ

•  

  แผนภูมิเส้นแสดงจำนวนผู้ติดเชื้อ

•  

  ผู้ติดเชื้อในประเทศจีนแผ่นดินใหญ่ (ดูรายละเอียดเพิ่มเติม)

•  

  ผู้ติดเชื้อนอกประเทศจีน

•  

  เซมิล็อกพล็อตของอุบัติการณ์สะสมของผู้ติดเชื้อยืนยันและผู้เสียชีวิตในประเทศจีน และที่อื่น ๆ ในโลก (ROW)

•  

  เซมิล็อกพล็อตของผู้ติดเชื้อยืนยันรายใหม่รายวันตามภูมิภาค ได้แก่ มณฑลหูเป่ย์ จีนแผ่นดินใหญ่ยกเว้นมณฑลหูเป่ย์ ที่อื่น ๆ ในโลก (ROW) และรวมทั่วโลก

•  

  เซมิล็อกพล็อตของผู้เสียชีวิตจากไวรัสโคโรนารายวันตามภูมิภาค ได้แก่ มณฑลหูเป่ย์ จีนแผ่นดินใหญ่ยกเว้นมณฑลหูเป่ย์ ที่อื่น ๆ ในโลก (ROW) และรวมทั่วโลก

•  

  อัตราการเสียชีวิตตามอายุในประเทศจีน ข้อมูลจนถึงวันที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563

•  

  ความรุนแรงของการวินิจฉัยโควิด-19 ในประเทศจีน

อาการและอาการแสดง

ดูบทความหลักที่: โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019

อาการ	%
ไข้	87.9%
ไอแห้ง	67.7%
ล้า	38.1%
มีเสมหะ	33.4%
หายใจลำบาก	18.6%
ปวดกล้ามเนื้อหรือปวดในข้อ	14.8%
เจ็บคอ	13.9%
ปวดศีรษะ	13.6%
หนาวสะท้าน	11.4%
คลื่นไส้หรืออาเจียน	05.0%
คัดจมูก	04.8%
อาการท้องร่วง	03.7%
ไอเป็นเลือด	00.9%
การคั่งในเยื่อตา	00.8%

 

อาการของโควิด-19

 

หยุดการแพร่เชื ้อโรค

อาการของโรคโควิด-19 นั้นไม่เจาะจงและผู้ติดเชื้ออาจไม่แสดงอาการหรือมีอาการคล้ายไข้หวัดใหญ่ได้ เช่น ไข้ ไอ ล้า หายใจลำบาก หรือปวดกล้ามเนื้อ โดยอาการทั่วไปและความชุกแสดงไว้ดังตาราง

การพัฒนาต่อไปของโรคอาจนำไปสู่การปอดบวม กลุ่มอาการหายใจลำบากเฉียบพลัน ภาวะพิษเหตุติดเชื้อ ช็อกเหตุพิษติดเชื้อ และเสียชีวิตได้ ผู้ติดเชื้อบางรายอาจไม่มีการแสดงอาการ ซึ่งให้ผลการทดสอบที่ยืนยันว่าติดเชื้อแต่ไม่มีอาการแสดง ดังนั้น นักวิจัยจึงได้ออกคำแนะนำว่าบุคคลที่มีการสัมผัสใกล้ชิดกับผู้ป่วยที่ได้รับการยืนยันว่าติดเชื้อแล้ว ควรมีการติดตามและทดสอบการติดเชื้ออย่างใกล้ชิด

ระยะฟักตามปกติ (เวลาระหว่างที่ได้รับเชื้อและมีอาการเกิดขึ้น) มีช่วงตั้งแต่ 1 ถึง 14 วัน โดยทั่วไปจะอยู่ที่ 5 วัน อย่างไรก็ตาม มีการรายงานว่าพบผู้ติดเชื้อรายหนึ่งที่มีระยะฟักถึง 27 วัน

สาเหตุ

การแพร่เชื้อ

วีดีโออภิปรายค่าระดับการติดเชื้อพื้นฐานและอัตราป่วยตายในบริบทของการระบาดทั่วของโรคโควิด-19

การแพร่เชื้อหลักนั้นเป็นการแพร่ผ่านละอองเสมหะ (droplets) ที่บุคคลขับออกมา เช่น เมื่อไอหรือจาม ละอองเสมหะจะค้างอยู่ในอากาศเป็นช่วงสั้น ๆ เท่านั้น แต่อาจคงอยู่ต่อได้บนพื้นผิวที่เป็นโลหะ แก้ว หรือพลาสติก รายละเอียดของไวรัสโควิด-19 นั้นไม่มีเพิ่มเติมตั้งแต่วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 และมีการสันนิษฐานว่ามันนั้นคล้ายไวรัสโคโรนาอื่น ซึ่งสามารถอยู่รอดได้นานถึงเก้าวันที่อุณหภูมิห้อง สารฆ่าเชื้อที่ใช้บนพื้นผิวอาจใช้สาร เช่น เอทานอล 62–71% บนพื้นผิวเป็นเวลาหนึ่งนาที

องค์การอนามัยโลกระบุว่าความเสี่ยงของการแพร่จากบุคคลที่ไม่มีอาการนั้น "ต่ำมาก" และการส่งผ่านอุจจาระนั้นก็ "ต่ำ" แต่การวิเคราะห์การติดเชื้อในประเทศสิงคโปร์และเมืองเทียนจิน ประเทศจีน ได้เปิดเผยว่าการติดเชื้อไวรัสโคโรนาในหลายคนอาจแพร่ผ่านคนที่เพิ่งติดเชื้อไวรัส และยังไม่ได้เริ่มแสดงอาการ การค้นพบนี้หมายความว่า การแยกกักบุคคลเมื่อเริ่มต้นรู้สึกป่วยนั้นมีประสิทธิภาพน้อยกว่าที่คาดไว้

ค่าระดับการติดเชื้อพื้นฐาน (จำนวนเฉลี่ยของบุคคลที่บุคคลที่ติดเชื้อมีแนวโน้มจะแพร่ใส่) สำหรับการแพร่เชื้อระหว่างมนุษย์สู่มนุษย์ของไวรัสอยู่ที่ประมาณ 2.13 ถึง 4.82 ซึ่งคล้ายกับไวรัสโคโรนาสายพันธุ์กลุ่มอาการทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง (SARS-CoV)

วิทยาไวรัส

ดูบทความหลักที่: ไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ (SARS-CoV-2)

ไวรัสโคโรนาสายพันธุ์กลุ่มอาการทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง 2 (SARS-CoV-2) เป็นไวรัสโคโรนาสายพันธุ์กลุ่มอาการทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรงสายพันธุ์ใหม่ ผู้ป่วยสายรายแรกที่ถูกแยกมีอาการปอดบวมที่เชื่อมกับกลุ่มของผู้ป่วยระบบทางเดินหายใจในอู่ฮั่น เป็นสาเหตุของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด-19)

SARS-CoV-2 มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับ SARS-CoV แรกเริ่ม โดยมีแนวคิดว่ามีต้นกำเนิดมาจากสัตว์ (zoonotic) การวิเคราะห์ทางพันธุกรรม เปิดเผยว่ากลุ่มพันธุกรรมของไวรัสโคโรนากับสกุลเบตาไวรัสโคโรนา ในสกุลย่อยซาร์เบโคไวรัส (เชื้อสาย B) ร่วมกับไวรัสโคโรนาสองสายพันธุ์ที่ได้จากค้างคาว พบว่ามีความเหมือนกันในระดับจีโนมทั้งหมดร้อยละ 96 กับไวรัสโคโรนาตัวอย่างอื่น (BatCov RaTG13) ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 นักวิจัยชาวจีนพบว่า มีความแตกต่างของกรดอะมิโนเพียงตัวเดียวในลำดับจีโนมบางอย่าง ระหว่างไวรัสที่พบในตัวลิ่นและจากมนุษย์ ซึ่งหมายความว่า ตัวลิ่น อาจเป็นพาหะขั้นกลางของไวรัส

•  

  ภาพทางจุลทรรศนศาสตร์แสดง SARS-CoV-2 โดยมี spikes บนขอบด้านนอกของอนุภาคไวรัสที่มีลักษณะคล้ายมงกุฎ อันเป็นที่มาของชื่อในภาษาอังกฤษ

•  

  ภาพจาก

  มกราคม 22, 2023