รถไฟฟ้าในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล

โครงข่ายระบบรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนในกรุงเทพมหานครและพื้นที่ต่อเนื่อง เป็นระบบขนส่งทางรางในเขตเมืองในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล เริ่มเปิดให้บริการเป็นครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2542 ในเส้นทางรถไฟฟ้าบีทีเอส สายสุขุมวิท (สถานีหมอชิต-สถานีอ่อนนุช) และรถไฟฟ้าบีทีเอส สายสีลม (สถานีสนามกีฬาแห่งชาติ-สถานีสะพานตากสิน) โดยในปัจจุบันมีรถไฟฟ้าที่เปิดให้บริการแล้วทั้งสิ้น 8 สาย 137 สถานี ครอบคลุมระยะทางกว่า 210.25 กิโลเมตร

รถไฟฟ้าในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล

ภาพจากบนซ้าย วนตามเข็มนาฬิกา: ขบวนรถไฟฟ้าบีทีเอส, รถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล, รถไฟฟ้ามหานคร สายฉลองรัชธรรม และรถไฟฟ้าเอราวัน สายซิตี้
ข้อมูลทั่วไป
เจ้าของ	กรุงเทพมหานคร การรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนแห่งประเทศไทย การรถไฟแห่งประเทศไทย
ที่ตั้ง	กรุงเทพมหานครและปริมณฑล
ประเภท	ระบบขนส่งมวลชนเร็ว, โมโนเรล, รถไฟฟ้าชานเมือง และระบบขนส่งผู้โดยสารอัตโนมัติ
จำนวนสาย	8 สาย (ปัจจุบัน) 12 สาย (โครงการ)^[ต้องการอ้างอิง]
จำนวนสถานี	137 (ปัจจุบัน) 308 (โครงการ)^[ต้องการอ้างอิง]
ผู้โดยสารต่อวัน	บีทีเอส: 900,000 คน มหานคร: 470,000 คน เชื่อมท่าอากาศยาน: 90,000 คน รวมทั้งหมด: 1,460,000 คน^[ต้องการอ้างอิง]
การให้บริการ
เริ่มดำเนินงาน	5 ธันวาคม พ.ศ. 2542 (22 ปี 3 วัน)
ผู้ดำเนินงาน	ระบบขนส่งมวลชนกรุงเทพ กรุงเทพธนาคม ทางด่วนและรถไฟฟ้ากรุงเทพ รถไฟฟ้า ร.ฟ.ท. อีสเทิร์น บางกอกโมโนเรล นอร์ทเทิร์น บางกอกโมโนเรล เอเชีย เอรา วัน
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง	210.25 กม. (ปัจจุบัน) 565.54 กม. (โครงการ)^[ต้องการอ้างอิง]
จำนวนราง	2
รางกว้าง	รถไฟฟ้าขนส่งมวลชน: 1.435 เมตร รถไฟฟ้าชานเมือง: 1.000 เมตร
การจ่ายไฟฟ้า	รางที่สาม และ จ่ายไฟเหนือหัว
ความเร็วสูงสุด	รถไฟฟ้าขนส่งมวลชน: 80 กม./ชม. รถไฟฟ้าชานเมือง: 120-160 กม./ชม.
ผังเส้นทาง

ประวัติ

ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2527 คณะรัฐมนตรีได้มีการพิจารณาการก่อสร้างระบบขนส่งมวลชนหลากหลายรูปแบบ ทั้งแบบทางยกระดับ ทางพิเศษ และทางราง จนกระทั่งในปี พ.ศ. 2533 กระทรวงคมนาคมได้ลงนามสัญญาสัมปทานโครงการโฮปเวลล์กับบริษัท โฮปเวลล์ (ประเทศไทย) จำกัด เพื่อดำเนินการก่อสร้างโครงการระบบขนส่งมวลชนทางรางพร้อมทางยกระดับ และโครงการรถไฟฟ้าลาวาลินกับบริษัท เอสเอ็นซี-ลาวาลิน จำกัด เพื่อดำเนินการก่อสร้างระบบขนส่งมวลชนทางรางในพื้นที่กรุงเทพมหานครชั้นใน แต่ทั้งสองโครงการประสบความล่าช้าเนื่องมาจากภาวะเศรษฐกิจไม่เติบโตตามที่คาดการณ์ รวมถึงปัญหาการส่งมอบพื้นที่และปัญหาการทุจริต ต่อมาภายหลังรัฐประหาร พ.ศ. 2534 รัฐบาลอานันท์ ปันยารชุน โดยนายนุกูล ประจวบเหมาะ รัฐมนตรีว่าการกระทรวงคมนาคมในขณะนั้น ได้เข้ามาตรวจสอบสัญญาสัมปทานทั้งหมดที่มีเงื่อนไขการผูกขาด จนในที่สุดก็ได้ประกาศยกเลิกโครงการทั้งสอง และจัดตั้งองค์การรถไฟฟ้ามหานครขึ้นมาดำเนินการในเรื่องระบบขนส่งมวลชนแทนในปี พ.ศ. 2535^{[ต้องการอ้างอิง]}

แต่จากความล่าช้าในการจัดตั้งองค์การรถไฟฟ้ามหานคร บวกกับปัญหาการจราจรในกรุงเทพมหานครเริ่มทวีความรุนแรงมากขึ้น ในรัฐบาลชวน หลีกภัย สมัยที่ 1 ได้มีแนวคิดในการรื้อฟื้นโครงการโฮปเวลล์ โดยต่อสัญญาสัมปทานที่ถูกล้มไปในปี พ.ศ. 2534 เพื่อให้บริษัท โฮปเวลล์ สามารถดำเนินการต่อไปได้ แต่ทว่าในเงื่อนไขกลับไม่ระบุรายละเอียดให้ชัดเจนบวกกับปัญหาในการจัดหาแหล่งเงินทุน ทำให้บริษัทโฮปเวลล์เลือกที่จะไม่ดำเนินโครงการให้แล้วเสร็จ จนในรัฐบาลพลเอกชวลิต ยงใจยุทธ ได้มีมติให้บอกเลิกสัมปทานกับบริษัทโฮปเวลล์อย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2541 หลังหยุดการก่อสร้างโครงการไปตั้งแต่เดือนสิงหาคม พ.ศ. 2540^{[ต้องการอ้างอิง]}

ระหว่างนั้น พลตรีจำลอง ศรีเมือง ผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานครในขณะนั้น อนุมัติโครงการระบบขนส่งมวลชนกรุงเทพมหานครให้กับบริษัท ธนายง จำกัด ให้ดำเนินการระบบขนส่งมวลชนทางรางในพื้นที่กรุงเทพมหานคร ในระยะแรกของการก่อสร้างกลับพบปัญหาในการหาสถานที่ตั้งศูนย์ซ่อมบำรุงโครงการ เนื่องจากเดิมกรุงเทพมหานครได้อนุมัติให้มีการใช้พื้นที่ของสวนลุมพินีในการก่อสร้างศูนย์ซ่อมบำรุง แต่การก่อสร้างถูกคัดค้านเนื่องจากประชาชนไม่เห็นด้วย กรุงเทพมหานครจึงพิจารณาย้ายศูนย์ซ่อมบำรุงไปใช้พื้นที่ราชพัสดุของกรมธนารักษ์ อันเป็นที่ตั้งของสถานีขนส่งหมอชิต จนในที่สุด บริษัท ธนายง ก็สามารถพัฒนาโครงการสำเร็จเป็นโครงการรถไฟฟ้าบีทีเอส เมื่อปี พ.ศ. 2542 ถือเป็นระบบขนส่งมวลชนสายแรกในประเทศไทย และได้รับชื่อพระราชทานโครงการว่า "รถไฟฟ้าเฉลิมพระเกียรติ 6 รอบพระชนมพรรษา"

ในปี พ.ศ. 2541 คณะรัฐมนตรีได้มอบหมายให้สำนักงานนโยบายและแผนการขนส่งและจราจรไปดำเนินการออกแบบเส้นทางระบบขนส่งมวลชนในพื้นที่กรุงเทพมหานครและพื้นที่ต่อเนื่องร่วมกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องอันได้แก่ การรถไฟแห่งประเทศไทย องค์การรถไฟฟ้ามหานคร กรุงเทพมหานคร และสำนักงานบริหารหนี้สาธารณะ กระทรวงการคลัง ในการปรับปรุงแผนแม่บทระบบขนส่งมวลชนในกรุงเทพมหานครเดิม โดยใช้ความล้มเหลวของโครงการโฮปเวลล์และโครงการรถไฟฟ้าลาวาลินเป็นบทเรียน จนออกมาเป็นแผนแม่บทระบบขนส่งมวลชนในกรุงเทพมหานครฉบับใหม่^{[ต้องการอ้างอิง]}

ต่อมาในปี พ.ศ. 2543 สภาได้มีการพิจารณาและประกาศใช้พระราชบัญญัติองค์การรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนแห่งประเทศไทย พ.ศ. 2543 เพื่อดำเนินการเปลี่ยนแปลงและจัดตั้งองค์การรถไฟฟ้ามหานคร เป็นการรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนแห่งประเทศไทย เพื่อดำเนินการระบบขนส่งมวลชนในพื้นที่ความรับผิดชอบตามนโยบายและแผนแม่บทของสำนักงานนโยบายและแผนการขนส่งและจราจร จนเป็นโครงการรถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล อันเป็นรถไฟฟ้าใต้ดินสายแรกของประเทศไทย เมื่อปี พ.ศ. 2547^{[ต้องการอ้างอิง]}

ปัจจุบันรถไฟฟ้าในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล อยู่ภายใต้ "โครงข่ายระบบรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนในกรุงเทพมหานครและพื้นที่ต่อเนื่อง" ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของ "โครงการแผนแม่บท การขนส่งมวลชนระบบรางในเขตกรุงเทพมหานครและพื้นที่ต่อเนื่อง" ซึ่งแต่เดิมโครงการมีเส้นทางระบบขนส่งมวลชนทั้งหมด 9 เส้นทาง โดยรวมเส้นทางของรถไฟฟ้าบีทีเอสที่กำลังก่อสร้างในขณะนั้น และต่อมาได้มีการขยายออกเป็นทั้งหมด 12 เส้นทางในปัจจุบัน^{[ต้องการอ้างอิง]}

ลำดับเหตุการณ์

ลำดับเหตุการณ์การพัฒนา
ปี (พ.ศ.)	วันที่	เหตุการณ์
2542	5 ธันวาคม	เปิดให้บริการ รถไฟฟ้าบีทีเอส สายสุขุมวิท (สถานีหมอชิต-อ่อนนุช)
		เปิดให้บริการ รถไฟฟ้าบีทีเอส สายสีลม (สถานีสนามกีฬาแห่งชาติ-สะพานตากสิน)
2547	3 กรกฎาคม	เปิดให้บริการ รถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล (สถานีบางซื่อ-หัวลำโพง)
2552	15 พฤษภาคม	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้าบีทีเอส สายสีลม (สถานีสะพานตากสิน-วงเวียนใหญ่)
2553	23 สิงหาคม	เปิดให้บริการ รถไฟฟ้าแอร์พอร์ต เรล ลิงก์ (สถานีสุวรรณภูมิ-พญาไท)
2554	12 สิงหาคม	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้าบีทีเอส สายสุขุมวิท (สถานีอ่อนนุช-แบริ่ง)
2556	12 มกราคม	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้าบีทีเอส สายสีลม (สถานีวงเวียนใหญ่-โพธิ์นิมิตร)
	14 กุมภาพันธ์	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้าบีทีเอส สายสีลม (สถานีโพธิ์นิมิตร-ตลาดพลู)
	5 ธันวาคม	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้าบีทีเอส สายสีลม (สถานีตลาดพลู-บางหว้า)
2559	6 สิงหาคม	เปิดให้บริการ รถไฟฟ้ามหานคร สายฉลองรัชธรรม (สถานีคลองบางไผ่-เตาปูน)
2560	3 เมษายน	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้าบีทีเอส สายสุขุมวิท (สถานีแบริ่ง-สำโรง)
	11 สิงหาคม	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล (สถานีบางซื่อ-เตาปูน)
2561	6 ธันวาคม	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้าบีทีเอส สายสุขุมวิท (สถานีสำโรง-เคหะฯ)
2562	29 กรกฎาคม	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล (สถานีหัวลำโพง-ท่าพระ)
	9 สิงหาคม	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้าบีทีเอส สายสุขุมวิท (สถานีหมอชิต-ห้าแยกลาดพร้าว)
	24 สิงหาคม	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล (สถานีท่าพระ-บางหว้า)
	21 กันยายน	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล (สถานีบางหว้า-หลักสอง)
	4 ธันวาคม	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้าบีทีเอส สายสุขุมวิท (สถานีห้าแยกลาดพร้าว-มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์)
		เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล (สถานีเตาปูน-สิรินธร)
	23 ธันวาคม	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล (สถานีสิรินธร-ท่าพระ)
2563	5 มิถุนายน	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้าบีทีเอส สายสุขุมวิท (สถานีมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์-วัดพระศรีมหาธาตุ)
	16 ธันวาคม	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้าบีทีเอส สายสุขุมวิท (สถานีวัดพระศรีมหาธาตุ-คูคต)
		เปิดให้บริการ รถไฟฟ้าสายสีทอง (สถานีกรุงธนบุรี-สถานีคลองสาน)
2564	8 กุมภาพันธ์	เปิดให้บริการสถานีเพิ่มเติมในเส้นทาง รถไฟฟ้าบีทีเอส สายสีลม (สถานีเซนต์หลุยส์)
	2 สิงหาคม	เปิดให้บริการ รถไฟฟ้าชานเมือง สายสีแดงเข้ม (สถานีกลางบางซื่อ-สถานีรังสิต)
		เปิดให้บริการ รถไฟฟ้าชานเมือง สายสีแดงอ่อน (สถานีกลางบางซื่อ-สถานีตลิ่งชัน)

กำหนดการในอนาคต

กำหนดการในอนาคต
ปี (พ.ศ.)	เดือน	เหตุการณ์
2565	ยังไม่กำหนด	เปิดให้บริการ รถไฟฟ้าสายสีชมพู (สถานีศูนย์ราชการนนทบุรี-มีนบุรี) และ รถไฟฟ้าสายสีเหลือง (สถานีลาดพร้าว-สำโรง)
2567	มกราคม	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้าชานเมืองสายสีแดงเข้ม (รังสิต-ธรรมศาสตร์รังสิต) และ ส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้าชานเมืองสายสีแดงอ่อน (ตลิ่งชัน-ศาลายา และ ตลิ่งชัน-ศิริราช)
	กุมภาพันธ์	เปิดให้บริการ รถไฟฟ้ามหานคร สายสีส้ม ส่วนตะวันออก (สถานีศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย-สถานีแยกร่มเกล้า)
		เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้าสายสีชมพู (สถานีศรีรัช-ทะเลสาบเมืองทองธานี)
	กันยายน	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้าเอราวัน (สถานีพญาไท-สถานีท่าอากาศยานดอนเมือง)
2568	กันยายน	เปิดให้บริการ รถไฟฟ้ามหานคร สายสีส้ม ส่วนตะวันตก (สถานีบางขุนนนท์-สถานีศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย)
2569	มีนาคม	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้ามหานคร สายฉลองรัชธรรม (สถานีเตาปูน-สถานีครุใน)
2570	เมษายน	เปิดให้บริการ รถไฟฟ้าสายสีฟ้าอ่อน (สถานีบางนา-สถานีธนาซิตี้-สถานีท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ)
	ธันวาคม	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้าเอราวัน (ลาดกระบัง-ท่าอากาศยานอู่ตะเภา)
	ยังไม่กำหนด	เปิดให้บริการส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้าชานเมืองสายสีแดงเข้ม (บางซื่อ-หัวลำโพง) และ ส่วนต่อขยาย รถไฟฟ้าชานเมืองสายสีแดงอ่อน (บางซื่อ-หัวหมาก)

รายชื่อสายรถไฟฟ้า

สายที่ให้บริการในปัจจุบัน

สาย	รูปแบบ	เจ้าของ	ผู้ให้บริการ	สถานีปลายทาง	จำนวนสถานี	ระยะทาง (กิโลเมตร)	จำนวนผู้โดยสาร ต่อวัน (คน)	ปีที่เปิดให้บริการ (พ.ศ.)
								ส่วนแรก	ส่วนต่อขยาย ล่าสุด
รถไฟฟ้าบีทีเอส (3 สาย)					63^[ก]	70.05	900,000
สายสุขุมวิท	ขนส่งมวลชนเร็ว	กทม.	เคที / บีทีเอสซี	คูคต - เคหะฯ	47	53.58	รวมกัน 900,000	2542	2563
สายสีลม				สนามกีฬาแห่งชาติ - บางหว้า	14	14.67			2564
สายสีทอง	ขนส่งผู้โดยสารอัตโนมัติ			กรุงธนบุรี - คลองสาน	3	1.80	N/A	2563	N/A
รถไฟฟ้ามหานคร (2 สาย)					53^[ข]	70.6	470,000
สายเฉลิมรัชมงคล	ขนส่งมวลชนเร็ว	รฟม.	บีอีเอ็ม	ท่าพระ - ศูนย์วัฒนธรรมฯ - หลักสอง	38^[ข]	47	400,000	2547	2562
สายฉลองรัชธรรม				คลองบางไผ่ - เตาปูน	16	23.6	70,000	2559	N/A
รถไฟฟ้าเอราวัน (1 สาย)					8	28.6	90,000
สายซิตี้	ชานเมือง (เชื่อมท่าอากาศยาน)	รฟท.	เอฟเอส / เอราวัน	สุวรรณภูมิ - พญาไท	8	28.6	90,000	2553	N/A
รถไฟฟ้าสายสีแดง (2 สาย)					13^[ค]	41.0	ไม่มีข้อมูล
สายสีแดงเข้ม	ชานเมือง	รฟท.	เอสอาร์ทีอีที (ชั่วคราว)	สถานีกลางบางซื่อ - รังสิต	10	26	ไม่มีข้อมูล	2564	N/A
สายสีแดงอ่อน				สถานีกลางบางซื่อ - ตลิ่งชัน	4	15			N/A
รวมทั้งหมด					137	210.25	1,460,000

หมายเหตุ

• ^ก นับสถานีเชื่อมต่อ (สยาม) เป็นสถานีเดียว ยกเว้นสถานีกรุงธนบุรี
• ^ข นับสถานีเชื่อมต่อ (เตาปูน/ท่าพระ) เป็นสถานีเดียว
• ^ค นับสถานีเชื่อมต่อ (สถานีกลางบางซื่อ) เป็นสถานีเดียว

สายที่อยู่ในระหว่างการดำเนินการ

สาย	รูปแบบ	ผู้ให้บริการ	จำนวนสถานี	ระยะทาง (กิโลเมตร)	สถานีปลายทาง	การดำเนินงาน (พ.ศ.)
						ก่อสร้าง	เปิดบริการ/กำหนดเสร็จ
สายสีชมพู	รางเดี่ยว	รฟม. เอ็นบีเอ็ม	32	34.5	ศูนย์ราชการนนทบุรี - มีนบุรี	2561	พ.ศ. 2565
สายสีเหลือง	รางเดี่ยว	รฟม. อีบีเอ็ม	25	32	ลาดพร้าว - สำโรง
สายสีส้ม	ขนส่งมวลชนเร็ว	รฟม.	29	34.1	บางขุนนนท์ - ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย - แยกร่มเกล้า	2560	พ.ศ. 2570
สายฉลองรัชธรรม  (ส่วนต่อขยาย)	ขนส่งมวลชนเร็ว	รฟม. บีอีเอ็ม	17	23.6	เตาปูน - ครุใน	2564
สายซิตี้  (ส่วนต่อขยาย)	เชื่อมท่าอากาศยาน ความเร็วสูง	ร.ฟ.ท. เอราวัน	7	215.3	ท่าอากาศยานดอนเมือง - พญาไท ลาดกระบัง - ท่าอากาศยานอู่ตะเภา (ผ่าน 5 จังหวัด: กรุงเทพฯ สมุทรปราการ ฉะเชิงเทรา ชลบุรี และระยอง)		2567 - 2570

แผนแม่บท

แนวคิดในการพัฒนาแผนแม่บท มีขึ้นตั้งแต่ปี พ.ศ. 2515 โดยรัฐบาลไทยได้ขอความร่วมมือไปยังรัฐบาลเยอรมนีในการพัฒนาโครงข่ายระบบขนส่งมวลชนร่วมกัน ซึ่งต่อมาคณะรัฐมนตรีได้มีมติอนุมัติให้มีการศึกษา ผลักดัน และสนับสนุนการจัดทำแผนแม่บทอย่างต่อเนื่องตั้งแต่ปี พ.ศ. 2537 โดยมีลำดับการพัฒนาแผนแม่บทดังต่อไปนี้

พ.ศ. 2537 : แผนแม่บทระบบขนส่งมวลชนกรุงเทพมหานคร (MTMP)

ในวันที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2537 คณะรัฐมนตรีได้อนุมัติแผนแม่บทระบบขนส่งมวลชนกรุงเทพมหานคร และกำหนดให้มีการพัฒนาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2538 ถึง พ.ศ. 2554 แผนแม่บทฉบับนี้มีระบบขนส่งมวลชนที่รอการพัฒนาทั้งหมดสามโครงการคือ รถไฟฟ้าธนายง (สายสีเขียว) ตอน 1 และ ตอน 2 รถไฟฟ้าสายสีน้ำเงิน ตอน 1 และโครงการระบบขนส่งมวลชนทางรถไฟยกระดับในกรุงเทพมหานคร (สายสีแดง) พร้อมส่วนต่อขยายและสายทางใหม่ ระยะทางรวม 135 กิโลเมตร แบ่งการดำเนินการออกเป็นสองระยะ ดังนี้

• ระยะที่ 1 (พ.ศ. 2538 – พ.ศ. 2544) ประกอบด้วย รถไฟฟ้าสายสีน้ำเงินส่วนต่อขยายทิศตะวันตกเฉียงเหนือและส่วนต่อขยายทิศตะวันตก รถไฟฟ้าสายสีเขียวส่วนต่อขยายทิศเหนือ ส่วนต่อขยายทิศตะวันตกเฉียงใต้ และส่วนต่อขยายทิศตะวันออก และโครงการรถไฟฟ้าสายสีส้ม ช่วงตะวันออก-ตะวันตก และช่วงเหนือ-ใต้ รวมระยะทางทั้งหมด 71.4 กิโลเมตร
• ระยะที่ 2 (พ.ศ. 2544 – พ.ศ. 2554) ประกอบด้วย รถไฟฟ้าสายสีม่วงตอน 1 และตอน 2 รถไฟฟ้าสายสีแดงส่วนต่อขยายด้านตะวันออก ส่วนต่อขยายตะวันออก-ตะวันตก และรถไฟฟ้าสายสีส้มส่วนต่อขยายตะวันออกและส่วนต่อขยายตะวันออกเฉียงใต้ รวมระยะทางทั้งหมด 63.6 กิโลเมตร

ต่อมาในปี พ.ศ. 2539 สจร. (สนข. ในปัจจุบัน) ได้มีการนำแผนแม่บทฉบับนี้ไปปรับปรุงเพิ่มเติมจนเป็นโครงการศึกษาและออกแบบเพื่อนำแผนแม่บทไปสู่การปฏิบัติ (CTMP) พร้อมกับขยายเส้นทางเพิ่มเติมออกไปอีกเป็น 178.9 กิโลเมตร และในปีเดียวกันได้มีการพิจารณาเพิ่มเติมโครงการระบบขนส่งมวลชนขนาดรองทั้งรถไฟฟ้าโมโนเรล และรถไฟฟ้าขนาดเบา เพื่อเสริมให้กรุงเทพมหานครเป็นมหานครแห่งการขนส่งทางราง ด้วยโครงการระบบขนส่งมวลชนทั้งหมด 11 โครงการ ระยะรวม 206 กิโลเมตร ดังต่อไปนี้

1. รถไฟฟ้าสายสีแดง ระยะทาง 44.8 กิโลเมตร แบ่งออกเป็น 3 ส่วน ได้แก่
   • R-1 ระยะทาง 14.3 กิโลเมตร ต่อขยายทางทิศตะวันตก ประกอบด้วยช่วงยมราช-บางกอกน้อย-ตลิ่งชัน และตลิ่งชัน-วงแหวนรอบนอก
   • R-2 ระยะทาง 16.9 กิโลเมตร ต่อขยายทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ ประกอบด้วยช่วงหัวลำโพง-วงเวียนใหญ่-โพธิ์นิมิตร และโพธิ์นิมิตร-วงแหวนรอบนอก
   • R-3 ระยะทาง 13.6 กิโลเมตร ต่อขยายทางทิศตะวันออก ประกอบด้วยช่วงหัวหมาก-ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิด้านเหนือ
2. รถไฟฟ้าสายสีเขียว ระยะทาง 33.4 กิโลเมตร แบ่งออกเป็น 4 ส่วน ได้แก่
   • G-1 ระยะทาง 21.4 กิโลเมตร ต่อขยายทางทิศตะวันออก ประกอบด้วยช่วงอ่อนนุช-ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิด้านใต้
   • G-2 ระยะทาง 3.4 กิโลเมตร ต่อขยายทางทิศเหนือ ประกอบด้วยช่วงหมอชิต-รัชโยธิน
   • G-3 ระยะทาง 2.7 กิโลเมตร ต่อขยายทางทิศตะวันตก ประกอบด้วยช่วงสาทร-วงเวียนใหญ่
   • G-4 ระยะทาง 5.9 กิโลเมตร ต่อขยายทางทิศตะวันออก ประกอบด้วยช่วงบางนา-สำโรง
3. รถไฟฟ้าสายสีน้ำเงิน ระยะทาง 24 กิโลเมตร แบ่งออกเป็น 2 ส่วน ได้แก่
   • B-1 ระยะทาง 11 กิโลเมตร ต่อขยายทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ ประกอบด้วยช่วงบางซื่อ-สะพานพระนั่งเกล้า
   • B-2 ระยะทาง 13 กิโลเมตร ต่อขยายทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ ประกอบด้วยช่วงหัวลำโพง-บางกอกใหญ่-บางแค
4. รถไฟฟ้าสายสีส้ม ระยะทาง 55 กิโลเมตร แบ่งออกเป็น 3 ส่วน ได้แก่
   • ON (ส่วนเหนือ) ระยะทาง 20.9 กิโลเมตร ประกอบด้วยช่วงบางกะปิ-ผ่านฟ้า
   • OS (ส่วนใต้) ระยะทาง 22.8 กิโลเมตร ประกอบด้วยช่วงผ่านฟ้า-ราษฎร์บูรณะ-สำโรงใต้
   • OE (ส่วนตะวันออก) ระยะทาง 11.8 กิโลเมตร ประกอบด้วยช่วงบางกะปิ-มีนบุรี
5. รถไฟฟ้าสายสีม่วง ระยะทาง 21.2 กิโลเมตร แบ่งออกเป็นสองส่วน ได้แก่
   • PN (ส่วนเหนือ) ระยะทาง 16 กิโลเมตร ประกอบด้วยช่วงเตาปูน-บางพูด (ปากเกร็ด)
   • PS (ส่วนใต้) ระยะทาง 5.2 กิโลเมตร ประกอบด้วยช่วงเตาปูน-สามเสน (ซังฮี้)
6. โครงการระบบขนส่งมวลชนรอง
   1. ศูนย์ชุมชนบางบัวทอง-ศูนย์ชุมชนตลิ่งชัน (เชื่อมต่อสายสีแดง R-1)
   2. สามแยกบางใหญ่-สะพานพระนั่งเกล้า (เชื่อมต่อสายสีน้ำเงิน B-1)
   3. สะพานพระราม 7-ดาวคะนอง (เชื่อมต่อสายสีส้ม OS)
   4. ราษฎร์บูรณะ-พุทธบูชา (เชื่อมต่อสายสีส้ม OS)
   5. ราษฎร์บูรณะ-บางมด (เชื่อมต่อสายสีส้ม OS)
   6. วงแหวนหัวลำโพง-พระราม 3 (เชื่อมต่อสายสีแดง R-2 สายสีเขียวตอน 2 และสายสีน้ำเงินตอน 1)
   7. สำโรง-ศรีสำโรง (เชื่อมต่อสายสีเขียว G-4 และสายสีส้ม OS)
   8. รัชโยธิน-ศรีเอี่ยม (เชื่อมต่อสายสีเขียว G-2 และ G-1)
   9. รามคำแหง-อ่อนนุช (เชื่อมต่อสายสีเขียวตอน 1 และสายสีส้ม OE)
   10. ปากเกร็ด-มีนบุรี (เชื่อมต่อสายสีม่วง PN สายสีแดงตอน 1 และสายสีส้ม ON)
   11. อ่อนนุช-พัฒนาการ
   12. รัชโยธิน-ศูนย์ชุมชนมีนบุรี
   13. ลำลูกกา-ประชาอุทิศ
   14. วัชรพล-ประชาอุทิศ
   15. นวลจันทร์-บางกะปิ

พ.ศ. 2543 : แผนแม่บทการขนส่งมวลชนระบบรางในกรุงเทพมหานครและพื้นที่ต่อเนื่อง (URMAP)

หลังเหตุการณ์ วิกฤตการณ์การเงินในเอเชีย พ.ศ. 2540 ซึ่งเกิดขึ้นจากการลอยตัวค่าเงินบาทในประเทศไทยจนส่งผลกระทบต่อประเทศรอบข้าง รัฐบาลไทยในสมัยชวลิต ยงใจยุทธ ได้มีแผนการฟื้นฟูเศรษฐกิจในประเทศไทย รวมถึงได้บอกเลิกสัญญาสัมปทานกับบริษัท​ โฮปเวลล์ หลังการดำเนินการไม่เป็นไปตามแผนและหยุดการดำเนินการมาเป็นระยะเวลานาน ในปี พ.ศ. 2541 คณะรัฐมนตรีจึงมีมติให้ สนข. รวมถึงหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจัดทำแผนแม่บทการขนส่งมวลชนระบบรางฉบับใหม่เพื่อใช้ทดแทนฉบับเดิม เนื่องมาจากการพัฒนาไม่เป็นไปตามแผน และประเทศอยู่ในระหว่างการฟื้นฟูสภาวะเศรษฐกิจ โดยมีสมมติฐานว่าสภาวะเศรษฐกิจในประเทศไทยจะกลับสู่สภาวะปกติและเริ่มฟื้นตัวทางบวกในปี พ.ศ. 2545 จึงมีแนวคิดในการศึกษาโครงการโดยเน้นการกระจายความเจริญของเมืองจากศูนย์กลางไปยังบริเวณรอบๆ ให้การพัฒนาเมืองกระจายตัวมากขึ้นตามถนนสายหลัก

แผนแม่บทฉบับนี้ได้มีการดัดแปลงเส้นทางหลายโครงการตามแผนแม่บทฉบับเดิม เน้นการกระจายตัวไปยังพื้นที่หลายส่วน ดังต่อไปนี้

• ยกระดับสายสีแดงเดิมขึ้นมาเป็น รถไฟฟ้าชานเมืองสายสีแดง และกำหนดให้เป็นเส้นทางสายหลักสำหรับการเดินทางภายในกรุงเทพมหานคร
• ยกระดับสายสีน้ำเงินขึ้นมาเป็น รถไฟฟ้าวงแหวน โดยเพิ่มช่วงเตาปูน-ท่าพระ ให้เป็นเส้นทางวงแหวนรอบใน และช่วงท่าพระ-คลองเตย ให้กลายเป็นเส้นทางวงแหวนรอบนอก
• รวมเส้นทางระบบขนส่งมวลชนรองช่วงรัชโยธิน-ศรีเอี่ยม และช่วงสำโรง-ศรีสำโรง รวมถึงเพิ่มเส้นทางช่วงศรีเอี่ยม-ศรีสำโรง และยกระดับให้กลายเป็น รถไฟฟ้าสายสีเหลือง โดยแยกช่วงเป็นสองตอนคือตอน 1 ลาดพร้าว-พัฒนาการ และตอน 2 พัฒนาการ-สำโรงใต้
• รวมเส้นทางระบบขนส่งมวลชนรองช่วงลำลูกกา-ประชาอุทิศ เข้ากับ รถไฟฟ้าสายสีเขียว และต่อขยายสายทางเพิ่มอีก 4 ช่วง ได้แก่ส่วนต่อขยายทิศเหนือ ประกอบด้วยช่วงหมอชิต-สะพานใหม่ ช่วงสะพานใหม่-คูคต และช่วงคูคต-ลำลูกกา ส่วนต่อขยายทิศใต้ ประกอบด้วยช่วงอ่อนนุช-แบริ่ง และช่วงแบริ่ง-สมุทรปราการ ส่วนต่อขยายทิศตะวันตก ประกอบด้วยช่วงสนามกีฬาแห่งชาติ-พรานนก และส่วนต่อขยายทิศตะวันตกเฉียงใต้ ประกอบด้วยช่วงสาทร-วงเวียนใหญ่ และช่วงวงเวียนใหญ่-บางหว้า และยกเลิกส่วนต่อขยายจากแผนแม่บทฉบับเดิมทั้งหมด

พ.ศ. 2547 : โครงการแปลงแผนแม่บทการขนส่งมวลชนระบบรางในกรุงเทพมหานครและพื้นที่ต่อเนื่องไปสู่การปฏิบัติ (BMT)

แผนแม่บทฉบับนี้เป็นการแปลงแผนแม่บท URMAP ให้ไปสู่การปฏิบัติจริงบนพื้นฐานของนโยบายภาครัฐฯ ที่กำหนดให้โครงการในระยะที่ 1 ต้องแล้วเสร็จภายใน 6 ปี (พ.ศ. 2547 – พ.ศ. 2552) ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่สภาวะเศรษฐกิจฟื้นฟูจากภาวะเศรษฐกิจตกต่ำดีขึ้น แผนแม่บทฉบับนี้กำหนดให้มีโครงข่ายระบบขนส่งมวลชนในพื้นที่ที่คาดการณ์ว่าจะมีการใช้ที่ดินอย่างต่อเนื่องและเพิ่มมากขึ้นในอนาคต โดยกำหนดให้มีสถานีรถไฟฟ้า 1 สถานีในระยะ 2 กิโลเมตรสำหรับพื้นที่ชั้นใน และในระยะ 1-1.5 กิโลเมตรสำหรับพื้นที่ชั้นนอก เพื่อให้โครงการรถไฟฟ้าเป็นโครงการชี้นำเพื่อให้เกิดการพัฒนาเมืองต่อไป

โครงข่ายที่ถูกนำเสนอในแผนแม่บทฉบับนี้มีทั้งหมด 7 สายทาง ระยะทางรวม 291.2 กิโลเมตร เป็นส่วนที่ก่อสร้างขึ้นใหม่ 247.5 กิโลเมตร และส่วนเดิม 43.7 กิโลเมตร แบ่งลักษณะและสายทางเป็นสามกลุ่มดังนี้

• เส้นทางวงแหวน ประกอบด้วย
  • สายสีน้ำเงิน (วงแหวนรัชดา-จรัญสนิทวงศ์) โดยยกเลิกช่วงท่าพระ-คลองเตยจากแผนแม่บทฉบับเดิม ให้เน้นเพียงแค่วงแหวนรอบใน กำหนดให้ช่วงท่าพระ-บางซื่อเป็นเส้นทางใต้ดิน และช่วงท่าพระ-บางแค และท่าพระ-บางซื่อ เป็นเส้นทางยกระดับ
• เส้นทางแนวรัศมีเหนือ-ใต้ ประกอบด้วย
  • สายสีแดงเข้ม (รังสิต-มหาชัย) กำหนดให้เป็นเส้นทางยกระดับทั้งโครงการ
  • สายสีเขียวเข้ม (สะพานใหม่-บางหว้า) กำหนดให้เป็นเส้นทางยกระดับทั้งโครงการ
  • สายสีม่วง (บางใหญ่-ราษฎร์บูรณะ) เส้นทางสายนี้เกิดขึ้นจากการนำช่วงบางซื่อ-สะพานพระนั่งเกล้า ของรถไฟฟ้าสายสีน้ำเงิน (ส่วนต่อขยาย B-1) และช่วงผ่านฟ้า-ราษฎร์บูรณะ-สำโรงใต้ ของรถไฟฟ้าสายสีส้ม (ช่วง OS) ในแผนแม่บทฉบับเดิมมารวมเข้าด้วยกัน ก่อให้เกิดเส้นทางรถไฟฟ้าในแนวรัศมีเหนือ-ใต้ทางด้านทิศตะวันตกของกรุงเทพมหานคร โดยกำหนดให้ช่วงบางซื่อ-ดาวคะนอง เป็นเส้นทางใต้ดิน และช่วงบางใหญ่-บางซื่อ และช่วงดาวคะนอง-ราษฎร์บูรณะ เป็นเส้นทางยกระดับ
• เส้นทางแนวรัศมีตะวันออก-ตะวันตก ประกอบด้วย
  • สายสีแดงอ่อน (ตลิ่งชัน-สุวรรณภูมิ) กำหนดให้เป็นเส้นทางยกระดับทั้งโครงการ รวมถึงเปลี่ยนแนวเส้นทางให้ไปยึดตามแนวทางรถไฟสายใต้แทนการออกจากสถานียมราชแล้วยึดแนวทางรถไฟสายธนบุรี-ศิริราช
  • สายสีเขียวอ่อน (พรานนก-สมุทรปราการ) กำหนดให้เป็นเส้นทางยกระดับทั้งโครงการ
  • สายสีส้ม (บางบำหรุ-บางกะปิ) เส้นทางสายนี้เกิดขึ้นจากการเปลี่ยนเส้นทางช่วงปลายด้านทิศตะวันตกให้ไปสิ้นสุดที่สถานีรถไฟบางบำหรุ เพื่อเชื่อมต่อรถไฟฟ้าชานเมืองสายสีแดง กำหนดให้ช่วงบางขุนนนท์-บางกะปิ เป็นเส้นทางใต้ดิน และช่วงบางขุนนนท์-บางบำหรุ เป็นเส้นทางยกระดับ

พ.ศ. 2549 : โครงข่ายรถไฟฟ้าขนส่งมวลชน 10 สายทาง

ในปี พ.ศ. 2549 รัฐบาลได้มีการปรับปรุงแผนแม่บทโครงข่ายระบบขนส่งมวลชนอีกครั้ง โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อขยายแนวเส้นทางจากแผนแม่บทระยะที่ 1 ให้มีความครอบคลุมในพื้นที่กรุงเทพมหานครมากยิ่งขึ้น โดยมีการกำหนดให้เพิ่มเส้นทางใหม่จำนวน 3 สายทาง ดังนี้

• สายสีเหลือง (ลาดพร้าว-ศรีนครินทร์-สำโรง) ระยะทาง 32 กิโลเมตร เส้นทางนี้เคยปรากฏในแผนแม่บท URMAP แต่ถูกนำออกไปเมื่อครั้งปรับปรุงแผนแม่บท BMT
• สายสีชมพู (แคราย-สุวินทวงศ์) ระยะทาง 33 กิโลเมตร เส้นทางนี้เคยปรากฏในแผนแม่บท CTMP แต่ถูกนำออกไปเมื่อครั้งปรับปรุงแผนแม่บท URMAP
• สายสีน้ำตาล (บางกะปิ-มีนบุรี) ระยะทาง 9.5 กิโลเมตร

พ.ศ. 2551 : โครงข่ายระบบขนส่งมวลชนระยะที่หนึ่ง

ในปี พ.ศ. 2551 รัฐบาลได้มีการปรับปรุงแผนแม่บทโครงข่ายระบบขนส่งมวลชนอีกครั้ง โดยเน้นการขยายตัวของเมือง เพิ่มเส้นทางระบบขนส่งมวลชนในพื้นที่ชานเมืองโดยดูจากอัตราการเติบโตของเมืองที่มีแนวโน้มที่จะสูงขึ้นเรื่อย ๆ ในอนาคต โดยการปรับปรุงก่อให้เกิดเป็นแนวเส้นทางระบบขนส่งมวลชนทั้งหมด 9 สายทาง ระยะทาง 311 กิโลเมตร มีแนวเส้นทางที่ถูกปรับปรุงดังนี้

• สายสีเขียวเข้ม ขยายปลายสายทางจากสะพานใหม่ ให้ไปสิ้นสุดที่ลำลูกกาตามแผนแม่บท BMT พร้อมกับร่างเส้นทางส่วนต่อขยายหนึ่งช่วง คือช่วง กม.25–รังสิต
• สายสีเขียวอ่อน ขยายปลายสายทางจากสมุทรปราการ (บางปิ้ง) ให้ไปสิ้นสุดที่บริเวณบางปู พร้อมกับลดระยะทางในแผนแม่บท BMT จากพรานนกเหลือเพียงยศเส
• สายสีม่วง ขยายปลายสายทางราษฎร์บูรณะให้ไปสิ้นสุดที่บริเวณป้อมประจุล
• สายสีน้ำเงิน ขยายปลายสายทางจากบางแคให้ไปสิ้นสุดที่พุทธมณฑลสาย 4 พร้อมกับร่างเส้นทางส่วนต่อขยายไว้สองช่วง ได้แก่ช่วงลาดพร้าว-บางอ้อ และช่วงท่าพระ–คลองเตย
• แอร์พอร์ต เรล ลิงก์ แยกโครงการออกมาดำเนินการแยกจากสายสีแดงอ่อน
• สายสีแดงอ่อน ลดระยะปลายสายทางจากท่าอากาศยานสุวรรณภูมิเหลือเพียงแค่หัวหมาก
• สายสีเหลือง ยกระดับจากเส้นทางสายรองให้กลายเป็นเส้นทางรถไฟฟ้าวงแหวนรอบนอก แบ่งออกเป็นทั้งหมดสีช่วง ดังนี้
  • ทิศตะวันออกเฉียงใต้ (YA) ได้แก่ช่วงสำโรง-พัฒนาการ เชื่อมต่อกับสายสีเขียวอ่อน แอร์พอร์ต เรล ลิงก์ และสายสีแดงอ่อน
  • ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ (YB) ได้แก่ช่วงพัฒนาการ-แคราย เชื่อมต่อกับสายสีแดงอ่อน สายสีส้ม สายสีน้ำตาล สายสีเขียวเข้ม และสายสีแดงเข้ม
  • ทิศตะวันตกเฉียงเหนือ (YC) ได้แก่ช่วงแคราย-บางหว้า เชื่อมต่อกับสายสีแดงเข้ม สายสีม่วง สายสีแดงอ่อน สายสีน้ำเงิน และสายสีเขียวเข้ม
  • ทิศตะวันตกเฉียงใต้ (YD) ได้แก่ช่วงบางหว้า-สำโรง เชื่อมต่อกับสายสีเขียวเข้ม สายสีน้ำเงิน สายสีแดงเข้ม สายสีม่วง และสายสีแดงอ่อน

พ.ศ. 2553 : การปรับปรุงโครงข่ายระบบขนส่งมวลชนระยะที่หนึ่ง

ในปี พ.ศ. 2552 รัฐบาลได้มีมติให้มีการศึกษาโครงข่ายระบบขนส่งมวลชนใหม่อีกครั้ง โดยคำนึงถึงการขยายตัวของเมือง การกระจายความเจริญสู่พื้นที่ชานเมืองโดยอาศัยการชี้นำจากโครงการรถไฟฟ้า โดยแผนแม่บทฉบับนี้ได้มีการศึกษาเส้นทางรถไฟฟ้าไว้ทั้งหมด 12 สายทาง ระยะทางรวม 509 กิโลเมตร เป็นโครงข่ายสายหลัก 8 เส้นทาง โครงข่ายสายรอง 4 เส้นทาง ดังต่อไปนี้

โครงข่ายสายหลัก

• สายสีแดงเข้ม (ธรรมศาสตร์-มหาชัย)
• สายสีแดงอ่อน
  • ศาลายา-หัวหมาก เส้นทางสายนี้เกิดขึ้นจากการขยายปลายสายทางจากตลิ่งชันไปตามแนวทางรถไฟสายใต้เพื่อเข้าสู่ตัวเมืองจังหวัดนครปฐม
  • ตลิ่งชัน-มักกะสัน เส้นทางสายนี้เกิดขึ้นเนื่องจากการปรับเปลี่ยนเส้นทางสายสีส้มช่วงดินแดง-บางบำหรุ เพื่อให้มีระบบขนส่งมวลชนเชื่อมต่อ จึงได้เพิ่มสายทางช่วงตลิ่งชัน-มักกะสันเพิ่มขึ้นมา
• แอร์พอร์ต เรล ลิงก์ (ดอนเมือง-สุวรรณภูมิ)
• สายสีเขียวเข้ม (ลำลูกกา-บางปู)
• สายสีเขียวอ่อน (ยศเส-บางหว้า)
• สายสีน้ำเงิน (พุทธมณฑล-หัวลำโพง-บางซื่อ-ท่าพระ)
• สายสีม่วง (บางใหญ่-ราษฎร์บูรณะ)
• สายสีส้ม (ตลิ่งชัน-มีนบุรี) เส้นทางสายนี้เกิดขึ้นจากการปรับปรุงเส้นทางช่วงดินแดง-บางบำหรุ เป็นช่วงดินแดง-ตลิ่งชัน โดยให้รถไฟฟ้าวิ่งตามแนวถนนเพชรบุรีตัดใหม่แทน เนื่องจากแนวเส้นทางทับซ้อน และยังได้รวมเอาเส้นทางสายสีน้ำตาล (บางกะปิ-มีนบุรี) เข้าเป็นเส้นเดียวกัน

โครงข่ายสายรอง

• สายสีชมพู (แคราย-มีนบุรี)
• สายสีเหลือง (ลาดพร้าว-สำโรง) เส้นทางสายนี้เกิดขึ้นจากการลดระดับของโครงการรถไฟฟ้าวงแหวนรอบนอก เหลือเพียงเส้นทางสายสีเหลืองตามแผนแม่บท 10 สายทาง
• สายสีเทา (วัชรพล-สะพานพระราม 9) เส้นทางสายนี้เกิดขึ้นจากการนำเส้นทางระบบขนส่งมวลชนรอง ช่วงวัชรพล-ประชาอุทิศ ในแผนแม่บท CTMP มาขยายเส้นทางเพิ่มเติมให้ไปสิ้นสุดที่บริเวณสะพานพระราม 9
• สายสีฟ้า (ดินแดง-สาทร) เส้นทางสายนี้เป็นเส้นทางเกิดขึ้นใหม่เพื่อรองรับการเปิดใช้งานศาลาว่าการกรุงเทพมหานครแห่งใหม่ และเพื่อเป็นการเสริมเส้นทางในย่านธุรกิจ

แผนแม่บทฉบับนี้เป็นแผนแม่บทที่มีการนำมาใช้พัฒนาโครงการจริงตั้งแต่ปี พ.ศ. 2554 เป็นต้นมา ปัจจุบันการพัฒนาเสร็จสิ้นไปได้กว่า 70% ของแผนแม่บท แต่อย่างไรก็ตามด้วยระยะเวลาที่ผ่านไปและความไม่เหมาะสมของเส้นทาง จึงได้มีการปรับปรุงแผนแม่บทฉบับนี้อีกครั้ง โดยการปรับปรุงครั้งนี้ได้มีการยกเลิก ปรับปรุง รวมถึงพักการดำเนินการห้าสายทาง ได้แก่ สายสีแดงเข้ม ช่วงตลิ่งชัน-มักกะสัน ให้พักการดำเนินการไม่มีกำหนด แต่ให้ดำเนินการช่วงตลิ่งชัน-ศิริราชแทน แอร์พอร์ต เรล ลิงก์ ให้ยกระดับเป็นรถไฟความเร็วสูง แต่ยังคงเส้นทางช่วงดอนเมือง-พญาไท ตามเดิม สายสีส้มให้ลดระยะสถานีปลายทางเหลือเพียงสถานีบางขุนนนท์ เนื่องจากแนวเส้นทางทับซ้อน สายสีเทาและสายสีฟ้าให้ยกเลิกโครงการเนื่องจากไม่อยู่ในแผนเร่งรัด 4 ปี ทำให้โครงข่ายระบบขนส่งมวลชนในกรุงเทพมหานครและพื้นที่ต่อเนื่องมีโครงข่ายสายทางทั้งหมด 10 สายมาจนถึงปัจจุบัน

พ.ศ. 2561 : โครงข่ายระบบขนส่งมวลชนระยะที่สอง (M-MAP 2)

เพื่อเป็นการรองรับการขยายตัวของเมืองออกสู่เขตปริมณฑลมากขึ้น ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2560 คณะรัฐมนตรีได้มอบหมายให้กระทรวงคมนาคมและสำนักงานนโยบายและแผนการขนส่งและแผนการจราจรดำเนินการศึกษาเส้นทางรถไฟฟ้าเพิ่มขึ้นอีก 10 สายทาง เพื่อบรรจุลงใน "แผนแม่บทการขนส่งมวลชนระบบรางในเขตกรุงเทพมหานครและพื้นที่ต่อเนื่อง ระยะที่สอง" หรือ M-Map Phase 2 โดยให้ดำเนินการศึกษาร่วมกับองค์การความร่วมมือระหว่างประเทศแห่งญี่ปุ่น หรือไจก้า เพื่อวางแผนสนับสนุนงบประมาณในการลงทุนหากมีความจำเป็นที่จะต้องกู้เงินจากต่างประเทศเพื่อดำเนินโครงการ

โครงข่ายระบบขนส่งมวลชนในระยะที่สอง จะเน้นการพัฒนาเส้นทางสายรองเพื่อรองรับการขยายตัวของเมืองและป้อนผู้โดยสารสู่เส้นทางสายหลักของกรุงเทพมหานครทั้ง 7 เส้นทาง ได้แก่ รถไฟฟ้าบีทีเอส สายสุขุมวิท, สายสีลม, รถไฟฟ้ามหานคร สายเฉลิมรัชมงคล, สายฉลองรัชธรรม, รถไฟฟ้าชานเมือง สายสีแดงอ่อน, สายสีแดงเข้ม และรถไฟฟ้าเชื่อมท่าอากาศยาน โดยเบื้องต้นสำนักงานนโยบายและแผนการขนส่งและแผนการจราจรได้พิจารณานำเส้นทางที่ยังไม่ได้ดำเนินการ และ/หรือยังอยู่ในระหว่างการศึกษา และ/หรือเป็นแผนงานนอกแผนแม่บท และ/หรือถูกยกเลิกจากแผนแม่บทฉบับเดิม จำนวน 4 สายทางมาบรรจุเป็นเส้นทางนำร่อง รวมถึงการรถไฟฟ้าขนส่งมวลชนแห่งประเทศไทยยังได้เตรียมที่จะเสนอรถไฟฟ้าอีก 8 สายทางเพื่อบรรจุลงในแผนแม่บท ทำให้มีเส้นทางรวมเป็น 11 สายทางในแผนระยะต้น ดังต่อไปนี้

1. รถไฟฟ้าสายสีเทา ช่วงวัชรพล - พระราม 9
2. รถไฟฟ้าสายสีทอง ช่วงสถานีกรุงธนบุรี - ประชาธิปก
3. รถไฟฟ้าสายสีฟ้าอ่อน ช่วงเทพรัตน (บางนา) - ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ
4. รถไฟฟ้าสายสีเหลือง ส่วนต่อขยายลาดพร้าว - ประชาชื่น
5. รถไฟฟ้าสายสีเหลือง ส่วนต่อขยายสำโรง - ราษฎร์บูรณะ
6. รถไฟฟ้าสายสีน้ำตาล ช่วงแคราย - ลำสาลี
7. รถไฟฟ้าสายสีทอง ช่วงปากเกร็ด - กาญจนาภิเษก
8. รถไฟฟ้าสายสีชมพู ส่วนต่อขยายมีนบุรี - สุวรรณภูมิ
9. รถไฟฟ้าสายสีเงิน ช่วงตลิ่งชัน - ชัยพฤกษ์
10. รถไฟฟ้าสายวงแหวนฯ ช่วงบางใหญ่ - พระราม 2
11. รถไฟฟ้าสายสีม่วง ส่วนต่อขยายบางใหญ่ - บางกรวย

ต่อมาสำนักงานนโยบายและแผนการขนส่งและแผนการจราจรได้เปิดเผยรายละเอียดร่างแผนแม่บทระบบขนส่งมวลชนระยะที่สองที่ผ่านความเห็นชอบร่วมกับไจก้า โดยกำหนดให้มีเส้นทางรถไฟฟ้าสายใหม่จำนวน 5 เส้นทาง 131 กิโลเมตร ทั้งต่อขยายจากเส้นทางเดิมและร่างเป็นเส้นทางสายใหม่ มีจุดมุ่งหมายเพื่อเชื่อมต่อโครงข่ายในส่วนเส้นทางหลักที่ขาดระบบขนส่งมวลชน (Missing Link) รองรับการขยายตัวของเมืองและจังหวัดข้างเคียง และพร้อมรองรับการเชื่อมต่อกับสถานีระบบขนส่งมวลชนหลักทั้งสามแห่งของกรุงเทพมหานครไม่ว่าจะเป็น สถานีกลางบางซื่อ ที่ยกระดับเป็นสถานีรถไฟกลางแห่งใหม่ของกรุงเทพมหานคร, สถานีมักกะสัน ที่ยกระดับเป็นเกตเวย์เชื่อมต่อกับระเบียงเศรษฐกิจภาคตะวันออก (EEC) และสถานีแม่น้ำ ที่จะพัฒนาและยกระดับเป็นจุดเชื่อมต่อที่สำคัญของระบบขนส่งมวลชนในประเทศไทย ซึ่งแต่ละสายทางมีดังต่อไปนี้

1. สายแม่น้ำ - เทพรัตน - สุวรรณภูมิ ระยะทาง 33 กิโลเมตร เป็นเส้นทางที่ปรับเปลี่ยนจากแนวเส้นทางของรถไฟฟ้ารางเบาสายสีฟ้าอ่อน ให้ไปเชื่อมต่อกับรถไฟฟ้าชานเมือง สายสีแดงอ่อน ที่สถานีแม่น้ำ จากเดิมที่กรุงเทพมหานครศึกษาสถานีปลายทางที่บริเวณแยกสรรพาวุธ ด้านหน้าศาลจังหวัดพระโขนง และยกเลิกแผนการขยายเส้นทางแยกไปวัดศรีวารีน้อย ให้แนวเส้นทางเลี้ยวไปสิ้นสุดที่ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ มีจุดประสงค์เพื่อลดความแออัดของรถไฟฟ้าเชื่อมท่าอากาศยานสุวรรณภูมิที่จะเปลี่ยนเป็นรถไฟความเร็วสูง รองรับการขยายตัวของเมืองในฝั่งอำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ และเพิ่มศักยภาพให้กับสถานีแม่น้ำ
2. สายทองหล่อ - รามอินทรา - ลำลูกกา ระยะทาง 30 กิโลเมตร ประกอบด้วยเส้นทางศึกษาเดิมของรถไฟฟ้าสายสีเทาที่ถูกยกเลิกคือช่วงทองหล่อ - วัชรพล ระยะทาง 16 กิโลเมตร และแนวเส้นทางศึกษาเพิ่มเติม ช่วงวัชรพล - ลำลูกกา 14 กิโลเมตร โดยศึกษาให้ขยายปลายทางสายฝั่งวัชรพลไปสิ้นสุดและเชื่อมต่อกับรถไฟฟ้าบีทีเอส สายสุขุมวิทที่ย่านลำลูกกา มีจุดประสงค์เพื่อรองรับการขยายตัวของเมืองในอำเภอลำลูกกา จังหวัดปทุมธานี
3. สายรังสิต - ธัญบุรี ระยะทาง 12 กิโลเมตร เป็นเส้นทางศึกษาใหม่เพื่อเชื่อมต่อรถไฟฟ้าชานเมืองสายสีแดงเข้มเข้าพื้นที่รังสิตและอำเภอธัญบุรี จังหวัดปทุมธานี ซึ่งเป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัยจำนวน 4 แห่ง คือมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี มหาวิทยาลัยกรุงเทพ และมหาวิทยาลัยรังสิต
4. สายบรมราชชนนี - หลักสี่ ระยะทาง 30 กิโลเมตร เป็นเส้นทางศึกษาใหม่เพื่อเชื่อมต่อโครงข่ายระบบขนส่งมวลชนเข้าสู่เส้นทางหลักที่ขาดระบบขนส่งมวลชน
5. สายบางหว้า - นนทบุรี - บางกะปิ ระยะทาง 42 กิโลเมตร เป็นเส้นทางศึกษาต่อเนื่องจากแผนการศึกษาส่วนต่อขยายบางหว้า - ตลิ่งชัน ของรถไฟฟ้าบีทีเอส สายสีลม และเส้นทางศึกษาของรถไฟฟ้าสายสีน้ำตาล ให้กลายเป็นเส้นทางวงแหวนเพื่อเชื่อมต่อสองจังหวัดคือกรุงเทพมหานครและนนทบุรี และเชื่อมต่อไปยังพื้นที่ที่ยังไม่มีระบบขนส่งมวลชนเข้าถึง ซึ่งแต่เดิมแนวเส้นทางดังกล่าวเป็นแนวเส้นทางศึกษาของรถไฟฟ้าสายสีเหลืองที่จะเป็นรถไฟฟ้าวงแหวนรอบนอกกรุงเทพมหานคร

ทั้งนี้กระทรวงคมนาคมมีแผนนำเสนอร่างแผนแม่บทโครงข่ายระบบขนส่งมวลชนในเขตกรุงเทพมหานครและพื้นที่ต่อเนื่องต่อองค์การความร่วมมือระหว่างประเทศแห่งญี่ปุ่น หรือไจก้า ภายในเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2561 ก่อนจะประกาศใช้เป็นแผนแม่บทเพื่อดำเนินการโครงการต่อไป

สรุปแผนพัฒนาในปัจจุบัน

	สาย	รูปแบบ	ช่วงกว้างราง	ยาว (กม.)	จำนวนสถานี	สถานะ และ แผนพัฒนา	เจ้าของโครงการ
	สีแดงเข้ม	รถไฟฟ้าชานเมือง	Meter Gauge (1.000 m.)	80.8
	บ้านภาชี – ธรรมศาสตร์รังสิต			28.00	?	ภายในปี พ.ศ. 2572	รฟท.
	ธรรมศาสตร์รังสิต – รังสิต			10.30	4	กำหนดเปิดให้บริการเฉพาะช่วง รังสิต-บางซื่อ พ.ศ. 2564
	รังสิต – บางซื่อ			26.00	10
	บางซื่อ – หัวลำโพง			6.50	6
	หัวลำโพง – มหาชัย			36.000	17	ภายในปี พ.ศ. 2572
	มหาชัย – ปากท่อ			56.000	17	ภายในปี พ.ศ. 2572
	สีแดงอ่อน	รถไฟฟ้าชานเมือง	Meter Gauge (1.000 m.)	58.5
	ศาลายา – ตลิ่งชัน			14.0	4	กำหนดเปิดให้บริการเฉพาะช่วง ตลิ่งชัน-บางซื่อ พ.ศ. 2564
	ตลิ่งชัน – บางซื่อ			15.0	5
	บางซื่อ – พญาไท – มักกะสัน			9.0	5
	มักกะสัน – หัวหมาก			10.0	3
	ตลิ่งชัน – ศิริราช			5.7	3
	แอร์พอร์ตเรลลิงก์ (เชื่อม 3 สนามบิน)	รถไฟฟ้าชานเมือง รถไฟความเร็วสูง	Standard Gauge (1.435 m.)	49.5
	ท่าอากาศยานอู่ตะเภา – สุวรรณภูมิ			171.9	5	ภายในปี พ.ศ. 2567
	สุวรรณภูมิ – พญาไท			28.6	8	เปิดให้บริการ เมื่อ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2553
	พญาไท – บางซื่อ – ดอนเมือง			7.8	1	ภายในปี พ.ศ. 2568
	สีเขียวเข้ม (สุขุมวิท)	ระบบขนส่งมวลชนเร็วยกระดับ	Standard Gauge (1.435 m.)	66.5
	วงแหวนรอบนอกตะวันออก – คูคต			6.5	4	ภายใน พ.ศ. 2575	กทม.
	คูคต – หมอชิต			18.4	16	เปิดให้บริการ ครบทั้งเส้นทางเมื่อ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2563
	หมอชิต – อ่อนนุช			16.5	17	เปิดให้บริการ เมื่อ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2542
	อ่อนนุช – แบริ่ง			5.3	5	เปิดให้บริการ เมื่อ 12 สิงหาคม พ.ศ. 2554
	แบริ่ง – เคหะฯ			12.8	9	เปิดให้บริการ ครบทั้งเส้นทางเมื่อ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2561
	เคหะฯ – บางปู			7.0	4	ภายใน พ.ศ. 2575
	สีเขียวอ่อน (สีลม)	ระบบขนส่งมวลชนเร็วยกระดับ	Standard Gauge (1.435 m.)	22.5
	ตลิ่งชัน – บางหว้า			7	6	ภายใน พ.ศ. 2572	กทม.
	บางหว้า – วงเวียนใหญ่			5.3	4	เปิดให้บริการ ครบทั้งเส้นทางเมื่อ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2556
	วงเวียนใหญ่ – สะพานตากสิน			2.2	2	เปิดให้บริการ เมื่อ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2552
	สะพานตากสิน – สนามกีฬาแห่งชาติ			7.0	7	เปิดให้บริการ เมื่อ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2542
	สนามกีฬาแห่งชาติ – ยศเส			1.0	1	ภายใน พ.ศ. 2572
	สีน้ำเงิน	ระบบขนส่งมวลชนเร็วใต้ดินและยกระดับ	Standard Gauge (1.435 m.)	55.0
	ท่าพระ – บางซื่อ			11.1	10	เปิดให้บริการ ครบทั้งเส้นทางเมื่อ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2562	รฟม.
	บางซื่อ – หัวลำโพง			20.0	18	เปิดให้บริการ เมื่อ 3 กรกฎาคม พ.ศ. 2547
	หัวลำโพง – ท่าพระ – หลักสอง			15.9	10	เปิดให้บริการ ครบทั้งเส้นทางเมื่อ 21 กันยายน พ.ศ. 2562
	หลักสอง – พุทธมณฑลสาย 4			8.0	4	กำหนดเปิดให้บริการ ครบทั้งเส้นทาง พ.ศ. 2572	รฟม.
	สีม่วง	ระบบขนส่งมวลชนเร็วใต้ดินและยกระดับ	Standard Gauge (1.435 m.)	42.8
	คลองบางไผ่ – เตาปูน			23.0	16	เปิดให้บริการ เมื่อ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2559	รฟม.
	เตาปูน – ครุใน			19.8	16	ภายในปี พ.ศ. 2570	รฟม.
	สีส้ม	ระบบขนส่งมวลชนเร็วใต้ดินและยกระดับ	Standard Gauge (1.435 m.)	35.4
	บางขุนนนท์ – ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย			13	13	กำหนดเปิดให้บริการ พ.ศ. 2570	รฟม.
	ศูนย์วัฒนธรรมแห่งประเทศไทย – แยกร่มเกล้า			22	17		รฟม.
	สีชมพู	โมโนเรล		36	30
	ศูนย์ราชการนนทบุรี – ศรีรัช			11.0	10	กำหนดเปิดให้บริการครบทั้งเส้นทาง พ.ศ. 2565	รฟม.
	ศรีรัช – ทะเลสาบเมืองทองธานี			3.1	2
	ศรีรัช – หลักสี่			4.2	4
	หลักสี่ – มีนบุรี			18	16
	มีนบุรี – ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ			~15		อยู่ระหว่างการออกแบบเส้นทาง
	สีเหลือง	โมโนเรล		30.4	23
	พหลโยธิน 24 – ลาดพร้าว			3	2	กำหนดเปิดให้บริการครบทั้งเส้นทาง พ.ศ. 2565	รฟม.
	ลาดพร้าว – พัฒนาการ			12.6	11
	พัฒนาการ – สำโรง			17.8	12
	สีเทา	โมโนเรล		26.0		รออนุมัติเข้าแผนแม่บท
	ลำลูกกา – วัชรพล			14		ภายในปี พ.ศ. 2575	กทม.
	วัชรพล – ทองหล่อ			16.2	15	ภายในปี พ.ศ. 2568
	พระโขนง – พระราม 3			12.1	15	ภายในปี พ.ศ. 2572
	พระราม 3 – ท่าพระ			11.48	9	ภายในปี พ.ศ. 2572
	สีน้ำตาล	โมโนเรล		21		รออนุมัติเข้าแผนแม่บท
	ศูนย์ราชการนนทบุรี – ลำสาลี			21	23	ภายในปี พ.ศ. 2572	รฟม.
	สีฟ้าอ่อน	รถไฟฟ้ารางเบายกระดับ	Standard Gauge (1.435 m.)	30		รออนุมัติเข้าแผนแม่บท
	แม่น้ำ – สรรพาวุธ			~8		ภายในปี พ.ศ. 2575	กทม.
	สรรพาวุธ – บางนา			1.9		ภายในปี พ.ศ. 2572
	บางนา – ธนาซิตี้			15.1	12	ภายในปี พ.ศ. 2572
	ธนาซิตี้ – ท่าอากาศยานสุวรรณภูมิ			6	2	รอการก่อสร้างอาคารผู้โดยสารฝั่งใต้
	สีทอง	ระบบขนส่งผู้โดยสารอัตโนมัติ		2.7		รออนุมัติเข้าแผนแม่บท
	กรุงธนบุรี – ประชาธิปก			2.7	4	เปิดให้บริการ เมื่อ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2563 (ยกเว้นสถานีประชาธิปก)	กทม.
	ประชาธิปก – อิสรภาพ					กำหนดเปิดให้บริการ พ.ศ. 2566
	กรุงธนบุรี – เจริญนคร 60					กำหนดเปิดให้บริการ พ.ศ. 2568

ข้อมูลทางเทคนิค

ระบบปฏิบัติการเดินรถ

ระบบรถไฟฟ้าในกรุงเทพมหานครและปริมณฑลทุกสาย ใช้ระบบการเดินรถแบบอัตโนมัติซึ่งถูกควบคุมจากศูนย์ควบคุมกลางที่ตั้งอยู่บริเวณเดียวกับศูนย์ซ่อมบำรุงของแต่ละโครงการ ระบบการเดินรถของแต่ละสายจะถูกดำเนินการแยกจากกันโดยไม่มีการรบกวนกันระหว่างสาย ยกเว้น รถไฟฟ้าบีทีเอส สายสุขุมวิท และ รถไฟฟ้าบีทีเอส สายสีลม ที่ใช้ระบบควบคุมทั้งสองสายจากศูนย์ควบคุมกลางแห่งเดียวกัน เนื่องจากทั้งสองสายใช้ศูนย์ซ่อมบำรุงร่วมกัน และมีการติดตั้งรางหลีกในบางช่วงของเส้นทาง ทำให้สามารถป้อนหรือถอนขบวนรถระหว่างสายออกจากระบบได้

ระบบปฏิบัติการเดินรถในปัจจุบันถูกแยกออกเป็นสามประเภทหลักตามจุดประสงค์ในการใช้งาน โดยระบบที่ได้รับความนิยมในปัจจุบันคือ ระบบควบคุมรถไฟมาตรฐานยุโรป (European Train Control System หรือ ETCS) ซึ่งเป็นระบบมาตรฐานกลางที่ใช้กันภายในสหภาพยุโรป และในหลาย ๆ ประเทศ ด้วยความสามารถในการรองรับระบบรถไฟจากทุกผู้ผลิตในโลก และระบบควบคุมคุณภาพมาตรฐานเดียวกันทั่วโลก ทำให้ระบบมีประสิทธิภาพและพร้อมรองรับการขยายโครงข่ายได้อย่างสมบูรณ์

ปัจจุบันระบบรถไฟฟ้าในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล ได้มีการเลือกใช้ระบบปฏิบัติการเดินรถไฟฟ้าดังต่อไปนี้

เส้นทาง	ผู้พัฒนา	โซลูชัน	รูปแบบ	ปีที่ติดตั้ง	ระดับการควบคุม	หมายเหตุ
สายสุขุมวิท	บอมบาร์ดิเอร์	Cityflo 450	Moving Block CBTC	พ.ศ. 2554	STO	เปลี่ยนทั้งระบบจากระบบเดิมเมื่อ พ.ศ. 2552 - พ.ศ. 2554 เพื่อรองรับเส้นทางส่วนต่อขยาย และขบวนรถรุ่นใหม่
สายสีลม				พ.ศ. 2552
สายเฉลิมรัชมงคล	ซีเมนส์	Trainguard LZB 700M	Fixed Block	พ.ศ. 2562	STO	ติดตั้งเพิ่มในเส้นทางส่วนต่อขยาย และรื้อติดตั้งใหม่ทั้งหมดในเส้นทางเดิม
สายซิตี้	ซีเมนส์	Trainguard LZB700M	Fixed Block-Speed Coded	พ.ศ. 2552	STO
สายฉลองรัชธรรม	บอมบาร์ดิเอร์	Cityflo 650	Moving Block CBTC	พ.ศ. 2559	STO
สายสีทอง	บอมบาร์ดิเอร์	Cityflo 650	Moving Block CBTC	พ.ศ. 2563	DTO
สายสีแดงอ่อน	ทาเลส	AlTrac for ERTMS	Fixed ETCS Level 1	พ.ศ. 2563	STO
สายสีแดงเข้ม
สายสีเหลือง	บอมบาร์ดิเอร์	Cityflo 650	Moving Block CBTC	พ.ศ. 2564	DTO
สายสีชมพู	บอมบาร์ดิเอร์	Cityflo 650	Moving Block CBTC	พ.ศ. 2564	DTO

หมายเหตุ

1. Fixed Block = Conventional Fixed Block using Line of Sight. Fixed Block-Speed Coded = Fixed Block using Coded Track Circuits. DTG-TC = Fixed Block-Distance to Go using Track Circuits. DTG-R = Fixed-Block-Distance-to-Go using Radio. Moving Block TBTC = Moving Block using Induction Loops. Moving Block CBTC = Moving Block using Radio. ETCS = European Train Control System.
2. UTO = ระบบควบคุมแบบใช้คนควบคุม. DTO = ระบบควบคุมอัตโนมัติ. STO = ระบบควบคุมแบบกึ่งอัตโนมัติ
3. บีทีเอสซี ได้ดำเนินการเปลี่ยนระบบเพื่อรองรับเส้นทางส่วนต่อขยายสายสีลมช่วงสะพานตากสิน-วงเวียนใหญ่ จำนวนสองสถานี และส่วนต่อขยายสายสุขุมวิทช่วงอ่อนนุช-แบริ่ง จำนวนสี่สถานี รองรับขบวนรถรุ่นซีเอ็นอาร์ บอมบาร์ดิเอร์ ที่จะเข้ามาให้บริการ ใน พ.ศ. 2553-2554 และลดระยะความถี่ลงเหลือ 1-2 นาทีในช่วงเวลาเร่งด่วน โดยเริ่มเปลี่ยนในเส้นทางสายสีลมและสายสุขุมวิท ช่วงหมอชิต-สยาม เมื่อ พ.ศ. 2552 และ สายสุขุมวิท ช่วงสยาม-อ่อนนุช เมื่อ พ.ศ. 2554 ส่วนเส้นทางส่วนต่อขยาย กรุงเทพธนาคม เป็นผู้ดำเนินการติดตั้งระบบเอง

ขบวนรถ

เส้นทาง	รุ่น	ผู้ผลิต	ผลิตใน	ปีที่นำเข้าครั้งแรก	ปีที่นำเข้าครั้งล่าสุด	จำนวน (ขบวน / ตู้ต่อขบวน)	ภาพ
สายสุขุมวิท  และ  สายสีลม	ซีเมนส์ โมดูลาร์ เมโทร	ซีเมนส์	ออสเตรีย   เยอรมนี	พ.ศ. 2542	พ.ศ. 2555	35 / 4
	ซีเมนส์ โบซันคายา		ตุรกี	พ.ศ. 2561	-	22 / 4
	ซีเอ็นอาร์ ฉางชุน	ซีอาร์อาร์ซี	จีน	พ.ศ. 2553	พ.ศ. 2556	17 / 4
	ซีอาร์อาร์ซี ฉางฉุน			พ.ศ. 2562	-	24 / 4
สายเฉลิมรัชมงคล	ซีเมนส์ โมดูลาร์ เมโทร	ซีเมนส์	เยอรมนี	พ.ศ. 2547	–	19 / 3
	ซีเมนส์ โบซันคายา		ออสเตรีย	พ.ศ. 2562	-	35 / 3
สายซิตี้	ซีเมนส์ เดซิโร คลาส 360/2	ซีเมนส์	เยอรมนี	พ.ศ. 2550	-	5 / 3 4 / 4
สายฉลองรัชธรรม	เจเทรค ซัสติน่า S24	มารุเบนิ / โตชิบา	ญี่ปุ่น	พ.ศ. 2558	–	21 / 3
สายสีแดงเข้ม	ซีรีส์ 1000	ฮิตาชิ		พ.ศ. 2562	-	15/6
สายสีแดงอ่อน	ซีรีส์ 2000					10/4
สายสีชมพู	อินโนเวีย โมโนเรล 300	อัลสตอม / ซีอาร์อาร์ซี หนันจิง ผู่เจิ้น	จีน	พ.ศ. 2563	-	42 / 4
สายสีเหลือง						30 / 4
สายสีทอง	อินโนเวีย เอพีเอ็ม 300				-	3 / 2
สายสีส้ม	ยังไม่เปิดเผย	ยังไม่เปิดเผย	ยังไม่เปิดเผย	พ.ศ. 2566

แผนที่

รถไฟฟ้าสายที่เปิดให้บริการแล้ว

 

รถไฟฟ้าสายที่เปิดให้บริการแล้วและที่กำลังก่อสร้าง

 

แผนที่แบบอื่น ๆ

•  

  แผนที่แสดงที่ตั้งโครงการฯ แบบแยกเป็นสถานี จาก สนข.

•  

  แผนที่แสดงที่ตั้งโครงการฯ จาก สนข.

•  
•  

  แผนที่แผนแบบเก่า

•  
•  

  แผนที่แสดงเส้นทางและตำแหน่งสถานีรถไฟฟ้าทั้งหมด ทั้งที่เปิดให้บริการแล้ว ที่กำลังก่อสร้าง และแผนในอนาคตที่มีข้อมูลโครงการแล้ว โดยสร้างบนพื้นแผนที่กรุงเทพและปริมณฑล ของสำนักผังเมือง

ดูเพิ่ม

• รายชื่อสถานีรถไฟฟ้าในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล
• รถโดยสารประจำทางด่วนพิเศษในเขตกรุงเทพมหานครและปริมณฑล

อ้างอิง

1. หมายเหตุ: สำหรับรถไฟฟ้าสายสีแดงอ่อน บางซื่อ-ตลิ่งชัน นั้น แม้ว่าโครงสร้างพื้นฐานจะสร้างเสร็จสมบูรณ์แล้วแต่ยังไม่เปิดให้บริการ จึงนับเฉพาะเส้นทางรถไฟฟ้าที่เปิดให้บริการในปัจจุบัน
2. ประวัติความเป็นมา
3. http://www.ryt9.com/s/iq05/2689993
4. mgronline (13 November 2018). กทม.ยันเปิดเดินรถไฟฟ้าเส้นแบริ่ง-สมุทรปราการ แน่ 6 ธ.ค.นี้ นำ 3 ขบวนใหม่ร่วมวิ่งด้วย. สืบค้นเมื่อ 13 November 2018.
5. https://www.mrta.co.th/th/news/information/test_run_bluelineextension/
6. BEM.MRT
7. https://www.prachachat.net/property/news-558328
8. https://www.prachachat.net/property/news-558328
9. https://www.prachachat.net/property/news-466851
10. MoneyChannel. ลุยลงพื้นที่วันนี้รฟท.พาชี้เป้าก่อสร้างจริงไฮสปีดเทรนเชื่อม 3 สนามบิน. สืบค้นเมื่อ 24 July 2018.^{[ลิงก์เสีย]}
11. https://www.prachachat.net/property/news-174784
12. prachachat.net. ครึ่งทางเมกะโปรเจ็กต์ 2 ล้าน ล. ปี”62 ทุกโหมดเร่งสร้าง-เร่งเปิดใช้. สืบค้นเมื่อ 24 July 2018.
13. http://www.thansettakij.com/2016/05/17/52501
14. http://www.thansettakij.com/content/207876?ts
15. https://www.youtube.com/watch?v=iegLJd64zQw
16. http://www.srtet.co.th/index.php/th/news-activity/contents/1601
17. [1]
18. มาแล้วรถไฟฟ้าบีทีเอสใหม่จากจีน ขบวนแรก จาก 24 ขบวน
19. “ไพรินทร์” สปีดรถไฟฟ้าสายสีน้ำเงินส่วนต่อขยายเปิดหวูดหัวลำโพง-บางแค ก.ย.62
20. http://www.thairath.co.th/content/534260
21. ญี่ปุ่นจ่อลงทุนส่วนขยายรถไฟสีแดง

แหล่งข้อมูล

• แผนแม่บทการพัฒนาโครงข่ายระบบขนส่งมวลสายหลักและสายรองในกรุงเทพฯและปริมณฑล (M-MAP) - สำนักงานนโยบายแผนการขนส่งและจราจร
• บริษัท ระบบขนส่งมวลชนกรุงเทพ จำกัด (มหาชน)
• บริษัท ทางด่วนและรถไฟฟ้ากรุงเทพ จำกัด (มหาชน)
• รถไฟฟ้าแอร์พอร์ตเรลลิงก์ 2014-08-13 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน