แอร์ฟรานซ์

แอร์ฟรานซ์ (อังกฤษ: Air France) (ฝรั่งเศส: Compagnie Nationale Air France) เป็นสายการบินหนึ่งของแอร์ฟรานซ์-เคแอลเอ็ม (Air France-KLM) แอร์ฟรานซ์เป็นสายการบินประจำชาติของฝรั่งเศส ปัจจุบันได้เข้าร่วมกิจการกับสายการบินเคแอลเอ็ม (KLM) สายการบินประจำชาติของเนเธอร์แลนด์ โดยใช้ชื่อว่า "แอร์ฟรานซ์-เคแอลเอ็ม" และแอร์ฟรานซ์เป็นหนึ่งในสมาชิกผู้ก่อตั้งของเครือข่ายพันธมิตรสายการบินสกายทีม

แอร์ฟรานซ์
Air France
Compagnie Nationale Air France

IATA AF ICAO AFR รหัสเรียก AIRFRANS
ก่อตั้ง	7 ตุลาคม พ.ศ. 2466 (98 ปี)
ท่าหลัก	ท่าอากาศยานนานาชาติปารีส-ชาร์ล เดอ โกล ท่าอากาศยานนานาชาติออร์ลี่
เมืองสำคัญ	บอร์โด ลียง มาร์แซย์ นีซ ตูลูซ
สะสมไมล์	ฟลายอิ้ง บลู
พันธมิตรการบิน	สกายทีม สกายทีมคาร์โก
ขนาดฝูงบิน	373
จุดหมาย	261
สโลแกน	La France est dans l'air (France is in the air)
บริษัทแม่	แอร์ฟรานซ์-เคแอลเอ็ม
สำนักงานใหญ่	ปารีส ฝรั่งเศส
บุคลากรหลัก	Jean-Cyril Spinetta (ประธาน และ CEO) Pierre-Henri Gourgeon (COO) Philippe Calavia (CFO)
เว็บไซต์	www.airfrance.com

ประวัติ

ช่วงแรกของการก่อตั้ง

แอร์ฟรานซ์ก่อตั้งเมื่อวันที่ 7 ตุลาคม ค.ศ. 1933 โดยการรวมตัวกันของหลายหน่วยงานในฝรั่งเศส สายการบินได้ขยายเส้นทางไปทั่วยุโรป เมืองขึ้นของฝรั่งเศส แอฟริกาเหนือ และจุดหมายปลายทางอื่น ๆ ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง แอร์ฟรานซ์ได้ย้ายฐานการปฏิบัติการไปที่กาซาบล็องกา ในประเทศโมร็อกโก ทำให้สายการบินนี้เป็นที่โดดเด่นในภาพยนตร์เรื่องคาซาบลังกา (Casablanca)

ช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง

หลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง บริษัทก็กลายเป็นของรัฐบาล ซึ่งรัฐบาลเป็นผู้ถือหุ้นอยู่ 70% และลดลงเหลือ 54% ในกลางปีค.ศ. 2002 และในวันที่ 4 สิงหาคม ค.ศ. 1948 ทางสายการบินได้แต่งตั้งให้ Max Hymans เป็นประธานของแอร์ฟรานซ์ โดยเขาได้ใช้เวลา 13 ปีที่ดำรงตำแหน่งในการสนับสนุนนโยบายด้านความทันสมัยของเครื่องบิน ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดคือ การนำเครื่องบิน Sud Aviation Caravelle ที่มีเครื่องยนต์เจตแบบแฝดมาให้บริการในปีค.ศ. 1959
สายการบินได้เริ่มให้บริการเที่ยวบินปารีส-นิวยอร์ก โดยใช้เครื่องบินคองคอร์ดที่มีความเร็วเหนือเสียงในปี ค.ศ. 1976 โดยใช้เวลาในการเดินทางเพียง 3 ชั่วโมง โดยใช้ความเร็วเหนือเสียงประมาณ 2 เท่า
ในปี ค.ศ. 1994 สายการบินทั้งหมดของรัฐบาลฝรั่งเศสได้ถูกรวมเข้ากับแอร์ฟรานซ์เพียงบริษัทเดียว รัฐบาลฝรั่งเศสนำแอร์ฟรานซ์เข้าจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ของฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1999 และได้ร่วมก่อตั้งเครือข่ายพันธมิตรสายการบินสกายทีมในปี ค.ศ. 2000 และสายการบินได้ยกเลิกเที่ยวบินที่ให้บริการโดยเครื่องบินคองคอร์ดในปี ค.ศ. 2003 เนื่องจากมีผู้ใช้บริการน้อยและมีต้นทุนที่สูง

การควบรวมกิจการกับเคแอลเอ็ม

ในวันที่ 30 กันยายน ค.ศ. 2003 แอร์ฟรานซ์และเคแอลเอ็ม ได้ประกาศว่าจะมีการควบรวมสายการบินทั้งสองในชื่อใหม่ คือแอร์ฟรานซ์-เคแอลเอ็ม (อังกฤษ: Air France-KLM) และเกิดการควบรวมขึ้นในวันที่ 5 พฤษภาคม เมื่อผู้ถือหุ้นทั่วไปของแอร์ฟรานซ์ เข้าถือครองหุ้น 81% ของเคแอลเอ็ม (รัฐบาลฝรั่งเศสครอบครองหุ้น 44% และอีก 37% เป็นของผู้ถือหุ้นเอกชน) โดยที่เหลือเป็นของผู้ถือหุ้นทั่วไปของสายการบินเคแอลเอ็ม โดยส่วนแบ่งของรัฐบาลฝรั่งเศสในแอร์ฟรานซ์ ลดลงจาก 54.4% (เดิมถือในนามแอร์ฟรานซ์) เหลือ 44% (ปัจจุบันถือในนาม แอร์ฟรานซ์-เคแอลเอ็ม) ด้วยเหตุของการรวมตัวนี้เอง ทำให้ในเดือน ธันวาคม ค.ศ. 2004 รัฐบาลฝรั่งเศสก็แถลงการขายหุ้น 18.4% ให้กับแอร์ฟรานซ์-เคแอลเอ็ม จนทำให้รัฐบาลเองเหลือหุ้นต่ำกว่า 20%

ในกลางปี ค.ศ. 2007 แอร์ฟรานซ์และแคแอลเอ็ม จะนำคุณสมบัติของแท่นเสียบเครื่องเล่นเพลงและวิดีโอพกพาไอพอด ติดตั้งในเครื่องบิน ซึ่งนอกจากจะทำให้มีการชาร์จแบตเตอร์รี่ของอุปกรณ์เหล่านี้แล้ว ยังมีการรวมคุณสมบัติของไอพอด และระบบความบันเทิงภายในเครื่องบิน (IFE;In-flight Entertainment) ซึ่งจะทำให้ผู้โดยสารสามารถเล่นเพลง, ดูรายการโทรทัศน์หรือภาพยนตร์ที่เก็บไว้ในไอพอดผ่านทางระบบความบันเทิงภายในเครื่องบินได้

 

สำนักงานใหญ่ของแอร์ฟรานซ์ ใกล้กับท่าอากาศยานปารีส-ชาลส์เดอโกล

จุดหมายปลายทาง

เที่ยวบินระหว่างประเทศส่วนใหญ่ของแอร์ฟรานซ์จะออกจากท่าอากาศยานชาลส์เดอโกล ในกรุงปารีส แต่ก็มีบางเที่ยวบินที่ออกจากเมืองนีช เส้นทางการบินของแอร์ฟรานซ์มีอยู่ทั่วโลกดังนี้

ทวีปแอฟริกา

แอลจีเรีย   แองโกลา   เบนิน   บูร์กินาฟาโซ   แคเมอรูน   สาธารณรัฐแอฟริกากลาง   ชาด   สาธารณรัฐคองโก   โกตดิวัวร์

จิบูตี   อียิปต์   อิเควทอเรียลกินี   กาบอง   กินี   มาดากัสการ์   มาลี   มอริเตเนีย   มอริเชียส

โมร็อกโก   ไนเจอร์   ไนจีเรีย   สาธารณรัฐคองโก   เรอูว์นียง   เซเนกัล   แอฟริกาใต้   โตโก   ตูนิเซีย

ทวีปเอเชีย

จีน   ญี่ปุ่น   เกาหลีใต้   อินเดีย   สิงคโปร์   ไทย

เวียดนาม   อาร์มีเนีย   อิหร่าน   อิสราเอล   จอร์แดน   คูเวต

เลบานอน   กาตาร์   ซาอุดีอาระเบีย   ซีเรีย   สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์

ทวีปยุโรป

ออสเตรีย   เบลเยียม   บัลแกเรีย   โครเอเชีย   เช็กเกีย   เดนมาร์ก   เอสโตเนีย   ฟินแลนด์   เยอรมนี   กรีซ

ฮังการี   ไอร์แลนด์   อิตาลี   ลักเซมเบิร์ก   นอร์เวย์   เนเธอร์แลนด์   โปแลนด์   โปรตุเกส   โรมาเนีย   รัสเซีย

เซอร์เบีย   สโลวีเนีย   สเปน   สวีเดน   สวิตเซอร์แลนด์   ตุรกี   ยูเครน   สหราชอาณาจักร

ทวีปอเมริกาเหนือ

แคนาดา

เม็กซิโก

สหรัฐ

ภูมิภาคแคริเบียน

คิวบา   สาธารณรัฐโดมินิกัน

กัวเดอลุป   เฮติ

มาร์ตีนิก

ทวีปโอเชียเนีย

เฟรนช์พอลินีเชีย

ทวีปอเมริกาใต้

อาร์เจนตินา   บราซิล

ชิลี   โคลอมเบีย

เฟรนช์เกียนา   เวเนซุเอลา

ฝูงบิน

ฝูงบินของแอร์ฟรานซ์

ในวันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2564 แอร์ฟรานซ์มีเครื่องบินประจำในฝูงบินอยู่ 213 ลำ (รวมกับ แอร์ฟรานซ์คาร์โก)

ฝูงบินของ แอร์ฟรานซ์
เครื่องบิน	ประจำการ	คำสั่งซื้อ	ความจุผู้โดยสาร					หมายเหตุ
			F	J	W	Y	รวม
แอร์บัส เอ 220-300 (บอมบาร์ดิเอร์ ซี ซีรียส์)	4	56	—	20	—	128	148	ทดแทน แอร์บัส เอ 318 and เอ 319.
แอร์บัส เอ 318-100	14	—	—	18	—	113	131	ทั้งหมดจะถูกปลดประจำการภายในปี 2565 และจะทดแทนด้วย แอร์บัส เอ 220.
แอร์บัส เอ 319-100	30	—	—	20	—	122	142
						123	143
แอร์บัส เอ 320- 200	43	—	—	20	—	154	174	เครื่องบินสองลำมีลวดลายของสกายทีม
				18		160	178
แอร์บัส เอ 321-100	5	—	—	20	—	182	202
แอร์บัส เอ 321-200	14	—	—	20	—	182	202	เครื่องบินลำหนึ่งมีลวดลายของสกายทีม
แอร์บัส เอ 330-200	15	—	—	36	21	167	224
แอร์บัส เอ 350-900	12	26	—	34	24	266	324	ทดแทน โบอิ้ง 777-200อีอาร์.
โบอิ้ง 777-200 อีอาร์	21	—	—	40	24	216	280	ถูกทดแทนด้วย แอร์บัส เอ 350-900
				28		260	312
โบอิ้ง 777-300อีอาร์	43	—	4	28	58	206	296	ลูกค้าเปิดตัว เครื่องบินสามลำมีลวดลายของสกายทีม
			—	42	24	315	381
				14	32	422	468
				14	28	430	472
โบอิ้ง 787-9	10	—	—	30	21	228	279
ฝูงบินของ แอร์ฟรานซ์คาร์โก
โบอิ้ง 777F	2	—	สินค้า
ทั้งหมด	213	82

• ฝูงบินของแอร์ฟรานซ์
•  

  แอร์บัส เอ 318

•  

  แอร์บัส เอ 319

•  

  แอร์บัส เอ 320

•  

  แอร์บัส เอ 330

•  

  แอร์บัส เอ 350-900

•  

  โบอิ้ง 777-200อีอาร์

•  

  โบอิ้ง 777-300อีอาร์

•  

  โบอิ้ง 787-9

อุบัติเหตุและอุบัติการณ์

 

F-GFKC เครื่องบินของเที่ยวบิน 296

 

ส่วนหางของเที่ยวบิน 447

• 25 ธันวาคม พ.ศ. 2488 เครื่องบินล็อกฮีด ซี-60เอ ของแอร์ฟรานซ์ ได้สูญสียการควบคุมและตกลงสู้พื้นดิน ไม่มีผู้รอดชีวิต เจ้าชายวินห์ ซาน แห่งเวียดนามก็เสียชีวิตด้วย
• 26 มิถุนายน พ.ศ. 2531 แอร์ฟรานซ์ เที่ยวบิน 296 โดยเป็นเครื่องบิน แอร์บัส เอ320-100 ลำใหม่ของแอร์ฟรานซ์ ณ ขณะนั้น ได้ตกลงในป่าใกล้กับ สนามบินเมาล์เฮาส์-แฮบชิม ระหว่างการทำแอร์โชว์ ผู้โดยสาร 3 คนเสียชีวิต
• 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2543 แอร์ฟรานซ์ เที่ยวบินที่ 4590 เป็นเครื่องบินคองคอร์ดที่ถูกเช่าเหมาลำโดยกรุ๊ปทัวร์จากเยอรมันนี ได้ตกลงใส่โรงแรมบริเวณท่าอากาศยานนานาชาติปารีส-ชาร์ลส์เดอโกล สาเหตุเกิดจากไฟไหม้บริเวณเครื่องยนต์ปีกซ้าย โดยคาดว่าตรเพลิงมาจากเชื้อเพลงในถังน้ำมัน
• 1 มิถุนายน พ.ศ. 2552 แอร์ฟรานซ์ เที่ยวบินที่ 447 ออกเดินทางจากรีโอ เดจาเนโร ประเทศบราซิล ไปกรุงปารีส โดยเครื่องบินได้ตกลงสู่มหาสมุทรแอตแลนติก แลไม่มีผู้รอดชีวิต สาเหตุเกิดจากความผิดพลาดของนักบินในการแก้ไขสถานการณ์เครื่องินร่วงหล่น (Stall) และความผิดพลาดของระบบ

1. "History". Air France KLM (ภาษาอังกฤษ). 2014-11-26.
2. "Evolution of the Air France-KLM fleet". Air France KLM (ภาษาอังกฤษ). 30 July 2019.
3. "Air France's Fleet Plans: What Does The Future Hold?". Simple Flying (ภาษาอังกฤษ). 2020-07-27. สืบค้นเมื่อ 2020-09-26.
4. Kaminski-Morrow, David (12 December 2019). "Air France orders more A350s to replace A380 fleet". Flightglobal.com.
5. Loh, Chris. "Air France-KLM Orders 10 More Airbus A350s". Simple Flying. สืบค้นเมื่อ 11 December 2019.
6. "Air France takes delivery of its first A350 XWB". Airbus. สืบค้นเมื่อ 6 October 2019.
7. Gubisch, Michael (6 January 2017). "KLM to introduce A350 in 2020". flightglobal.com. London, UK: Flight Global. สืบค้นเมื่อ 30 September 2017.
8. "Boeing 777-300 map - 472 seats". Air France. สืบค้นเมื่อ 2 January 2020.
9. "The Air France-KLM Group takes a next step in optimization of the long-haul fleet". Air France-KLM (ภาษาอังกฤษ). 28 June 2019. สืบค้นเมื่อ 2019-07-27.