โรเจอร์ เฟเดอเรอร์
ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ (เยอรมัน: Roger Federer, ออกเสียง: [ˈrɔdʒər ˈfeːdərər]; เกิด: 8 สิงหาคม ค.ศ. 1981) เป็นนักเทนนิสอาชีพชายชาวสวิสมือวางอันดับ 9 ของโลกคนปัจจุบัน เขาเป็นหนึ่งในสามผู้เล่นที่ชนะเลิศรายการแกรนด์สแลมในประเภทชายเดี่ยวมากที่สุดจำนวน 20 สมัยร่วมกับ ราฟาเอล นาดัล และ นอวาก จอกอวิช และเป็นเจ้าของสถิติชนะเลิศรายการเอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล จำนวน 6 สมัย เฟเดอเรอร์ขึ้นสู่ตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ของโลกครั้งแรกเมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2004 ยาวนานต่อเนื่องจนถึง 17 สิงหาคม ค.ศ. 2008 รวมเป็นระยะเวลา 237 สัปดาห์ติดต่อกันซึ่งถือเป็นสถิติการครองตำแหน่งอันดับ 1 ติดต่อกันที่ยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์ อีกทั้งยั้งเป็นผู้เล่นชายที่ครองตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ด้วยจำนวนสัปดาห์รวมที่มากที่สุดเป็นอันดับสองรวม 310 สัปดาห์ และครองตำแหน่งมือวางอันดับ 1 เมื่อจบสิ้นปีอีก 5 ครั้ง เฟเดอเรอร์คว้าตำแหน่งชนะเลิศจากการแข่งขันในประเภทชายเดี่ยวจำนวน 103 รายการ ซึ่งเป็นสถิติที่มากที่สุดเป็นอันดับสอง (รองจาก จิมมี คอนเนอร์)
เฟเดอเรอร์ในการแข่งขันวิมเบิลดันปี 2009 | ||||||||
ประเทศ | สวิตเซอร์แลนด์ | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ถิ่นพำนัก | รัฐบาเซิล-ลันท์ชัฟท์ ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ | |||||||
วันเกิด | 8 สิงหาคม ค.ศ. 1981 (40 ปี) บาเซิล ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ | |||||||
ส่วนสูง | 1.85 เมตร (6 ฟุต 1 นิ้ว) | |||||||
เทิร์นโปร | 1998 | |||||||
การเล่น | มือขวา (แบ็กแฮนด์มือเดียว) | |||||||
ผู้ฝึกสอน | สเตฟาน เอ็ดเบิร์ก (2014–2015) อิวาน ลูบิซิช (2016–ปัจจุบัน) | |||||||
เงินรางวัล | 130,594,339 ดอลลาร์สหรัฐ | |||||||
Official website | rogerfederer | |||||||
เดี่ยว | ||||||||
สถิติอาชีพ | 1251–275 (82.0%) | |||||||
รายการอาชีพที่ชนะ | 103 (สูงที่สุดเป็นอันดับที่ 2 ในประเภทชายเดี่ยว) | |||||||
อันดับสูงสุด | No. 1 (2 กุมภาพันธ์ 2004) | |||||||
อันดับปัจจุบัน | No. 9 (12 กรกฎาคม 2021) | |||||||
ผลแกรนด์สแลมเดี่ยว | ||||||||
ออสเตรเลียนโอเพน | ชนะเลิศ (2004, 2006, 2007, 2010, 2017, 2018) | |||||||
เฟรนช์โอเพน | ชนะเลิศ (2009) | |||||||
วิมเบิลดัน | ชนะเลิศ (2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2009, 2012, 2017) | |||||||
ยูเอสโอเพน | ชนะเลิศ (2004, 2005, 2006, 2007, 2008) | |||||||
Other tournaments | ||||||||
Tour Finals | ชนะเลิศ (2003, 2004, 2006, 2007, 2010, 2011) | |||||||
Olympic Games | เหรียญเงิน (2012) | |||||||
คู่ | ||||||||
สถิติอาชีพ | 131–92 (58.7%) | |||||||
รายการอาชีพที่ชนะ | 8 | |||||||
อันดับสูงสุด | No. 24 (9 มิถุนายน ค.ศ.2003) | |||||||
ผลแกรนด์สแลมคู่ | ||||||||
ออสเตรเลียนโอเพน | 3R (2003) | |||||||
เฟรนช์โอเพน | 1R (2000) | |||||||
วิมเบิลดัน | QF (2000) | |||||||
ยูเอสโอเพน | 3R (2002) | |||||||
Other Doubles tournaments | ||||||||
Olympic Games | เหรียญทอง (2008) | |||||||
Team Competitions | ||||||||
Davis Cup | ชนะเลิศ (2014) | |||||||
Hopman Cup | ชนะเลิศ (2001, 2018, 2019) | |||||||
รายการเหรียญรางวัล
| ||||||||
อัปเดตล่าสุดเมื่อ: 19 กรกฎาคม 2021 |
แฟนๆและสื่อต่างยกย่องให้เฟเดอเรอร์เป็นหนึ่งในสามผู้เล่นชายที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์วงการเทนนิส (Big Three) ร่วมกับราฟาเอล นาดัล และ นอวาก จอกอวิช รวมทั้งเป็นหนึ่งในนักกีฬาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล เขาถือเป็นชาวสวิสคนแรกที่ยังมีชีวิตอยู่และมีรูปอยู่ในแสตมป์และเหรียญที่ระลึกของประเทศสวิตเซอร์แลนด์ และเป็นผู้เล่นที่ได้รับรางวัลนักกีฬาชายยอดเยี่ยมแห่งปีของโลก (Laureus World Sportsman of the Year) มากที่สุดจำนวน 5 สมัย และรางวัลนักเทนนิสยอดเยี่ยมประจำปีของเอทีพี ทัวร์ 5 สมัย รวมทั้งรางวัลผู้เล่นยอดเยี่ยมจากการโหวตของเพื่อนนักเทนนิสด้วยกัน (Stefan Edberg Sportsmanship Award) อีก 13 สมัย เขายังถือเป็นผู้เล่นขวัญใจแฟนเทนนิสทั่วโลก โดยได้รับรางวัลขวัญใจอันดับหนึ่งจากการโหวตของแฟนๆผ่านเว็บไซต์เอทีพี ทัวร์ 18 ครั้งติดต่อกัน (ค.ศ. 2003-20)
เฟเดอเรอร์ชนะเลิศรายการแกรนด์สแลมในประเภทชายเดี่ยวจำนวน 20 สมัย ประกอบด้วยออสเตรเลียนโอเพน 6 สมัย, เฟรนช์โอเพน 1 สมัย, วิมเบิลดัน 8 สมัย (สถิติมากที่สุดในประเภทชายเดี่ยว) และ ยูเอสโอเพน 5 สมัย รวมทั้งชนะเลิศรายการ เอทีพี มาสเตอร์ จำนวน 28 สมัย เขาทำสถิติชนะเลิศแกรนด์สแลมได้ครบทุกรายการ (Career Grand Slam) ภายหลังจากชนะเลิศรายการเฟรนช์โอเพนใน ค.ศ. 2009 ในส่วนของการแข่งขันระดับนานาชาติ เฟเดอเรอร์ชนะเลิศรายการเดวิสคัพร่วมกับทีมชาติสวิตเซอร์แลนด์ 1 สมัย (ค.ศ. 2014) และ รายการฮอพแมนคัพอีก 3 สมัย รวมทั้งคว้าเหรียญเงินโอลิมปิกจากการแข่งขันประเภทชายเดี่ยวในปี 2012 และเหรียญทองในประเภทคู่ในปี 2008
เขาเป็นเจ้าของสถิติโลกในวงการมากมาย เช่น การครองตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ของโลกจำนวน 237 สัปดาห์ติดต่อกัน, เป็นผู้เล่นที่ครองตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ที่มีอายุมากที่สุด (36 ปี: ค.ศ. 2018), เป็นผู้เล่นที่ลงแข่งขันแกรนด์สแลมในประเภทชายเดี่ยวมากที่สุด (429 นัด), ทำสถิติเข้าชิงชนะเลิศแกรนด์สแลมในประเภทชายเดี่ยว 31 รายการ (รวมทั้งเข้าชิงชนะเลิศติดต่อกัน 10 รายการ) และเข้ารอบรองชนะเลิศ 46 รายการ (รวมทั้งเข้ารอบรองชนะเลิศติดต่อกัน 23 รายการ), ทำสถิติคว้าชัยชนะติดต่อกันได้มากที่สุดในยุคโอเพนบนพื้นคอร์ต 2 ประเภท ได้แก่ คอร์ตหญ้าจำนวน 65 นัด และ ฮาร์ดคอร์ตจำนวน 56 นัดติดต่อกัน, เป็นผู้เล่นคนเดียวที่ชนะเลิศแกรนด์สแลมออสเตรเลียนโอเพน, วิมเบิลดัน และ ยูเอสโอเพนในปีเดียวกันได้ 3 ครั้ง และชนะเลิศแกรนด์สแลม 3 รายการดังกล่าวได้อย่างน้อย 5 สมัย, เป็นผู้เล่นคนเดียวในยุคโอเพนที่ชนะเลิศรายการยูเอสโอเพนติดต่อกัน 5 สมัย, เป็นหนึ่งในสองผู้เล่นในยุคโอเพนที่ชนะเลิศรายการวิมเบิลดันติดต่อกัน 5 สมัย (ร่วมกับ บียอร์น บอร์ก), เป็นผู้เล่นคนเดียวที่คว้าชัยชนะในการแข่งขันวิมเบิลดันครบ 100 นัด และเป็นผู้เล่นที่คว้าตำแหน่งชนะเลิศและเข้าชิงชนะเลิศรายการ เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล มากที่สุด (6 สมัย และ 10 ครั้งตามลำดับ)
เฟเดอเรอร์ได้รับการจัดอันดับโดยนิตยสารไทม์ให้มีชื่ออยู่ใน 1 ใน 100 บุคคลผู้ทรงอิทธิพลของโลกในปี 2018 เขายังติดอันดับ 1 ใน 10 นักกีฬาที่ร่ำรวยที่สุดของโลกเป็นประจำทุกปี และใน ค.ศ. 2020 เขาได้รับการจัดอันดับโดยนิตยสารฟอบส์ให้เป็นนักกีฬาที่ทำเงินรางวัลได้มากที่สุดในโลก โดยถือเป็นนักเทนนิสคนแรกที่ทำสถิติดังกล่าวได้ เขาก่อตั้งมูลนิธิ Roger Federer Foundation ใน ค.ศ. 2003 เพื่อช่วยเหลือเด็กที่ด้อยโอกาสในทวีปแอฟริกา และเป็นผู้ริเริ่มการแข่งขัน เลเวอร์ คัพ (Laver Cup) ใน ค.ศ. 2017 ซึ่งเป็นรายการที่นำนักเทนนิสชื่อดังจากทีมรวมดารายุโรปมาแข่งขันกับทีมรวมดาราโลก และยังเคยดำรงตำแหน่งประธานสภานักเทนนิสของเอทีพี ทัวร์ ตั้งแต่ ค.ศ. 2008-14
ชีวิตส่วนตัว
เฟเดอเรอร์เกิดที่เมืองบาเซิลในประเทศสวิตเซอร์แลนด์ เป็นบุตรของ โรเบิร์ต เฟเดอเรอร์ บิดาซึ่งเป็นคนเชื้อสายสวิส-เยอรมัน และ ลินเนตต์ เฟเดอเรอร์ มารดาซึ่งมีเชื้อสายแอฟริกาใต้ซึ่งทั้งคู่ต่างก็ทำงานให้กับบริษัทเภสัชกรรม โดยมารดาของเขาเคยเป็นนักกีฬาฮอกกี้ เขายังมีพี่สาวหนึ่งคนคือ "ไดอาน่า" เฟเดอเรอร์ถือสัญชาติสองสัญชาติได้แก่ สวิส และแอฟริกาใต้ เขาเติบโตในแถบชานเมือง Münchenstein ซึ่งห่างจากชายแดนฝรั่งเศสและเยอรมนีไป 10 นาที ในวัยเด็กเขาเป็นคนที่อารมณ์ร้อนจนถูกไล่ออกจากสนามซ้อมและเคยทะเลาะวิวาทที่โรงเรียนบ่อยครั้ง เขาเคยมีความคิดที่จะเป็นนักฟุตบอลแต่ได้ตัดสินใจเลือกเป็นนักเทนนิสแทน โดยยังคงเป็นแฟนฟุตบอลมาจนถึงปัจจุบันและชื่นชอบ เอฟซีบาเซิล ทีมในลีกสวิส รวมทั้งสนับสนุนทีมชาติสวิตเซอร์แลนด์ ไอดอลในกีฬาเทนนิสของเขาได้แก่ สเตฟาน เอดเบิร์ก, บอริส เบคเกอร์ และ พีต แซมพราสและมีนักเทนนิสหญิงที่ชื่นชอบคือ เซเรนา วิลเลียมส์
ปัจจุบันเฟเดอเรอร์อาศัยอยู่ที่ Bottmingen ในสวิตเซอร์แลนด์และสมรสกับอดีตนักเทนนิสหญิง "มิโรสลาวา วาฟริเนค" (เมียร์ก้า) ซึ่งเลิกเล่นอาชีพในปี 2002 เนื่องจากอาการบาดเจ็บที่เท้า โดยทั้งคู่พบกันที่การแข่งขันโอลิมปิกเกมส์ ที่ซิดนีย์ ปี 2000 ทั้งคู่มีลูกแฝดสองคู่โดยเป็นแฝดหญิงในปี 2010 และแฝดชายในปี 2014 เฟเดอเรอร์มีธุรกิจเป็นของตนเองโดยได้เปิดตัวน้ำหอม ยี่ห้อ "อาร์เอฟ คอสเมติคส์ " (RF Cosmetics) ในเดือนตุลาคมปี 2003 ในเวลาว่างครอบครัวของเขาชอบไปพักผ่อนที่ มัลดีฟส์, ดูไบ และเทือกเขาสวิส
เฟเดอเรอร์ชื่นชอบอาหารญี่ปุ่น, อาหารอิตาเลียน และ อาหารอินเดีย และยังชื่นชอบของหวานโดยเฉพาะช็อคโกแลตและไอศกรีมรสสตรอว์เบอร์รี โดยเขาเรียกตัวเองว่าเป็น "Chocoholic" (ผู้ที่ติดการทานช็อคโกแลต) และยังกล่าวว่าชาวสวิสทุกคนต้องรักการทานช็อคโกแลตจึงจะถือว่าเป็นชาวสวิสที่แท้จริง เขามีเครื่องรางประจำตัวซึ่งจะพกติดตัวไปด้วยในการแข่งขันทุกรายการคือตุ๊กตาเต่าสีทอง และมีงานอดิเรกคือการเล่นเปียโน เขาสามารถสื่อสารได้ 4 ภาษา ได้แก่ ภาษาอังกฤษ, ภาษาฝรั่งเศส, ภาษาเยอรมัน และ ภาษาสวิส-เยอรมัน
ประวัติการเล่นอาชีพ
ระดับเยาวชน
เฟเดอเรอร์ เริ่มเล่นเทนนิสเมื่ออายุ 6 ปี จนกระทั่งเมื่ออายุ 14 ปี เฟเดอเรอร์ถูกเลือกให้เข้ารับการฝึกฝนในสถาบันชื่อดัง “Swiss National Tennis Center“ และในที่สุด เฟเดอเรอร์ก็ได้เข้าร่วมการแข่งขันรายการ ไอทีเอฟ ระดับจูเนียร์ ปี 1996 และเขาก็สร้างชื่อให้กับตัวเองได้อย่างยอดเยี่ยมด้วยการคว้าแชมป์วิมเบิลดัน จูเนียร์ ในปี 1998 ก่อนที่จะเริ่มเล่นอาชีพอย่างเป็นทางการ
เริ่มเล่นอาชีพอย่างเป็นทางการ
1998-2000: ช่วงเริ่มต้น
เฟเดอเรอร์เริ่มเส้นทางอาชีพในเดือน กรกฎาคม ค.ศ. 1998 และเป็นนักเทนนิสที่อายุน้อยที่สุดที่มีอันดับติดท็อป 100 ในปีนั้น ต่อมาในปี 2000 เฟเดอเรอร์ ผ่านเข้าถึงรอบรองชนะเลิศในการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อนที่ซิดนีย์ได้สำเร็จ แต่ก็พลาดการคว้าเหรียญทองแดงหลังจากพ่ายให้กับ อาร์โนลด์ ดิ ปาสกาล จากฝรั่งเศส ในขณะที่ในรายการใหญ่อย่างแกรนด์สแลม และมาสเตอร์ซีรีส์ (เอทีพี มาสเตอร์ ในปัจจุบัน) เฟเดอเรอร์ยังคงทำผลงานไม่น่าประทับใจและก็จบฤดูกาลด้วยการเป็นอันดับที่ 29 ของโลก
2001-2003: แจ้งเกิดในวงการ
เฟเดอเรอร์สามารถคว้าตำแหน่งชนะเลิศรายการแรกได้ที่มิลาน ในปี 2001 ตามด้วยการผ่านเข้าสู่รอบก่อนรองชนะเลิศในแกรนด์สแลมวิมเบิลดัน หลังจากพลิกล็อกเอาชนะ พีต แซมพราส อดีตตำนานชาวอเมริกัน ส่งผลให้อันดับของเฟเดอเรอร์ขยับขึ้นมาอยู่ในอันดับที่ 13
ในปี 2002 เฟเดอเรอร์สามารถผ่านเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศในรายการมาสเตอร์ได้เป็นครั้งแรก แต่ก็ต้องพ่ายให้กับ อานเดร แอกัสซี ไปตามคาด แต่เขาก็กลับมาคว้าแชมป์ในรายการที่ ฮัมบวร์ค ได้สำเร็จ รวมถึงเอาชนะในรายการเดวิส คัพ ได้ทั้งสองนัดที่เขาลงสนามในการพบกับ มารัต ซาฟิน และ เยฟกินี่ คาเฟนิคอฟ 2 นักเทนนิสรัสเซีย อย่างไรก็ตาม เขาต้องตกรอบในแกรนด์สแลมเฟรนช์โอเพน, วิมเบิลดัน และยูเอสโอเพน แต่ในช่วงปลายปีอันดับของเฟเดอเรอร์ได้ขยับขึ้นมาอยู่อันดับที่ 6 ของโลก ส่งผลให้เขาได้เข้าร่วมรายการ มาสเตอร์ คัพ (เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล ในปัจจุบัน) ได้เป็นปีแรกและสามารถผ่านเข้าถึงรอบรองชนะเลิศก่อนจะพ่ายให้กับ เลย์ตัน ฮิววิตต์
ในปี 2003 เฟเดอเรอร์ทำผลงานได้ดีขึ้นตามลำดับ เขาปิดฉากฤดูกาลด้วยการขึ้นถึงอันดับที่ 2 ของโลก ด้วยผลงานคว้าแชมป์ได้ถึง 8 รายการ ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือการคว้าแชมป์แกรนด์สแลมครั้งแรกในรายการวิมเบิลดันโดยชนะ มาร์ก ฟิลิปัสซิส จากออสเตรเลียได้ในรอบชิงชนะเลิศ นอกจากนี้ ในช่วงปลายปีเฟเดอเรอร์ก็ยังคว้าแชมป์ มาสเตอร์ คัพ ที่สหรัฐอเมริกาได้หลังจากเอาชนะ อานเดร แอกัสซี
2004: ขึ้นสู่มือวางอันดับ 1 ของโลก
ในปี 2004 เฟเดอเรอร์สามารถก้าวขึ้นมาเป็นผู้เล่นอันดับ 1 ของโลกได้สำเร็จ และได้กลายเป็นจุดเริ่มต้นของการเป็นหนึ่งในนักเทนนิสที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในประวัติศาสตร์มาจนถึงปัจจุบัน เขาสามารถคว้าแชมป์แกรนดสแลมได้ถึง 3 รายการ (ออสเตรเลียนโอเพน, วิมเบิลดัน และ ยูเอสโอเพน) และทำสถิติไม่แพ้ให้กับนักเทนนิสในบรรดาอันดับท็อป 10 ตลอดทั้งปี แต่เขาก็ต้องผิดหวังในแกรนด์สแลมเฟรนช์โอเพน รวมถึงโอลิมปิกส์ฤดูร้อนปี 2004 ซึ่งเขาตกรอบ 32 คนสุดท้าย อย่างไรก็ตาม เฟเดอเรอร์สามารถป้องกันแชมป์ มาสเตอร์ คัพ ได้หลังจากเอาชนะเลย์ตัน ฮิววิตต์ ในปีนี้ เฟเดอเรอร์คว้าแชมป์ได้ถึง 11 ราย และมีสถิติชนะถึง 74 นัด แพ้เพียง 6 นัด แม้ว่าตลอดทั้งปีเขาจะลงเล่นโดยที่ไม่มีโค้ชประจำตัวดูแลเลยก็ตาม ส่งผลให้เขาได้รับรางวัลนักเทนนิสยอดเยี่ยม (ITF Tennis World Champion) ไปครอง
2005-2007: ยุคแห่งความรุ่งเรือง
ในปี 2005 แม้ว่าเขาจะตกรอบรองชนะเลิศออสเตรเลียนโอเพน แต่เขาสามารถคว้าแชมป์หลังจากนั้นได้ 3 รายการ ก่อนที่จะมาตกรอบรองชนะเลิศเฟรนช์โอเพนโดยแพ้ใหกับ ราฟาเอล นาดัลจากสเปนซึ่งถือเป็นคู่แข่งคนสำคัญของเขามาจนถึงปัจจุบัน เฟเดอเรอร์คว้าแชมป์วิมเบิลดันได้เป็นสมัยที่ 2 โดยเอาชนะ แอนดี ร็อดดิก ได้ในรอบชิงชนะเลิศ ก่อนจะปิดท้ายด้วยการคว้าแชมป์ยูเอสโอเพน แม้ว่าในรายการ มาสเตอร์ คัพ เฟเดอเรอร์จะไม่สามารถป้องกันแชมป์เอาไว้ได้ แต่เขาก็มีสถิติชนะถึง 83 นัดและแพ้เพียง 3 นัด ในปีนี้พร้อมกับจบฤดูกาลด้วยการครองตำแหน่งอันดับ 1 อีกครั้ง
ในปี 2006 เฟเดอเรอร์สามารถคว้าแชมป์แกรนดสแลมได้ 3 รายการอีกครั้ง (ออสเตรเลียนโอเพน, วิมเบิลดัน และ ยูเอสโอเพน) และจบฤดูกาลด้วยการครองตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ต่อไปอย่างเหนียวแน่น รวมทั้งยังคว้าแชมป์ในรายการอื่นๆได้อีก 9 รายการ เขาคว้าแชมป์วิมเบิลดันได้เป็นสมัยที่ 4 ติดต่อกันโดยเอาชนะนาดัลในรอบชิงชนะเลิศ รวมถึงการกลับมาคว้าแชมป์ มาสเตอร์ คัพ ได้เป็นสมัยที่ 3 โดยเอาชนะ เจมส์ เบลค ได้ โดยภาพรวมในปีนี้ เฟเดอเรอร์แพ้ให้กับนักเทนนิสเพียง 2 รายเท่านั้นได้แก่ นาดัล และ แอนดี มาร์รี ผู้เล่นชาวสกอต
ในปี 2007 เฟเดอเรอร์ป้องกันแชมป์ออสเตรเลียนโอเพนได้สำเร็จ ภายหลังจากเอาชนะ เฟร์นานโด กอนซาเลซ ผู้เล่นชิลีในรอบชิงชนะเลิศ ส่งผลให้เขาสามารถคว้าแชมป์แกรนด์สแลมรายการที่ 10 ได้ พร้อมทำสถิติเป็นนักเทนนิสชายคนที่สองในยุคโอเพนที่คว้าแชมป์แกรนด์แสลมได้แบบไม่เสียเซตเลยตลอดการแข่งขันนับจาก บียอร์น บอร์ก ใน ค.ศ. 1980 หลังจากนั้น เฟเดอเรอร์ก็ทำสถิติชนะติดต่อกันทุกรายการได้ถึง 41 นัด ก่อนที่จะแพ้ให้กับ กิลแยร์โม่ คานาส ชาวอาร์เจนตินาที่ อินเดียน เวลล์, รัฐแคลิฟอร์เนีย และถัดมาในรายการ โซนี่ อีริคส์สัน โอเพน ที่ ไมแอมี เฟเดอเรอร์ก็ต้องแพ้ให้กับ คานาส ไปอีกครั้ง
เข้าสู่การแข่งขันคอร์ตดิน เฟเดอร์เรอร์เข้าถึงรอบชิงชนะเลิศในรายการมาสเตอร์ที่ มงเต-การ์โล ได้เป็นปีที่ 2 ติดต่อกัน แต่เขาต้องเป็นฝ่ายแพ้ให้กับนาดัลไปอีกเช่นเคย หลังจากนั้น เขาสามารถคว้าแชมป์บนคอร์ตดินได้เป็นครั้งแรกในรายการ ฮัมบวร์ค มาสเตอร์ โดยเอาชนะนาดัลได้ในรอบชิงชนะเลิศ ซึ่งถือเป็นชัยชนะครั้งแรกของเฟเดอเรอร์ในการพบกับนาดัลบนคอร์ตดิน พร้อมทั้งเป็นการหยุดสถิติชัยชนะรวด 81 นัดบนคอร์ตดินของนาดัลได้อีกด้วย อย่างไรก็ตาม ในการแข่งขันเฟรนช์โอเพน เฟเดอเรอร์ก็ต้องพ่ายให้กับนาดัลเป็นปีที่ 3 ติดต่อกันในรอบชิงชนะเลิศ
เฟเดอเรอร์ได้ประกาศถอนตัวจากรายการคอร์ตหญ้าที่ ฮัลเลอ, เยอรมนี เนื่องจากอาการบาดเจ็บ ก่อนที่จะหายทันลงเล่นแกรนด์สแลมวิมเบิลดันและนี่ถือเป็นปีแรกที่เขาเข้าร่วมการแข่งขันแบบที่ไม่ได้เตรียมตัวเลย แต่เขาก็สามารถคว้าแชมป์ได้เป็นสมัยที่ 5 ติดต่อกัน หลังจากเอาชนะนาดัลได้ในรอบชิงชนะเลิศอีกครั้งซึ่งทำให้เขาคว้าแชมป์รายการนี้เท่ากับ บียอร์น บอร์ก (5 สมัย) และยังคว้าแชมป์แกรนด์สแลมยูเอสโอเพนได้โดยเอาชนะ นอวาก จอกอวิช ได้ในรอบชิงชนะเลิศ ก่อนที่จะปิดท้ายด้วยแชมป์รายการมาสเตอร์ คัพ อีกหนึ่งสมัย
2008: แชมป์ยูเอสโอเพนสมัยที่ 5 และเหรียญทองโอลิมปิกประเภทคู่
เฟเดอเรอร์ไม่สามารถป้องกันแชมป์ออสเตรเลียนโอเพนได้โดยแพ้ให้กับจอกอวิชในรอบรองชนะเลิศ ตามด้วยการแพ้ให้กับ แอนดี มาร์รี ในรายการเอทีพี เวิลด์ ทัวร์ 500 ที่ ดูไบ, สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ต่อมา เขาแพ้ให้กับ มาร์ดี้ ฟิช ในรอบรองชนะเลิศแปซิฟิคโอเพน จากนั้น ในรายการที่ เคย์บิสคาน เขาแพ้ให้กับ แอนดี ร็อดดิก แต่เขาสามารถคว้าแชมป์แรกในปีนี้ได้ในรายการคอร์ตดินที่โปรตุเกส
เข้าสู่การแข่งขันเฟรนช์โอเพน เฟเดอเรอร์ก็ยังไม่สมหวังอีกเช่นเคยโดยแพ้ให้กับนาดัลไปอีกเป็นปีที่ 4 ติดต่อกัน และถือเป็นปีที่ 3 ที่แพ้นาดัลในรอบชิงชนะเลิศ ก่อนที่จะกลับมาคว้าแชมป์ได้อีกครั้งที่ ฮัลเลอ แต่ในรายการวิมเบิลดัน เฟเดอเรอร์ แพ้ให้กับนาดัลไป 2-3 เซตในรอบชิงชนะเลิศ ซึ่งนัดดังกล่าวต้องเล่นกันถึง 4 ชั่วโมง 48 นาทีและได้รับการโหวตจากแฟนๆให้เป็นหนึ่งในนัดการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศที่ดีที่สุดครั้งหนึ่ง ส่งผลให้เฟเดอเรอร์ต้องหยุดสถิติการคว้าชัยชนะบนคอร์ตหญ้าจำนวน 65 นัดลง และเขาต้องหยุดสถิติการครองตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ติดต่อกันจำนวน 237 สัปดาห์ติดต่อกันในเดือนสิงหาคมโดยเสียตำแหน่งให้กับนาดัล
อย่างไรก็ตามเขาสามารถคว้าแชมป์แกรนด์สแลมได้หนึ่งรายการในปีนี้จากการเอาชนะมาร์รีในรอบชิงชนะเลิศยูเอสโอเพน และสามารถคว้าเหรียญทองประเภทคู่จากการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 2008 ร่วมกับสตาน วาวรีงกา เฟเดอเรอร์ปิดท้ายฤดูกาลด้วยการเสียตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ให้กับนาดัลเป็นครั้งแรกในรอบ 5 ปี และตกรอบแรกรายการมาสเตอร์ คัพ
2009: Career Grand Slam
เฟเดอเรอร์แพ้ให้กับนาดัลในรอบชิงชนะเลิศออสเตรเลียนโอเพน อย่างไรก็ตาม ในปีนี้เฟเดอเรอร์สามารถสร้างสถิติใหม่ให้แก่ตนเองในการคว้าแชมป์เฟรนช์โอเพนได้เป็นสมัยแรกโดยเอาชนะโรบิน เซอเดอร์ลิง จากสวีเดนไปได้และทำสถิติคว้าแชมป์แกรนด์สแลมในประเภทชายเดี่ยวได้เป็นสมัยที่ 14 เทียบเท่ากับ พีต แซมพราสและถือเป็นผู้เล่นชายคนที่ 6 ที่สามารถคว้าแชมป์แกรนด์สแลมได้ครบทุกรายการ ต่อมาเขาสามารถทำลายสถิติของแซมพราสได้สำเร็จ ภายหลังจากที่ชนะเลิศวิมเบิลดันได้เป็นสมัยที่ 6 โดยเอาชนะ แอนดี ร็อดดิก ในการแข่งขัน 5 เซต ซึ่งถือเป็นอีกหนึ่งการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์ ส่งผลให้เฟเดอเรอร์คว้าแชมป์แกรนด์สแลมได้ 15 รายการ มากที่สุดในประเภทชายเดี่ยวในขณะนั้น
เขาผ่านเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศยูเอสโอเพนได้อีกครั้ง ก่อนจะแพ้ให้กับ ฆวน มาร์ติน เดล โปโตรจากอาร์เจนตินา ซึ่ง เดล โปโตร ถือเป็นผู้เล่นเพียงคนเดียวจนถึงปัจจุบันนอกเหนือจากนาดัลและจอกอวิชที่สามารถเอาชนะเฟเดอเรอร์ได้ในการแข่งขันชิงชนะเลิศแกรนด์สแลม เฟเดอเรอร์ตกรอบรองชนะเลิศ รายการ เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล ที่กรุงลอนดอน (เป็นปีแรกที่เปลี่ยนชื่อมาจากรายการมาสเตอร์ คัพ) และจบฤดูกาลด้วยการเป็นมือวางอันดับ 1 ของโลกเป็นครั้งที่ 5
2010: แชมป์ออสเตรเลียนโอเพนสมัยที่ 4
เฟเดอเรอร์คว้าแชมป์ออสเตรเลียนโอเพนได้เป็นสมัยที 4 โดยเอาชนะมาร์รีได้ในรอบชิงชนะเลิศและเป็นแชมป์แกรนด์สแลมรายการที่ 16 อย่างไรก็ตาม เขาไม่ประสบความสำเร็จในการแข่งขันแกรนด์สแลมอีก 3 รายการที่เหลือ และอันดับโลกของเขาได้ตกไปอยู่อันดับที่ 3 เป็นครั้งแรกในรอบ 6 ปี 8 เดือน โดยในช่วงกลางปีเฟเดอเรอร์ได้แต่งตั้งให้ พอล แอนนาโคน อดีตผู้เล่นชื่อดังชาวอเมริกันเข้ามาทำหน้าที่เป็นผู้ฝึกสอน โดยแอนนาโคนเคยทำหน้าที่ฝึกสอนให้ผู้เล่นระดับโลกหลายรายรวมทั้ง พีต แซมพราส และ ทิม เฮนแมน เฟเดอเรอร์จบฤดูกาลด้วยการคว้าแชมป์ในรายการที่สวีเดนและสวิตเซอร์แลนด์ รวมทั้งคว้าแชมป์รายการ เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล ได้เป็นสมัยที่ 5
2011: ปีแห่งความล้มเหลว
เฟเดอเรอร์ผ่านเข้าถึงรอบรองชนะเลิศออสเตรเลียนโอเพนก่อนที่จะแพ้ให้กับจอกอวิช ถัดมาในการแข่งขันเฟรนช์โอเพน เฟเดอเรอร์สามารถเอาชนะจอกอวิชคืนได้ในรอบรองชนะเลิศและเป็นการหยุดสถิติการคว้าชัยชนะติดต่อกัน 43 นัดรวมทุกรายการของจอกอวิชลงได้ อย่างไรก็ตาม เฟเดอเรอร์เข้าไปแพ้ให้กับนาดัลในรอบชิงชนะเลิศอีกครั้งและเขาไม่สามารถคว้าแชมป์ได้ในอีกสองรายการใหญ่ทั้งในวิมเบิลดันและยูเอสโอเพน โดยเฉพาะในการแข่งขันรอบรองชนะเลิศยูเอสโอเพน เฟเดอเรอร์แพ้ให้กับจอกอวิชไป 2-3 เซต ทั้งที่ได้เปรียบถึง 2 Match Points ในนัดดังกล่าว จากความพ่ายแพ้ในนัดนี้ส่งผลให้นี่เป็นฤดูกาลแรกในรอบ 9 ปีที่เฟเดอเรอร์ไม่สามารถคว้าแชมป์แกรนด์สแลมได้เลยแม้แต่รายการเดียว อย่างไรก็ตามเขายังสามารถจบฤดูกาลด้วยการคว้าแชมป์ 3 รายการสุดท้ายของปีในการแข่งขันในร่ม (Indoor Hard Court) ที่ประเทศสวิตเซอร์แลนด์, ฝรั่งเศส และ รายการ เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล ซึ่งเป็นการทำสถิติชนะเลิศรายการนี้เป็นสมัยที่ 6 เขาจบฤดูกาลด้วยการเป็นมือวางอันดับ 3
2012: ครองมือวางอันดับ 1 ครบ 300 สัปดาห์ และเหรียญเงินโอลิมปิก
เฟเดอเรอร์แพ้นาดัลในรอบรองชนะเลิศออสเตรเลียนโอเพน จากนั้นเขาสามารถชนะเลิศรายการที่ร็อตเตอร์ดัม ประเทศเนเธอร์แลนด์ได้โดยการเอาชนะ ฆวน มาร์ติน เดล โปโตร ก่อนจะลงแข่งขันรายการเอทีพี เวิลด์ ทัวร์ 500 ที่ดูไบ และเอาชนะ แอนดี มาร์รี ในรอบชิงชนะเลิศคว้าแชมป์ได้เป็นสมัยที่ 5 ต่อมา เขาทำสถิติชนะเลิศรายการมาสเตอร์จำนวน 19 รายการเท่ากับนาดัลในขณะนั้นโดยการคว้าแชมป์ที่อินเดียนเวลส์
เฟเดอเรอร์ทำอันดับแซงนาดัลขึ้นสู่อันดับที่ 2 ของโลกได้ในเดือนพฤษภาคม แต่เขาแพ้ให้กับจอกอวิชในรอบรองชนะเลิศเฟรนช์โอเพน เฟเดอเรอร์กลับมาคว้าแชมป์วิมเบิลดันได้อีกครั้งโดยเอาชนะมาร์รีในรอบชิงชนะเลิศซึ่งเป็นแชมป์สมัยที่ 7 และถือเป็นสถิติที่มากที่สุดเทียบเท่ากับ พีต แซมพราสและเฟเดอเรอร์ได้กลับขึ้นสู่ตำแหน่งมือวางอันดับ 1 อีกครั้ง โดยทำลายสถิติการครองตำแหน่งอันดับ 1 ของแซมพราสที่ทำไว้จำนวน 286 สัปดาห์ได้สำเร็จ
เขาผ่านเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศในการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อนที่กรุงลอนดอน ก่อนจะแพ้ให้กับมาร์รี ทำได้เพียงคว้าเหรียญเงินมาครอง ก่อนจะตกรอบ 8 คน สุดท้ายในการแข่งขันยูเอสโอเพน ในช่วงปลายปีเฟเดอเรอร์ทำสถิติเป็นผู้เล่นชายคนแรกที่ครองตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ครบ 300 สัปดาห์ และเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศ เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล ก่อนจะแพ้ให้กับจอกอวิช
2013: ปีแห่งการบาดเจ็บ
ตลอดทั้งปี 2013 เฟเดอเรอร์ไม่สามารถคว้าแชมป์แกรนด์สแลมได้เลยโดยมีอาการบาดเจ็บบริเวณหลังรบกวนตลอดปี และอันดับโลกของเขาได้หลุดจาก 4 อันดับแรกเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ปี 2003 ในเดือนธันวาคม สเตฟาน เอ็ดเบิร์ก อดีตตำนานผู้เล่นชาวสวีเดนได้เข้ามาทำหน้าที่เป็นผู้ฝึกสอนให้แก่เฟเดอเรอร์
2014: แชมป์เดวิสคัพ
เฟเดอเรอร์เริ่มต้นโดยการแพ้นาดัลในรอบรองชนะเลิศออสเตรเลียนโอเพน ก่อนจะคว้าแชมป์ที่ดูไบได้เป็นสมัยที่ 6 โดยเอาชนะโทมัส เบอร์ดิช ในรอบชิงชนะเลิศ ต่อมาเขาพาสวิตเซอร์แลนด์เอาชนะทีมชาติคาซัคสถานได้ในรอบ 8 ทีมสุดท้ายเดวิส คัพ ในการแข่งขันเฟรนช์โอเพน เฟเดอเรอร์แพ้ให้กับ เออร์เนสต์ กูลบิส จากลัตเวียในรอบที่ 4 ก่อนจะผ่านเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศที่วิมเบิลดันและแพ้ให้กับจอกอวิชในการแข่งขัน 5 เซต
เฟเดอเรอร์เอาชนะ ดาวิต เฟร์เรร์ ในรายการมาสเตอร์ที่ซินซินแนติ ก่อนจะแพ้ให้กับมาริน ซิลิช จากโครเอเชียในรอบรองชนะเลิศยูเอสโอเพน ต่อมาในรอบรองชนะเลิศ เดวิส คัพ ทีมชาติสวิตเซอร์แลนด์สามารถเอาชนะอิตาลีผ่านเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศได้เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ปี 1992 ก่อนที่เฟเดอเรอร์จะคว้าแชมป์มาสเตอร์ที่เซี่ยงไฮ้และกลับขึ้นสู่ตำแหน่งมือวางอันดับ 2 เป็นครั้งแรกในรอบ 1 ปี และเขาสามารถพาสวิตเซอร์แลนด์คว้าแชมป์ เดวิส คัพ ได้เป็นสมัยแรกโดยเอาชนะฝรั่งเศสในรอบชิงชนะเลิศ เฟเดอเรอร์ลงแข่งขันรายการสุดท้ายของปีโดยผ่านเข้าชิงชนะเลิศ เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล พบกับจอกอวิช แต่เขาต้องถอนตัวเนื่องจากอาการบาดเจ็บ
2015: ชัยชนะนัดที่ 1,000
ในปีนี้เฟเดอเรอร์ทำสถิติเป็นผู้เล่นชายคนที่ 3 ที่สามารถคว้าชัยชนะได้ครบ 1,000 นัดในการแข่งขันประเภทชายเดี่ยว ต่อจาก จิมมี คอนเนอร์ และ อิวาน เลนเดิล ภายหลังจากชนะเลิศรายการเอทีพี เวิลด์ ทัวร์ 250 ที่บริสเบน ก่อนจะคว้าแชมป์ที่ดูไบได้เป็นสมัยที่ 7 โดยเอาชนะจอกอวิชในรอบชิงชนะเลิศและทำสถิติเป็นผู้เล่นคนที่ 4 นับตั้งแต่ปี 1991 ที่สามารถเสิร์ฟเอชได้ครบ 9,000 ครั้งในอาชีพ อย่างไรก็ตามเฟเดอเรอร์ไม่สามารถคว้าแชมป์แกรนด์สแลมได้เลยในปีนี้ โดยตกรอบ 3 ในออสเตรเลียนโอเพน และตกรอบ 8 คนสุดท้ายเฟรนช์โอเพน ก่อนจะผ่านเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศวิมเบิลดันและยูเอสโอเพนซึ่งเขาแพ้ให้กับจอกอวิชไปทั้งสองรายการ แต่เขาสามารถเอาชนะจอกอวิชได้ในรอบชิงชนะเลิศรายการมาสเตอร์ที่ซินซินแนติ คว้าแชมป์เป็นสมัยที่ 7 ตามด้วยการคว้าแชมป์เอทีพี ทัวร์ 500 ที่บาเซิลเป็นสมัยที่ 7 โดยเอาชนะนาดัลในรอบชิงชนะเลิศ เฟเดอเรอร์ปิดท้ายฤดูกาลด้วยรองแชมป์ เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล โดยแพ้ให้กับจอกอวิชไปอีกครั้ง สเตฟาน เอ็ดเบิร์ก ได้ยุติบทบาทการทำหน้าที่ผู้ฝึกสอนให้กับเขา และอิวาน ลูบิซิช อดีตผู้เล่นชาวโครเอเชียจะเข้ามาเป็นผู้ฝึกสอนแทน
2016: ปีแห่งการบาดเจ็บอีกครั้ง
เฟเดอเรอร์ยังไม่สามารถคว้าแชมป์แกรนด์สแลมเพิ่มได้และมีอาการบาดเจ็บรบกวนตลอดทั้งปี เริ่มตั้งแต่การบาดเจ็บบริเวณหัวเข่าตั้งแต่ช่วงต้นปีและเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดก่อนจะพักรักษาตัวจนถึงเดือนพฤษภาคม รวมทั้งถอนตัวจากการแข่งขันเฟรนช์โอเพน เขาสามารถผ่านเข้าถึงรอบรองชนะเลิศวิมเบิลดันได้ก่อนจะแพ้ให้กับ มิลอช ราวนิช โดยที่มีอาการบาดเจ็บหัวเข่ากำเริบอีกครั้ง หลังจบการแข่งขันเฟเดอเรอร์ประกาศยุติการแข่งขันในทุกรายการที่เหลือของปี
2017: ทวงความยิ่งใหญ่
ในปีนี้เฟเดอเรอร์สามารถกลับมาทวงความยิ่งใหญ่ได้โดยคว้าแชมป์แกรนด์สแลมได้สองรายการได้แก่ออสเตรเลียนโอเพนและวิมเบิลดัน และเป็นการกลับมาคว้าแชมป์แกรนด์สแลมได้ในรอบ 5 ปี โดยเอาชนะนาดัลในออสเตรเลียนโอเพนและเอาชนะ มาริน ซิลิช ในวิมเบิลดัน เฟเดอเรอร์เริ่มต้นฤดูกาลในออสเตรเลียนโอเพนด้วยการเป็นมือวางอันดับ 17 ของโลกซึ่งถือเป็นอันดับที่ต่ำที่สุดของเขาในรอบ 15 ปี และในรอบรองชนะเลิศ เขาทำสถิติเป็นผู้เล่นที่อายุมากที่สุดในรอบ 26 ปีที่ผ่านเข้าถึงรอบรองชนะเลิศแกรนด์สแลมได้ในวัย 35 ปี นับตั้งแต่จิมมี คอนเนอร์ ทำได้ในปี 1991 และเป็นผู้เล่นที่อายุมากที่สุดในรอบชิงชนะเลิศแกรนด์สแลมนับตั้งแต่ เคน โรเซวอลล์ ในปี 1974 และการเอาชนะนาดัลได้ในรอบชิงชนะเลิศถือเป็นการชนะนาดัลในแกรนด์สแลมได้เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่รอบชิงชนะเลิศวิมเบิลดันปี 2007
ภายหลังจากคว้าแชมป์มาสเตอร์ได้ทั้งสองรายการที่อินเดียนเวลส์ และ ไมแอมี เฟเดอเรอร์ตัดสินใจไม่ลงแข่งขันในรายการคอร์ตดินเพื่อรักษาสภาพร่างกาย และเขาไม่ประสบความสำเร็จในรายการยูเอสโอเพนโดยแพ้ให้กับ ฆวน มาร์ติน เดล โปโตร ในรอบ 8 คนสุดท้าย และในเดือนกันยายน เขาได้ลงแข่งขันในรายการ เลเวอร์ คัพ (Laver Cup) ซึ่งจัดการแข่งขันขึ้นเป็นครั้งแรกโดยเป็นรายการที่นำนักเทนนิสชื่อดังจากทีมรวมดารายุโรปมาแข่งขันกับทีมรวมดาราโลก และเฟเดอเรอร์สามารถพาทีมคว้าแชมป์ได้เป็นสมัยแรก โดยทีมยุโรปเอาชนะทีมรวมดาราโลกไป 15-9 คะแนน
เฟเดอเรอร์ปิดฤดูกาลด้วยการคว้าแชมป์ชายเดี่ยวรายการที่ 95 ซึ่งเป็นสถิติที่มากที่สุดอันดับที่สองรองจากจิมมี คอนเนอร์ ด้วยการคว้าแชมป์ในรายการมาสเตอร์ที่เซี่ยงไฮ้ ตามด้วยการคว้าแชมป์ที่สวิตเซอร์แลนด์ ก่อนจะตกรอบรองชนะเลิศ เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล โดยแพ้ให้กับ ดาวิด กอฟแฟง จากเบลเยียม
2018: แชมป์แกรนด์สแลมรายการที่ 20
เฟเดอเรอร์เริ่มต้นด้วยการชนะเลิศรายการ ฮอพแมน คัพ ร่วมกับทีมชาติสวิตเซอร์แลนด์ ก่อนจะป้องกันแชมป์ออสเตรเลียนโอเพนได้โดยเอาชนะ มาริน ซิลิช ได้ในรอบชิงชนะเลิศ และทำสถิติเป็นผู้เล่นคนแรกที่ชนะเลิศรายการแกรนด์สแลมในประเภทชายเดี่ยวจำนวน 20 สมัย ต่อมา เฟเดอเรอร์ชนะเลิศรายการร็อตเตอร์ดัมได้เป็นสมัยที่ 3 และกลับคืนสู่ตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ได้อีกครั้งพร้อมทำสถิติเป็นผู้เล่นที่ครองตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ที่มีอายุมากที่สุด (36 ปี 195 วัน)
เฟเดอเรอร์ไม่ลงแข่งขันในรายการคอร์ตดินเป็นปีที่สองติดต่อกัน ต่อมา เขาเสียตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ในเดือนมิถุนายนหลังจากที่เขาไม่สามารถป้องกันแชมป์ที่ ฮัลเลอ ได้ โดยแพ้ให้กับ บอร์นา โชริช ดาวรุ่งชาวโครเอเชีย ก่อนจะตกรอบ 8 คนสุดท้ายที่วิมเบิลดัน และตกรอบที่ 4 ในยูเอสโอเพน โดยแพ้ให้กับ เควิน แอนเดอร์สัน และ จอห์น มิลแมน ตามลำดับ เฟเดอเรอร์พาทีมยุโรปป้องกันแชมป์ เลเวอร์ คัพ ได้เป็นสมัยที่ 2 เอาชนะทีมรวมดาราโลกไปได้ 13-8 คะแนน ต่อมา เขาคว้าแชมป์รายการที่ 99 ในอาชีพได้โดยการป้องกันแชมป์ที่สวิตเซอร์แลนด์ ก่อนจะตกรอบรองชนะเลิศ เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล โดยแพ้ให้กับ อเล็กซานเดอร์ ซเวเรฟ จากเยอรมนี เขาจบฤดูกาลด้วยตำแหน่งมือวางอันดับ 3
2019: แชมป์รายการที่ 100 และชัยชนะนัดที่ 1,200
ในปีนี้ แม้ว่าเฟเดอเรอร์จะไม่ประสบความสำเร็จในการคว้าแชมป์แกรนด์สแลม แต่เขาได้สร้างสถิติใหม่ด้วยการคว้าแชมป์รายการที่ 100 ในอาชีพได้ในรายการ เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ 500 ที่ดูไบ และคว้าชัยชนะนัดที่ 1,200 ในอาชีพได้ โดยเอาชนะ กาแอล มงฟิล์ส ในการแข่งขันมาสเตอร์ที่กรุงมาดริด ซึ่งทั้งสองสถิติถือเป็นสถิติที่มากที่สุดเป็นอันดับที่สองรองจาก จิมมี คอนเนอร์ เฟเดอเรอร์เข้าถึงรอบชิงชนะเลิศวิมเบิลดันได้เป็นครั้งที่ 12 ก่อนจะแพ้ให้กับจอกอวิชในการแข่งขัน 5 เซต ซึ่งถือเป็นการแข่งขันครั้งประวัติศาสตร์เนื่องจากทั้งคู่ใช้เวลาแข่งขันกันถึง 5 ชั่วโมง นานที่สุดในประวัติศาสตร์รอบชิงชนะเลิศของรายการ
เขาพาทีมยุโรปป้องกันแชมป์ เลเวอร์ คัพ สมัยที่ 3 ได้สำเร็จ เอาชนะทีมรวมดาราโลกไปได้ 13-11 คะแนน ก่อนจะปิดท้ายฤดูกาลด้วยการเป็นมือวางอันดับ 3 และคว้าแชมป์ที่สวิตเซอร์แลนด์ได้เป็นสมัยที่ 6 ก่อนจะตกรอบรองชนะเลิศ เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล โดยแพ้ให้กับ สเตฟานอส ซิตซิปาส จากกรีซ
2020: ผ่าตัดหัวเข่า
เฟเดอเรอร์ลงแข่งขันออสเตรเลียนโอเพนโดยมีอาการบาดเจ็บหัวเข่ารบกวน แต่สามารถผ่านเข้าถึงรอบรองชนะเลิศได้ ก่อนจะแพ้ให้กับจอกอวิช ภายหลังจบรายการ เฟเดอเรอร์ได้เข้ารับการผ่าตัดหัวเข่า เขาคาดว่าจะกลับมาลงแข่งขันได้อีกครั้งในเดือนมิถุนายน อย่างไรก็ตาม ในวันที่ 10 มิถุนายน เฟเดอเรอร์ได้ประกาศว่าอาการบาดเจ็บของเขายังไม่หายขาดและจำเป็นต้องยกเลิกการแข่งขันในรายการที่เหลือในปีนี้ทั้งหมด
2021: สร้างสถิติใหม่ในวิมเบิลดันและผ่าตัดอีกครั้ง
เฟเดอเรอร์ไม่ได้ลงแข่งขันออสเตรเลียนโอเพนเนื่องจากต้องการพักฟื้นจากอาการบาดเจ็บและไม่มั่นใจในมาตรการป้องกันการระบาดของไวรัสโควิด-19 ของรัฐบาลออสเตรเลีย เขากลับมาลงแข่งขันเป็นครั้งแรกในรอบ 14 เดือน (405 วัน) ที่โดฮา ก่อนจะตกรอบ 8 คนสุดท้าย และกลับมาลงแข่งขันเฟรนช์โอเพนก่อนจะประกาศถอนตัวในรอบที่ 4 โดยให้เหตุผลว่าเขาต้องการเตรียมร่างกายให้พร้อมเพื่อลงแข่งขันในรายการคอร์ตหญ้า เฟเดอเรอร์ลงแข่งขันรายการฮัลเลอ ซึ่งเขาสามารถคว้าแชมป์ได้ถึง 10 สมัยก่อนหน้านี้ก่อนที่จะตกรอบที่ 2 โดยแพ้ให้กับ เฟลิกซ์ โอเฌร์ อาลียาซีม ดาวรุ่งจากแคนาดา
ต่อมาเฟเดอเรอร์ลงแข่งขันวิมเบิลดัน และในวันที่ 5 กรกฎาคม ภายหลังจากเอาชนะ โลเรนโซ โซเนโก จากอิตาลีในรอบที่ 4 เขาทำสถิติเป็นผู้เล่นชายที่เข้าถึงรอบ 8 คนสุดท้ายวิมเบิลดันได้มากที่สุดจำนวน 18 ครั้ง รวมทั้งเป็นผู้เล่นที่อายุมากที่สุดในยุคโอเพนที่ผ่านเข้าถึงรอบ 8 คนสุดท้ายวิมเบิลดัน (39 ปี 11 เดือน) และยังเป็นผู้เล่นที่เข้าถึงรอบ 8 คนสุดท้ายในการแข่งขันแกรนด์สแลมมากที่สุดจำนวน 58 ครั้ง อย่างไรก็ตาม เขาต้องตกรอบ 8 คนสุดท้ายโดยแพ้ให้กับ ฮูแบร์ต ฮูร์กัตช์ จากโปแลนด์ 0-3 เซต โดยถือเป็นครั้งแรกในรอบ 19 ปีที่เขาแพ้คู่แข่งสามเซตรวดในวิมเบิลดัน และภายหลังจบการแข่งขันเขาให้สัมภาษณ์ถึงความเป็นไปได้ที่จะเลิกเล่นอาชีพ
เขาไม่ได้ลงแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน 2020 ณ กรุงโตเกียว เนื่องจากอาการบาดเจ็บที่หัวเข่ากำเริบ ตามด้วยการถอนตัวในการแข่งขันมาสเตอร์ทั้ง 2 รายการที่โทรอนโต และซินซินแนติ ในเดือนสิงหาคม ต่อมาในวันที่ 15 สิงหาคม เฟเดอเรอร์ประกาศว่าเขาต้องเข้ารับการผ่าตัดหัวเข่าอีกครั้ง และจะไม่ได้กลับมาลงเล่นอีกในรายการที่เหลือของปี 2021 อย่างไรก็ตาม เขากล่าวว่าเขาหวังจะกลับมาลงเล่นได้อีกครั้งในปี 2022
การช่วยเหลือสังคม
เฟเดอเรอร์ก่อตั้ง มูลนิธิโรเจอร์ เฟเดอเรอร์ (Roger Federer Foundation) ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2003 โดยมีจุดประสงค์เพื่อรวบรวมทุนช่วยเหลือเด็กพิการโดยเน้นที่ประเทศแอฟริกาใต้ ตัวอย่างเช่น ทุน IMBEWU ในปี 2017 เขาได้รับปริญญาดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์จากมหาวิทยาลัยบาเซิลบ้านเกิดของเขา ในฐานะที่สร้างชื่อเสียงให้กับเมืองบาเซิลและประเทศสวิตเซอร์แลนด์อย่างยิ่งใหญ่ทั้งจากความสำเร็จในการเล่นเทนนิสอาชีพและจากการอุทิศตนเพื่อช่วยเหลือเด็กๆในทวีปแอฟริกาผ่านมูลนิธิของเขา และในเดือนมกราคม ค.ศ. 2005 เฟเดอเรอร์ได้สนับสนุนให้นักเทนนิสช่วยกันระดมทุนช่วยเหลือผู้ที่ได้รับผลกระทบจากเหตุการณ์สึนามิและเขาได้ประมูลไม้เทนนิสที่มีลายเซ็นของตนกำกับเอาไว้เพื่อนำเงินไปสมทบทุนองค์การยูนิเซฟในปีเดียวกัน เมื่อวันที่ 3 เมษายน ค.ศ. 2006 เฟเดอเรอร์ได้รับแต่งตั้งเป็น "ทูตระหว่างชาติ" โดยองค์การยูนิเซฟ เพื่อช่วยเหลือเด็กยากจนทั่วโลก และวันที่ 23 ธันวาคม ค.ศ. 2006 เขาได้ไปเยี่ยมเด็กๆที่รัฐทมิฬนาฑู ประเทศอินเดีย ซึ่งประสบภัยสึนามิ
นอกจากนี้เฟเดอเรอร์ยังมีโครงการร่วมกับ บิล เกตต์ มหาเศรษฐีชาวอเมริกันในการระดมทุนหาเงินช่วยเหลือเด็กในทวีปแอฟริกา โดยเฟเดอเรอร์ลงแข่งขันเทนนิสในนัดการกุศลที่เรียกว่า “The Match for Africa” ในเดือนมีนาคมปี 2018 โดยเขาจับคู่กับบิล เกตต์ พบกับคู่ของนักเทนนิสอเมริกัน แจ็ค ซ็อค และผู้ประกาศของสถานีข่าวเอ็นบีซีนามว่า ซาวันนาห์ กูธรี ที่สนามเอสเอพี เซนเตอร์ ในแถบซิลิคอน แวลลีย์ เมืองซานโฮเซ่ รัฐแคลิฟอร์เนีย โดยจุดประสงค์ของการแข่งขันคือการระดมเงินช่วยเหลือด้านการศึกษาให้กับเด็กๆ ในแอฟริกาโดยสามารถขายตั๋วได้มากถึง 15,000 ใบ และระดมเงินได้ราว 2 ล้าน 5 แสนดอลลาร์สหรัฐ
รูปแบบการเล่น
เฟเดอเรอร์ได้รับการยกย่องสามารถเล่นได้ดีในทุกพื้นคอร์ต (A versatile all-court player) และเป็นผู้เล่นที่สามารถตีลูกทุกชนิดได้อย่างมีประสิทธิภาพ เขาเป็นผู้เล่นที่เล่นลูกวอลเลย์หน้าเน็ตได้ดีที่สุดคนหนึ่ง และยังเล่นที่เส้นท้ายคอร์ตหลังเบสไลน์ได้ดีและมีกราวน์สโตรกที่ดีจากทั้งสองฝั่งของสนาม การตีลูกโฟร์แฮนด์ของเขาจะก้ำกึ่งระหว่างแบบตะวันออกและตะวันตก โดยมือของเขาจะอยู่ที่ส่วนกลางค่อนไปทางด้านล่างของไม้ ทำให้สามารถตีได้ทั้งแบบตบและแบบท็อปสปิน เฟเดอเรอร์มักตีลูกโฟร์แฮนด์ในแนวราบและจบการตีลูกโดยที่แขนจะรวบอยู่กับตัวและไม้จะไปอยู่ด้านหลังซึ่งไม่ใช่การตีของนักเทนนิสทั่วไป ซึ่งหลังจากตีลูกแล้วไม้เทนนิสจะข้ามไหล่ไปด้านหลังและข้อศอกของมือข้างที่ตีจะชี้ขึ้นฟ้า และยังสามารถตีลูกท็อปสปินได้รุนแรงทำให้เขาสามารถตีลูกครอสคอร์ตฉีกมุมได้อย่างแม่นยำ
นักวิเคราะห์และแฟนเทนนิสโดยทั่วไปยกย่องว่าเขาเป็นผู้เล่นที่ตีแบ็กแฮนด์มือเดียวได้ดีที่สุดในโลก และเขายังตีลูกตัด (Slide) ได้อย่างยอดเยี่ยมและสามารถตีลูกสปินได้ดีในทุกพื้นคอร์ต เขามักจะตีลูกกราวน์สโตรกได้รวดเร็วเช่นเดียวกับที่อานเดร แอกัสซี ตีเป็นประจำซึ่งต้องอาศัยฟุตเวิร์กและปฏิกิริยาที่ยอดเยี่ยม และเฟเดอเรอร์ยังตีกราวน์สโตรกได้ใกล้เน็ตทำให้คู่แข่งถูกลดเวลาในการตีโต้ลง กราวน์สโตรกของเขาอาจไม่หนักหน่วงรุนแรงเท่า ราฟาเอล นาดัล, โดมินิค ธีม หรือ ดานิล เมดเวเดฟ แต่ถือเป็นการตีด้วยน้ำหนักและทิศทางที่พอดีและเขายังสามารถตีลูกฉีกมุมซึ่งเป็นลูกทีเด็ดของเขาในแต้มสำคัญ
เฟเดอเรอร์ยังเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่มีลูกเสริ์ฟที่ดีที่สุดในโลกและเป็นหนึ่งในผู้เล่นที่เสริ์ฟเอชได้มากที่สุด ลูกเสิร์ฟของเขาเป็นลูกที่อ่านได้ยากมากเนื่องจากเขามีจังหวะการโยนลูกและการย่อตัวตีที่แม่นยำ โดยเสิร์ฟแรกของเขาจะมีความเร็วอยู่ที่ประมาณ 190 กม./ชม. (118 ไมล์/ชม.) ส่วนลูกเสิร์ฟที่สองของเขามักจะเป็นลูกปั่นเด้งสูงเน้นทิศทาง บ่อยครั้งที่เราเห็นเขาสามารถเสริ์ฟได้ลงตรงเส้นกึ่งกลางคอร์ตพอดีโดยที่คู่ต่อสู้ไม่มีโอกาสได้โต้กลับมา
เฟเดอเรอร์มีการเคลื่อนที่, การทรงตัว และการควบคุมพื้นที่ที่ยอดเยี่ยม เขาถูกจัดเป็นผู้เล่นที่เคลื่อนไหวได้รวดเร็วและมีประสิทธิภาพ ผู้เล่นส่วนมากจะก้าวเท้าสั้นๆหลายๆก้าวเพื่อจะเข้าถึงบอล แต่เฟเดอเรอร์สามารถก้าวเท้ายาวๆได้อย่างลื่นไหล เขาสามารถตีลูกแรงๆในขณะที่ยังวิ่งอยู่หรือแม้แต่ในขณะที่ก้าวถอยหลังทำให้เขาสามารถเปลี่ยนเกมจากการตั้งรับเป็นเกมบุกได้อย่างรวดเร็ว รูปแบบการเล่นของเฟเดอเรอร์เป็นแบบผ่อนคลายและไหลลื่นแต่ซ่อนแทคติกที่เน้นการบุกอย่างชาญฉลาดและฉาบฉวย
อุปกรณ์และชุดแข่ง
เฟเดอเรอร์ใช้ไม้เทนนิสยี่ห้อวิลสัน บี แอล เอกซ์ ซิก วัน ทัวร์ 90 ซึ่งเป็นไม้เทนนิสที่มีหน้าแร็กเก็ตที่เล็กกว่าปกติ มีน้ำหนักมากแต่บาง บางคนคาดเดาว่าเป็นไม้ที่ดัดแปลงมาจากไม้วิลสัน โปรสต๊าฟ ออริจินอล 6.0 85 ที่พีท แซมพราสใช้ เฟเดอเรอร์ขึงตาข่ายไว้ค่อนข้างหลวม (53-60 ปอนด์ โดยขึ้นอยู่กับคู่แข่ง และพื้นสนาม) การแข่งขันวิมเบิลดัน 2008 เขาขึงไว้เพียง 47/48 ปอนด์เท่านั้น การขึงตาข่ายเช่นนี้ทำให้เขาตีลูกด้วยความเร็วสูงได้โดยใช้แรงน้อยลง เฟเดอเรอร์เคยใช้ไม้วิลสัน เอ็นโค้ด เอ็นซิก-วัน ทัวร์ 90, ไม้วิลสัน โปรสต๊าฟ ทัวร์ 90 และไม้วิลสัน โปรสต๊าฟ ออริจินอล 6.0 85 เฟเดอเรอร์สนับสนุนไม้เทนนิสและอุปกรณ์ของวิลสันและสนับสนุนชุดกีฬาและรองเท้าของไนกี้ ในการแข่งขันวิมเบิลดัน ปี ค.ศ. 2006 ไนกี้ทำเสื้อแจ๊กเก็ตโดยมีตราไม้เทนนิสสามอันเป็นเครื่องหมายว่า "เฟเดอเรอร์ได้คว้าแชมป์วิมเบิลดันมาแล้วสามสมัย"
เฟเดอเรอร์ยังทำการสนับสนุนอุปกรณ์อีกหลายๆบริษัทโดยเฉพาะบริษัทของสวิตเซอร์แลนด์ และยังสนับสนุนผลิตภัณฑ์ยิลเลตต์ ร่วมกับยอดนักฟุตบอลชาวฝรั่งเศส เทียร์รี อองรี รวมถึงนักกอล์ฟชาวอเมริกัน ไทเกอร์ วูดส์ และนักคริกเกตชาวอินเดีย ราฮูล ดราวิด
ในปี 2018 เฟเดอเรอร์ได้ยุติสัญญากับทางไนกี้ผู้สนับสนุนหลักที่ร่วมงานกันมากว่า 20 ปีและตัดสินใจเซ็นสัญญากับยูนิโคล่ (Uniqlo) แบรนด์ชื่อดังของประเทศญี่ปุ่น โดยสัญญาดังกล่าวส่งผลให้เฟเดอเรอร์จะมีรายได้จากยูนิโคล่กว่า 30 ล้านดอลลาร์ต่อปี สัญญามีระยะเวลา 10 ปี มูลค่ารวม 300 ล้านดอลลาร์ หรือคิดเป็นเงินไทยประมาณเก้าพันล้านบาท โดยเฟเดอเรอร์ได้ประเดิมสวมชุดแข่งขันของยูนิโคล่ในแกรนด์สแลมวิมเบิลดันปี 2018 อย่างไรก็ตามเขายังคงสวมรองเท้าแข่งของไนกี้มาจนถึงปัจจุบัน
สถิติโลก
โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ ครองสถิติโลกในวงการเทนนิสมากมายโดยมีสถิติที่สำคัญได้แก่:
- ชนะเลิศรายแกรนด์สแลมในประเภทชายเดี่ยวมากที่สุดจำนวน 20 สมัย เท่ากับ ราฟาเอล นาดัล และ นอวาก จอกอวิช
- ชนะเลิศรายการแกรนด์สแลม ออสเตรเลียนโอเพน, วิมเบิลดัน และ ยูเอสโอเพน ในปีเดียวกันได้ 3 ครั้ง (ค.ศ. 2004, 2006 และ 2007)
- ทำสถิติคว้าชัยชนะติดต่อกันได้มากที่สุดในยุคโอเพนบนพื้นคอร์ต 2 ประเภท ได้แก่ คอร์ตหญ้าจำนวน 65 นัดติดต่อกัน และ ฮาร์ดคอร์ตจำนวน 56 นัดติดต่อกัน
- ทำสถิติเข้าชิงชนะเลิศในการแข่งขันประเภทชายเดี่ยวจำนวน 17 รายการติดต่อกัน (ค.ศ. 2005-2006)
- ครองตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ของโลกเป็นระยะเวลา 237 สัปดาห์ติดต่อกัน (ค.ศ. 2004-2008)
- เป็นผู้เล่นที่ครองตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ของโลกที่มีอายุมากที่สุด (36 ปี 195 วัน: ค.ศ. 2018)
- เป็นผู้เล่นคนเดียวในยุคโอเพนที่ชนะเลิศรายการยูเอสโอเพนติดต่อกัน 5 สมัย (ค.ศ. 2004-2008)
- เป็นหนึ่งในสามผู้เล่นชายในยุคโอเพนที่ชนะเลิศรายการยูเอสโอเพน 5 สมัย (ร่วมกับ จิมมี คอนเนอร์ และ พีต แซมพราส)
- เป็นหนึ่งในสองผู้เล่นชายที่ชนะเลิศรายการออสเตรเลียนโอเพนและวิมเบิลดันได้อย่างน้อย 6 สมัย (ร่วมกับนอวาก จอกอวิช)
- ชนะเลิศรายการวิมเบิลดันติดต่อกัน 5 สมัย (ค.ศ. 2003-2007 ซึ่งเป็นสถิติในยุคโอเพนเท่ากับ บียอร์น บอร์ก)
- ทำสถิติเข้าชิงชนะเลิศรายการวิมเบิลดัน 12 สมัย และคว้าตำแหน่งชนะเลิศไปได้ 8 สมัย
- เป็นผู้เล่นคนเดียวที่สามารถคว้าชัยชนะในรายการวิมเบิลดันได้เกิน 100 นัด (105 นัด)
- เป็นผู้เล่นชายที่เข้าถึงรอบ 8 คนสุดท้ายในรายการวิมเบิลดันได้มากที่สุด (18 ครั้ง)
- เป็นผู้เล่นที่อายุมากที่สุดในยุคโอเพนที่เข้าถึงรอบ 8 คนสุดท้ายรายการวิมเบิลดัน (39 ปี 11 เดือน ใน ค.ศ. 2021)
- เป็นผู้เล่นที่ลงแข่งขันในรายการแกรนด์สแลมมากที่สุดในประเภทชายเดี่ยวจำนวน 429 นัด
- เป็นนักเทนนิสชายคนเดียวที่ชนะเลิศแกรนด์สแลมจำนวน 3 รายการ (ออสเตรเลียนโอเพน, วิมเบิลดัน และ ยูเอสโอเพน) ได้อย่างน้อย 5 สมัย ในแต่ละรายการ
- เข้าถึงรอบชิงชนะเลิศรายการแกรนด์สแลมในประเภทชายเดี่ยวได้มากที่สุดจำนวน 31 รายการ (รวมทั้งเข้าชิงชนะเลิศติดต่อกัน 10 รายการ)
- เข้าถึงรอบรองชนะเลิศแกรนด์สแลมในประเภทชายเดี่ยวได้มากที่สุดจำนวน 46 รายการ (รวมทั้งเข้ารอบรองชนะเลิศติดต่อกัน 23 รายการ)
- เข้าถึงรอบ 8 คนสุดท้ายในการแข่งขันแกรนด์สแลมมากที่สุดจำนวน 58 ครั้ง (รวมทั้งเข้าถึงรอบ 8 คนสุดท้ายติดต่อกัน 36 รายการ)
- เป็นผู้เล่นที่ชนะเลิศรายการ เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล มากที่สุด (6 สมัย), เข้าชิงชนะเลิศมากที่สุด (10 ครั้ง), เข้ารอบรองชนะเลิศมากที่สุด (16 ครั้ง) และคว้าชัยชนะได้มากที่สุด (59 นัด)
- เป็นผู้เล่นที่ไม่เคยขอยอมแพ้เนื่องจากอาการบาดเจ็บในระหว่างการแข่งขันเลยแม้แต่นัดเดียวนับตั้งแต่เริ่มเล่นอาชีพใน ค.ศ. 1998
- เป็นหนึ่งในสี่ผู้เล่นที่คว้าชัยชนะได้มากกว่า 1,000 นัดในการแข่งขันประเภทชายเดี่ยว (ร่วมกับ จิมมี คอนเนอร์, อิวาน เลนเดิล และ ราฟาเอล นาดัล)
คู่แข่งคนสำคัญ
เฟเดอเรอร์/นาดัล
เป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่า โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ และ ราฟาเอล นาดัล เป็นคู่แข่งขันที่แย่งความสำเร็จและสร้างประวัติศาสตรในวงการเทนนิสมาอย่างยาวนานเกือบ 20 ปี ทั้งสองฝ่ายมีสถิติการพบกันรวม 40 ครั้ง โดยเฟเดอเรอร์เป็นฝ่ายเอาชนะไปได้ 16 ครั้ง และ เป็นชัยชนะของนาดัล 24 ครั้ง โดยเฟเดอเรอร์มีสถิติที่เหนือกว่าในการพบกันบนฮาร์ดคอร์ต (พื้นคอนกรีต) โดยเอาชนะไปได้ 11 ครั้ง พ่ายแพ้ 9 ครั้ง (พบกัน 20 ครั้ง) และเหนือกว่าในการพบกันบนคอร์ตหญ้า โดยเอาชนะไปได้ 3 ครั้ง พ่ายแพ้ 1 ครั้ง (พบกัน 4 ครั้ง) อย่างไรก็ตาม เฟเดอเรอร์มีสถิติที่ย่ำแย่มากในการพบกับนาดัลบนคอร์ตดิน โดยเอาชนะไปได้เพียง 2 ครั้งและพ่ายแพ้ไปถึง 14 ครั้ง (พบกัน 16 ครั้ง)
ทั้งคู่พบกันในรอบชิงชนะเลิศรายการแกรนด์สแลมรวม 9 ครั้ง โดยเฟเดอเรอร์สามารถเอาชนะไปได้ 3 ครั้ง ในรายการวิมเบิลดัน 2 ครั้ง (ค.ศ. 2006 และ 2007), ออสเตรเลียนโอเพน 1 ครั้ง (ค.ศ. 2017) และนาดัลเป็นฝ่ายเอาชนะได้ 6 ครั้ง ในรายการเฟรนช์โอเพน 4 ครั้ง (ค.ศ. 2006 - 2008 และ ค.ศ. 2011), ออสเตรเลียนโอเพน 1 ครั้ง (ค.ศ. 2009) และ วิมเบิลดัน 1 ครั้ง (ค.ศ. 2008) นอกจากนี้ทั้งคู่ยังมีสถิติการพบกันในรายการแกรนด์สแลมรวม 14 ครั้ง ซึ่งเฟเดอเรอร์เป็นฝ่ายเอาชนะไปได้เพียง 4 ครั้งและพ่ายแพ้ถึง 10 ครั้ง โดยเฟเดอรเรอร์มีสถิติที่ดีกว่าในการพบกันที่วิมเบิลดัน (3-1) ในขณะที่นาดัลมีสถิติที่เหนือกว่าในการพบกันในออสเตรเลียนโอเพน (3-1) และไม่เคยพ่ายแพ้เฟเดอเรอร์ในการแข่งขันเฟรนช์โอเพนจากการพบกันทั้ง 6 ครั้ง (6-0) และ ทั้งคู่ยังไม่เคยพบกันในรายการยูเอสโอเพน
เฟเดอเรอร์/จอกอวิช
คู่แข่งคนสำคัญของเฟเดอเรอร์อีกคนได้แก่ นอวาก จอกอวิช ทั้งคู่มีสถิติการพบกันมากถึง 50 ครั้ง โดยเป็นชัยชนะของเฟเดอเรอร์ 23 ครั้ง และ เป็นชัยชนะของจอกอวิช 27 ครั้ง ซึ่งจอกอวิชถือเป็นผู้เล่นที่มีสถิติคว้าชัยชนะในการพบกับเฟเดอรเรอร์ได้มากที่สุดจนถึงปัจจุบัน และยังเป็นผู้เล่นคนเดียวที่เอาชนะเฟเดอเรอร์ในการแข่งขันแกรนด์สแลมได้ครบทุกรายการ ในทำนองเดียวกัน เฟเดอเรอร์ก็เป็นผู้เล่นคนเดียวที่สามารถเอาชนะจอกอวิชได้ในแกรนด์สแลมทุกรายการ ทั้งคู่พบกันในรอบชิงชนะเลิศทุกรายการรวม 19 ครั้งและเฟเดอเรอร์เอาชนะไปได้ 6 ครั้ง พ่ายแพ้ 13 ครั้ง และพบกันในรอบชิงชนะเลิศแกรนด์สแลม 5 ครั้ง ซึ่งเฟเดอเรอร์เอาชนะจอกอวิชได้ 1 ครั้ง (ยูเอสโอเพน ค.ศ. 2007) และพ่ายแพ้ 4 ครั้ง (วิมเบิลดัน ค.ศ. 2014, 2015, 2019 และ ยูเอสโอเพน ค.ศ. 2015)
การแข่งขันครั้งประวัติศาสตร์ของทั้งคู่ได้แก่ รอบชิงชนะเลิศแกรนด์สแลมวิมเบิลดันในปี 2019 ซึ่งทั้งคู่ใช้เวลาแข่งขันกว่า 5 ชั่วโมง ยาวนานที่สุดในประวัติรอบชิงชนะเลิศของรายการซึ่งเฟเดอเรอร์เป็นฝ่ายพ่ายแพ้ไปในการแข่งขัน 5 เซต ทั้งที่เขามีโอกาสได้เปรียบถึง 2 Championship points ในเซตที่ 5 แต่ก็พลาดไปอย่างน่าเสียดาย และนับตั้งแต่ปี 2013 เป็นต้นมา เฟเดอเรอร์ยังไม่สามารถเอาชนะจอกอวิชในการแข่งแข่งขันแกรนด์สแลมได้อีกเลย
ทั้งคู่มีสถิติการพบกันบนฮาร์ดคอร์ค (พื้นคอนกรีต) รวม 38 ครั้ง เฟเดอเรอร์เอาชนะไปได้ 18 ครั้ง พ่ายแพ้ 20 ครั้ง, พบกันบนคอร์ตหญ้าจำนวน 4 ครั้ง โดยเฟเดอเรอร์เอาชนะได้ 1 ครั้ง พ่ายแพ้ 3 ครั้ง และทั้งคู่มีสถิติการพบกันบนคอร์ตดินที่เท่ากันโดยผลัดกันแพ้ชนะคนละ 4 ครั้ง
เฟเดอเรอร์/มาร์รี
เฟเดอเรอร์มีสถิติการพบกับ แอนดี มาร์รี ยอดนักเทนนิสจากสกอตแลนด์ 25 ครั้ง เฟเดอเรอร์เป็นฝ่ายเอาชนะไปได้ 14 ครั้ง และพ่ายแพ้ 11 ครั้ง โดยเฟเดอรเรอร์มีสถิติที่เหนือกว่าทั้งในการพบกันในฮาร์ดคอร์ต (12-10) และ คอร์ตหญ้า (2-1) และทั้งคู่ยังไม่เคยพบกันบนคอร์ตดิน และนับตั้งแต่ปี 2009 เป็นต้นมา เฟเดอเรอร์สามารถเอาชนะมาร์รีได้ถึง 9 ครั้งจากการพบกัน 12 ครั้งหลังสุด ทั้งคู่พบกันในรายการแกรนด์สแลม 6 ครั้ง ซึ่งเฟเดอเรอร์สามารถเอาชนะไปได้ 5 ครั้ง รวมถึงรอบชิงชนะเลิศแกรนด์สแลมยูเอสโอเพน (ค.ศ. 2008), ออสเตรเลียนโอเพน (ค.ศ. 2010) และวิมเบิลดัน (ค.ศ. 2012) อย่างไรก็ตาม มาร์รีก็สามารถเอาชนะเฟเดอเรอร์ได้ในการแข่งขันรายการสำคัญ เช่น ในรอบชิงชนะเลิศการแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อนปี 2012 ทำให้เฟเดอเรอร์ทำได้เพียงคว้าเหรียญเงินไปครอง นอกจากนี้ มาร์รียังถือเป็นหนึ่งในสามผู้เล่น (ร่วมกับจอกอวิช และ นาดัล) ที่สามารถเอาชนะเฟเดอเรอร์ได้มากกว่า 10 ครั้ง
เฟเดอเรอร์/ร็อดดิก
เฟเดอเรอร์ถือเป็นคู่แข่งที่สำคัญที่สุดในอาชีพของ แอนดี ร็อดดิก อดีตนักเทนนิสชาวอเมริกันมือวางดับ 1 ของโลก โดยทั้งคู่พบกัน 24 ครั้ง และเฟเดอเรอร์เป็นฝ่ายเอาชนะร็อดดิกไปได้ถึง 21 ครั้ง พ่ายแพ้เพียง 3 ครั้ง ร็อดดิกเคยขึ้นสู่ตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ของโลกเป็นระยะเวลา 13 สัปดาห์ภายหลังจากชนะเลิศรายการยูเอสโอเพนในปี 2003 ต่อมาเฟเดอเรอร์ได้ทำคะแนนแซงร็อดดิกขึ้นสู่ตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ได้ภายหลังจากชนะเลิศรายการออสเตรเลียนโอเพนในปี 2004 และนั่นถือเป็นจุดเริ่มต้นของความยิ่งใหญ่ในอาชีพของเฟเดอเรอร์ในการครองตำแหน่งมือวางอันดับ 1 ยาวนานหลายปีหลังจากนั้น
ทั้งคู่มีสถิติการพบกันในรอบชิงชนะเลิศแกรนด์สแลม 4 ครั้ง และเฟเดอเรอร์เป็นฝ่ายเอาชนะไปได้ทั้ง 4 ครั้ง ทั้งในวิมเบิลดัน 3 ครั้ง (ค.ศ. 2005, 2005 และ 2009) และยูเอสโอเพน 1 ครั้ง (ค.ศ. 2006) โดยร็อดดิกใกล้เคียงกับชัยชนะในรอบชิงชนะเลิศมากที่สุดในการแข่งขันวิมเบิลดันปี 2009 ซึ่งเขาเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ไปในการแข่งขัน 5 เซตและต้องแข่งขันกันมากถึง 30 เกมในเซตสุดท้ายก่อนที่เฟเดอเรอร์จะเป็นฝ่ายเอาชนะไปได้ 16-14 เกม ซึ่งในวันนั้นถือเป็นหนึ่งในนัดที่่ร็อดดิกเล่นได้ดีที่สุดครั้งหนึ่งในอาชีพแต่ก็ต้องพ่ายแพ้ไปอย่างน่าเสียดาย
เฟเดอเรอร์/ฮิววิตต์
เลย์ตัน ฮิววิตต์ อดีตมือวางอันดับ 1 ของโลกชาวออสเตรเลีย เป็นผู้เล่นอีกหนึ่งคนที่เคยพบกับเฟเดอเรอร์ในการแข่งขันนัดสำคัญหลายรายการ โดยทั้งคู่พบกันรวม 27 ครั้ง ซึ่งเฟเดอเรอร์เอาชนะไปได้ 18 ครั้ง และพ่ายแพ้ 9 ครั้ง โดยฮิววิตต์สามารถเอาชนะเฟเดอเรอร์ได้ 7 ครั้งจากการพบกันใน 9 ครั้งแรก อย่างไรก็ตามในช่วงเวลาดังกล่าวยังเป็นช่วงที่เฟเดอเรอร์เพิ่งขึ้นมาแจ้งเกิดในวงการและยังไม่พัฒนาขึ้นมาเป็นผู้เล่นระดับโลก ทั้งคู่เคยพบกันในรอบชิงชนะเลิศแกรนด์สแลม 1 ครั้ง ในการแข่งขันยูเอสโอเพนปี 2004 ซึ่งเฟเดอเรอร์เอาชนะไปได้ 3 เซตรวดคว้าแชมป์ยูเอสโอเพนได้เป็นสมัยแรก
ทรัพย์สินและสปอนเซอร์
ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2020 เฟเดอเรอร์ได้รับการจัดอันดับโดยนิตยสารฟอบส์ให้เป็นนักกีฬาที่ทำเงินรางวัลได้มากที่สุดซึ่งเฟเดอเรอร์ถือเป็นนักเทนนิสคนแรกที่ทำสถิติดังกล่าวได้ โดยเขาทำรายได้ในปี 2020 รวม 106.3 ล้านดอลลาร์สหรัฐซึ่งเฟเดอเรอร์มีชื่อติดใน 10 อันดับแรกของนักกีฬาที่ทำเงินรางวัลรวมมากที่สุดมาตลอดทุกปีแต่ยังไม่เคยขึ้นถึงอันดับหนึ่งมาก่อน โดยในปีนี้ เฟเดอเรอร์ทำสถิติแซงหน้านักกีฬาผู้มีชื่อเสียงหลายราย เช่น คริสเตียโน โรนัลโด, ลิโอเนล เมสซิ และ เนย์มาร์ นักฟุตบอลชื่อดัง รวมทั้งเลอบรอน เจมส์, สตีเฟน เคอร์รี่ และ เควิน ดูแรนท์ในวงการบาสเก็ตบอล เฟเดอเรอร์ยังถือเป็นนักเทนนิสที่ร่ำรวยที่สุดในโลก โดยเขามีทรัพย์สินรวม 450 ล้านดอลลาร์สหรัฐ
ในฐานะที่เฟเดอเรอร์เป็นหนึ่งในนักกีฬาที่มีชื่อเสียงที่สุดคนหนึ่ง ทำให้เขาดึงดูดผู้สนับสนุนหลากหลายบริษัทซึ่งล้วนแต่เป็นแบรนด์ระดับโลกทั้งสิ้น เช่น "โรเล็กซ์" แบรนด์นาฬิกาชื่อดังของสวิตเซอร์แลนด์บ้านเกิด โดยผู้บริหารของโรเล็กซ์ได้เล็งเห็นถึงภาพลักษณ์ที่สุขุมและความเป็นสุภาพบุรุษนักกีฬาของเฟเดอเรอร์ โดยเขาได้เซ็นสัญญาในฐานะแบรนด์แอมบาสเดอร์ด้วยมูลค่า 6 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (200 ล้านบาท) ต่อปี และมักปรากฎภาพเจ้าตัวออกสื่อโฆษณาของบริษัทและทุกครั้งที่เฟเดอเรอร์คว้าแชมป์ในแต่ละรายการได้ นาฬิกาโรเล็กซ์บนข้อมือซ้ายของเขาก็จะได้รับการโปรโมตออกสื่อไปทั่วโลกเมื่อเขาชูถ้วยรางวัล
สปอนเซอร์รายถัดมาได้แก่ "เมอร์เซเดส-เบนซ์" แบรนด์รถยนต์ชื่อดังจากเยอรมนี ซึ่งได้ดึงเฟเดอเรอร์เข้ามาร่วมงานตั้งแต่ปี 2008 โดยสัญญาดังกล่าวมีมูลค่าปีละ 5 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (160 ล้านบาท) ต่อปี โดยบริษัทได้ส่งรถยนต์เมอร์เซเดส-เบนซ์มาให้ถึงบ้านของเฟเดอเรอร์ทุกครั้งที่มีการผลิตรถยนต์รุ่นใหม่ออกจำหน่าย นอกจากนี้เขายังมีสปอนเซอร์แบรนด์ดังอีกมากมาย เช่น "เครดิต ซุส" ธนาคารชื่อดังของสวิตเซอร์แลนด์ที่มอบสัญญามูลค่า 1.8 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (59 ล้านบาท) ต่อปีและยังให้การสนับสนุนมูลนิธิการกุศลของเฟเดอเรอร์ตลอดมา รวมทั้ง "ยิลเลตต์" แบรนด์ผลิตภัณฑ์โกนหนวดชื่อดังที่มอบสัญญามูลค่า 1.8 ล้านดอลลาร์สหรัฐ (59 ล้านบาท) ต่อปีเช่นกัน และยังมีบริษัทอาหารอย่าง "บาริลลา" ผู้ผลิตเส้นพาสตาชื่อดัง และ "ลินด์" แบรนด์ช็อคโกแลตจากสวิตเซอร์แลนด์ด้วยสัญญามูลค่ากว่า 18 ล้านดอลลาร์ (600 ล้านบาท) ต่อปี
สถิติการแข่งขันอาชีพในรายการสำคัญ
รายการแกรนด์สแลมรอบชิงชนะเลิศ
เข้าชิงชนะเลิศ 31 รายการ (ชนะเลิศ 20 สมัย, รองชนะเลิศ 11 สมัย)
สถิติการแข่งขันอาชีพ | |||||
---|---|---|---|---|---|
ประเภท | รายการระดับ | ชนะ | แพ้ | รวม | (%) |
เดี่ยว | แกรนด์สแลม | 20 | 11 | 31 | 0.65 |
กีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน | – | – | – | – | |
เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล | 6 | 4 | 10 | 0.67 | |
เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ มาสเตอร์ 1000* | 28 | 22 | 50 | 0.56 | |
เอทีพี ทัวร์ 500 | 24 | 7 | 31 | 0.77 | |
เอทีพี ทัวร์ 250 | 25 | 9 | 34 | 0.74 | |
รวม | 103 | 54 | 157 | 0.66 | |
คู่ | แกรนด์สแลม | – | – | – | – |
กีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน | 1 | – | 1 | 1.00 | |
เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล | – | – | – | – | |
เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ มาสเตอร์ 1000* | 1 | 2 | 3 | 0.33 | |
เอทีพี ทัวร์ 500 | 3 | 1 | 4 | 0.75 | |
เอทีพี ทัวร์ 250 | 3 | 3 | 6 | 0.50 | |
รวม | 8 | 6 | 14 | 0.57 | |
รวม | 111 | 60 | 171 | 0.65 | |
1) (%) = อัตราส่วนการชนะ 2) *ในอดีตรู้จักกันในชื่อของ "ซุปเปอร์ 9" (ค.ศ. 1996–1999), "เทนนิส มาสเตอร์ซีรีส์" (ค.ศ. 2000–2003) และ "เอทีพี มาสเตอร์ซีรีส์" (ค.ศ. 2004–2008) |
ชนะเลิศ
ปี | รายการ | คู่แข่งในรอบชิงชนะเลิศ | ผลการแข่งขัน |
2003 | วิมเบิลดัน (1) | มาร์ค ฟิลิปปูซิส | 7-6(7-5), 6-2, 7-6(7-3) |
2004 | ออสเตรเลียนโอเพน (1) | มารัต ซาฟิน | 7-6(7-3), 6-4, 6-2 |
2004 | วิมเบิลดัน (2) | แอนดี ร็อดดิก | 4-6, 7-5, 7-6(7-3), 6-4 |
2004 | ยูเอสโอเพน (1) | เลย์ตัน ฮิววิตต์ | 6-0, 7-6(7-3), 6-0 |
2005 | วิมเบิลดัน (3) | แอนดี ร็อดดิก | 6-2, 7-6(7-2), 6-4 |
2005 | ยูเอสโอเพน (2) | อานเดร แอกัสซี | 6-3, 2-6, 7-6(7-1), 6-1 |
2006 | ออสเตรเลียนโอเพน (2) | มาร์กอส แบกห์ดาติส | 5-7, 7-5, 6-0, 6-2 |
2006 | วิมเบิลดัน (4) | ราฟาเอล นาดัล | 6-0, 7-6(7-5), 6-7(2–7), 6-3 |
2006 | ยูเอสโอเพน (3) | แอนดี ร็อดดิก | 6-2, 4-6, 7-5, 6-1 |
2007 | ออสเตรเลียนโอเพน (3) | เฟอร์นานโด กอนซาเลซ | 7-6(7-2), 6-4, 6-4 |
2007 | วิมเบิลดัน (5) | ราฟาเอล นาดัล | 7-6(9-7), 4-6, 7-6(7-3), 2-6, 6-2 |
2007 | ยูเอสโอเพน (4) | นอวาก จอกอวิช | 7-6(7-4), 7-6(7-2), 6-4 |
2008 | ยูเอสโอเพน (5) | แอนดี มาร์รี | 6-2, 7-5, 6-2 |
2009 | เฟรนช์โอเพน | โรบิน โซเดอร์ลิง | 6–1, 7–6(7-1), 6–4 |
2009 | วิมเบิลดัน (6) | แอนดี ร็อดดิก | 5-7, 7-6(8-6), 7-6(7-5), 3-6, 16-14 |
2010 | ออสเตรเลียนโอเพน (4) | แอนดี มาร์รี | 6–3, 6–4, 7–6(13-11) |
2012 | วิมเบิลดัน (7) | แอนดี มาร์รี | 4-6, 7-5, 6-3, 6-4 |
2017 | ออสเตรเลียนโอเพน (5) | ราฟาเอล นาดัล | 6–4, 3–6, 6–1, 3–6, 6–3 |
2017 | วิมเบิลดัน (8) | มาริน ซิลิช | 6-3, 6-1, 6-4 |
2018 | ออสเตรเลียนโอเพน (6) | มาริน ซิลิช | 6–2, 6–7(5–7), 6–3, 3–6, 6–1 |
รองชนะเลิศ
ปี | รายการ | คู่แข่งในรอบชิงชนะเลิศ | ผลการแข่งขัน |
2006 | เฟรนช์โอเพน | ราฟาเอล นาดัล | 6–1, 1–6, 4–6, 6–7(4–7) |
2007 | เฟรนช์โอเพน | ราฟาเอล นาดัล | 3–6, 6–4, 3–6, 4–6 |
2008 | เฟรนช์โอเพน | ราฟาเอล นาดัล | 1–6, 3–6, 0–6 |
2008 | วิมเบิลดัน | ราฟาเอล นาดัล | 4-6, 4-6, 7-6(7-5),7-6(10-8),7-9 |
2009 | ออสเตรเลียนโอเพน | ราฟาเอล นาดัล | 5-7, 6-3, 6-7(3-7), 6-3, 2-6 |
2009 | ยูเอสโอเพน | ฮวน มาร์ติน เดล โปโตร | 6–3, 6–7(5–7), 6–4, 6–7(4–7), 2–6 |
2011 | เฟรนช์โอเพน | ราฟาเอล นาดัล | 5–7, 6–7(3–7), 7–5, 1–6 |
2014 | วิมเบิลดัน | นอวาก จอกอวิช | 7–6(9–7), 4–6, 6–7(4–7), 7–5, 4–6 |
2015 | วิมเบิลดัน | นอวาก จอกอวิช | 6–7(1–7), 7–6(12–10), 4–6, 3–6 |
2015 | ยูเอสโอเพน | นอวาก จอกอวิช | 4–6, 7–5, 4–6, 4–6 |
2019 | วิมเบิลดัน | นอวาก จอกอวิช | 6–7(5–7), 6-1, 6-7(5–7), 6-4, 12-13(3–7) |
รายการ เอทีพี เวิลด์ ทัวร์ ไฟนอล
เข้าชิงชนะเลิศ 10 สมัย (ชนะเลิศ 6 สมัย, รองชนะเลิศ 4 สมัย)
ชนะเลิศ
ปี | รายการ | คู่แข่งในรอบชิงชนะเลิศ | ผลการแข่งขัน |
2003 | ฮูสตัน | อานเดร แอกัสซี | 6-3, 6-0, 6-4 |
2004 | ฮูสตัน | เลย์ตัน ฮิววิตต์ | 6-3, 6-2 |
2006 | เซี่ยงไฮ้ | เจมส์ เบลค | 6-0, 6-3, 6-4 |
2007 | เซี่ยงไฮ้ | ดาวิด เฟร์เรร์ | 6-2, 6-3, 6-2 |
2010 | ลอนดอน | ราฟาเอล นาดัล | 6–3, 3–6, 6–1 |
2011 | ลอนดอน | โจ วิลเฟร็ด ซองก้า | 6–3, 6–7(6–8), 6–3 |
รองชนะเลิศ
ปี | รายการ | คู่แข่งในรอบชิงชนะเลิศ | ผลการแข่งขัน |
2005 | เซี่ยงไฮ้ | ดาวิด นาบัลเดียน | 6-7(4–7), 6-7(11–13), 6-2, 6-1, 7-6(7-3) |
2012 | ลอนดอน | นอวาก จอกอวิช | 6–7(6–8), 5–7 |
2014 | ลอนดอน | นอวาก จอกอวิช | ขอถอนตัวในรอบชิงชนะเลิศเนื่องจากอาการบาดเจ็บ |
2015 | ลอนดอน | นอวาก จอกอวิช | 3–6, 4–6 |
รายการ เอทีพี มาสเตอร์ ประเภทชายเดี่ยว
เข้าชิงชนะเลิศ 50 รายการ (ชนะเลิศ 28 รายการ, รองชนะเลิศ 22 รายการ)
ผลลัพธ์ | ปี | รายการ | พื้นสนาม | คู่แข่งในรอบชิงชนะเลิศ | ผลการแข่งขัน |
---|---|---|---|---|---|
รองชนะเลิศ | 2002 | ไมแอมี | คอนกรีต | มารัต ซาฟิน | 3–6, 3–6, 6–3, 4–6 |
ชนะเลิศ | 2002 | ฮัมบวร์ค | ดิน | มารัต ซาฟิน | 6–1, 6–3, 6–4 |
รองชนะเลิศ | 2003 | โรม | ดิน | เฟลิกซ์ มันติลล่า | 5–7, 2–6, 6–7(8–10) |
ชนะเลิศ | 2004 | อินเดียนเวลส์ | คอนกรีต | ทิม เฮนแมน | 6–3, 6–3 |
ชนะเลิศ | 2004 | ฮัมบวร์ค (2) | ดิน | กิลเยร์โม กอเรีย | 4–6, 6–4, 6–2, 6–3 |
ชนะเลิศ | 2004 | มอนทรีออล | คอนกรีต | แอนดี ร็อดดิก | 7–5, 6–3 |
ชนะเลิศ | 2005 | อินเดียนเวลส์ (2) | คอนกรีต | เลย์ตัน ฮิวอิต | 6–2, 6–4, 6–4 |
ชนะเลิส | 2005 | ไมแอมี | คอนกรีต | ราฟาเอล นาดัล | 2–6, 6–7(4–7), 7–6(7–5), 6–3, 6–1 |
ชนะเลิศ | 2005 | ฮัมบวร์ค (3) | ดิน | ริชาร์ด กาสเกต์ | 6–3, 7–5, 7–6(7–4) |
ชนะเลิศ | 2005 | ซินซินแนติ | คอนกรีต | แอนดี ร็อดดิก | 6–3, 7–5 |
ชนะเลิศ | 2006 | อินเดียนเวลส์ (3) | คอนกรีต | เจมส์ เบลค | 7–5, 6–3, 6–0 |
ชนะเลิศ | 2006 | ไมแอมี (2) | คอนกรีต | อิวาน ลูบิซิช | 7–6(7–5), 7–6(7–4), 7–6(8–6) |
รองชนะเลิศ | 2006 | มงเต-การ์โล | ดิน | ราฟาเอล นาดัล | 2–6, 7–6(7–2), 3–6, 6–7(5–7) |
รองชนะเลิศ | 2006 | โรม | ดิน | ราฟาเอล นาดัล | 7–6(7–0), 6–7(5–7), 4–6, 6–2, 6–7(5–7) |
ชนะเลิศ | 2006 | มอนทรีออล (2) | คอนกรีต | ริชาร์ด กาสเกต์ | 2–6, 6–3, 6–2 |
ชนะเลิศ | 2006 | มาดริด | คอนกรีต (ในร่ม) | เฟอร์นานโด กอนซาเลส | 7–5, 6–1, 6–0 |
รองชนะเลิศ | 2007 | มงเต-การ์โล | ดิน | ราฟาเอล นาดัล | 4–6, 4–6 |
ชนะเลิศ | 2007 | ฮัมบวร์ค (4) | ดิน | ราฟาเอล นาดัล | 2–6, 6–2, 6–0 |
รองชนะเลิศ | 2007 | มอนทรีออล | คอนกรีต | นอวาก จอกอวิช | 6–7(2–7), 6–2, 6–7(2–7) |
ชนะเลิศ | 2007 | ซินซินแนติ (2) | คอนกรีต | เจมส์ เบลค | 6–1, 6–4 |
รองชนะเลิศ | 2007 | มาดริด | คอนกรีต (ในร่ม) | ดาบิด นัลบาเดียน | 6–1, 3–6, 3–6 |
รองชนะเลิศ | 2008 | มงเต-การ์โล | ดิน | ราฟาเอล นาดัล | 5–7, 5–7 |
รองชนะเลิศ | 2008 | ฮัมบวร์ค | ดิน | ราฟาเอล นาดัล | 5–7, 7–6(7–3), 3–6 |
ชนะเลิศ | 2009 | มาดริด (2) | ดิน | ราฟาเอล นาดัล | 6–4, 6–4 |
ชนะเลิศ | 2009 | ซินซินแนติ (3) | คอนกรีต | นอวาก จอกอวิช | 6–1, 7–5 |
รองชนะเลิศ | 2010 | มาดริด | ดิน | ราฟาเอล นาดัล | 4–6, 6–7(5–7) |
รองชนะเลิศ | 2010 | มอนทรีออล | คอนกรีต | แอนดี มาร์รี | 5–7, 5–7 |
ชนะเลิศ | 2010 | ซินซินแนติ (4) | คอนกรีต | มาร์ดี ฟิช | 6–7(5–7), 7–6(7–1), 6–4 |
รองชนะเลิศ | 2010 | เซี่ยงไฮ่ | คอนกรีต | แอนดี มาร์รี | 3–6, 2–6 |
ชนะเลิศ | 2011 | ปารีส | คอนกรีต (ในร่ม) | โจ-วิลฟรีด ซองกา | 6–1, 7–6(7–3) |
ชนะเลิศ | 2012 | อินเดียนเวลส์ (4) | คอนกรีต | จอห์น อิสเนอร์ | 7–6(9–7), 6–3 |
ชนะเลิศ | 2012 | มาดริด (3) | ดิน | โทมัส เบอร์ดิช | 3–6, 7–5, 7–5 |
ชนะเลิศ | 2012 | ซินซินแนติ (5) | คอนกรีต | นอวาก จอกอวิช | 6–0, 7–6(9–7) |
รองชนะเลิศ | 2013 | โรม | ดิน | ราฟาเอล นาดัล | 1–6, 3–6 |
รองชนะเลิศ | 2014 | อินเดียนเวลส์ | คอนกรีต | นอวาก จอกอวิช | 6–3, 3–6, 6–7(3–7) |
รองชนะเลิศ | 2014 | มงเต-การ์โล | ดิน | สตาน วาวรีงกา | 6–4, 6–7(5–7), 2–6 |
รองชนะเลิศ | 2014 | มอนทรีออล | คอนกรีต | โจ-วิลฟรีด ซองกา | 5–7, 6–7(3–7) |
ชนะเลิศ | 2014 | ซินซินแนติ (6) | คอนกรีต | ดาวิต เฟร์เรร์ | 6–3, 1–6, 6–2 |
ชนะเลิศ | 2014 | เซี่ยงไฮ้ | คอนกรีต | จิล ซิมง | 7–6(8–6), 7–6(7–2) |
รองชนะเลิศ | 2015 | อินเดียนเวลส์ | คอนกรีต | นอวาก จอกอวิช | 3–6, 7–6(7–5), 2–6 |
รองชนะเลิศ | 2015 | โรม | ดิน | นอกวาก จอกอวิช | 4–6, 3–6 |
ชนะเลิศ | 2015 | ซินซินแนติ (7) | คอนกรีต | นอวาก จอกอวิช | 7–6(7–1), 6–3 |
ชนะเลิศ | 2017 | อินเดียนเวลส์ (5) | คอนกรีต | สตาน วาวรีงกา | 6–4, 7–5 |
ชนะเลิศ | 2017 | ไมแอมี (3) | คอนกรีต | ราฟาเอล นาดัล | 6–3, 6–4 |
รองชนะเลิศ | 2017 | มอนทรีออล | คอนกรีต | อเล็กซานเดอร์ ซเวเรฟ | 3–6, 4–6 |
ชนะเลิศ | 2017 | เซี่ยงไฮ้(2) | คอนกรีต | ราฟาเอล นาดัล | 6–4, 6–3 |
รองชนะเลิศ | 2018 | อินเดียนเวลส์ | คอนกรีต | ฆวน มาร์ติน เดล ปอร์โต | 4–6, 7–6(10–8), 6–7(2–7) |
รองชนะเลิศ | 2018 | ซินซินแนติ | คอนกรีต | นอวาก จอกอวิช | 4–6, 4–6 |
รองชนะเลิศ | 2019 | อินเดียนเวลส์ | คอนกรีต | โดมินิค ธีม | 6–3, 3–6, 5–7 |
ชนะเลิศ | 2019 | ไมแอมี (4) | คอนกรีต | จอห์น อิสเนอร์ | 6–1, 6–4 |
- ตัวเลขในวงเล็บคือจำนวนครั้งที่ชนะเลิศในแต่ละรายการ
กีฬาโอลิมปิกฤดูร้อนประเภทชายเดี่ยว
ลงแข่งขัน 2 ครั้ง (คว้าเหรียญเงิน 1 สมัย)
ผลลัพธ์ | ปี | รายการ | พื้นสนาม | คู่แข่ง | ผลการแข่งขัน |
---|---|---|---|---|---|
อันดับ 4 | 2000 | การแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน ปี 2000 รอบชิงเหรียญทองแดง | คอนกรีต | อาร์นอด์ ดิ ปาสเควล | 6–7(5–7), 7–6(9–7), 3–6 |
เหรียญเงิน | 2012 | การแข่งขันโอลิมปิกฤดูร้อน ปี 2000 รอบชิงชนะเลิศ | หญ้า | แอนดี มาร์รี | 2–6, 1–6, 4–6 |
กีฬาโอลิมปิกฤดูร้อนประเภทชายคู่
รอบชิงชนะเลิศ (คว้าเหรียญเหรียญทอง 1 สมัย)
ปี | รายการ | พื้นสนาม | เล่นคู่กับ | คู่แข่งในรอบชิงชนะเลิศ | ผลการแข่งขัน |
2008 | กีฬาโอลิมปิกฤดูร้อน 2008 ณ กรุงปักกิ่ง รอบชิงชนะเลิศ | คอนกรีต | สตานิสลาส วาวรีงกา | ไซมอน แอสพีลิน โทมัส โยฮันส์สัน | 6–3, 6–4, 6–7(4–7), 6–3 |
การแข่งขันประเภททีม (ในนามทีมชาติสวิตเซอร์แลนด์)
ชนะเลิศรายการเดวิส คัพ 1 สมัย และ ฮอพแมน คัพ 3 สมัย
ผลลัพธ์ | วันที่ | รายการ | พื้นสนาม | ทีม | สมาชิกทีม | คู่แข่ง | สมาชิกทีมคู่แข่ง | ผลการแข่งขัน |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ชนะเลิศ | มกราคม ค.ศ. 2001 | ฮอพแมน คัพ, เพิร์ท , ออสเตรเลีย | คอนกรีต (ในร่ม) | สวิตเซอร์แลนด์ | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์, มาร์ติน่า ฮินกิส | สหรัฐอเมริกา | โมนิก้า เซเลส, ยัน-ไมเคิล แกมบิลล์ | ชนะ 2–1 |
ชนะเลิศ | พฤศจิกายน ค.ศ. 2014 | เดวิส คัพ, เลียล , ฝรั่งเศส | ดิน (ในร่ม) | สวิตเซอร์แลนด์ | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์, สตาน วาวรีงกา, มาร์โค คิวดิเนลลี, ไมเคิล ลัมเมอร์ | ฝรั่งเศส | โจ-วิลฟรีด ซองกา, กาแอล มงฟิล์ส, จูเลียง เบนน์โต, รีชาร์ กัสกุแอ | ชนะ 3–1 |
ชนะเลิศ | มกราคม ค.ศ. 2018 | ฮอพแมน คัพ, เพิร์ท , ออสเตรเลีย (2) | คอนกรีต (ในร่ม) | สวิตเซอร์แลนด์ | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์, เบลินดา เบนซิช | เยอรมนี | อันเจลีค แคร์เบอร์, อเล็กซานเดอร์ ซเวเรฟ | ชนะ 2–1 |
ชนะเลิศ | มกราคม ค.ศ. 2019 | ฮอพแมน คัพ, เพิร์ท , ออสเตรเลีย (3) | คอนกรีต (ในร่ม) | สวิตเซอร์แลนด์ | โรเจอร์ เฟเดอเรอร์, เบลินดา เบนซิช | เยอรมนี | อันเจลีค แคร์เบอร์, อเล็กซานเดอร์ ซเวเรฟ | ชนะ 2–1 |
เงินรางวัลที่ได้รับจากการแข่งขันตลอดอาชีพ
ปี | รายการ แกรนด์สแลม | รายการ ATP | รวม | เงินรางวัล ($) | อันดับของ เงินรางวัล |
---|---|---|---|---|---|
1998 | 0 | 0 | 0 | $27,305 | – |
1999 | 0 | 0 | 0 | 97 | |
2000 | 0 | 0 | 0 | 27 | |
2001 | 0 | 1 | 1 | 14 | |
2002 | 0 | 3 | 3 | 4 | |
2003 | 1 | 6 | 7 | 1 | |
2004 | 3 | 8 | 11 | 1 | |
2005 | 2 | 9 | 11 | 1 | |
2006 | 3 | 9 | 12 | 1 | |
2007 | 3 | 5 | 8 | 1 | |
2008 | 1 | 3 | 4 | 2 | |
2009 | 2 | 2 | 4 | 1 | |
2010 | 1 | 4 | 5 | 2 | |
2011 | 0 | 4 | 4 | 3 | |
2012 | 1 | 5 | 6 | 2 | |
2013 | 0 | 1 | 1 | 6 | |
2014 | 0 | 5 | 5 | 2 | |
2015 | 0 | 6 | 6 | 2 | |
2016 | 0 | 0 | 0 | 22 | |
2017 | 2 | 5 | 7 | $13,054,856 | 2 |
2018 | 1 | 3 | 4 | $8,629,233 | 4 |
2019 | 0 | 4 | 4 | $8,716,975 | 3 |
2020 | 0 | 0 | 0 | $714,792 | 36 |
2021 | 0 | 0 | 0 | $647,655 | 34 |
ตลอดอาชีพ* | 20 | 83 | 103 | $130,594,339 | 2 |
- * Statistics correct ข้อมูลเมื่อ 12 กรกฎาคม ค.ศ. 2021 [update].
อ้างอิง
- "Player profile – Roger Federer". ATP World Tour.
- "Rankings | Singles | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- Comesipronuncia.it, Patrizia Serra-. "How to pronounce Roger Federer - PronounceItRight". www.pronounceitright.com (ภาษาอังกฤษ).
- "Roger Federer loses his crown". SWI swissinfo.ch (ภาษาอังกฤษ).
- Thompson, Jackson. "Novak Djokovic breaks Roger Federer's all-time record for most weeks ranked No. 1 by The ATP". Insider (ภาษาอังกฤษ).
- "Roger Federer | Overview | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Roger Federer | Titles and Finals | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "ESPN.com: Connors conquered with intensity". www.espn.com.
- Feb 22, TIMESOFINDIA COM / Updated:; 2021; Ist, 16:01. "Big Three: The incredible domination of Federer, Nadal and Djokovic | Tennis News - Times of India". The Times of India (ภาษาอังกฤษ).CS1 maint: extra punctuation (link) CS1 maint: numeric names: authors list (link)
- CNN, Ben Morse. "'All three of the best players are playing in this generation,' Murray believes tennis' 'Big Three' are GOATs". CNN.
- "Big 3: Federer, Nadal, Djokovic dominate men's tennis". www.aa.com.tr.
- "Big Three greatest ever: McEnroe". www.telegraphindia.com.
- "Roger Federer is the greatest sportsperson of all time, says Mark Petchey". Sky Sports (ภาษาอังกฤษ).
- "Forget tennis: Federer now the greatest athlete of them all". www.abc.net.au (ภาษาอังกฤษ). 2017-07-17.
- "Roger Federer greatest athlete of all time, Tiger Woods tweets; what do you think?". Fox Sports (ภาษาอังกฤษ). 2012-07-10.
- Robbins, Bill. "The Best Ever: The 50 Greatest Male Athletes of All-Time". Bleacher Report (ภาษาอังกฤษ).
- "Swiss stamp honours Federer". สืบค้นเมื่อ 2007-04-22.
- CNN, Ravi Ubha. "Roger Federer gets own Swiss coin...and you can buy it". CNN.
- "Winners Archive Roger Federer". สืบค้นเมื่อ 2008-07-10.
- "ATP Awards Honour Roll | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- ↑ https://time.com/collection/most-influential-people-2018/5217613/roger-federer/
- CNN, Aimee Lewis. "How Roger Federer inspires global devotion". CNN.
- "Roger Federer wins 18th consecutive Fans' Favourite Singles Player award". Tennis World USA (ภาษาอังกฤษ).
- https://www.rogerfederer.com/
- Reuters (2018-01-06). "Roger Federer in fine form as Switzerland seal third Hopman Cup victory". the Guardian (ภาษาอังกฤษ).
- https://www.essentiallysports.com/roger-federer-and-his-incredible-record-on-grass-courts-atp-tennis-news/
- https://tennishead.net/top-10-winning-streaks/
- "First male player to win 100 singles matches at a Grand Slam tennis tournament". Guinness World Records (ภาษาอังกฤษ).
- "Historical Stats". Nitto ATP Finals.
- Badenhausen, Kurt. "How Roger Federer Makes $71 Million A Year". Forbes (ภาษาอังกฤษ).
- Reporter, Staff (2014-06-22). "Roger Federer steps down as ATP Player Council's President". www.sportskeeda.com (ภาษาอังกฤษ).
- "Profile". rogerfederer.com. สืบค้นเมื่อ 2007-07-19.
- . web.archive.org. 2007-02-25.
- ""FC Basel Was My Club as a Kid, And It is Still Today" - Roger Federer". EssentiallySports. 2020-02-14.
- ↑ . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2007-02-25. สืบค้นเมื่อ 2007-03-02.
- "Favorite Football Team". สืบค้นเมื่อ 2007-03-02.
- "Favorite Vacation Spot". สืบค้นเมื่อ 2007-03-02.
- https://www.businessinsider.com/what-does-roger-federer-eat-drinks-2018-4
- "Roger Federer: 'You have to love chocolate if you're...'". Tennis World USA (ภาษาอังกฤษ).
- "That time when Roger Federer played the piano". Tennis World USA (ภาษาอังกฤษ).
- Stauffer, René; ebrary, Inc (2007). The Roger Federer story [electronic resource] : quest for perfection. Internet Archive. [Washington, D.C.] : New Chapter Press. ISBN 978-0-942257-39-7.
- "ประวัติRoger Federer ( โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ )". http://oknation.nationtv.tv. External link in
|website=
(help) - Staff, Tcrn (2019-11-27). "Roger Federer Reminisced about His Time in Costa Rica in 1996 ⋆ The Costa Rica News". The Costa Rica News (ภาษาอังกฤษ).
- "ประวัติRoger Federer ( โรเจอร์ เฟเดอเรอร์ )". http://oknation.nationtv.tv. External link in
|website=
(help) - "Home". www.rogerfederer.com.
- "Home". www.rogerfederer.com.
- "History". www.rogerfederer.com.
- "Roger Federer | Biography, Championships, & Facts". Encyclopedia Britannica (ภาษาอังกฤษ).
- "Roger Federer lost two Olympic Games matches (August 17, 2004)". Tennis Majors (ภาษาอังกฤษ). 2020-08-17.
- "Roger Federer | Biography, Championships, & Facts". Encyclopedia Britannica (ภาษาอังกฤษ).
- "Roger Federer | Biography, Championships, & Facts". Encyclopedia Britannica (ภาษาอังกฤษ).
- Tennis365 (2018-04-09). "T365 Recall: Rafael Nadal's brilliant 81-match winning streak on clay". Tennis365 (ภาษาอังกฤษ).
- Macur, Juliet (2007-06-11). "Nadal Defeats Federer for French Open Title". The New York Times (ภาษาอังกฤษ). ISSN 0362-4331. สืบค้นเมื่อ 2021-05-22.
- Branch, John (2007-07-09). "Federer Wins His Fifth Wimbledon Title in a Row". The New York Times (ภาษาอังกฤษ). ISSN 0362-4331. สืบค้นเมื่อ 2021-05-22.
- "Federer battles to win fourth straight U.S. Open". ESPN.com (ภาษาอังกฤษ). 2007-09-09.
- "Roger Federer | Titles and Finals | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Australian Open: Djokovic crushes Federer to seal final spot". the Guardian (ภาษาอังกฤษ). 2008-01-25.
- "Why was 'the greatest match' so great?". BBC Sport (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-05-22.
- "Why was 'the greatest match' so great?". BBC Sport (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-05-22.
- "Remembering Rafael Nadal's Iconic Rise to World No.1 Ranking For the First Time". EssentiallySports. 2020-08-18.
- "Roger Federer | Titles and Finals | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Roger Federer On Epic Wimbledon Final vs. Andy Roddick: 'I Couldn't Control The Match At All' | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- Clarey, Christopher (2009-07-05). "Federer Outlasts Roddick to Win Record 15th Major Title". The New York Times (ภาษาอังกฤษ). ISSN 0362-4331. สืบค้นเมื่อ 2021-05-23.
- . web.archive.org. 2009-02-22.
- "Roger Federer VS Juan Martin del Potro | Head 2 Head | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- Press, Associated (2010-07-26). "Roger Federer hires Paul Annacone as coach to help revive career". the Guardian (ภาษาอังกฤษ).
- "Roger Federer surges to victory over Rafa Nadal at World Tour Finals". the Guardian (ภาษาอังกฤษ). 2010-11-28.
- "Australian Open 2011: Novak Djokovic beats Roger Federer to reach final". the Guardian (ภาษาอังกฤษ). 2011-01-27.
- Faulconer, Matt. "Djokovic vs. Federer: Score and Recap of 2011 US Open Tennis Semifinal". Bleacher Report (ภาษาอังกฤษ).
- "2011 Flashback: Roger Federer's Historic Sixth Nitto ATP Finals Crown | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Federer reclaims number one spot". BBC Sport (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-05-23.
- McCarry, Patrick. "9 pictures celebrating Roger Federer's 300 weeks as World Number 1". The42 (ภาษาอังกฤษ).
- "Back injury sparks latest Federer slump". www.abc.net.au (ภาษาอังกฤษ). 2013-07-25.
- "Edberg joins Federer coaching team". BBC Sport (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-05-23.
- Steinberg, Jacob (2014-01-24). "Rafael Nadal beats Roger Federer to reach Australian Open final – as it happened | Jacob Steinberg". The Guardian (ภาษาอังกฤษ). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2021-05-24.
- "2014 Wimbledon F: Novak Djokovic vs Roger Federer Detailed Stats | Tennis Abstract". www.tennisabstract.com.
- "Coupe Davis : Roger Federer explique avoir pensé à l'abandon contre Richard Gasquet". Eurosport (ภาษาฝรั่งเศส). 2015-01-19.
- "Federer's Desire Propes Him To 1000 Match Wins | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Federer wins 1000th match to win Brisbane crown". Tennishead (ภาษาอังกฤษ). 2018-10-24.
- "Roger Federer Joins The 9000 Aces Club | Video Search Results | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Federer To Begin 2016 With New-Look Team | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- Reuters (2016-02-03). "Roger Federer faces a month on sidelines after knee surgery". the Guardian (ภาษาอังกฤษ).
- "Raonic beats Federer in Wimbledon semis". BBC Sport (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-05-24.
- "Federer outlasts Wawrinka to make Australian Open final". www.abc.net.au (ภาษาอังกฤษ). 2017-01-26.
- "The official website of the Laver Cup". Laver Cup (ภาษาอังกฤษ).
- "2017 Results & Leaderboard | Scores & Results". Laver Cup (ภาษาอังกฤษ).
- "Goffin Shocks Federer In London | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Borna Coric defeats Roger Federer in absorbing Gerry Weber Open final in Halle". Sky Sports (ภาษาอังกฤษ).
- Simpson, Christopher. "Laver Cup 2018: Roger Federer, Team Europe Beat Team World to Win Title". Bleacher Report (ภาษาอังกฤษ).
- "Zverev Beats Federer To Reach Final In London | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Federer wins landmark 100th ATP title". BBC Sport (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-05-25.
- "Tribute: Federer Records 1200th Match Win In Madrid | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Alexander Zverev Defeats Milos Raonic To Clinch Laver Cup For Team Europe | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Tsitsipas to face Thiem for title". BBC Sport (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2021-05-25.
- "What does Roger Federer's knee surgery mean for his 2020 Slam chances?". Tennis.com.
- Clarey, Christopher (2020-06-10). "Roger Federer Won't Play in 2020 After Knee Surgery". The New York Times (ภาษาอังกฤษ). ISSN 0362-4331. สืบค้นเมื่อ 2021-05-25.
- ""A Long Process" - Roger Federer Gives an Update on Knee Surgery". EssentiallySports. 2020-10-31.
- "Federer to miss Australian Open; planning return". ESPN.com (ภาษาอังกฤษ). 2020-12-27.
- "After 405 Days, Roger Federer Makes Winning Return In Doha | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Federer withdraws from French Open after gruelling third-round match". France 24 (ภาษาอังกฤษ). 2021-06-06.
- "Felix Auger-Aliassime Stuns 'Idol' Roger Federer To Reach Halle QF | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Roger Federer Soars Past Lorenzo Sonego Into 18th Wimbledon Quarter-final | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- "Djokovic, Federer into Wimbledon quarter-finals as first-timers shine". Deccan Herald (ภาษาอังกฤษ). 2021-07-06.
- Amako, Uche (2021-07-07). "Roger Federer crashes out of Wimbledon to impressive Hubert Hurkacz in straight sets". The Telegraph (ภาษาอังกฤษ). ISSN 0307-1235. สืบค้นเมื่อ 2021-07-07.
- Clarey, Christopher (2021-07-07). "Roger Federer Loses at Wimbledon, Maybe for the Last Time". The New York Times (ภาษาอังกฤษ). ISSN 0362-4331. สืบค้นเมื่อ 2021-07-08.
- Ballard, Stuart (2021-07-08). "Roger Federer confirms retirement talks after Wimbledon defeat to Hubert Hurkacz". Express.co.uk (ภาษาอังกฤษ).
- CNN, Kevin Dotson. "Tennis great Roger Federer pulls out of Olympics, citing knee injury". CNN.
- Pantorno, Joe. "Roger Federer withdraws from 2021 US Open | amNewYork". www.amny.com (ภาษาอังกฤษ).
- "Roger Federer withdraws from U.S. Open due to knee surgery, future in doubt". www.audacy.com (ภาษาอังกฤษ). 2021-08-15.
- "Roger Federer Announces Knee Surgery | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- https://rogerfedererfoundation.org/en/home
- . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2007-06-11. สืบค้นเมื่อ 2007-03-02.
- IANS (2017-11-25). "Tennis star Roger Federer gets new title: Dr Federer". Business Standard India. สืบค้นเมื่อ 2021-06-12.
- "Roger Federer Foundation | Educate a Child". educateachild.org.
- "Tennis stars rally for UNICEF's tsunami relief". UNICEF.com. 2005-01-13. สืบค้นเมื่อ 2007-03-02. Check date values in:
|date=
(help) - Dolan, Sabine (2006-04-03). "UNICEF's newest Goodwill Ambassador, tennis star Roger Federer, hits an ace for children". UNICEF.com. สืบค้นเมื่อ 2007-03-02. Check date values in:
|date=
(help) - Africa, Match for. "Roger Federer welcomes Bill Gates, Savannah Guthrie, and Jack Sock in San Jose for the Match for Africa 5 to benefit children's education in Africa". www.prnewswire.com (ภาษาอังกฤษ).
- https://www.onlinetennisinstruction.com/rogerfedererbiography/
- Clarey, Christopher (2006-06-25). "Coming to grips with today's forehand". International Herald Tribune. สืบค้นเมื่อ 2007-03-02.
- Bhargav (2020-05-29). "Roger Federer has one of the best single-handed backhands, says Dirk Nowitzki". www.sportskeeda.com (ภาษาอังกฤษ).
- "Roger Federer Leads The Way, But Dominic Thiem, Stefanos Tsitsipas Will Carry On The One-Handed Backhand | ATP Tour | Tennis". ATP Tour.
- Jonathan. "Roger Federer Backhand Analysis - peRFect Tennis". https://www.perfect-tennis.com/ (ภาษาอังกฤษ). External link in
|website=
(help) - Biswas, Rudra (2021-03-14). ""Reading Roger Federer's serve is almost impossible" - Richard Krajicek on why the Swiss' serve is one of the best in the world". www.sportskeeda.com (ภาษาอังกฤษ).
- Posnanski, Joe (2015-09-11). "Outstanding service". NBC SportsWorld (ภาษาอังกฤษ).
- "Service Speed Comparison:Federer, Roddick, Sampras". สืบค้นเมื่อ 2007-05-31.
- Singh, Akash (2020-04-20). "Roger Federer One of the Most Complete Player: Novak Djokovic | Latest & Breaking News, India News, Political, Sports- Since independence" (ภาษาอังกฤษ).
- "Roger Federer Equipment". สืบค้นเมื่อ 2007-03-07.
- . คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2007-09-27. สืบค้นเมื่อ 2007-03-02.
- Hodgkinson, Mark (2006-06-27). . Telegraph.co.uk. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2008-06-02. สืบค้นเมื่อ 2007-09-05.
- . rogerfederer.com. คลังข้อมูลเก่า เก็บจาก แหล่งเดิม เมื่อ 2008-12-17. สืบค้นเมื่อ 2007-06-20.
- "Gillette Winners". สืบค้นเมื่อ 2007-09-28.