การระบาดทั่วของโควิด-19

การระบาดทั่วของโควิด-19 เป็นการระบาดทั่วโลกที่กำลังดำเนินไปของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19; โควิด-19) โดยมีสาเหตุมาจากไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ เริ่มต้นขึ้นในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2562 โดยพบครั้งแรกในนครอู่ฮั่น เมืองหลวงของมณฑลหูเป่ย์ ประเทศจีน องค์การอนามัยโลกได้ประกาศให้การระบาดนี้เป็นภาวะฉุกเฉินทางสาธารณสุขระหว่างประเทศ ในวันที่ 30 มกราคม 2563 และประกาศให้เป็นโรคระบาดทั่ว ในวันที่ 11 มีนาคม 2563 ณ 8 พฤศจิกายน​ พ.ศ.​ 2564 เวลามาตรฐานกรีนิช 09.38 น. มีผู้ติดเชื้อยืนยันแล้วมากกว่า 250,714,165 คนใน 220 ประเทศและดินแดน

การระบาดทั่วของไวรัสโควิด-19

แผนที่แสดงจำนวนผู้ติดเชื้อยืนยันเฉลี่ยต่อ 100,000 คน ณ 28 พฤศจิกายน 2021   ผู้ติดเชื้อยืนยันมากกว่า 3,000 คน   ผู้ติดเชื้อยืนยัน 1,000–3,000 คน   ผู้ติดเชื้อยืนยัน 300–1,000 คน   ผู้ติดเชื้อยืนยัน 100–300 คน   ผู้ติดเชื้อยืนยัน 30–100 คน   ผู้ติดเชื้อยืนยัน 0–30 คน   ไม่มีผู้ติดเชื้อยืนยันหรือไม่มีข้อมูล
แผนที่แสดงจำนวนผู้ติดเชื้อยืนยันทั้งหมด แผนที่การระบาดทั่ว ณ 28 พฤศจิกายน 2021   ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 1,000,000 คนขึ้นไป   ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 100,000– 999,999 คน   ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 10,000–99,999 คน   ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 1,000–9,999 คน   ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 100–999 คน   ประเทศที่ยืนยันผู้ติดเชื้อตั้งแต่ 1–99 คน   ไม่มีผู้ติดเชื้อยืนยันหรือไม่มีข้อมูล
แผนที่แสดงผู้เสียชีวิตเฉลี่ยต่อหัว แผนที่แสดงผู้เสียชีวิตต่อหัว ณ 28 พฤศจิกายน 2021   ผู้เสียชีวิตมากกว่า 100 คนต่อล้านคน   ผู้เสียชีวิต 10–100 คนต่อล้านคน   ผู้เสียชีวิต 1–10 คนต่อล้านคน   ผู้เสียชีวิต 0.1–1 คนต่อล้านคน   ผู้เสียชีวิต 0–0.1 คนต่อล้านคน   ไม่มีผู้เสียชีวิตหรือไม่มีข้อมูล
(ตามเข็มนาฬิกาจากบนสุด) ผู้ป่วยรับการรักษาในโรงพยาบาลในเตหะราน รถฉีดฆ่าเชื้อในไทเป ชั้นวางของที่ว่างเปล่าในห้างสรรพสินค้าในออสเตรเลีย จุดคัดกรองด้านสุขภาพที่ท่าอากาศยานมิลานลิเนต ศูนย์สั่งการของรัฐบาลอิตาลี
โรค	โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19)
สถานที่	ทั่วโลก
ผู้ป่วยต้นปัญหา	1 ธันวาคม 2019 –ปัจจุบัน (2 ปี 5 วัน)
ต้นกำเนิด	อู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย์ ประเทศจีน 30°35′14″N 114°17′17″E / 30.58722°N 114.28806°E / 30.58722; 114.28806
ยืนยันป่วย	250,714,165 คน
หาย	226,939,594 คน
เสียชีวิต	5,066,878 คน
ดินแดน	220 ดินแดน

ณ 8 พฤศจิกายน​ ​พ.ศ. 2564​ เวลามาตรฐานกรีนิช 09.38 น. มีผู้ติดเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ (SARS-CoV-2)​ ยืนยันแล้ว 250,714,165 คนใน 229 ประเทศและดินแดน มีผู้เสียชีวิตโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ​แล้วมากกว่า 5,066,878 คน และผู้หายป่วยแล้ว 226,938,594 คน

ณ 8 พฤศจิกายน​ ​พ.ศ. 2564​ เวลามาตรฐานกรีนิช 09.38 น. มีจำนวน​ 13 ประเทศ ที่มีผู้เสียชีวิต​มากกว่า ​100000 ราย

ในวันที่ 14 มกราคม พ.ศ. 2564 ประเทศไมโครนีเซีย พบผู้ติดเชื้อ 1 รายนับเป็นประเทศล่าสุดที่พบผู้ติดเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ (SARS-CoV-2)

ในวันที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2564 ที่สนามบินเซนต์เฮเลนา พบผู้ติดเชื้อ 1 รายส่งผลให้เซนต์เฮเลนาเป็นดินแดนล่าสุดที่พบผู้ติดเชื้อไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ (SARS-CoV-2)โดยผู้ป่วยเดินทางด้วยเที่ยวบิน สายการบินเช่าเหมาลำ เดินทางจากท่าอากาศยานลอนดอนสแตนสเต็ด

ไวรัสมีการแพร่เชื้อระหว่างคนในลักษณะเดียวกับไข้หวัดใหญ่ โดยผ่านการติดเชื้อจากละอองเสมหะจากการไอ ระยะระหว่างการสัมผัสเชื้อและมีอาการโดยทั่วไปแล้วอยู่ที่ 5 วัน แต่มีช่วงอยู่ระหว่าง 2 ถึง 14 วัน อาการที่พบบ่อย ได้แก่ มีไข้ ไอ และหายใจลำบาก ภาวะแทรกซ้อนอาจรวมไปถึงปอดบวม และกลุ่มอาการหายใจลำบากเฉียบพลัน โดยยังไม่มีวัคซีนที่ได้รับอนุญาตหรือยาต้านไวรัสจำเพาะ แต่กำลังมีการวิจัยอยู่ขณะนี้ การรักษาจึงพยายามมุ่งเป้าไปที่การจัดการกับอาการ และรักษาแบบประคับประคอง มาตรการป้องกันที่มีการแนะนำ คือ การล้างมือ การอยู่ห่างจากบุคคลอื่น (โดยเฉพาะกับบุคคลที่ป่วย) ติดตามอาการ และกักตนเองเป็นเวลา 14 วัน ในกรณีที่สงสัยว่าตนอาจติดเชื้อ

การตอบสนองทางสาธารณสุขทั่วโลก ประกอบด้วย การจำกัดการท่องเที่ยว การกักด่าน การห้ามออกจากเคหสถานเวลาค่ำคืน การยกเลิกการจัดงาน และการปิดสถานศึกษา นอกจากนี้ยังมีการกักด่านทั้งหมดของประเทศอิตาลีและมณฑลหูเป่ย์ของประเทศจีน และมีการใช้มาตรการการห้ามออกจากเคหสถานเวลาค่ำคืนอย่างหลากหลายในประเทศจีนและประเทศเกาหลีใต้ มีการคัดกรองตามท่าอากาศยานและสถานีรถไฟ และมีการออกคำแนะนำเกี่ยวกับการเดินทางไปยังภูมิภาคที่มีการแพร่เชื้อในระดับประชาคม มีการปิดสถานศึกษาทั่วประเทศหรือส่วนท้องถิ่นในอย่างน้อย 115 ประเทศ ส่งผลกระทบกับนักเรียนนักศึกษามากกว่า 1.2 พันล้านคน

การระบาดทั่วยังก่อให้เกิดอุบัติการณ์ ประกอบด้วย ความไม่มั่นคงทางสังคมและเศรษฐกิจ อาการกลัวคนแปลกหน้าและการเหยียดเชื้อชาติชาวจีนและชาวเอเชียตะวันออก และการแพร่กระจายของข้อมูลที่ผิด ๆ และทฤษฎีสมคบคิดเกี่ยวกับไวรัส

วิทยาการระบาด

ดูบทความหลักที่: การระบาดทั่วของไวรัสโคโรนา พ.ศ. 2562–2563 เรียงตามประเทศและดินแดน

[แสดงทั้งหมด] ด ค ก การระบาดทั่วของโควิด-19 เรียงตามประเทศและดินแดน
ประเทศและดินแดน		ผู้ป่วย	เสียชีวิต	อ้างอิง
245		262,181,360	5,207,587
	สหรัฐ	48,437,955	778,601
	อินเดีย	34,587,822	468,980
	บราซิล	22,084,749	614,376
	สหราชอาณาจักร	10,245,244	145,253
	รัสเซีย	9,436,650	268,705
	ตุรกี	8,772,342	76,635
	ฝรั่งเศส	7,731,351	119,997
	อิหร่าน	6,113,192	129,711
	เยอรมนี	5,854,884	101,350
	อาร์เจนตินา	5,328,416	116,554
	สเปน	5,153,923	88,008
	โคลอมเบีย	5,067,348	128,473
	อิตาลี	5,015,790	133,739
	อินโดนีเซีย	4,256,112	143,819
	เม็กซิโก	3,884,566	293,950
	ยูเครน	3,595,410	90,673
	โปแลนด์	3,520,961	83,055
	แอฟริกาใต้	2,963,679	89,822
	ฟิลิปปินส์	2,832,375	48,501
	เนเธอร์แลนด์	2,662,247	19,798
	มาเลเซีย	2,627,903	30,370
	เปรู	2,234,970	201,144
	เช็กเกีย	2,132,380	32,929
	ไทย	2,111,566	20,734
	อิรัก	2,080,448	23,807
	แคนาดา	1,798,515	29,722
	โรมาเนีย	1,778,045	56,382
	ชิลี	1,761,365	38,343
	เบลเยียม	1,749,469	26,966
	ญี่ปุ่น	1,726,555	18,355
	บังกลาเทศ	1,576,011	27,980
	อิสราเอล	1,342,976	8,195
	ปากีสถาน	1,284,840	28,728
	เซอร์เบีย	1,252,573	11,637
	เวียดนาม	1,224,110	25,055
	สวีเดน	1,198,848	15,145
	สโลวาเกีย	1,159,767	14,341
	ออสเตรีย	1,151,809	12,425
	โปรตุเกส	1,144,342	18,430
	ฮังการี	1,096,718	34,326
	คาซัคสถาน	1,054,091	17,818
	สวิสเซอร์แลนด์	1,006,239	11,500
	คิวบา	962,350	8,300
	โมร็อกโก	949,785	14,775
	จอร์แดน	948,966	11,584
	กรีซ	931,183	18,067
	จอร์เจีย	840,593	11,974
	เนปาล	821,121	11,524
	สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์	741,976	2,146
	ตูนิเซีย	717,309	25,365
	บัลแกเรีย	692,376	28,325
	เลบานอน	668,605	8,716
	เบลารุส	653,323	5,067
	กัวเตมาลา	617,621	15,933
	โครเอเชีย	604,347	10,826
	อาเซอร์ไบจาน	586,640	7,833
	คอสตาริกา	566,560	7,287
	ไอร์แลนด์	564,657	5,652
	ศรีลังกา	563,267	14,328
	ซาอุดีอาระเบีย	549,720	8,834
	โบลิเวีย	536,472	19,161
	เอกวาดอร์	526,615	33,219
	พม่า	521,931	19,097
	เดนมาร์ก	488,262	2,896
	ปานามา	477,514	7,362
	ลิทัวเนีย	468,494	6,719
	ปารากวัย	463,001	16,469
	ปาเลสไตน์	460,053	4,796
	เกาหลีใต้	447,230	3,624
	เวเนซุเอลา	431,296	5,144
	สโลวีเนีย	418,413	5,208
	คูเวต	413,327	2,465
	สาธารณรัฐโดมินิกัน	407,113	4,204
	อุรุกวัย	399,504	6,130
	มองโกเลีย	381,528	2,003
	ฮอนดูรัส	377,859	10,402
	ลิเบีย	372,209	5,448
	เอธิโอเปีย	371,346	6,750
	มอลโดวา	363,110	9,090
	อียิปต์	357,629	20,412
	อาร์มีเนีย	338,120	7,535
	โอมาน	304,519	4,113
	บาห์เรน	277,628	1,394
	บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา	274,219	12,555
	นอร์เวย์	263,798	1,050
	สิงคโปร์	263,486	710
	เคนยา	254,979	5,334
	ลัตเวีย	252,728	4,155
	กาตาร์	243,290	611
	เอสโตเนีย	221,860	1,798
	นอร์ทมาซิโดเนีย	215,125	7,569
	ไนจีเรีย	214,113	2,976
	แอลจีเรีย	210,344	6,064
	ออสเตรเลีย	210,238	2,006
	แซมเบีย	210,150	3,667
	แอลเบเนีย	199,750	3,092
	บอตสวานา	195,068	2,418
	อุซเบกิสถาน	193,065	1,399
	ฟินแลนด์	185,622	1,335
	คีร์กีซสถาน	183,285	2,743
	คอซอวอ	161,083	2,983
	อัฟกานิสถาน	157,260	7,308
	มอนเตเนโกร	157,085	2,300
	โมซัมบิก	151,528	1,941
	ซิมบับเว	134,226	4,706
	ไซปรัส	133,860	594
	กานา	130,920	1,209
	นามิเบีย	129,180	3,573
	ยูกันดา	127,523	3,252
	ปวยร์โตรีโก	121,955	2,501
	กัมพูชา	120,112	2,935
	เอลซัลวาดอร์	119,803	3,774
	แคเมอรูน	106,794	1,791
	รวันดา	100,344	1,342
	สาธารณรัฐประชาชนจีน	98,788	4,636
	มัลดีฟส์	91,543	250
	จาเมกา	91,222	2,391
	ลักเซมเบิร์ก	89,010	874
	เซเนกัล	73,987	1,885
	ลาว	72,447	166
	ตรินิแดดและโตเบโก	70,598	2,134
	แองโกลา	65,155	1,733
	มาลาวี	61,901	2,305
	โกตดิวัวร์	61,712	704
	สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก	58,234	1,107
	ฟีจี	52,506	696
	ซูรินาม	50,823	1,166
	ทรานส์นีสเตรีย	49,186	1,192
	ซีเรีย	48,068	2,744
	เอสวาตีนี	46,582	1,248
	มาดากัสการ์	44,330	967
	ซูดาน	42,826	3,141
	เฟรนช์พอลินีเชีย	40,178	636
	มอลตา	39,329	468
	มอริเตเนีย	39,213	831
	สาธารณรัฐประชาชนโดเนตสค์	38,851	2,927
	กาบูเวร์ดี	38,367	349
	กายอานา	37,825	992
	กาบอง	37,342	279
	ปาปัวนิวกินี	35,090	545
	กินี	30,770	387
	เบลีซ	30,338	574
	แทนซาเนีย	26,261	730
	โตโก	26,250	243
	เฮติ	25,175	738
	บาร์เบโดส	25,152	228
	เบนิน	24,850	161
	เซเชลส์	23,390	125
	โซมาเลีย	23,016	1,327
	บาฮามาส	22,763	671
	เลโซโท	21,768	662
	มอริเชียส	21,040	240
	บุรุนดี	20,415	38
	ติมอร์-เลสเต	19,822	122
	สาธารณรัฐคองโก	18,905	354
	ไอซ์แลนด์	17,770	35
	ทาจิกิสถาน	17,493	125
	มาลี	17,364	606
	นิการากัว	17,152	212
	กือราเซา	17,072	174
	อันดอร์รา	16,712	131
	ไต้หวัน	16,596	848
	อารูบา	15,916	171
	บูร์กินาฟาโซ	15,711	281
	อับคาเซีย	15,292	230
	บรูไน	15,058	97
	อิเควทอเรียลกินี	13,579	173
	จิบูตี	13,504	186
	เจอร์ซีย์	13,070	100
	เซนต์ลูเชีย	12,989	280
	เซาท์ซูดาน	12,755	133
	ฮ่องกง	12,430	213
	สาธารณรัฐแอฟริกากลาง	11,708	101
	นิวซีแลนด์	11,577	44
	นิวแคลิโดเนีย	10,968	265
	เยเมน	9,995	1,949
	แกมเบีย	9,989	342
	ไอล์ออฟแมน	9,644	57
	กวม	8,156	139
	เอริเทรีย	7,341	60
	นอร์เทิร์นไซปรัส	7,139	33
	ไนเจอร์	6,989	258
	กินี-บิสเซา	6,440	148
	เซียร์ราลีโอน	6,402	121
	ยิบรอลตาร์	5,992	98
	ซานมารีโน	5,979	93
	โดมินิกา	5,955	38
	เกรเนดา	5,888	200
	ไลบีเรีย	5,823	287
	เบอร์มิวดา	5,647	101
	เซนต์วินเซนต์และเกรนาดีนส์	5,525	74
	ชาด	5,107	175
	สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์	4,723	437
	โซมาลีแลนด์	4,608	311
	ลิกเตนสไตน์	4,562	61
	คอโมโรส	4,498	150
	ซินต์มาร์เติน	4,494	75
	แอนติกาและบาร์บูดา	4,141	117
	โมนาโก	3,738	36
	เซาตูเมและปรินซีปี	3,731	56
	หมู่เกาะเวอร์จินของสหรัฐ	3,383	27
	เซาท์ออสซีเชีย	3,339	60+
	หมู่เกาะเติกส์และเคคอส	2,980	23
	เซนต์คิตส์และเนวิส	2,782	28
	สาธารณรัฐอาร์ทซัค	2,751	31
	หมู่เกาะบริติชเวอร์จิน	2,725	37
	ภูฏาน	2,640	3
	หมู่เกาะแฟโร	2,082	2
	หมู่เกาะเคย์แมน	1,650	2
	โบแนเรอ	1,586	17
	แองกวิลลา	944	1
	เกิร์นซีย์	822	14
	กรีนแลนด์	799	0
	สาธารณรัฐประชาธิปไตยอาหรับซาห์ราวี	732	42
	วาลิสและฟูตูนา	445	7
	หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา	183	2
	มาเก๊า	77	0
	หมู่เกาะฟอล์กแลนด์	68	0
	แอนตาร์กติกา	58	0
	มอนต์เซอร์รัต	41	1
	แซงปีแยร์และมีเกอลง	32	0
	นครรัฐวาติกัน	27	0
	ซินต์เอิสตาซียึส	20	0
	หมู่เกาะโซโลมอน	20	–
	ปาเลา	8	0
	ซาบา	7	0
	เซนต์เฮเลนา อัสเซนชัน และตริสตันดากูนยา	7	0
	วานูอาตู	6	1
	บริติชอินเดียนโอเชียนเทร์ริทอรี	5	0
	สาธารณรัฐหมู่เกาะมาร์แชลล์	4	–
	อเมริกันซามัว	4	0
	ซามัว	3	–
	อ่าวกวนตานาโม	2	0
	คิริบาส	2	–
	สหพันธรัฐไมโครนีเซีย	1	0
	ตองงา	1	–
พาหนะระหว่างประเทศ
	เรือยูเอสเอส ทีโอดอร์รูสเวลต์	1,102	1
	เรือชาร์ลเดอโกล	1,081	0
	เรือไดมอนด์พรินเซส	712	14
	เรือคอสตาแอตแลนติกา	148	0
	เรือเกร็กมอร์ติเมอร์	128	1
	เรือเอ็มเอส ซานดัม	13	4
	เรือคอรัลพรินเซส	12	3
	เรือซีดรีมวัน	9	0
	เรือฮาเอ็นเอลเอ็มเอส ดลแฟง	8	0
ณ วันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2564
หมายเหตุ  ประเทศ ดินแดน รวมถึงเขตอำนาจรัฐเหนือเรือที่ชักธงของตน การโอนสิทธิในที่ดินระหว่างประเทศ ที่ได้รับการวินิจฉัยว่าพบผู้ติดเชื้อ แต่ละกรณีอาจมีความแตกต่างทางด้านสัญชาติ ในบางประเทศอาจครอบคลุมถึงหลายพื้นที่ตามที่ระบุไว้ รายงานเฉพาะจำนวนผู้ป่วยยืนยันแล้ว จำนวนผู้ป่วยจริงอาจสูงกว่าที่รายงาน แต่ไม่สามารถยืนยันจำนวนดังกล่าวได้ เกณฑ์การรายงานและความสามารถในการทดสอบนั้นแตกต่างกันไปในแต่ละประเทศ ยอดผู้เสียชีวิตทั้งหมดอาจไม่จำเป็นต้องเพิ่มขึ้น เนื่องจากความถี่ของการอัปเดตข้อมูลในแต่ละพื้นที่มีความแตกต่างกัน รวมกรณีบนเรือสำราญ แกรนด์พรินเซส ซึ่งเทียบท่าที่รัฐแคลิฟอร์เนีย และไม่รวมกรณีจาก ดินแดนโพ้นทะเลของสหรัฐ ไม่ใช่ทุกรัฐหรือดินแดนโพ้นทะเลที่รายงานข้อมูลผู้รักษาหาย กรณีผู้ป่วยรวมถึงกรณีจากการวินิจฉัยทางคลินิก ผู้รักษาหายและเสียชีวิต รวมถึงการเสียชีวิตที่อาจเกิดขึ้น และผู้ที่ได้รับการปล่อยตัวจากการกักกัน เป็นไปตามวิธีปฏิบัติของ CDC กรณีของเรือยูเอสเอส ทีโอดอร์ รูสเวลต์ ปัจจุบันเทียบท่าอยู่ที่กวม รายงานแยกจากกรณีของประเทศ แต่รวมอยู่ในรายงานของกองทัพเรือสหรัฐ ไม่รวมกรณีจากดินแดนโพ้นทะเลของบริเตน และ เขตสังกัดของพระมหากษัตริย์ ภายใต้อธิปไตยของสหราชอาณาจักร ตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคม รัฐบาลสหราชอาณาจักรไม่ได้เผยแพร่จำนวนผู้รักษาหาย ข้อมูลของวันที่ 22 มีนาคม รายงานผู้รักษาหาย 135 ราย รวมกรณีในดินแดน ไครเมีย และ เซวัสโตปอล ซึ่งถูกรัสเซียผนวกในปี 2557 แต่นานาชาติยังคงรับรองเป็นดินแดนของยูเครน ไม่รวมกรณีบนเรือสำราญ ไดมอนด์พรินเซส ซึ่งถูกแบ่งแยกเป็น "กรณีบนยานพาหนะระหว่างประเทศ" กรณีเสียชีวิตหนึ่งรายบนเรือนั้นไม่ได้ถูกบันทึกอย่างเป็นทางการโดยรัฐบาลรัสเซีย การทดสอบการติดเชื้อสงวนไว้สำหรับผู้ป่วยในกลุ่มเสี่ยงที่มีอาการรุนแรงเท่านั้น รวมกรณีในจังหวัดโพ้นทะเลคือ เฟรนช์เกียนา, กัวเดอลุป, มาร์ตีนิก, มายอต, เรอูนียง, แซ็ง-บาร์เตเลมี และ แซ็ง-มาแต็ง และไม่รวมอาณานิคมโพ้นทะเลคือ เฟรนช์พอลินีเชีย, นิวแคลิโดเนีย, แซ็งปีแยร์และมีเกอลง จำนวนผู้รักษาหายรวมเฉพาะผู้ที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล ส่วนจำนวนผู้ติดเชื้อยืนยันและจำนวนผู้เสียชีวิตรวมทั้งจากโรงพยาบาลและจากสถานพักฟื้น (ESMS: établissements sociaux et médico-sociaux) เนื่องจากภาวะขาดแคลน การทดสอบการติดเชื้อถูกจำกัดเฉพาะในกรณีที่มีอาการรุนแรง จำนวนกรณีรวมถึงที่มีการวินิจฉัยทางคลินิกและการเสียชีวิตตั้งแต่ 9 มีนาคม 2563 เป็นต้นมา หน่วยงานของรัฐต่าง ๆ ไม่ได้รายงานจำนวนผู้รักษาหายครบทุกรัฐ ไม่รวมกรณีผู้ป่วยยืนยัน จากการตรวจแอนติบอดีในซีรัม รวมกรณีจากดินแดนปกครองตนเอง เซวตา และ เมลียา ตั้งแต่วันที่ 27 กุมภาพันธ์ 2563 มีการวินิจฉัยผลการติดเชื้อเฉพาะผู้ที่มีความเสี่ยงเท่านั้น ไม่รวมกรณีในดินแดน ไครเมีย และ เซวัสโตปอล ซึ่งถูกรัสเซียผนวกในปี 2557 โดยนานาชาติยังรับรองเป็นดินแดนของยูเครน ไม่รวมกรณีของสาธารณรัฐประชาชนโดเนตสค์และสาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์ แยกรายงานกรณีจากกลุ่มประเทศองค์ประกอบของเนเธอร์แลนด์คือ อารูบา, กือราเซา และ ซินต์มาร์เติน แยกรายงานกรณีของเขตเทศบาลพิเศษคือ ซาบา, ซินต์เอิสตาซียึส และ โบแนเรอ รัฐบาลของเนเธอร์แลนด์ (RIVM) ซึ่งรับผิดชอบประเทศองค์ประกอบด้วย ไม่สรุปจำนวนผู้รักษาหาย รวมถึงดินแดนเขตพิเศษของเกาะอีสเตอร์ วันที่ 29 เมษายน 2563 รัฐบาลชิลีเริ่มแจ้งจำนวนผู้ป่วยที่ไม่แสดงอาการแยกจากจำนวนผู้ป่วยที่ยืนยันอย่างเป็นทางการ ตั้งแต่วันที่ 30 เมษายน กรณีผู้ป่วยยืนยันทั้งหมด (ไม่ว่าจะมีอาการหรือไม่) จะรวมอยู่ในรายงานอย่างเป็นทางการ กระทรวงสาธารณสุขชิลี พิจารณารายงานจำนวนผู้รักษาหายจากผู้ป่วยยืนยันที่ติดเชื้อมาแล้ว 14 วันไม่ว่าผู้นั้นจะยังมีอาการป่วยหรือยังมีผลทดสอบเป็นบวกต่อไวรัส โดยหักออกเฉพาะจำนวนผู้เสียชีวิตเท่านั้น จำนวนผู้เสียชีวิต รายงานเฉพาะกรณีที่มีผลตรวจเชื้อไวรัสเป็นบวกเท่านั้น จำนวนผู้เสียชีวิตยังรวมถึงกรณีผู้ป่วยที่ไม่ได้ทดสอบหาเชื้อ และกรณีในบ้านพักคนชราที่สันนิษฐานว่าเสียชีวิตจาก COVID-19 รวมกรณีจากดินแดนที่เป็นข้อโต้แย้ง ที่ราบสูงโกลัน และไม่รวมกรณีจากรัฐปาเลสไตน์ ไม่รวมกรณีในคอซอวอ ซึ่งเป็นดินแดนข้อพิพาทระหว่างกัน การทดสอบกรณีที่สงสัยว่าติดเชื้อ ถูกระงับชั่วคราวทั้งประเทศ ตั้งแต่วันที่ 12 มีนาคม 2563 เพื่อเน้นความพยายามเพิ่มขึ้น ไปที่ผู้ที่มีความเสี่ยงจากการเจ็บป่วยที่รุนแรง และภาวะแทรกซ้อน แม้ว่าจะพบผู้ป่วยที่ให้ผลการตรวจเป็นบวกอีกจำนวนมากในสวิสเซอร์แลนด์ แต่ตัวเลขที่รายงานในที่นี้เป็นเพียงเฉพาะผู้ป่วยที่ได้รับการยืนยันแล้วเท่านั้น รวมกรณีบนเรือ เอ็มเอส แบรมาร์ รวมกรณีดินแดนที่มีข้อพิพาทเวสเทิร์นสะฮารา ในส่วนที่ควบคุมโดยโมร็อกโก และไม่รวมดินแดนในส่วนของรัฐโดยพฤฒินัยสาธารณรัฐประชาธิปไตยอาหรับซาห์ราวี ไม่รวมกรณีผู้ป่วยในดินแดน อับคาเซีย และ เซาท์ออสซีเชีย ซึ่งมีสถานะเป็นรัฐที่มีการรับรองอย่างจำกัด แยกกรณีจากหมู่เกาะแฟโร และ กรีนแลนด์ ซึ่งเป็นเขตการปกครองตนเองของเดนมาร์ก ระหว่างวันที่ 12 มีนาคม 2563 ถึง 1 เมษายน เกณฑ์สำหรับการเข้าตรวจสอบผลติดเชื้อ มีเพียงผู้ป่วยที่มีอาการรุนแรงและบุคลากรทางสาธารณสุขเท่านั้นที่สามารถเข้ารับการตรวจสอบได้ ช่วงเวลาก่อนหน้าและหลังจากนั้น การตรวจสอบเชื้อเป็นโดยทั่วไปรวมทั้งผู้มีอาการน้อยและผู้สัมผัสใกล้ชิดผู้ป่วย นับรวมกรณีที่รายงานโดยดินแดนปกครองตนเองทรานส์นีสเตรียที่เป็นข้อพิพาทซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสาธารณรัฐมอลโดวา ในขณะที่กรณีที่รายงานโดยสาธารณรัฐมอลเดเวียพรีดเนสโตรวี ไม่รวมอยู่ด้วย รวมกรณีของเรือสำราญในแม่น้ำไนล์ ริเวอร์ อะนูเคต ที่เมืองลักซอร์ ตั้งแต่วันที่ 13 มีนาคม 2563 การตรวจสอบผลติดเชื้อของผู้ที่มีอาการปกติถูกยกเลิก และสงวนไว้สำหรับบุคลากรทางสาธารณสุขและผู้ป่วยเฉียบพลันในกลุ่มเสี่ยงเท่านั้น กระทรวงสาธารณสุขแห่งนอร์เวย์ ระบุว่ามีผู้ติดเชื้อในนอร์เวย์มากกว่าตัวเลขที่รายงาน สันนิษฐานว่าตัวเลขที่ไม่ได้แสดงจะสูงกว่าเนื่องจากการจำกัดการทดสอบ อย่างไรก็ตาม จำนวนการทดสอบทั้งหมดต่อประชากร 1 คน เมื่อวันที่ 20 มีนาคม 2563 ค่อนข้างสูง ประมาณการจำนวนผู้ติดเชื้อตั้งแต่วันที่ 23 มีนาคมจากแพทย์เวชปฏิบัติ 40% มีผู้ป่วย 20,200 รายตามหลักเกณฑ์ "corona code" R991, จำนวนในตารางรวมทั้งกรณีตรวจสอบพบเชื้อและกรณีตามเกณฑ์วินิจฉัย corona code ของสถาบันการสาธารณสุขนอร์เวย์ (FHI) ไม่รวมกรณีบนเรือสำราญ ไดมอนด์พรินเซส ซึ่งถูกแบ่งแยกเป็น "กรณีบนยานพาหนะระหว่างประเทศ" ผู้ติดเชื้อจำนวน 10 ราย ซึ่งหนึ่งในนั้นรวมถึงผู้เสียชีวิต 1 ราย บันทึกไว้โดยรัฐบาลออสเตรเลีย รวมกรณีบนเรือสำราญเอ็มวี อาร์ตาเนีย ซึ่งมีรายงานผู้ป่วยโดยหน่วยงานของรัฐเวสเทิร์นออสเตรเลีย รวมกรณีจากหมู่เกาะโอลันด์ ซึ่งเป็นเขตการปกครองตนเองของฟินแลนด์ จำนวนผู้หายป่วยเป็นค่าประมาณตามรายงานกรณีผู้ป่วยที่ได้รับอย่างน้อยสองสัปดาห์ที่ผ่านมา และไม่มีข้อมูลการติดตามอื่น ๆ เกี่ยวกับโรคนี้ ยังไม่ทราบจำนวนผู้หายป่วยที่แน่ชัด เนื่องจากมีผู้ป่วยเพียงเล็กน้อยที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล รวมกรณีในแอโครเทียรีและดิเคเลีย และไม่รวมกรณีในนอร์เทิร์นไซปรัส รวมกรณีที่มีการวินิจฉัยทางคลินิกและกรณีเสียชีวิต ตั้งแต่วันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2563 เป็นต้นมาในจังหวัดต่าง ๆ ของมณฑลหูเป่ย์ และไม่รวมกรณีในเขตปกครองพิเศษฮ่องกง, มาเก๊า และไต้หวัน ไม่รวม 1,268 กรณีไม่แสดงอาการซึ่งอยู่ภายใต้การสังเกตอาการโดยแพทย์ตั้งแต่วันที่ 4 เมษายน กรณีไม่แสดงอาการไม่ถูกรายงานก่อนวันที่ 31 มีนาคม ไม่รวมกรณีผู้ป่วยที่ไม่มีอาการ 448 ราย ภายใต้การดูแลของแพทย์ ณ วันที่ 17 พฤษภาคม 2563 ยกเว้นกรณีที่รายงานโดยดินแดนปกครองตนเองทรานส์นีสเตรีย ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสาธารณรัฐมอลโดวา ไม่รวมกรณีจากดินแดนที่มีข้อพิพาท ที่ราบสูงโกลัน กรณีของดินแดนที่ไม่ได้รับการรับรอง สาธารณรัฐประชาชนโดเนตสค์ และ สาธารณรัฐประชาชนลูฮันสค์ ไม่ถูกนับรวมกับจำนวนของแคว้นโดเนตสค์และลูฮันสค์ของยูเครน ไม่รวมจำนวนของรัฐโดยพฤตินัย โซมาลีแลนด์ เป็นดินแดนปกครองตนเอง เขตสังกัดของพระมหากษัตริย์ ภายใต้อธิปไตยของสหราชอาณาจักร กรณีผู้ป่วยในรัฐที่ไม่ได้รับการรับรองเซาท์ออสซีเชีย ไม่ถูกนับรวมกับกรณีของจอร์เจีย กรณีผู้ป่วยในรัฐโดยพฤฒินัย สาธารณรัฐประชาธิปไตยอาหรับซาห์ราวี ไม่ถูกนับรวมกับกรณีของโมร็อกโก แม้เรือบรรทุกเครื่องบินยูเอสเอส ทีโอดอร์รูสเวลต์ จะเทียบท่าอยู่ที่กวม แต่ได้แยกการรายงานกรณีผู้ติดเชื้อ เรือบรรทุกเครื่องบิน ชาร์ลเดอโกล ของกองทัพเรือฝรั่งเศส ได้แยกการรายงานกรณีผู้ติดเชื้อ กรณีเรือสัญชาติอังกฤษ ไดมอนด์พรินเซส ได้ถูกกักกันอยู่ในน่านน้ำญี่ปุ่น และดูแลจัดการผู้โดยสารอยู่ภายในเรือโดยรัฐบาลญี่ปุ่น กรณีนี้จึงไม่รวมอยู่ในการนับจำนวนผู้ติดเชื้ออย่างเป็นทางการของรัฐบาลญี่ปุ่น หรือสหราชอาณาจักร อย่างไรก็ตามองค์การอนามัยโลก แบ่งแยกกรณีเป็น "กรณีบนยานพาหนะระหว่างประเทศ" แม้เรือ'เกร็กมอร์ติเมอร์ จะเทียบท่าอยู่ที่ประเทศอุรุกวัย แต่ได้แยกการรายงานกรณีผู้ติดเชื้อ กรณีเรือเอ็มเอส ซานดัม จอดอยู่ในน่านน้ำนอกชายฝั่งชิลีหลังถูกปฏิเสธการเข้าเทียบท่าตั้งแต่ 14 มีนาคม เรือเอ็มเอส รอตเทอร์ดัม มาสมทบกับเรือเอ็มเอส ซานดัม เพื่อให้การช่วยเหลือในวันที่ 26 มีนาคม ทั้งสองลำแสดงความประสงค์ที่จะผ่านคลองปานามา แต่ถูกปฏิเสธไม่มีท่าเรือที่แยกเฉพาะใดให้เทียบท่า จำนวนกรณีบนเรือทั้งสองไม่นับรวมกับกรณีของชาติใด ๆ กรณีพบผลตรวจเชื้อผู้โดยสารบนเรือ คอรัลพรินเซส เป็นบวก ตั้งแต่ต้นเดือนเมษายน 2563 แต่ไม่มีท่าเรือที่แยกเฉพาะใดให้เทียบท่า จำนวนกรณีบนเรือไม่นับรวมกับกรณีของชาติใด ๆ จำนวนกรณีบนเรือ ซีดรีมวัน ปัจจุบันไม่ถูกนับรวมกับกรณีของชาติใด ๆ กรณีทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเรือดำน้ำ ดลแฟง (HMLMS Dolfijn) ถูกรายงานขณะที่เรืออยู่ในน่านน้ำระหว่างสกอตแลนด์และเนเธอร์แลนด์ ไม่ชัดเจนว่า สถาบันสาธารณสุขและสิ่งแวดล้อมแห่งชาติเนเธอร์แลนด์ (RIVM) รวมกรณีเหล่านี้ในการนับรวมในรายงานหรือไม่ และเนื่องจาก RIVM ไม่ได้รายงานจำนวนผู้รักษาหาย สำหรับกองทัพเนื่องจากความกังวลใน ความมั่นคงในการปฏิบัติการ จึงสันนิษฐานว่าไม่มีรายงานอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับจำนวนผู้รักษาหาย

ในปลายเดือนธันวาคม พ.ศ. 2562 โดยที่ผู้ติดเชื้อกลุ่มแรกจำนวนมากมีความเชื่อมโยงกับตลาดค้าอาหารทะเลหฺวาหนานมาก่อน ชี้ให้เห็นว่าไวรัสดังกล่าว "น่าจะมีต้นกำเนิดมาจากสัตว์" ไวรัสที่ก่อให้เกิดการระบาดนั้นรู้จักกันในชื่อ SARS-CoV-2 ซึ่งเป็นไวรัสใหม่ที่สัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับไวรัสโคโรนาในค้างคาว ไวรัสโคโรนาในลิ่น และไวรัสโคโรนาสายพันธุ์กลุ่มอาการทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง โดยเชื่อว่าไวรัสอาจมีต้นกำเนิดมาจากค้างคาวในสกุลค้างคาวมงกุฎ

อาการแรกสุดมีรายงานในวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2562 ในบุคคลที่ไม่ได้มีการสัมผัสกับตลาดค้าอาหารทะเลหฺวาหนานหรืออีก 40 คนที่เหลือของกลุ่มผู้มีอาการครั้งแรกจากไวรัส ขณะที่ 2 ใน 3 ของกลุ่มแรกนี้พบว่ามีความเชื่อมโยงกับตลาดสดซึ่งค้าสัตว์มีชีวิตแห่งนี้

องค์การอนามัยโลกประกาศให้การระบาดนี้เป็นภาวะฉุกเฉินทางสาธารณสุขระหว่างประเทศ เมื่อวันที่ 30 มกราคม โดยเทดรอส อัดเฮนอม ผู้อำนวยการองค์การอนามัยโลก ยังคงกล่าวชื่นชมการตอบสนองของประเทศจีนต่อไวรัส เมื่อวันที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 ว่า "เป็นการหลีกเลี่ยงการมีผู้ป่วยเพิ่มขึ้นอย่างมีนัย" แม้ว่าโรคจะมีศักยภาพในการแพร่ภายในท้องถิ่นในบริเวณอื่น ๆ ของโลกด้วยก็ตาม

ในช่วงเริ่มแรก จำนวนผู้ติดเชื้อเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าในทุก ๆ เจ็ดวันครึ่ง ในช่วงต้นและกลางเดือนมกราคม พ.ศ. 2563 ไวรัสเกิดการแพร่กระจายไปยังมณฑลอื่น ๆ ของประเทศจีน ผ่านการโยกย้ายของประชากรในช่วงตรุษจีน และเนื่องจากนครอู่ฮั่นเป็นศูนย์กลางการขนส่งในประเทศจีน ผู้ติดเชื้อจึงเดินทางไปได้อย่างรวดเร็วทั่วประเทศ

วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 องค์การอนามัยโลกรายงานว่า จากการที่ผู้ป่วยรายใหม่ในประเทศจีนลดลง แต่กลับเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในประเทศอิตาลี ประเทศอิหร่าน และประเทศเกาหลีใต้ ทำให้จำนวนผู้ป่วยรายใหม่นอกประเทศจีนเพิ่มสูงกว่าจำนวนผู้ป่วยรายใหม่ในประเทศจีนเป็นครั้งแรก นอกจากนี้ยังมีรายงานการพบในเด็ก ซึ่งพบได้ "น้อยมาก" ด้วย จากรายงานขององค์การอนามัยโลกระบุว่า มีผู้ป่วยที่อายุ 19 ปี และต่ำกว่าเพียงร้อยละ 2.4 จากจำนวนผู้ป่วยทั่วโลก

การวิเคราะห์วิทยาการระบาดของการระบาดทั่ว ทำให้องค์การอนามัยโลกและหลายรัฐบาลยอมรับว่าเหตุนี้เป็นการระบาดทั่วครั้งแรก ที่สามารถควบคุมได้อย่างน้อยในหลายภูมิภาคของโลก

ในวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2563 ซึ่งตรงกับวันสิ้นปี รายงานจำนวนผู้เสียชีวิต ทั่วโลก ตั้งแต่ เวลามาตรฐานกรีนิช 23:59 น. รายงานผู้เสียชีวิตที่ 1,824,074 ราย

การเสียชีวิต

ผู้ที่เสียชีวิตจากโรค มีระยะเวลาตั้งแต่การพัฒนาอาการของโรคโควิด-19 ไปจนถึงแก่ชีวิตนั้นมีช่วงอยู่ระหว่าง 6 ถึง 41 วัน โดยมีมัธยฐานอยู่ที่ 14 วัน

ณ วันที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2563 มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 7,900 คน จากโควิด-19 จากข้อมูลของ NHC ประเทศจีนพบว่า ผู้เสียชีวิตส่วนใหญ่เป็นผู้สูงอายุ ประมาณร้อยละ 80 ของผู้เสียชีวิตพบว่าเป็นผู้ป่วยที่มีอายุมากกว่า 60 ปี และร้อยละ 75 มีภาวะทางสุขภาพอยู่ก่อนแล้ว เช่น เบาหวาน และโรคหัวใจหลอดเลือด

มีการยืนยันผู้เสียชีวิตรายแรกในวันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2563 ในนครอู่ฮั่น ส่วนผู้เสียชีวิตนอกประเทศจีนรายแรกเกิดขึ้นในประเทศฟิลิปปินส์เมื่อวันที่ 1 กุมภาพันธ์ และผู้ป่วยนอกเอเชียรายแรกเกิดขึ้นในกรุงปารีส วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 ผู้เสียชีวิตมากกว่าสิบสองรายนอกประเทศจีนแผ่นดินใหญ่เกิดขึ้นในประเทศอิหร่าน ประเทศเกาหลีใต้ และประเทศอิตาลี วันที่ 13 มีนาคม มีรายงานผู้เสียชีวิตมากกว่า 40 ประเทศและดินแดน ในทุกทวีป (ยกเว้นทวีปแอนตาร์กติกา)

วันที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 ซึ่งตรงกับวันวิสาขบูชา รายงานผู้เสียชีวิต ทั่วโลก เวลามาตรฐานกรีนิช 07:04 น. เกิน 3,500,000 ราย

แผนภาพ

•  

  แผนภูมิเส้นแสดงจำนวนผู้ติดเชื้อ

•  

  ผู้ติดเชื้อในประเทศจีนแผ่นดินใหญ่ (ดูรายละเอียดเพิ่มเติม)

•  

  ผู้ติดเชื้อนอกประเทศจีน

•  

  เซมิล็อกพล็อตของอุบัติการณ์สะสมของผู้ติดเชื้อยืนยันและผู้เสียชีวิตในประเทศจีน และที่อื่น ๆ ในโลก (ROW)

•  

  เซมิล็อกพล็อตของผู้ติดเชื้อยืนยันรายใหม่รายวันตามภูมิภาค ได้แก่ มณฑลหูเป่ย์ จีนแผ่นดินใหญ่ยกเว้นมณฑลหูเป่ย์ ที่อื่น ๆ ในโลก (ROW) และรวมทั่วโลก

•  

  เซมิล็อกพล็อตของผู้เสียชีวิตจากไวรัสโคโรนารายวันตามภูมิภาค ได้แก่ มณฑลหูเป่ย์ จีนแผ่นดินใหญ่ยกเว้นมณฑลหูเป่ย์ ที่อื่น ๆ ในโลก (ROW) และรวมทั่วโลก

•  

  อัตราการเสียชีวิตตามอายุในประเทศจีน ข้อมูลจนถึงวันที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563

•  

  ความรุนแรงของการวินิจฉัยโควิด-19 ในประเทศจีน

อาการและอาการแสดง

ดูบทความหลักที่: โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019

อาการ	%
ไข้	87.9%
ไอแห้ง	67.7%
ล้า	38.1%
มีเสมหะ	33.4%
หายใจลำบาก	18.6%
ปวดกล้ามเนื้อหรือปวดในข้อ	14.8%
เจ็บคอ	13.9%
ปวดศีรษะ	13.6%
หนาวสะท้าน	11.4%
คลื่นไส้หรืออาเจียน	05.0%
คัดจมูก	04.8%
อาการท้องร่วง	03.7%
ไอเป็นเลือด	00.9%
การคั่งในเยื่อตา	00.8%

 

อาการของโควิด-19

 

หยุดการแพร่เชื ้อโรค

อาการของโรคโควิด-19 นั้นไม่เจาะจงและผู้ติดเชื้ออาจไม่แสดงอาการหรือมีอาการคล้ายไข้หวัดใหญ่ได้ เช่น ไข้ ไอ ล้า หายใจลำบาก หรือปวดกล้ามเนื้อ โดยอาการทั่วไปและความชุกแสดงไว้ดังตาราง

การพัฒนาต่อไปของโรคอาจนำไปสู่การปอดบวม กลุ่มอาการหายใจลำบากเฉียบพลัน ภาวะพิษเหตุติดเชื้อ ช็อกเหตุพิษติดเชื้อ และเสียชีวิตได้ ผู้ติดเชื้อบางรายอาจไม่มีการแสดงอาการ ซึ่งให้ผลการทดสอบที่ยืนยันว่าติดเชื้อแต่ไม่มีอาการแสดง ดังนั้น นักวิจัยจึงได้ออกคำแนะนำว่าบุคคลที่มีการสัมผัสใกล้ชิดกับผู้ป่วยที่ได้รับการยืนยันว่าติดเชื้อแล้ว ควรมีการติดตามและทดสอบการติดเชื้ออย่างใกล้ชิด

ระยะฟักตามปกติ (เวลาระหว่างที่ได้รับเชื้อและมีอาการเกิดขึ้น) มีช่วงตั้งแต่ 1 ถึง 14 วัน โดยทั่วไปจะอยู่ที่ 5 วัน อย่างไรก็ตาม มีการรายงานว่าพบผู้ติดเชื้อรายหนึ่งที่มีระยะฟักถึง 27 วัน

สาเหตุ

การแพร่เชื้อ

 เล่นมีเดีย

วีดีโออภิปรายค่าระดับการติดเชื้อพื้นฐานและอัตราป่วยตายในบริบทของการระบาดทั่วของโรคโควิด-19

การแพร่เชื้อหลักนั้นเป็นการแพร่ผ่านละอองเสมหะ (droplets) ที่บุคคลขับออกมา เช่น เมื่อไอหรือจาม ละอองเสมหะจะค้างอยู่ในอากาศเป็นช่วงสั้น ๆ เท่านั้น แต่อาจคงอยู่ต่อได้บนพื้นผิวที่เป็นโลหะ แก้ว หรือพลาสติก รายละเอียดของไวรัสโควิด-19 นั้นไม่มีเพิ่มเติมตั้งแต่วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 และมีการสันนิษฐานว่ามันนั้นคล้ายไวรัสโคโรนาอื่น ซึ่งสามารถอยู่รอดได้นานถึงเก้าวันที่อุณหภูมิห้อง สารฆ่าเชื้อที่ใช้บนพื้นผิวอาจใช้สาร เช่น เอทานอล 62–71% บนพื้นผิวเป็นเวลาหนึ่งนาที

องค์การอนามัยโลกระบุว่าความเสี่ยงของการแพร่จากบุคคลที่ไม่มีอาการนั้น "ต่ำมาก" และการส่งผ่านอุจจาระนั้นก็ "ต่ำ" แต่การวิเคราะห์การติดเชื้อในประเทศสิงคโปร์และเมืองเทียนจิน ประเทศจีน ได้เปิดเผยว่าการติดเชื้อไวรัสโคโรนาในหลายคนอาจแพร่ผ่านคนที่เพิ่งติดเชื้อไวรัส และยังไม่ได้เริ่มแสดงอาการ การค้นพบนี้หมายความว่า การแยกกักบุคคลเมื่อเริ่มต้นรู้สึกป่วยนั้นมีประสิทธิภาพน้อยกว่าที่คาดไว้

ค่าระดับการติดเชื้อพื้นฐาน (จำนวนเฉลี่ยของบุคคลที่บุคคลที่ติดเชื้อมีแนวโน้มจะแพร่ใส่) สำหรับการแพร่เชื้อระหว่างมนุษย์สู่มนุษย์ของไวรัสอยู่ที่ประมาณ 2.13 ถึง 4.82 ซึ่งคล้ายกับไวรัสโคโรนาสายพันธุ์กลุ่มอาการทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง (SARS-CoV)

วิทยาไวรัส

ดูบทความหลักที่: ไวรัสโคโรนาสายพันธุ์ใหม่ (SARS-CoV-2)

ไวรัสโคโรนาสายพันธุ์กลุ่มอาการทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรง 2 (SARS-CoV-2) เป็นไวรัสโคโรนาสายพันธุ์กลุ่มอาการทางเดินหายใจเฉียบพลันรุนแรงสายพันธุ์ใหม่ ผู้ป่วยสายรายแรกที่ถูกแยกมีอาการปอดบวมที่เชื่อมกับกลุ่มของผู้ป่วยระบบทางเดินหายใจในอู่ฮั่น เป็นสาเหตุของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด-19)

SARS-CoV-2 มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับ SARS-CoV แรกเริ่ม โดยมีแนวคิดว่ามีต้นกำเนิดมาจากสัตว์ (zoonotic) การวิเคราะห์ทางพันธุกรรม เปิดเผยว่ากลุ่มพันธุกรรมของไวรัสโคโรนากับสกุลเบตาไวรัสโคโรนา ในสกุลย่อยซาร์เบโคไวรัส (เชื้อสาย B) ร่วมกับไวรัสโคโรนาสองสายพันธุ์ที่ได้จากค้างคาว พบว่ามีความเหมือนกันในระดับจีโนมทั้งหมดร้อยละ 96 กับไวรัสโคโรนาตัวอย่างอื่น (BatCov RaTG13) ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2563 นักวิจัยชาวจีนพบว่า มีความแตกต่างของกรดอะมิโนเพียงตัวเดียวในลำดับจีโนมบางอย่าง ระหว่างไวรัสที่พบในตัวลิ่นและจากมนุษย์ ซึ่งหมายความว่า ตัวลิ่น อาจเป็นพาหะขั้นกลางของไวรัส

•  

  ภาพทางจุลทรรศนศาสตร์แสดง SARS-CoV-2 โดยมี spikes บนขอบด้านนอกของอนุภาคไวรัสที่มีลักษณะคล้ายมงกุฎ อันเป็นที่มาของชื่อในภาษาอังกฤษ

•  

  ภาพจากกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนชนิดส่องกราดแสดง SARS-CoV-2 (สีเหลือง) ปรากฏออกมาจากพื้นผิวของเซลล์ (สีน้ำเงิน/สีชมพู) จากการเพาะเลี้ยงในห้องปฏิบัติการ

•  

  แบบจำลองโปรตีน spike ของ SARS-CoV-2 โดยเครื่องพิมพ์ 3 มิติ

การวินิจฉัย

การติดเชื้อไวรัสนั้นสามารถวินิจฉัยเป็นการชั่วคราวบนพื้นฐานของอาการ โดยการยืนยันการติดเชื้อในท้ายที่สุดแล้วจะใช้ปฏิกิริยาลูกโซ่พอลิเมอเรสแบบย้อนกลับ (rRT-PCR) จากสิ่งคัดหลั่งที่ติดเชื้อ (ความไวร้อยละ 71) และการใช้การถ่ายภาพรังสีส่วนตัดอาศัยคอมพิวเตอร์ (CT scan) (ความไวร้อยละ 98)

การทดสอบไวรัส

องค์การอนามัยโลกเผยแพร่เกณฑ์วิธีการทดสอบอาร์เอ็นเอสำหรับ SARS-CoV-2 มาหลายฉบับ โดยฉบับแรกเมื่อวันที่ 17 มกราคม